«Փիլիսոփայությունն այսօր ոչ միայն տեսություն է, այլև ապրելու և Աստծո հետ զրույց բացելու արվեստ»

Լրացավ Երևանի պետական համալսարանի փիլիսոփայության և հոգեբանության ֆակուլտետի 50-ամյակը, որը 1964-ից բացվել և մինչև 1981 թվականը գործում էր որպես պատմության ֆակուլտետի փիլիսոփայության բաժին: 1982 թվականին բաժինը դարձել է ֆակուլտետ, որի բազայի վրա ստեղծվել և մինչ օրս գործում է երեք ամբիոն:
Հոգեբանության բաժնի բացվելուց հետո՝ 1991 թվականից, կառույցը կոչվել է փիլիսոփայության, սոցիոլոգիայի և հոգեբանության ֆակուլտետ: Մինչև 1998 թվականը վերջինիս շրջանակներում գործել է նաև քաղաքագիտության բաժինը` հետագայում ընդգրկվելով նորաստեղծ միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետի կազմի մեջ:
Ֆակուլտետը «փիլիսոփայության և հոգեբանության» անվանումը ստացել է 2004 թվականին, երբ սոցիոլոգիայի և սոցիալական աշխատանքի բաժինները վերջինից առանձնանալով դարձել են առանձին ֆակուլտետներ:

-Քանի՞ ուսանող ունի այսօր ֆակուլտետը,- հարցրինք դեկան ԱԼԵՔՍԱՆ ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆԻՆ։
-Ֆակուլտետում առկա և հեռակա հիմունքներով սովորում են համապատասխանաբար` 520 և 215 ուսանող (514-ը` բակալավրիատում, 221-ը` մագիստրատուրայում) և 54 ասպիրանտ, որոնցից 14-ը արտերկրացի են:
-Սովորողների մեջ ո՞ր սեռի ներկայացուցիչներն են գերակշռում:
-Հիմնականում իգական: Սակայն նոր ուսումնական տարվանից այս մասնագիտությունն ընտրող արական սեռի ներկայացուցիչների թիվն ավելացել է, որոնք ավելի խոր են ըմբռնել մասնագիտության կարևորությունը: Նշեմ, որ ընթացիկ ուստարում ընդունված 43 ուսանողների ավելի քան մեկ երրորդը տղաներ են, մնացածը` աղջիկներ:
-Որտե՞ղ են իրենց պրակտիկան անցկացնում ֆակուլտետի ուսանողները:
-Մայրաքաղաքի հանրակրթական դպրոցներում, նախադպրոցական հիմնարկներում, ԶԼՄ կառույցներում, հիվանդանոցներում, հոգեբանական ծառայության կենտրոններում, տնտեսական, վարչական, քաղաքական, կրթամշակութային, խորհրդատվական հաստատություններում և այլ հիմնարկ ձեռնարկություններում:
Նշեմ, որ ինչպես տեսական, այնպես էլ գործնական-կիրառական դաշտում աշխատելիս մեր հոգեբան պրակտիկանտներն ու շրջանավարտները առանձնանում են ոչ միայն իրենց գիտելիքներով, կրթվածությամբ, այլև մարդկային և մասնագիտական որակներով:
-Անկախացումից հետո ֆակուլտետում ի՞նչ հիմքերի վրա է դրվել ուսուցումը:
-Անկախացումից հետո ֆակուլտետի ղեկավարության և պրոֆեսորադասախոսական անձնակազմի համատեղ ջանքերով գործող ծրագրերից (մանրազնին վերանայելուց հետո) դուրս են հանվել իրենց դարն ապրած մի շարք դասընթացներ, մտցվել՝ նորերը: Բովանդակային փոփոխության են ենթարկվել նաև ավանդական դասընթացները: Նույն ձևով փոփոխվել և արդիականացվել են նաև գիտահետազոտական թեմաները` հումանիտար գիտությունները ձերբազատելով նախորդ կաղապարներից:
-Ինչպիսի՞ գիտական ներուժ է կերտել ֆակուլտետը կեսդարյա իր դարբնոցում:
-Բավական մեծ: Ֆակուլտետի շրջանավարտներից շատերն այսօր փիլիսոփայական գիտությունների դոկտորներ, պրոֆեսորներ և դոցենտներ են և ղեկավարում են ԵՊՀ-ի և հանրապետության այլ բուհերի փիլիսոփայական ամբիոններ ու ֆակուլտետներ: Նրանց մեջ կան նաև պետական, քաղաքական և հասարակական ճանաչված դեմքեր, հայտնի լրագրողներ, գիտության և մշակույթի տարբեր ոլորտներում աչքի ընկնող մասնագետներ:
Հոգեբանության բաժնի շրջանավարտներից շատերն արդեն գիտության թեկնածուներ են, ակնկալում ենք, որ շուտով կդառնան գիտության դոկտորներ:
-Այսօրվա պայմաններում ինչպե՞ս եք արժևորում փիլիսոփայության և հոգեբանության դերը:
-Փիլիսոփայությունն այսօրվա համար ոչ միայն տեսություն է, հոգևոր փորձառություն, հմտություն, այլև ապրելու և Աստծո հետ զրույց բացելու արվեստ: Այն միաժամանակ մարդուն հնարավորություն է տալիս կայուն լինելու արտաքին աշխարհի հարափոփոխ հանգամանքների հորձանուտում` զուգահեռաբար պահպանելով իր ազգային նկարագիրն ու մշակութային ակունքները: Փիլիսոփայությունը հնարավորություն է տալիս նաև արժևորելու ինչպես մարդու և հասարակության, այնպես էլ մարդու և շրջապատող միջավայրի հարաբերությունները, քանի որ դրանց անտեսումը բերում է մարդկային կորստի, անհանդուրժողականության, ագրեսիվության:
Իսկ այսօրվա հոգեբանության խնդիրը մարդուն նեցուկ լինելն է, որը պետք է անձին հնարավորություն տա՝ բացահայտելու և իրականացնելու իր ներուժը, ստեղծագործաբար հարմարվելու ինքն իրեն և շրջապատի հարափոփոխ պայմաններին: Այս գիտությունների զարգացման ճիշտ ուղղվածությունից են կախված նաև մեր պետականության կայացումն ու հզորացումը:

Զրուցեց Հասմիկ ԳԵՎՈՐԳՅԱՆԸ

Հ. Գ.-1- Նշեմ, որ փիլիսոփայության և հոգեբանության ֆակուլտետի հիմնադրման 50-ամյակի կապակցությամբ ԵՊՀ-ում տեղի ունեցավ հանդիսավոր նիստ: Բացմանը ֆակուլտետի պրոֆեսորադասախոսական անձնակազմին, ուսանողներին կրթական, գիտահետազոտական ասպարեզում և անձնական կյանքում նոր հաջողություններ և ձեռքբերումներ մաղթեց ՀՀ կրթության և գիտության նախարար Արմեն Աշոտյանը:
«Քաղաքական, տնտեսական, տեղեկատվական և մշակութային պատերազմների մերօրյա աշխարհում փիլիսոփայության և հոգեբանության դասական մասնագիտությունների դերը գնալով ավելի է կարևորվում, և այս պարագայում արժեհամակարգային և մտածելակերպային ավանդույթները նույնպես պահպանման կարիք ունեն: Հաշվի առնելով, որ արտաքին աշխարհը բավականին ագրեսիվ և ինտենսիվ կերպով է մեզ հրամցնում այլ մտածողություն, այլ արժեքներ, այլ հոգեբանություն, բնական է, որ հոգեբանների և փիլիսոփաների հայկական դպրոցը այստեղ նույնպես ասելիք ունի»,- ասաց նա:
Միջոցառման շրջանակներում ԿԳ նախարարից և ԵՊՀ ռեկտոր Ա. Սիմոնյանից պարգևներ, մեդալներ և պատվոգրեր ստացան ֆակուլտետի բազմաթիվ երախտավորներ: Նրանք շեշտեցին, որ երիտասարդ սերնդի արժեհամակարգի ձևավորման աշխարհայացքային ու գաղափարական դաստիարակության ժամանակակից պայմաններում, չափազանց մեծ է հումանիտար` մասնավորապես փիլիսոփայական և հոգեբանական գիտելիքի դերը և իրենք այդ ուղղությամբ դեռևս շատ ասելիքներ և անելիքներ ունեն:
Հ.Գ. -2 փիլիսոփայության և հոգեբանության ֆակուլտետի 50-ամյակին նվիրված միջոցառումների շրջանակում ԵՊՀ-ում անցկացվեց նաև «Արդիականության մարտահրավերները. փիլիսոփայական և հոգեբանական հիմնախնդիրներ» թեմայով միջազգային գիտաժողով, որին մասնակցում էին ԱՄՆ-ից, Իռլանդիայից, Բելգիայից, Հոլանդիայից, Ֆրասիայից և ՌԴ-ից եկած բազմաթիվ հյուրեր: Վերջիններս գիտաժողովին ներկայացրել էին փիլիսոփայության և հոգեբանության ոլորտներին առնչվող շուրջ 100 կրթական, գիտական նյութեր, թեմաներ, հոդվածներ, զեկույցներ, վերլուծություններ, ուսումնասիրություններ:
Գիտաժողովը նախապատրաստություն էր նաև Հայոց ցեղասպանության հիշատակի 100-րդ տարելիցին նվիրված միջոցառումների շարքում փիլիսոփայության և հոգեբանության ֆակուլտետի ծանրակշիռ մասնակցությունն ապահովելուն: Այդ կապակցությամբ ելույթներ և անդրադարձեր եղան Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման, վերջինիս բարոյագիտական վերլուծության, սոցիալ-հոգեբանական առանձնահատկությունների ընկալման, Օսմանյան կայսրության «արևմտականացման», ինչպես նաև Մեծ եղեռնի հետևանքների համար բարոյական պատասխանատվության ստանձնման հիմքերի վերաբերյալ:

Մեկնաբանություններ