Անցած ուր­բաթ-կի­րա­կին եվ­րո­պա­կան ֆուտ­բո­լա­յին գեր­տե­րու­թ­յուն­նե­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի մի մա­սի հա­մար Չեմ­պիոն­նե­րի լի­գա­յի մեկ ու­թե­րորդ եզ­րա­փակ­չի խա­ղե­րին հա­ջոր­դած, մյուս մա­սի հա­մար նա­խոր­դող օ­րեր էին՝ սրա­նից բխող տրա­մա­բա­նու­թ­յամբ ու զար­գա­ցում­նե­րով։ Զո­րօ­րի­նակ՝ լա լի­գա­յի ու բուն­դես լի­գա­յի ա­ռու­մով «Բար­սե­լո­նի», «Լայպ­ցի­գի» հա­մար դրանք ե­ղան հաղ­թա­կան, պրե­միե­րան ու նույն լա լի­գան ներ­կա­յաց­նող «Տո­տեն­հե­մի», Մադ­րի­դի «Ռեա­լի» հա­մար՝ ոչ։ Սա­կայն ե­կեք ա­ռանձ­նա­պես շատ օ­րի­նակ­նե­րի հետևից չընկ­նենք, մա­նա­վանդ որ շատ թի­մե­րի հա­մար, ան­կախ Չեմ­պիոն­նե­րի լի­գա­յի խա­ղար­կու­թ­յու­նից, ներ­քին ա­ռաջ­նու­թ­յուն­ներն ու­նեն ի­րենց փի­լի­սո­փա­յութ­յու­նը։ Այն­պես որ չփոր­ձենք պա­րա­կա­նո­նու­թ­յուն­ներ կամ օ­րի­նա­չա­փու­թ­յուն­ներ փնտ­րել այն­տեղ, որ­տեղ դրանք չկան։

Ին­չի՞ կա­րիք ու­նեն Երևանն ու երևան­ցին, նո­րաց­նու՞մ են­քԵրևա­նը, թե՞ կորց­նում քա­ղա­քի դի­մա­գի­ծը: Ար­ձա­կա­գիր ԴԱ­ՎԻԹ ՍԱՄ­ՎԵ­ԼՅԱ­ՆԻ հետ ճե­պազ­րույ­ցը մեր քա­ղա­քում տի­րող բա­րո­յա­հո­գե­բա­նա­կան մթ­նո­լոր­տի, քա­ղա­քա­շի­նա­կան, հա­սա­րա­կա­կան խն­դիր­նե­րի մա­սին է:

Երևա­նի Կո­մի­տա­սի ան­վան պե­տա­կան կոն­սեր­վա­տո­րիա­յում դժ­գո­հու­թյուն­նե­րի ա­լիք է սկս­վել: Հիմ­նա­կան պատ­ճա­ռը բու­հի դա­սա­խոս­նե­րին սպա­սող մր­ցույթն է: «Մինչև հի­մա նման բան չի ե­ղել կոն­սեր­վա­տո­րիա­յում, ին­չու՞ է հի­մա ար­վում, ո՞վ է մեզ քն­նե­լու» հար­ցերն ա­ռայժմ ա­վե­լի շատ կու­լի­սա­յին են: Դժ­գո­հու­թյու­նը կհա­սու­նա­նա, թե կմա­րի, պարզ կլի­նի ա­ռա­ջի­կա­յում: Թե­մա­յի շուրջ զրու­ցել ենք Երևա­նի Կո­մի­տա­սի ան­վան պե­տա­կան կոն­սեր­վա­տո­րիա­յի ռեկ­տոր ՍՈ­ՆԱ ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻ­ՍՅԱ­ՆԻ հետ:

Հայ­կա­կան ա­վիա­շու­կա­յում գոր­ծու­նեու­թյուն ծա­վա­լող «Ռա­յա­նէյր» ա­վիաըն­կե­րու­թյու­նը Մի­լա­նի օ­դա­նա­վա­կա­յա­նում սպա­սարկ­ման հա­տուկ պայ­ման­ներ է ա­ռա­ջար­կում Հա­յաս­տան թռ­չող ուղևոր­նե­րի հա­մար։

Մենք կա­յուն հետևո­ղա­կա­նու­թյամբ մեր եր­կի­րը կդարձ­նենք բազ­մազգ, ա­զատ ու ան­կախ ինք­նիշ­խան պե­տու­թյուն, և ոչ մի ազ­գայ­նա­մո­լա­կան նկր­տում ան­պա­տիժ չենք թող­նե­լու, նույ­նիսկ, ե­թե դա վե­րա­բե­րի ազ­գա­յին ե­կե­ղե­ցի եզ­րույ­թին:

1918 թ. հու­լի­սի 6-ին, ժա­մը 14։50-ին, ձախ է­սէռ­ներ Յա. Բլյում­կի­նը և Ն. Անդ­րեևը մո­տե­ցան Մոսկ­վա­յի Դե­նեժ­նի նր­բանցք, թիվ 5 հաս­ցեում գտն­վող Գեր­մա­նիա­յի դես­պա­նա­տա­նը: Մուտ­քի մոտ ցույց տվե­ցին Չէ­կա­յի վկա­յա­կան­նե­րը և հայտ­նե­ցին, որ ու­զում են հան­դի­պել դես­պա­նի հետ: Դես­պան Վիլ­հելմ ֆոն Միր­բա­խը նրանց ըն­դու­նեց, ներ­կա էին նաև խոր­հր­դա­կան Ռից­լե­րը և թարգ­մա­նիչ, լեյ­տե­նանտ Մյուլ­լե­րը:

Բա­նա­կում օր օ­րի ա­վե­լա­նում է զին­վոր­նե­րի մա­հա­ցու­թյան թի­վը. սա որևէ մե­կին ՝վար­չա­պե­տին, ՀՀ և ԱՀ պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար­նե­րին, գլ­խա­վոր շտա­բի պե­տե­րին, ՀՀ և ԱՀ ԱԺ նա­խա­գահ­նե­րին, ՀՀ և ԱՀ ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան ծա­ռա­յու­թյան ղե­կա­վար­նե­րին, ՀՀ և ԱՀ գլ­խա­վոր դա­տա­խազ­նե­րին, ՀՀ և ԱՀ ոս­տի­կա­նա­պե­տե­րին չի՞ մտա­հո­գում: Սա ի՞նչ ան­հո­գի ա­կա­դե­միա­կան լռու­թյուն է, ա­սես ո­չինչ էլ չի պա­տա­հել:

Աշ­խար­հին ու մարդ­կու­թյա­նը սպառ­նա­ցող կո­րո­նա­վի­րու­սը բա­վա­կան մոտ է Հա­յաս­տա­նին, կա­րե­լի է ա­սել՝ քթ­նե­րիս տակ: Հա­սա­րա­կու­թյան մոտ, փա՜ռք Աստ­ծո, տա­գա­նապ չկա, բո­լորն ու­րախ-զվարթ ա­սում-խո­սում են վի­րու­սի մա­սին, կա­տակ­ներ ա­նում մի­մյանց հետ, ա­նեկ­դոտ­ներ հո­րի­նում:

Երևա­նի օ­դա­նա­վա­կա­յա­նում Հա­յաս­տան ժա­մա­նող ուղևոր­նե­րը ստուգ­վում են կո­րո­նա­վի­րու­սի դեմ։ Մինչ անձ­նագ­րա­յին ստու­գում անց­նե­լը հա­մա­պա­տաս­խան մաս­նա­գե­տը ժա­մա­նող­նե­րի ջեր­մաս­տի­ճանն է չա­փում հա­մա­պա­տաս­խան սար­քի մի­ջո­ցով։

Չի­նաս­տա­նում նոր կո­րո­նա­վի­րու­սի (COVID-2019) հա­րու­ցած ոչ տի­պիկ թո­քա­բոր­բի զո­հե­րի թի­վը, ե­րեկ ա­ռա­վո­տյան ռու­սա­կան ԶԼՄ-նե­րում հրա­պա­րակ­ված տե­ղե­կու­թյուն­նե­րի հա­մա­ձայն, հա­սել էր 2592-ի: