Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը գործարանների փակումն ու աշխատողների հեռացումն անվանել է «շատ լուրջ մեղք»՝ փոխանցում է BBC-ին:

Պոլսո հայոց պատրիարքի տեղապահ է ընտրվել Գարեգին արքեպիսկոպոս Բեկչյանը. այդ մասին հայտնում է Ստամբուլի հայկական պարբերականներից «Լոյս»-ը։ Թուրքիայի ժամանակով 15։00-ին մեկնարկած տեղապահի ընտրությանը քվեարկելու իրավունք են ունեցել 30 հոգևորականներ։

Համոզված եմ, որ չկա (և չի էլ եղել) առավել նշանակալից պարգև հայոց մայրության և գեղեցկության տոնի առթիվ, քան աստվածահունչ սիրո և պոեզիայի աստվածահունդ կատարելության գովքը` ի նվիրումն մեր մայրերի, կանանց և դուստրերի։

Տե՛ր, ողորմի՛ր բազմամեղիս, ապաշխարության դարձի՛ բեր վտարանդի գերուս և մտցրո՛ւ արքունական փառքի մեջ:

Արդարև, Տիրոջ հոգին լցնում է տիեզերքը, և Նա, ով պահում է ամեն ինչ, գիտե, թե ով ինչ է բարբառում։

Մարտի 7-9-ին Գարեգին Երկրորդ Ամենայն Հայոց կաթողիկոսի նախագահությամբ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում գումարված Գերագույն հոգևոր խորհուրդը անդրադարձել է ազգային կյանքին վերաբերող տարբեր հարցերի, այդ թվում խորհրդարանական ընտրություններին և ընդունել է հայտարարություն:

Նոր պատրիարքի ընտրության հարցի շուրջ ստեղծված ճգնաժամը հաղթահարելու նպատակով փետրվարի 23-24-ին Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածինում Ամենայն Հայոց կաթողիկոս Գարեգին Երկրորդի նախաձեռնությամբ տեղի ունեցած հանդիպման ժամանակ որոշվել էր տեղապահի ընտրություն անցկացնել` «ճանապարհ հարթելով պատրիարքի ընտրության համար»:

Ի՞նչ սահմաններ է գծում այն` մեղքի հետագիծը, կյանքի և մարդու, Աստծո և մարդու, մարդու և մարդկայինի միջև:

Արդ, որտեղի՞ց են գերեզմանները. «Մահը աշխարհ է եկել բանսարկուի նախանձով» (Իմաստ. 1.24): Անշուշտ, մահը եղծում է մարդուն թե՛ հոգեպես, թե՛ ֆիզիկապես, սակայն խոսքը այստեղ ավելի շուտ հոգևոր, քան մարմնավոր մահվան մասին է, որովհետև կենդանի մեռյալ է Աստծուց հեռացած և Նրա սրբություններից օտարացած մարդը, այնինչ` մարմնով մեռած, թե կենդանի «Արդարների հոգիներն Աստծո ձեռքին են, և մահը չի մոտենալու նրանց, որովհետև արդարությունն անմահ է» (Իմաստ 3.1, 1.15):

Տե՛ր, ընդունի՛ր ունայնախոս աղոթքներս, որ դատապարտված կանգնած եմ Քո առջև՝ զգաստությունից ծուլացած, մտքի լույսից խոտորված ու երկյուղից ունայնացած: Բերանս անկապ բաներ է բարբաջում, աչքս նայում է ապշահար, և միտքս՝ թափառում: Չեմ աղոթում անզբոս մտքով ու չեմ խնդրում ողջ սրտով, չեմ կանչում Քեզ հավատով ու չեմ գոչում երկյուղով, արցունքներով չեմ հայցում և չեմ դողում ու սարսում պատասխանատվության օրվա համար: