Նոր տարվան բան չմնաց՝ մի քանի օրից՝ ձմեռնամուտ, մի քիչ ուշ՝ ձմեռային արևադարձ, հետո՝ բաստուրմա-բուդ-բլինչիկ, միկադո ու պոնչիկ, պաչիկ-մաչիկ, ու հին տարին չիք...
Եթե Պարոնյանը ողջ լիներ այսօր, թերևս չէր շտապի թատրոն։ Թատրոնը դուրս է եկել դահլիճներից։ Նա պարզապես կապ կհաստատեր համացանցում։
Բավական էր մի փոքր հետեւեր Ազգային ժողովի ուղիղ եթերին կամ բացեր պատահական մի վերլուծաբանի յութուբյան ալիքը, ու նոր «Պաղտասար աղբար»-ն արդեն պատրաստ էր...
Էս ինչ զուլում երևույթ է արհեստական բանականությունը. բերանդ դեռ չբացած՝ պատասխանը դնում է բուռդ. աչքերդ բացում՝ նույնիսկ իրական հասցեական մարդկանց ու երևույթների, մոտիկ շրջանակի և աշխարհի՝ քեզ հետ վերաբերմունքի վրա, ասում ավելին, քան նույնիսկ ուզում ես լսել...
Նա չէր խոսում բարձր։ Նրա հայացքում բառերն արդեն ասված էին։
Նա երբեմն ուղղակի կանգնում էր՝ մի պահ շնչում գետի պես, ու թվում էր՝ դարերն են անցնում նրա աչքերի միջով...
Հակամարտ կողմերի միջև (թուրքերի և մեր) հարաբերությունների հաստատման ժամանակ երկու կողմից էլ հաշվի են առնվում բոլոր արգումենտներն ու գործոնները իրենց հարաբերական կշիռների ու կարևորության հետ միասին, մի պրոցես, որն անհրաժեշտ է կողմերի միջև որևէ տեսակի հավասարակշռություն հաստատելու համար...