Ասում են...
.
.
-
Ասում են Պետք չի Հայաստանի իշխանությունից որևէ արձագանքի սպասել, որովհետև ակնհայտ է՝ երբ դու գործարքի մեջ ես ու թշնամու ձեռքին տալիս ես զենք՝ տեղեկատվական, պարզ է, որ պետք է վախենաս այդ թշնամուն պատասխանել։
-
Ասում են Զինվորի հասանելիքը` վաճառքում եթե որևէ խանութ ներկայացնում է նման առաջարկ, նշանակում է՝ գոյություն ունի նաև պահանջարկ։
-
Ասում են Արևմուտքը պայքարում է Ռուսաստանի դեմ մինչև վերջին ուկրաինացին և չի հաջողում, ուստի Վաշինգտոնն ու Բրյուսելը պատրաստ են անել հնարավոր ամեն բան, որպեսզի ռազմական գործողությունները շարունակվեն։
-
Ասում են Եթե Ռուսաստանին Թուրքիան ասում է, որ ինքն ավելի անկախ խաղացող է դարձել, ապա Արևմուտքին ասում է, որ ինքը խաթարում է Ռուսաստանի շահերը հետխորհրդային տարածքում։ Սա այդպիսի «երկակի աթոռ» է, իսկ Թուրքիային դա բավական լավ է հաջողվում։
-
Ասում են Դե, սիրում են գորտ, լյարդութոք և մակարոն արժևորող եվրոպացիներն այցելել Կիև։ Օգուտը՝ զրո։
-
Ասում են ՌԴ ԱԳ նախարար Լավրովն այսօր հայտարարեց, որ Արցախի Փառուխ գյուղի հետ կապված խնդիրը կլուծվի, ուշադրրություն, դելիմիտացիայի արդյունքում:
-
Ասում են Հայաստանում մարդիկ հասկանու՞մ են, որ 1915 թվականի ցեղասպանությունից ավելի մեծ բարոյական վնաս է հասցրել Նիկոլ Փաշինյանը հայ ժողովրդին՝ նա խայտառակել է հայ ժողովրդին աշխարհով մեկ։ Հայաստանում հասկանու՞մ են, որ նա ազգին նվաստացրել է ամբողջությամբ։
-
Ասում են «ՌԻԱ Նովոստի»-ին տված իմ հարցազրույցի հրապարակումը ոչ թե գործընկերային փաստաթղթերի ու պայմանավորվածությունների խախտում էր, այլ՝ ճշմարտությանն ու արդարությանը հարթակ տալու քայլ, որը, բնականաբար, տեղավորվում է Ռուսաստանի տարածաշրջանային շահերի շրջանակում:
-
Ասում են Արցախը, նրա գոյությունը տարածաշրջանային և նույնիսկ համաշխարհային աշխարհաքաղաքական հավասարակշռության պահպանման կարևորագույն գործոնն է։
-
Ասում են Պարտադիր բոլորը պատասխան են տալու այդ խուլիգանական, փողոցային վարքագծի, ոստիկանին ոչ հարիր պահվածքի, մեկ հոգու հրամանով՝ մարդկանց վրա գազազած հարձակվելու, մի քանի հոգով մեկ մարդուն գետնին տապալելու, ոտքերով հրելու, հարվածելու համար։
-
Ասում են Հայաստանի և Թուրքիայի միջև լարվածությունն ամեն գնով չէ, որ պետք է վերացվի, ոչ էլ ավելի մեծ լարվածության հաշվին։ Հասկանալի է, որ հայ հասարակության մեջ Թուրքիայի հետ հարաբերությունների կարգավորման հեռանկարը կապված է շատ ուժեղ էմոցիաների հետ։
-
Ասում են Թուրքիան ՈՒկրաինա է ուղարկում ոչ միայն իր «գովական» բայրաքթարները, որոնք ՌԴ ԶՈՒ-ն սովորել է հեշտությամբ խոցել, այլև 3 հազար «գորշ գայլերի»։
-
Ասում են Ադրբեջանը ոչ մի վայրկյան չի դադարել կառուցել, մեծացնել ու հզորացնել իր բանակը։ Ամեն օր բարեփոխումների վրա են աշխատում, նոր սպառազինություն են ներկրում, ոչ միայն վերականգնում են պատերազմի ժամանակ կրած կորուստները, այլև անընդհատ նոր բան են բերում։
-
Ասում են ՀՀ-ում տիրող վիճակը հնարավորություն է տալիս Ալիևին պատմական ադրբեջանական տարածքներ հայտարարել Զանգեզուրը, Սևանն ու Երևանը:
-
Ասում են Այստեղ՝ Ռուսաստանում, ոմանք ադրբեջանցիների ասածները ոգևորված կրկնում են, թե Ղարաբաղը Սովետական Ադրբեջանի մեջ էր։ Իսկ չե՞ք ցանկանում իմանալ, թե Ղարաբաղը ինչպե՞ս հայտնվեց Ադրբեջանի կազմում։
Տարածաշրջանային
Պատերազմը և մենք. Վարդան Ոսկանյան
Այս գրառմամբ ցանկանում եմ սկսել մի շարք, որի միջոցով կփորձեմ ոչ շատ երկար և պարզ ձևակերպված ու «ոչ դիվանագիտական» գրառումներով անդրադառնալ, որպես պետություն և ազգ, Հայաստանի և հայերիս առջև ծառացած, ըստ իս, ամենակարևոր գոյաբանական խնդրին՝ պատերազմին և մեզ։
