-
Պետիկ Հերյան․ «Բառը» բանաստեղծությունների ժողովածու
01.05.2020| 23:09«Իրատեսի» ընթերցողներն արդեն առիթ ունեցան ծանոթանալու լիբանանահայ վաղամեռիկ բանաստեղծ, արձակաիր և գրաքննադատ Պետիկ Հերյանի վերջին ստեղծագործությանը: -
Արտո(Վարդան Հակոբյան). «Դեպի փայլուն ապագա կամ արտառոցը»
04.10.2017| 03:39Առաջարկում ենք կարդալ Արտոյի(Վարդան Հակոբյան) «Դեպի փայլուն ապագա կամ արտառոցը» անվերջ հիպերռեալիստական տարեգրությունը: -
Ալեքսանդր ԹՈՓՉՅԱՆ. «Չարիքի զավակները»
18.03.2016| 12:13Առաջարկում ենք կարդալ Ալեքսանդր ԹՈՓՉՅԱՆԻ «Չարիքի զավակները» պատմվածքը: -
Սուրեն ՍԱՐՈՒՄՅԱՆ. «Անխուսափելին»
23.12.2015| 23:12Առաջարկում ենք կարդալ Սուրեն ՍԱՐՈՒՄՅԱՆԻ «Անխուսափելին» պատմվածքը: -
Սուսաննա Հարությունյան. «Ագռավները Նոյից առաջ»
27.11.2015| 13:46Առաջարկում ենք կարդալ Սուսաննա Հարությունյանի «Ագռավները Նոյից առաջ» վերջին ժողովածուի` «Արևելյան պատի տակ» «Լուսնի մահվան օրը», «Երկրորդ կիրակին ներառյալ», «Կարմիր կատարով արշալույս», «ժառանգություն» պատմվածքները: -
ՎԱՀԵ ԳՈԴԵԼ – Ոչինչ (կամ գրեթե)
28.02.2015| 20:12Առաջարկում ենք կարդալ ՎԱՀԵ ԳՈԴԵԼԻ բանաստեղծությունները Ալեքսանդր ԹՈՓՉՅԱՆԻ թարգմանությամբ` հետևյալ հղումով: -
Անուշ ԱՍԼԻԲԵԿՅԱՆ. «Արտավազդ»
28.12.2014| 21:08Առաջարկում ենք կարդալ Անուշ Ասլիբեկյանի «Արտավազդ» պատմվածքը: -
Ալեքսանդր ԹՈՓՉՅԱՆ. «Արդար դատաստան»
24.12.2014| 13:15Առաջարկում ենք կարդալ Ալեքսանդր Թոփչյանի «Արդար դատաստան» շատ հավանական հեքիաթը: -
Վահան ՏԵՐ-ՂԱԶԱՐՅԱՆ. «Ագռավի թռիչք»
12.12.2014| 13:16Առաջարկում ենք կարդալ Վահան ՏԵՐ-ՂԱԶԱՐՅԱՆԻ «Ագռավի թռիչք» անտիպ վեպից հատված: -
Սուսաննա ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ. «Անմահության սահմանը»
20.10.2014| 13:22Առաջարկում ենք կարդալ Սուսաննա ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԻ «Անմահության սահմանը» վիպակը:
Ասում են...
.
.
-
Ասում են Ռուսաստանն իրավունք ունի կիրառելու միջուկային զենք, եթե անհրաժեշտ լինի։ Նախապես որոշված դեպքերում։
-
Ասում են Իրանը միակ երկիրն է, որ կարող է զսպող հանգամանք լինել և՛
Թուրքիայի, և՛ Ադրբեջանի համար։
-
Ասում են Փորձը ցույց տվեց, որ խաղաղության օրակարգը կարող է իրականանալ բացառապես կողմերից մեկի վերջնական կապիտուլյացիայից հետո:
-
Ասում են Արևմտյան երկրները բացահայտորեն կոչ են անում մասնատել Ռուսաստանը: Պաշտոնական ռուսաֆոբիան աննախադեպ, գրոտեսկային չափեր է ստացել Արևմուտքում։
-
Ասում են ՈՒկրաինայում զբաղված Ռուսաստանի համար շատ դժվար է Կովկասում, բայց իրերը պետք է անվանել իրենց անուններով։
-
Ասում են Փաշինյանը հրապարակայնորեն համաձայնեց Բաքվի 5 սկզբունքներին, այնուհետև հայտարարեց իր կողմից լրացումներ կատարելու մասին։
-
Ասում են Ռուսաստանն այնպիսի երկիր է, որտեղ բոլոր մեծ փողերը աշխատում են իշխանությունների հետ համագործակցությամբ կամ հանցագործ ճանապարհով։
-
Ասում են Մեզ չի հետաքրքրում, թե քանի ուկրաինացի է մահանում։ Քանի կին, երեխա, քաղաքացիական, զինվորական կմահանա` մեզ չի հետաքրքրում։
-
Ասում են Հայաստանի տնտեսությունն աղետալի վիճակում է, իսկ գրանցված աճը իներցիայի հետևանք է։ Եթե Հայաստանում տնտեսական աճը բնական լիներ, դա, անշուշտ, քաղաքացիների սոցիալական վիճակի բարելավման և աղքատության կրճատման կհանգեցներ։
-
Ասում են ՈՒկրաինային ՆԱՏՕ-ին անդամակցել առաջարկելը, կարծում եմ, սխալ էր, այնպես որ, պետք է բանակցություններ լինեն:
-
Ասում են Արևմտյան գլոբալիստական էլիտաները հակազդում են օբյեկտիվ գործընթացներին, հրահրում քաոս, հին ու նոր հակամարտություններ, իրականացնում, այսպես կոչված, զսպման քաղաքականություն, իսկ իրականում խարխլում զարգացման ցանկացած այլընտրանքային ինքնիշխան ուղի։
-
Ասում են Արդեն ապրիլ-մայիսին հասկանալի դարձավ, որ բոլորը, ում կարելի էր փողոց հանել միայն «Զարթիր, լաո» կարգախոսով, արդեն դուրս էին եկել։
-
Ասում են Պետք է հստակ հայտարարել, որ Թուրքիան և Ադրբեջանը Հայաստանի տարածքով ոչ մի միջանցք չեն ստանա, քանի որ դա աղետալի հետևանքներ կունենա Հայաստանի համար։
-
Ասում են Յուրաքանչուր հուսալքությունից, ապատիայից հետո հանրությունը միշտ շոկի մեջ է լինում, բայց հետո, երբ զարթնում է, առաջին հարցը, որ ինքն իրեն տալիս է, ասում է․ «Ես ի՞նչ կարող եմ անել», և փորձում է պատասխանատվություն վերցնել։
-
Ասում են Ամեն դեղնակտուց կարծում է, թե ինքը կարող է նոր ազգային ռազմավարության հեղինակ լինել։ Այսինքն՝ ի՞նչ, նոր ազգային ռազմավարությու՞ն են առաջարկում։
Տարածաշրջանային
