Ջիհադականների հռչակած խալիֆաթը, որի իշխանության տակ հաջողության գագաթնակետին Իրաքի ու Սիրիայի 8 միլիոն բնակիչներ էին հայտնվել, համարյա ամբողջությամբ ջախջախվել է: Կարո՞ղ է խալիֆաթը վերածնվել, երբ և եթե տարածաշրջանից հեռանան Արևմուտքի զինվորները: Այո, բայց ուրիշ ձևով:

Ներքին քաղաքականության տեսակետից ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի գործերն առաջվա պես լավ չեն: Բնակչությունն ավելի ու ավելի շատ է զգում տնտեսական ու քաղաքական ճնշումը: Այդ պատճառով ազգին իր ուղերձում Պուտինը փորձում էր լիցքաթափել իրավիճակը` գրում է Մարկուս Ակերետը Neue Zürcher Zeitung-ում:

Հեռավոր 1948, 1949 թվականներն էին: Բանակից զորացրվելուց հետո աշխատում էի Բաքվի հիդրոտեխնիկայի և մելիորացիայի գիտահետազոտական ինստիտուտում որպես միկրոկլիմայագետ:

Մինչև ԽՍՀՄ փլուզման խնդրի արծարծումը մի քանի բառով անդրադառնանք ՀՀ կառավարության ներկայացրած ծրագրին, որը բուռն քննարկումների առարկա դարձավ: Հիշյալ ծրագիրն իր բնույթով իդեալիստական է, ամեն ինչ ճիշտ է ասվում. եթե բոլորը մեկ մարդու նման արդյունավետ աշխատեն ու ճիշտ վարքագիծ դրսևորեն, ապա ամեն ինչ կստացվի, կշահեն և՛ պետությունը, և՛ քաղաքացին, կլուծվեն սոցիալ-տնտեսական բոլոր հիմնախնդիրները, կվերանա արտագաղթը, երկիրը կսկսի զարգանալ ու հզորանալ: Հրեաներն ավելի լավ գաղափար ունեն. լավ է լինել առողջ ու հարուստ, քան թե աղքատ ու հիվանդ, բայց թե դրանք ինչպե՞ս են իրագործվում, մեզ համար, թերևս, անհայտ է մնացել:

Փետրվարի 13-14-ին ԱՄՆ-ը և Իսրայելը Վարշավայում կազմակերպեցին երրորդ կարգի երկրների հակաիրանական խառնաժողով բարձրահունչ, բայց իրականում սին անվանումով` «Մերձավոր Արևելքի գծով նախարարական կոնֆերանս»։

Հետաքրքիր է՝ ինչքա՞ն ժամանակ է պետք իշխանություններին վերջապես թոթափելու այն զգացողությունը, որ իշխանափոխությունը, արտահերթ ընտրությունները, օրենսդիր ու գործադիր մարմինների ձևավորումը տեղի են ունեցել, ու Հայաստանը թևակոխել է նոր շրջափուլ:

Ազգային ժողովում ՀՀ կառավարության ծրագրի ներկայացման գործընթացը յուրահատուկ կատալիզատոր հանդիսացավ Հայաստանում ներքաղաքական բուռն ու սուր պրոցեսների մեկնարկի համար։ Եվ այս փուլը որոշ վերլուծաբաններ անվանում են կոմպրոմատների ժամանակաշրջան։

Նախագահ Արմեն Սարգսյանի վերջին շրջանի հանդիպումները խախտել են վարչապետի ու նրա շրջապատի անդորրը։ Այն մակարդակի հանդիպումները, որ Արմեն Սարգսյանն ունեցավ Գերմանիայում՝ Մյունխենի անվտանգության միջազգային համաժողովի շրջանակում, Նիկոլ Փաշինյանի, մեղմ ասած, մտքերն իրար են խառնել։

«Հայաստանի կառուցողական» կուսակցության նախագահ ԱՆԴՐԻԱՍ ՂՈՒԿԱՍՅԱՆԸ համոզված է՝ հեղափոխություն անելն ու երկիր կառավարելը տարբեր բաներ են, և որպես կանոն հեղափոխական ուժերը չպետք է կառավարություն ձևավորեն: Բայց Հայաստանում այնպիսի պայմաններ էին ստեղծվել, որ գործընթացն այլ կերպ դասավորվեց:

Չգիտեմ` ով ինչպես, փետրվարի 19-ին սարսափով մտածում էի` ի՞նչ է լինելու մարտի 13-ին` Եղիշե Չարենցի ծննդյան օրը, ու խիստ անձնական ուրախությամբ ուրախանում էի, որ 122-ամյակն է` հոբելյան չէ, վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հարկ չի համարի Մակու գնալ ու բանաստեղծի ծննդավայրում միտինգ անել: