Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Հի­սուս Քրիս­տո­սի նա­մա­կագ­րու­թ­յու­նը Ե­դե­սիա­յի Աբ­գար թա­գա­վո­րի հետ

Հի­սուս Քրիս­տո­սի նա­մա­կագ­րու­թ­յու­նը Ե­դե­սիա­յի Աբ­գար թա­գա­վո­րի հետ
27.09.2019 | 00:03
ԱԲ­ԳԱ­ՐԻ ՅՈ­ԹԵ­ՐՈՐԴ ՆԱ­ՄԱ­ԿԸ ՏԻ­ՐՈ­ՋԸ
(Գր­ված է Աբ­գա­րի կող­մից Տի­րոջ վե­ցե­րորդ պա­տաս­խա­նը ստա­նա­լուց ինը շա­բաթ անց, որ հան­ձն­վել է Փրկ­չին` Նրա Ե­րու­սա­ղեմ մտ­նե­լուց հինգ օր ա­ռաջ)
Աբ­գար, Ե­դե­սիա­յի ոչն­չու­թյուն իշ­խան - Հի­սուս Փրկ­չին, որ հայ­տն­վե­ցիր Ե­րու­սա­ղե­մի կող­մե­րում, որ­պես բո­լոր ժո­ղո­վուրդ­նե­րի փր­կու­թյուն, Տեր-օ­ծյալ դա­րե­րից դար, Աստ­ված բո­լոր ա­րա­րած­նե­րի և բո­լոր մարդ­կանց և ո­գի­նե­րի` ինչ­պես բա­րի­նե­րի, այն­պես էլ չա­րե­րի:
Տեր և Աստ­ված իմ, ամ­բող­ջու­թյամբ իմ սր­տում ապ­րող և ամ­բող­ջու­թյամբ իմ մտ­քե­րը լրաց­նող:
Տեր, Քո ա­ռա­ջին նա­մա­կից, ո­րը Քո գթասր­տու­թյամբ ի­րա­վունք ես տվել կար­դա­լու, ես գի­տեմ, որ Քո սե­փա­կան Կամ­քի հա­մա­ձայն, ա­մեն ինչ պետք է ի­րա­կա­նա­նա Քեզ հետ այն­պես, ինչ­պես հի­մա չա­րամ­տում են այդ նենգ հու­դա­յա­կան­նե­րը: Եվ թե­կուզ ինձ հայտ­նի չէ, թե ինչ­պես է այդ ա­մե­նը տե­ղի ու­նե­նա­լու, բայց ըստ մարդ­կա­յին տե­սա­կե­տի, իմ սիր­տը` լց­ված Քո հան­դեպ Սի­րով, ցա­վում է Քեզ հա­մար և զայ­րա­նում է այդ­պի­սի չլս­ված ա­նար­դա­րու­թյուն­նե­րից:
Իմ ան­կեղծ զգա­ց­մուն­քնե­րի մա­սին Դու ոչ միայն չես կա­րող չի­մա­նալ, այլև հաս­կա­նում ես ին­ձա­նից` հա­սա­րակ մահ­կա­նա­ցուից, ա­վե­լին: Բայց և ես, Տեր, որ լրիվ հիմ­քերն ու­նեմ գրե­լու Քեզ, կբա­ցա­հայտ­վի ներ­քոն­շյալ իմ նա­մա­կում: Ես` որ­պես հռո­մեա­կան վա­սալ և իմ­պե­րա­տոր Տի­բե­րիու­սի մո­տիկ ազ­գա­կան, Ե­րու­սա­ղե­մում ու­նեմ ինձ նվի­րյալ լր­տես­ներ, ո­րոնք ա­ռանձ­նա­պես սուր կեր­պով հետևում են տե­ղաբ­նակ ինք­նա­հա­վան հոգևո­րա­կան­նե­րին:
Եվ այս­պես, իմ հա­վա­տա­րիմ ծա­ռա­նե­րը ինձ ման­րա­մասն հասց­րել են այդ կա­մա­կոր ու ամ­բար­տա­վան գրա­մոլ­նե­րի և փա­րի­սե­ցի­նե­րի մտադ­րու­թյուն­նե­րը և այն մա­սին, թե ինչ են նրանք մտադր­վել կա­տա­րել Քեզ հետ: Նրանք ոչ միայն ցան­կա­նում են ոչն­չաց­նել Քեզ և սպա­նել ըստ ի­րենց ձևի, այ­սինքն` սպա­նել քար­կո­ծե­լով կամ վա­ռե­լով, ոչ, դա նրանք հա­մա­րում են ան­բա­վա­րար Քեզ հա­մար: Նրանք մտա­դիր են Քեզ են­թար­կել ա­մե­նաան­մարդ­կա­յին պատ­ժի, ցու­ցա­բե­րե­լով ա­ներևա­կա­յե­լի ու անլ­սե­լի դա­ժա­նու­թյուն: Տեր, միայն լսիր ինձ. այդ գա­զան­նե­րը` մարդ­կա­յին կեր­պա­րան­քով, հա­վաք­վում են Քեզ մե­խե­լու Խա­չի վրա և թող­նե­լու Քեզ նրա վրա, մինչև որ դու մեռ­նես այդ խայ­տա­ռակ ցցի վրա դան­դաղ մա­հով և սար­սա­փե­լի տան­ջանք­նե­րի մեջ:
Եվ այդ մարդ­կանց գա­զա­նա­յին մտադ­րու­թյու­նը նրանք պատ­րաստ­վում են ի­րա­կա­նաց­նել մո­տե­ցող Զա­տի­կի տո­նի նա­խօ­րեին:
Տեր, ինչ էլ որ լի­նի, նման ա­րար­քը զայ­րաց­րել է ինձ մինչև հո­գուս խոր­քը: Եվ ես գի­տեմ, որ այդ գա­զան­նե­րը ցան­կա­նում են սպա­նել Քեզ ոչ թե նրա հա­մար, որ Դու Քեզ ան­վա­նում ես Մե­սիա: Դա նրանց ընդ­հան­րա­պես չի ան­հան­գս­տաց­նում: Ինձ ստույգ հայտ­նի է, որ այդ դժոխ­քի ծնունդ­նե­րը ընդ­հան­րա­պես չեն հա­վա­տում Աստ­ծուն, ա­ռա­վել ևս` Քեզ: Եվ ինչ­քան հա­ճախ են նրանք բա­ցար­ձակ ա­նար­գում Աստ­ծուն, զրու­ցե­լով մի­մյանց հետ: Բայց նրանք ու­րիշ մտադ­րու­թյուն ու­նեն. տես­նում ես, այդ գա­զան­նե­րը գի­տեն, որ Հռո­մը` որ­պես սրա­տես Ար­գուս, հետևում է նրանց խա­բե­ու­թյուն­նե­րին: Ինչ­պես դա հայտ­նի է Քեզ, ոչ հե­ռու, քան ան­ցյալ տա­րի Զա­տի­կի ժա­մա­նակ բա­ցա­հայտ­վել էր հեր­թա­կան ժո­ղովր­դա­կան դա­վադ­րու­թյու­նը Հռո­մի դեմ, նա­խա­պատ­րաստ­ված հոգևո­րա­կա­նու­թյան կող­մից: Բայց ինչ­քան էլ նրանք խո­րա­մանկ ու ընդ­հա­տա­կյա են աշ­խա­տել, միևնույն է` խո­րա­թա­փանց Պի­ղա­տո­սը նրանց մա­քուր ջրի ե­րես է հա­նել, և երբ ժո­ղո­վուր­դը հա­վաք­վել է տա­ճա­րի բա­կում, Պի­ղա­տո­սը հրա­մա­յել է բռ­նել և գլ­խա­տել մոտ հինգ հա­րյուր մար­դու: Բռն­վել են ա­վե­լի շատ չունևոր­ներ, քան հա­րուստ­ներ, և մե­ծա­մա­սամբ ե­ղել են գա­լի­լիա­ցի­ներ, հետևա­պես` Ի­րո­դի հետևորդ­ներ: Դա էլ հենց սկզբ­նա­վո­րել է Պի­ղա­տո­սի և Ի­րո­դի թշ­նա­ման­քը: Դա հան­դի­սա­ցել է ա­ռա­ջին հար­վա­ծը հոգևո­րա­կա­նու­թյա­նը, և շու­տով հետևել է երկ­րոր­դը, բայց ար­դեն Հռո­մից` դա­ժան հրո­վար­տա­կի ձևով, տա­ճա­րի հոգևո­րա­կա­նու­թյան դեմ:
Այժմ նրանք ցան­կա­նում են ար­դար երևալ Հռո­մի աչ­քում, և ինչ էլ որ տե­ղի ու­նե­նա, ի­րենց հար­կա­վոր է ե­թե ոչ լրիվ ոչն­չաց­նել այդ հրո­վար­տա­կը, ա­պա ծայ­րա­հեղ դեպ­քում մեղ­մաց­նել այն ի­րենց օգ­տին, և նրանց վի­ճա­կա­հա­նու­թյու­նը ըն­կել է Քեզ վրա: Նրանք ցան­կա­նում են Քեզ ներ­կա­յաց­նել որ­պես պե­տա­կան դա­վա­ճան և պե­տու­թյան դեմ ան­ցյալ տար­վա ժո­ղովր­դա­կան ապս­տամ­բու­թյան հրահ­րիչ: Դրա­նով նրանք հույս ու­նեն հռո­մեա­ցի­նե­րի կող­մից ար­ժա­նա­նալ նե­րո­ղամ­տու­թյան, որ­պես­զի հե­տա­գա­յում շա­րու­նա­կեն ի­րենց նող­կա­լի գոր­ծը: Ի­հար­կե, դա նրանց չի հա­ջող­վի, և Դու ին­ձա­նից լավ գի­տես, որ նրանց չի հա­ջող­վի խա­բել հռո­մեա­ցի­նե­րին:
Տեր, ե­թե Դու միայն բա­րե­հա­ճես իմ` Քո ա­մե­նան­վի­րյալ ըն­կե­րոջ և եր­կր­պա­գուի ծա­ռա­յու­թյու­նը, ես ան­հա­պաղ իմ սուր­հան­դակ­նե­րին կու­ղար­կեմ Հռոմ և Պոն­տա­ցի Պի­ղա­տո­սի մոտ, և ես ե­րաշ­խա­վո­րում եմ, որ այդ գա­զան­ներն ի­րենք են ընկ­նե­լու այն փո­սի մեջ, որ փո­րում են Քեզ հա­մար: Բայց, ճա­նա­չե­լով Քեզ, Տեր, ինչ­պես ես Քեզ գի­տեմ` Դու կա­րիք չես զգում որևէ մե­կի խոր­հր­դին, ա­ռա­վել ևս, ան­ցո­ղիկ մարդ­կանց խոր­հուրդ­նե­րին, ես վս­տահ եմ, որ Դու գոր­ծե­լու ես այն­պես, ինչ­պես Դու ես հա­մա­րում անհ­րա­ժեշտ, բայց ես` որ­պես մարդ, իմ պարտքն եմ հա­մա­րել ման­րա­մասն հա­ղոր­դել Քեզ այն ա­մե­նը, ինչ-որ ի­մա­ցել եմ` նա­խազ­գու­շաց­նե­լով Քեզ: Միա­ժա­մա­նակ խնդ­րում եմ Քեզ ըն­դու­նել իմ ա­մե­նաան­կեղծ ե­րախ­տա­գի­տու­թյու­նը այն մեծ ո­ղոր­մա­ծու­թյան հա­մար, որ ցույց ես տվել Դու ինձ և իմ ժո­ղովր­դին: Տեր իմ, միայն ա­սա` ի՞նչ կա­րող եմ ես ա­նել Քեզ հա­մար:
Եվ թող միշտ լի­նի Քո Սուրբ Կամ­քը:
ՏԻ­ՐՈՋ ՎԵՐ­ՋԻՆ ՊԱ­ՏԱՍ­ԽԱ­ՆԸ
Լսիր, Իմ սի­րե­լի որ­դի և եղ­բայր Աբ­գար:
Ա­մեն ինչ ի­րա­պես այն­պես է, ինչ­պես դու ես գրել Ինձ, բայց և այն­պես, ա­մեն ինչ պետք է տե­ղի ու­նե­նա Ինձ հետ, հա­մա­ձայն Իմ խոս­քի: Քան­զի այլ կերպ ոչ մի մարդ չի հաս­նի Հա­վեր­ժա­կան Կյան­քի:
Այժմ դու դեռևս այդ հաս­կա­նա­լու կա­րո­ղու­թյու­նը չու­նես, բայց խնդ­րում եմ Քեզ, դու մի նա­խա­ձեռ­նիր որևէ մի­ջոց` Ինձ ար­դա­րաց­նե­լու հա­մար, քան­զի քո ձգ­տում­նե­րը կլի­նեն ա­պար­դյուն: Այդ­պի­սին է Հոր Կամ­քը, որ ապ­րում է Իմ մեջ, Ո­րից ես ծնունդ եմ ա­ռել մար­դու կեր­պա­րան­քով: Եվ թող քեզ չվա­խեց­նի Խա­չը, ո­րին մե­խե­լու են Ինձ: Քան­զի այ­սու­հետ այդ Խա­չը լի­նե­լու է Աստ­ծո թա­գա­վո­րու­թյան ան­կյու­նա­քա­րը, ինչ­պես նաև նրա դար­պա­սը մինչև դա­րե­րի ա­վար­տը:
Ես դա­գա­ղում մնա­լու եմ միայն ե­րեք օր: Եր­րորդ օ­րը ես Հա­րու­թյուն եմ առ­նե­լու` որ­պես մա­հին և դժոխ­քին հա­վեր­ժա­կան հաղ­թող և ար­դար դա­տով դա­տե­լու եմ բո­լոր ա­նազ­նիվ­նե­րին, բայց Իմ սր­տում ապ­րող ար­դար էակ­նե­րի հա­մար Ես բա­ցե­լու եմ Եր­կն­քի Դռ­նե­րը:
Երբ մի քա­նի օր անց դու տես­նես, որ մա­րել է արևը, այն ժա­մա­նակ ի­մա­ցիր, որ քո լա­վա­գույն ըն­կե­րը և եղ­բայ­րը մա­հա­ցել է Խա­չի վրա: Բայց և դա թող չսար­սա­փեց­նի քեզ, քան­զի բո­լո­րը են­թա­կա է կա­տար­ման:
Եվ երբ ես հա­րու­թյուն առ­նեմ մե­ռել­նե­րից, այն ժա­մա­նակ, հենց այդ նույն ժա­մա­նակ, դու կտես­նես նշա­նի բխու­մը Ի­նաձ­նից, ո­րով կճա­նա­չես Իմ Հա­րու­թյու­նը:
Ըն­դու­նիր, սի­րե­լի եղ­բայր Աբ­գար, Իմ Սե­րը, Իմ Բա­րե­բախ­տու­թյու­նը, և թող քեզ հետ լի­նի Իմ Օրհ­նան­քը:
Ա­ՎԱՐ­ՏԻՑ Ա­ՌԱՋ
Գեր­մա­նե­րե­նից ռու­սե­րեն թարգ­մա­նու­թյու­նը ա­վար­տել է Լյուդ­մի­լա Պավ­լով­նա ֆոն Օֆ­ֆեն­բեր­գը, ծն­ված 1940 թ. դեկ­տեմ­բե­րի 20-ին, Ժնևում:
Թարգ­մա­նու­թյան սր­բագ­րու­թյու­նը և շար­ված­քը ա­վար­տել է Ն. Մ. Կուշ­նի­րը 1992 թ. ապ­րի­լի 9-ին Բեռ­լի­նում:
Ռու­սե­րե­նից հա­յե­րեն թարգ­մա­նու­թյու­նը կա­տա­րել է բա­նաս­տեղծ, բա­նա­սի­րա­կան գի­տու­թյուն­նե­րի դոկ­տոր, պրո­ֆե­սոր Ս. Ա. Խա­նյա­նը` 2014 թ. հու­լիս-օ­գոս­տոս ա­միս­նե­րին:
Նա­մա­կում տեղ գտած հոգևոր ար­տա­հայ­տու­թյուն­նե­րի ճշ­տու­մը, սր­բագ­րու­մը`
Ա­շոտ ՍԱՐԳ­ՍՅԱ­ՆԻ և Գա­յա­նե ՄԵԼ­ՔՈՒ­ՄՅԱ­ՆԻ
Դիտվել է՝ 2597

Մեկնաբանություններ