Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Հայկ Մա­րու­թ­յա­նը մի վատ գոր­ծե­լաոճ է որ­դեգ­րել. եր­բեք չի ա­սում ընդ­դի­մու­թ­յա­նը՝ դուք ճիշտ եք»

«Հայկ Մա­րու­թ­յա­նը մի վատ գոր­ծե­լաոճ է որ­դեգ­րել. եր­բեք չի ա­սում ընդ­դի­մու­թ­յա­նը՝ դուք ճիշտ եք»
10.12.2019 | 01:14

Երևան­ցի­նե­րի 80 տո­կոս վս­տա­հու­թյան քվեով մեկ տա­րուց ա­վե­լի քա­ղա­քա­պե­տի ա­թո­ռը զբա­ղեց­նող Հայկ Մա­րու­թյա­նը դեռ չի ա­րել այն բե­կում­նա­յին քայ­լե­րը, ո­րոնց մա­սին իշ­խա­նա­փո­խու­թյան օ­րե­րին վե­րամ­բարձ տո­նով հայ­տա­րա­րում էր։ Մեկ տար­վա ըն­թաց­քում հա­զիվ հնա­րա­վոր ե­ղավ իր իսկ պաշ­տո­նա­վար­ման շր­ջա­նում աղ­բից խեղդ­վող քա­ղա­քում քիչ թե շատ մաք­րու­թյուն հաս­տա­տել։ Բայց դա էլ ու­ղեկց­վեց «Սա­նի­թեք» ըն­կե­րու­թյան ար­բիտ­րա­ժա­յին դա­տա­րան դի­մե­լու մտադ­րու­թյամբ։ Ի դեպ, նա­խօ­րեին ըն­կե­րու­թյու­նը տե­ղե­կաց­րել էր, որ նո­յեմ­բե­րին լրա­ցել է նա­խաար­բիտ­րա­ժա­յին գոր­ծըն­թա­ցի շր­ջա­նա­կում ՀՀ կա­ռա­վա­րու­թյա­նը հաս­ցեագր­ված ար­բիտ­րա­ժա­յին վե­ճի մա­սին ծա­նուց­մանն ար­ձա­գան­քե­լու ժամ­կե­տը: Կա­ռա­վա­րու­թյու­նը որևէ կերպ չի ար­ձա­նա­գան­քել ծա­նուց­մա­նը և որևէ պա­տաս­խան չի ներ­կա­յաց­րել այդ կա­պակ­ցու­թյամբ: Մյուս կող­մից էլ` Հայկ Մա­րու­թյա­նը հայ­տն­վել է աղմ­կոտ խն­դիր­նե­րի տի­րույ­թում, նախ` «Կա­մազ­նե­րի» նվի­րատ­վու­թյան գաղտ­նի ըն­թա­ցա­կար­գը, կի­րա­կի օ­րով շեյ­խե­րի և Մա­րու­թյա­նի «ան­հա­վա­նա­կան ար­կած­նե­րը» քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նում, նա­խա­տո­նա­կան մեծ ծախ­սե­րը և այլն։ Այլ խոս­քով, կա աղ­մուկ, չկա գործ։ Ի մի­ջի այ­լոց, շեյ­խե­րի պատ­մու­թյու­նը ԲՀԿ խմ­բակ­ցու­թյան ղե­կա­վար Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նը դեռ «տաք» է պա­հում։ Ե­րեկ նա նշել է. «Հիմ­նա­կան հար­ցը թո­ղած՝ ին­չի մա­սին են խո­սում, ջին­սով կգա­յին, մեծ տղան էր, կրտ­սեր տղան էր։ Ա­մոթ է, մար­դիկ ե­կել էին գոր­ծով, ե­կել էին բիզ­նես ծրագ­րով: Ով էլ հի­մա դի­մի, նրանք չեն գա, այդ­պի­սի մո­տե­ցում.. Դուք տե­սա՞ք, որ ա­սա­ցին, որ զգա­ցել են՝ ան­ցան­կա­լի հյու­րեր են»։ Թե Հայկ Մա­րու­թյա­նը որ­քան կա­րող է այս տեմ­պով շա­րու­նա­կել աշ­խա­տել, դժ­վար է ա­սել, բայց մա­մու­լում պար­բե­րա­բար տե­ղե­կու­թյուն է հայ­տն­վում, որ նա աշ­խա­տան­քից ա­զատ­ման դի­մում­ներ է գրել։ Երևա­նի ա­վա­գա­նու «Լույս» խմ­բակ­ցու­թյան քար­տու­ղար Ա­ՆԻ ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԻ հետ զրու­ցե­ցինք վեր­ջին աղմ­կոտ թե­մա­նե­րից։

-Ար­դեն մեկ տա­րուց ա­վե­լի է Երևանն ու­նի «հե­ղա­փո­խա­կան» քա­ղա­քա­պետ։ Դուք, որ­պես ա­վա­գա­նու ան­դամ, ի՞նչ «հե­ղա­փո­խա­կան» փո­փո­խու­թյուն­ներ եք նկա­տել մայ­րա­քա­ղա­քում։
-Ոչ մի։ Այս ըն­թաց­քում հաս­կա­ցանք, որ Տա­րոն Մար­գա­րյա­նի «մահ­վան վե­րե­լակ­նե­րից», հու­սա­հա­տու­թյան գա­զել­նե­րից և փո­շու ամ­պե­րից ելք չկա:
-Ձեր խմ­բակ­ցու­թյու­նը հա­ճախ է տար­բեր խն­դիր­նե­րի, խախ­տում­նե­րի մա­սին բարձ­րա­ձայ­նում։ Վեր­ջի­նը բա­վա­կան բուռն քն­նարկ­վեց, խոս­քը քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նին նվեր տված «Կա­մազ­նե­րի» մա­սին է։ Ըստ Ձեզ` ին­չու՞ են բիզ­նե­սով զբաղ­վող մար­դիկ նման նվի­րատ­վու­թյուն ա­նում։
-Ընդ­հան­րա­պես, նվի­րատ­վու­թյու­նը լավ պրակ­տի­կա է։ Տա­րի­ներ շա­րու­նակ սփյուռ­քից բա­րե­րար­նե­րը նվի­րատ­վու­թյուն են ա­րել, մեր խմ­բակ­ցու­թյու­նը ող­ջու­նում է նվի­րատ­վու­թյուն­նե­րը, սա­կայն մեր բարձ­րաց­րած խն­դի­րը թա­փան­ցի­կու­թյանն էր վե­րա­բե­րում։ Հան­րու­թյունն ու­նի տե­ղե­կաց­ված լի­նե­լու և իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի ո­րո­շում­նե­րի ու գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի վե­րա­բե­րյալ իր հա­մա­ձայ­նու­թյունն ու ան­հա­մա­ձայ­նու­թյունն ար­տա­հայ­տե­լու ի­րա­վունք։ Յու­րա­քան­չյուր բա­րե­գործ իր բա­րե­գոր­ծու­թյան դի­մաց ստա­նում է հան­րու­թյան ե­րախ­տա­գի­տու­թյու­նը, և դա լուրջ փոխ­հա­տու­ցում է: Բո­լորս էլ գի­տակ­ցում ենք, որ բա­րե­գոր­ծու­թյունն ու­նի իր ար­ժե­քը, և ե­թե այն հան­րայ­նաց­ված չէ, փոխ­հա­տուց­ման այլ մի­ջոց­ներ են ակն­կալ­վում։ Այս նվի­րատ­վու­թյուն­նե­րի և շին­թույ­լտ­վու­թյուն­նե­րի փոխ­կա­պակ­ցու­մը մեզ թույլ է տա­լիս են­թադ­րել, որ այս­տեղ խն­դիր­ներ կան։ Լիա­հույս եմ, որ ար­դար քն­նու­թյամբ դա կա­պա­ցուց­վի:
-Ձեր խմ­բակ­ցու­թյունն օ­րերս բարձ­րա­ձայ­նեց նաև Ա­մա­նո­րի մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի հա­մար Երևա­նի բյու­ջեից մեծ գու­մար հատ­կաց­նե­լու մա­սին։ Ի՞նչ եք կար­ծում, ին­չու՞ է Հայկ Մա­րու­թյանն այդ­քան շռայ­լո­րեն ու­զում կազ­մա­կեր­պել Ա­մա­նո­րը։
-Հայկ Մա­րու­թյա­նը դա միայ­նակ չի ա­նում, ծասխ­սե­րի մեծ պա­տա­ռը տրա­մադ­րում է կա­ռա­վա­րու­թյու­նը։ Հին Հռո­մում գո­յու­թյուն ու­ներ հայտ­նի մե­թոդ՝ հաց ու տե­սա­րան­ներ, ո­րի նպա­տակն էր` շե­ղել ժո­ղովր­դի ու­շադ­րու­թյու­նը պե­տու­թյան ա­ռաջ ծան­րա­ցած ի­րա­կան խն­դիր­նե­րից։ Հա­զա­րա­մյակ­ներ հե­տո էլ ո­չինչ չի փոխ­վել։ Այդ քա­ղա­քա­կան մա­նի­պու­լյա­ցիան միշտ օգ­տա­գործ­վել է տար­բեր պե­տու­թյուն­նե­րի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի կող­մից։ Ցա­վոք, այ­սօր­վա ՀՀ կա­ռա­վա­րու­թյու­նը, կար­ծում եմ, նույն­պես օգ­տա­գոր­ծում է այդ հնար­քը։ Օ­բյեկ­տիվ և սու­բյեկ­տիվ պատ­ճառ­նե­րով «հաց ա­ռա­ջար­կե­լու» հնա­րա­վո­րու­թյուն չու­նի, բայց տե­սա­րան­ներն ակ­տիվ և հա­ջող ա­պա­հո­վում է:
-Դուք խո­սե­ցիք նաև այն մա­սին, թե ինչ­պես է Կենտ­րո­նի թա­ղա­պե­տա­րանն աշ­խա­տա­կից­նե­րին Ա­մա­նո­րին ռես­տո­րան տա­նե­լու՝ ան­ձի հա­մար 20 հա­զար դրամ հաշ­վար­կով։ Փաս­տո­րեն, հին բար­քե­րը շա­րու­նակ­վու՞մ են։
-Կար­ծում եմ, պետք է վերջ դր­վի բյու­ջեից աշ­խա­տա­կազ­մե­րի կոր­պո­րա­տի­վը վճա­րե­լու այս պրակ­տի­կա­յին։ Ա­վե­լին, սա նաև վար­չա­կան շր­ջա­նի ղե­կա­վա­րի հա­յե­ցո­ղու­թյանն է թողն­ված, այ­սինքն, հար­ցը կա­նո­նա­կարգ­ված չէ, մի վար­չա­կան շր­ջան ֆուր­շետ է ա­նում ու 500 հա­զար է ծախ­սում, մեկ այլ վար­չա­կան շր­ջան` մի քա­նի մի­լիոն։ Ին­չո՞վ է Կենտ­րո­նի աշ­խա­տա­կիցն ա­վե­լի Նու­բա­րա­շե­նի աշ­խա­տակ­ցից։ Կա­նո­նա­կար­գում է պետք, և այս քյա­բա­բա­խո­րո­վա­ծա­յին հա­վաք­նե­րը ա­մեն մարդ իր հաշ­վին պետք է ա­նի: Այլ բան է, որ կա­րե­լի էր Ա­մա­նո­րը նշել այն­պես, ինչ­պես քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի աշ­խա­տա­կից­նե­րի հա­մար է կազ­մա­կերպ­վում, ի­մա՝ միայն ֆուր­շե­տա­յին տար­բե­րա­կով։ (Տե­ղե­կաց­նենք, որ տի­կին Խա­չատ­րյա­նը ֆեյս­բու­քյան գրառ­մամբ ներ­կա­յաց­րել էր, թե թա­ղա­պե­տա­րան­նե­րից յու­րա­քան­չյուրն ինչ գու­մար է տրա­մադ­րել աշ­խա­տա­կազ­մի ա­մա­նո­րյան կոր­պո­րա­տիվ մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի հա­մար։ Ա­վան վար­չա­կան շր­ջան-1 մի­լիոն 300 հա­զար դրամ, Շեն­գա­վիթ վար­չա­կան շր­ջան-2 մի­լիոն դրամ, Դավ­թա­շեն վար­չա­կան շր­ջան-1 մի­լիոն 300 հա­զար դրամ, Է­րե­բու­նի վար­չա­կան շր­ջան-400 հա­զար դրամ, Նորք-Մա­րաշ վար­չա­կան շր­ջան-1 մի­լիոն դրամ, Նու­բա­րա­շեն վար­չա­կան շր­ջան-200 հա­զար դրամ, Քա­նա­քեռ-Զեյ­թուն վար­չա­կան շր­ջան- 2 մի­լիոն դրամ, Նոր Նորք վար­չա­կան շր­ջան- 1 մի­լիոն 600 հա­զար դրամ, Ա­ջափ­նյակ վար­չա­կան շր­ջան- 400 հա­զար դրամ, Ա­րաբ­կիր վար­չա­կան շր­ջան-1 մի­լիոն 200 հա­զար դրամ, Կենտ­րոն վար­չա­կան շր­ջան-3 մի­լիոն դրամ-Ռ. Խ.)։
-Շեյ­խե­րի հայտ­նի պատ­մու­թյան օ­րի­նա­կով բարձ­րա­ձայ­նե­ցիք նաև քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նում ա­վա­գա­նի­նե­րի ջին­սե­րով ու բո­թա­սով հա­գու­կա­պի մա­սին, սա­կայն այս հար­ցին Մա­րու­թյա­նը չար­ձա­գան­քեց։ Ձեր կար­ծի­քով, ին­չու՞ և ընդ­հան­րա­պես ո՞րն է Ձեր գնա­հա­տա­կա­նը այս ողջ պատ­մու­թյա­նը։
-Հա­մոզ­ված եմ, որ ինքն էլ է հա­մա­ձայն ինձ և դրա հա­մար էլ չար­ձա­գան­քեց։ Հայկ Մա­րու­թյա­նը մի վատ գոր­ծե­լաոճ է որ­դեգ­րել. եր­բեք չի ա­սում ընդ­դի­մու­թյա­նը՝ դուք ճիշտ եք, ե­թե նույ­նիսկ հա­մա­րում է, որ ընդ­դի­մա­խոս­նե­րը ճիշտ են։ Սա գոր­ծըն­կե­րա­յին աշ­խա­տան­քի մթ­նո­լորտ չի ա­պա­հո­վում: Ա­վա­գա­նին Երևա­նում տե­ղա­կան ինք­նա­կա­ռա­վար­ման բարձ­րա­գույն ներ­կա­յա­ցուց­չա­կան մար­մինն է, և դրես-կո­դը այդ նիս­տե­րում պար­տա­դիր եմ հա­մա­րում։ Նիս­տի ժա­մա­նակ նաև մեջ­բե­րե­ցի վար­չա­պե­տի այն խոս­քը, որ շեյ­խե­րը Երևա­նի քա­ղա­քա­պե­տի հետ հան­դիպ­ման են գա­լիս ջին­սե­րով, բո­թաս­նե­րով և մայ­կա­նե­րով: Նա կար­ծում է, որ սա վե­րա­բեր­մունք է պե­տա­կան ինս­տի­տու­տի նկատ­մամբ: Ա­յո, կար­ծում եմ, որ ա­վա­գա­նու նիս­տին ջին­սե­րով, բո­թաս­նե­րով ու մայ­կա­նե­րով ներ­կա­յա­նա­լը նույն­պես ցույց է տա­լիս այդ ան­դա­մի վե­րա­բեր­մուն­քը պե­տա­կան ա­պա­րա­տի նկատ­մամբ։ Մեր իշ­խա­նու­թյուն­ներն ու­րի­շի աչ­քի փու­շը տես­նե­լուց զատ, նաև մեր աչ­քի գե­րա­նը թող տես­նեն:
-80 տո­կոս վս­տա­հու­թյան քվեով քա­ղա­քա­պետ դար­ձած Հայկ Մա­րու­թյա­նի վար­կա­նիշն այ­սօր, ըստ Ձեզ, որ­քա՞ն է։ Հա­սու­նա­ցե՞լ է նրա հրա­ժա­րա­կա­նի պա­հան­ջը։
-Սո­վո­րա­կան երևույթ է, երբ հե­ղա­փո­խու­թյու­նից, կտ­րուկ վե­րել­քից հե­տո ան­կումն էլ է ա­րագ լի­նում։ Մեր քա­ղա­քա­կան օ­րա­կար­գում չկա քա­ղա­քա­պե­տի հրա­ժա­րա­կա­նի պա­հանջ, մեր օ­րա­կարգն է՝ հաս­նել կոն­ստ­րուկ­տիվ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան, ինչն այ­սօր­վա իշ­խող խմ­բակ­ցու­թյան և քա­ղա­քա­պե­տի կող­մից բա­ցա­կա­յում է։ Հու­սով եմ, Ձմեռ պա­պը 2020-ին այդ գի­տակ­ցու­թյու­նը նրանց կպարգևի, ին­չը նրանց միայն օ­գուտ կտա:
Զրույ­ցը՝
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 9315

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ