Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Մով­սես գյու­ղով անց­նում է ոչ միայն Հա­յաս­տա­նի, այլև քրիս­տո­ն­յա ու քա­ղա­քա­կիրթ Եվ­րո­պա­յի սահ­մա­նը»

«Մով­սես գյու­ղով անց­նում է ոչ միայն Հա­յաս­տա­նի, այլև քրիս­տո­ն­յա ու  քա­ղա­քա­կիրթ Եվ­րո­պա­յի սահ­մա­նը»
21.07.2020 | 14:06
Սահ­մա­նում ապ­րող ժո­ղովր­դի հա­մար ա­մեն օրն է սպառ­նա­լիք, և քա­նի որ ի­րա­վի­ճա­կի վե­րահս­կո­ղու­թյու­նը մեր ձեռ­քե­րում չէ, ստիպ­ված ենք լի­նում հետ բե­րել այն ու զս­պել հա­կա­ռա­կոր­դին, որ չա­րիք է մե­ծի, փոք­րի, դպ­րո­ցի, ման­կա­պար­տե­զի, մշա­կի, հոգևո­րա­կա­նի ու բո­լո­րի հա­մար անխ­տիր: «Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում հայ-ադր­բե­ջա­նա­կան սահ­մա­նին այս օ­րե­րին տի­րող լար­ված ի­րա­վի­ճա­կի մա­սին ա­սաց Տա­վու­շի թե­մի ա­ռաջ­նորդ տեր ԲԱԳ­ՐԱՏ ե­պիս­կո­պոս Գալս­տա­նյա­նը:
Սահ­մա­նի բնա­կա­նոն կյան­քը, նշում է հոգևո­րա­կա­նը, ա­մե­նօ­րյա կրա­կի ու սպառ­նա­լի­քի տակ ապ­րելն է: «Վեր­ջին 3-4 օ­րե­րը մեզ հա­մար դժ­վար օ­րեր էին, հատ­կա­պես տխուր ենք մեր տղա­նե­րի նա­հա­տա­կու­թյան ցա­վա­լի ի­րո­ղու­թյան ա­ռի­թով, բայց բա­նա­կը կարևո­րա­գույն ա­ռա­քե­լու­թյուն ի­րա­կա­նաց­րեց հենց այս գյու­ղի՝ Մով­սե­սի (սր­բա­զա­նի հետ Մով­սե­սում էինք զրու­ցում- հեղ.) անվ­տան­գու­թյան ու Հա­յաս­տա­նի պե­տա­կան սահ­մա­նը ամ­րաց­նե­լու ա­ռու­մով: Այս մա­սին չեմ ա­սել, բայց ու­զում եմ հի­մա շեշ­տել, և կարևոր հայ­տա­րա­րու­թյուն է: Այս­տե­ղով անց­նում է ոչ միայն Հա­յաս­տա­նի պե­տա­կան սահ­մա­նը, ոչ միայն Մոսվ­սես գյու­ղի կամ Տա­վուշ աշ­խար­հի սահ­մա­նը, այլև ամ­բողջ քա­ղա­քա­կիրթ աշ­խար­հի ու քրիս­տո­նյա Եվ­րո­պա­յի սահ­մա­նը: Այս գիծն ի­րենց վեր­ջին, մեր ու քրիս­տո­նյա աշ­խար­հի ա­ռա­ջին գիծն է: Ի­հար­կե, չեմ ա­սում, թե սա կրո­նա­կան պա­տե­րազմ է, նման գու­նա­վո­րում տա­լու ցան­կու­թյուն չու­նենք բնավ, ուղ­ղա­կի աշ­խար­հագ­րա­կան ու քա­ղա­քակր­թա­կան ի­մաս­տով այդ­պես է ստաց­վում: Սա մար­տա­հա­րա­վեր է նաև մի­ջազ­գա­յին ու հատ­կա­պես քրիս­տո­նյա հան­րու­թյա­նը՝ խա­ղա­ղու­թյան օ­րե­րին նպաս­տե­լու, որ քրիս­տո­նյա Եվ­րո­պա­յի սահ­մա­նա­գիծն ա­մուր ու հզոր լի­նի: ժո­ղո­վուրդն էլ, որ ապ­րում է հենց սահ­մա­նա­բա­ժա­նին, ար­ժա­նա­պա­տիվ ապ­րի սե­փա­կան հո­ղում: Ա­ռանց նրանց էլ դա կկա­ռու­ցենք ու կա­ռու­ցում ենք, սա­կայն սա կարևոր ամ­րագ­րում ու հայ­տա­րա­րու­թյուն է, որ ցան­կա­նում էի ա­նել»,- ըն­դգ­ծում է մեր զրու­ցա­կի­ցը:
Բագ­րատ սր­բա­զա­նը վս­տա­հեց­նում է՝ հա­կա­ռա­կոր­դի տա­րան­ջա­տիչ գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը չեն կա­րող ազ­դել մեր ներ­դաշ­նա­կու­թյան վրա ու ընդ­հա­տել մեր կյան­քի ռիթ­մը: Տա­րած­քը, որ­տեղ ապ­րում ենք, մեր հա­վատքն է, մեր հայ­րե­նիքն է, և մենք նա­հան­ջե­լու տեղ չու­նենք: Հետևա­բար այդ կամ­քի ու դրա բարձր գի­տակ­ցու­մը թե՛ պա­տե­րազ­մի, թե՛ խա­ղա­ղու­թյան ժա­մա­նակ մեզ մղում է ապ­րե­լու ա­րա­րե­լով՝ ա­ռանց վա­խի ու տագ­նա­պի, այ­դու­հան­դերձ, միշտ մտա­հո­գու­թյուն ու­նե­նա­լով, որ խա­ղա­ղու­թյունն ինչ-որ պա­հի կա­րող է խա­թար­վել. «Մեզ հա­մար Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան սահ­մա­նը, մեր պե­տու­թյան դար­պաս­նե­րը սկս­վում են այս­տե­ղից, սա վեր­ջը չէ, սա սկիզբն է: Մե­ծա­գույն ու­րա­խու­թյուն է հենց այս­տեղ՝ սահ­մա­նագ­ծում ապ­րե­լը: Աստ­ված այդ պա­տի­վը՝ այս­տեղ ապ­րե­լու ու ա­րա­րե­լու, մեզ է տվել: Այս­տեղ բո­լո­րո­վին այլ է կյան­քին նա­յե­լու կեր­պը, կյանքն ու մահն այս­տեղ միա­խառն­ված են, կյան­քի ար­ժե­քը բո­լո­րո­վին այլ կերպ է գնա­հա­տում: Մար­դիկ ապ­րում են հա­յացք­նե­րը սպառ­նա­լի­քին ուղղ­ված: Սպառ­նա­լիք, որ ոչ միայն ի­րենց ան­ձին կամ ըն­տա­նիք­նե­րին, այլև պե­տու­թյանն ու ժո­ղովր­դին է ուղղ­ված»:
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 12109

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ