«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում՝ պայմանավորված Հայաստանի ղեկավարության դիրքորոշմամբ, որը միտումնավոր փլուզում է հարաբերությունները Ռուսաստանի Դաշնության հետ։ Այժմ Հայաստան են ուղարկվում զինվորականներ Նորվեգիայից, Կանադայից և ԱՄՆ-ից՝ ԵՄ առաքելությունը վերածելով ՆԱՏՕ-ի առաքելության»,- «Известия»-ին տված հարցազրույցում հայտարարել է ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը։                
 

Ես զարմանում եմ, թե հանրությունն ինչի՞ վրա է զարմանում

Ես զարմանում եմ, թե հանրությունն ինչի՞ վրա է զարմանում
03.04.2019 | 10:56

Զարմացողը ես չեմ` ՊՆ նախարար Դավիթ Տոնոյանն է: Երեկ Եռաբլուրում նա ասել է. «Մեր կառավարությունը պաշտպանական ոլորտում միասնական ծրագիր է իրականացնում և այդ իմ ասածը ոչ մի ձևով դուրս չէր գալիս պայմանավորված կառավարության ծրագրի առաջնահերթություններից։ Ոչ մեկի մոտ թող կասկած չառաջանա։ Ես զարմանում եմ, թե մեր հանրությունն ինչի վրա է զարմանում»: Հանրությունը զարմանում է, որ Հայաստանի բարձրաստիճան պաշտոնյան հայտարարում է որ «տարածքներ՝ խաղաղության դիմաց» ձևակերպում չկա և հայկական կողմի համար գործում է «նոր պատերազմ՝ նոր տարածքներ» բանաձևը: Իրականում Դավիթ Տոնոյանը նորություն չի ասել, առաջին անգամ չի ձևակերպել բանակի ռազմավարության փոփոխությունը: Գուցե հասարակության «զարմանքի» պատճառը հայտարարության վայրն էր` ԱՄՆ: Ժամանակն է, որ «հասարակությունը» պատեհ-անպատեհ զարմանալու փոխարեն սովորի հասկանալ բարձրաձայնված հայտարարության տեղը, պահը` համադրելով նվազագույնը այդ օրվա այլ իրադարձությունների հետ, առավելագույնը` 3 օրվա: Զարմանքը լավագույն դրսևորումը չէ ի պատասխան Դավիթ Տոնոյանի: Իվերջո, նա անում է այն, ինչ 20 տարի պիտի աներ ու չէր անում Հայաստանի ԱԳՆ-ն, ապահովում է պետության ղեկավարի համար ապահովության բարձիկ և ձևավորում զինադադարը հաղթելով կնքած կողմի համարժեք պահվածք ու դիրքորոշում` արդյունքում` իմիջ:


Պատահական չէ, որ թերևս առաջին անգամ ՀՀ ՊՆ նախարարի հայտարարությանը պատասխանեց անձամբ Ադրբեջանի նախագահը: Ճիշտ է` առանց անուններ տալու, բայց բացահայտորեն սեփական ԱԳՆ-ի աղմուկը բավարար չկարծելով` նա հարկ համարեց կրկնել. «Այս հակամարտությունը պետք է գտնի իր լուծումը Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության շրջանակներում: Բանակցությունների նպատակն ադրբեջանական տարածքների ազատագրումն է»: Ադրբեջանի ՊՆ հատուկ նշանակության ուժերի զորամաս այցի ժամանակ Ալիևն աաց. «Մենք ապրում ենք պատերազմի պայմաններում: Պատերազմը դեռ չի ավարտվել: Առաջին փուլն է ավարտված»:


Ալիևի ու Ադրբեջանի սուբստանտիվ պատկերացումները մի կողմ թողած` հարց, ինչու՞ հայ դիվանագետներին չի զարմացնում, որ երբ Ադրբեջանի նախագահը բացեիբաց ասում է. «Այս հակամարտությունը պետք է գտնի իր լուծումը Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության շրջանակներում: Բանակցությունների նպատակն ադրբեջանական տարածքների ազատագրումն է», աշխարհում ոչ ոք նրան չի մեղադրում բանակցային գործընթացը ձախողելու մեջ, հարց չի տալիս` բանակցությունների նպատակը դա՞ է: Գոնե ԵԱՀԿ Մինսկի խմբում: Հենց այդ վակուումն է լրացնում ՊՆ նախարար Դավիթ Տոնոյանը` ստիպելով ընկալել, որ առաջինը կրակելու իրավունքը սուլթանի առաջին գիշերվա իրավունքը չէ, Ալիևն էլ սուլթան չէ: Ժամանակները փոխվել են: Ու եթե միջազգային մամուլում Ադրբեջանի պատվերով հայտնվում են Դավիթ Տոնոյանին իր «ռազմաշունչ հռետորաբանությամբ» համարյա թե Վիեննայի հանդիպումը ձախողելու մեղադրանքներ, այդ աբսուրդը անպատասխան չպետք է մնա` նույն այդ միջազգային մամուլում:


«Տարածքներ խաղաղության դիմաց» տարբերակը սուբստանտիվ բանակցությունների սեղմ բնութագիրն է, որ չի եղել ու չի կարող ընդունելի լինել հայկական կողմի համար: Ժամանակն է նաև կոտրելու միջազգային կարծրատիպը, որ դա հրաժարում է տարածքներն Ադրբեջանին վերադարձնելուց, ուրեմն կկործանի խաղաղ բանակցային գործընթացը: Խաղաղ բանակցային գործընթացը կործանողը սուբստանտիվ օրակարգն է: Եվ դա հասկացնելն ու բարձրաձայնելը պիտի լինի հայ դիվանագետների խնդիրներից մեկը:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. Երեկ Եռաբլուրում վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը ասել է. «Եթե Դավիթ Տոնոյանն այլ հայտարարություն աներ, ես նրան կազատեի պաշտպանության նախարարի պաշտոնից: Ի՞նչ է ասել պաշտպանության նախարարը, որ եթե հանկարծ պատերազմ լինի, մեր ձգտումը պետք է լինի հաղթել այդ պատերազմում։ Եթե հանկարծ պաշտպանության նախարարը որևէ այլ բան մտածի, ինքը պետք է պաշտպանության նախարար չաշխատի։ Սա որևէ կերպ ստվեր չի գցում խաղաղ կարգավորման գործընթացի վրա, ընդհակառակը՝ շեշտում է խաղաղ կարգավորման գործընթացի կարևորությունը»:
Փաստացի` նա «զարմացած» չէ: Փաշինյան-Տոնոյան տանդեմը առավել գործուն է, քան` վարչապետ-ԱԳ նախարարը: Համարենք դա մարտավարություն, որ ազատ է թողնում Զոհրաբ Մնացականյանի ձեռքերը` տարբեր բևեռների հետ աշխատանքում:

Դիտվել է՝ 3618

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ