Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«1 տար­վա ըն­թաց­քում այս խորհր­դա­րա­նը հասց­րել է ա­վե­լի շատ կտր­վել ժո­ղովր­դից, քան ՀՀԿ մե­ծա­մաս­նու­թ­յու­նը 10 տար­վա ըն­թաց­քում»

«1 տար­վա ըն­թաց­քում այս խորհր­դա­րա­նը հասց­րել է ա­վե­լի շատ կտր­վել ժո­ղովր­դից, քան ՀՀԿ մե­ծա­մաս­նու­թ­յու­նը 10 տար­վա ըն­թաց­քում»
17.01.2020 | 00:50

Հա­յաս­տա­նի մայր օ­րեն­քը հեր­թա­կան ան­գամ փո­փո­խու­թյան է են­թարկ­վում։ Տե­սա­կետ է ար­դեն հն­չում, որ այս բա­րե­փո­խում­նե­րով Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը ցան­կա­նում է իր իշ­խա­նու­թյունն ա­վե­լի ամ­րապն­դել։ ԱԺ նախ­կին պատ­գա­մա­վոր, ՀՀԿ ան­դամ ՄԱՐ­ԳԱ­ՐԻՏ Ե­ՍԱ­ՅԱ­ՆԻ հետ «Ի­րա­տե­սը» զրու­ցեց այս և այլ խն­դիր­նե­րի շուրջ։

-Ձեր կար­ծի­քով ո՞րն է սահ­մա­նադ­րա­կան բա­րե­փո­խում­նե­րի հիմ­նա­կան նպա­տա­կը, ին­չի՞ է ձգ­տում իշ­խա­նու­թյու­նը։
-Ա­ռայժմ շատ տե­ղե­կու­թյուն­ներ չու­նեմ այդ փո­փո­խու­թյուն­նե­րի առն­չու­թյամբ։ Կա­րող եմ ըն­դա­մե­նը են­թադ­րել, որ ամ­բող­ջա­կան բռ­նա­տի­րա­կան իշ­խա­նու­թյուն հաս­տա­տե­լու հա­մար իշ­խա­նու­թյա­նը գոր­ծող Սահ­մա­նադ­րու­թյու­նում ո­րոշ կե­տեր չեն բա­վա­րա­րում։ Թե­պետ նաև չեմ հաս­կա­նում՝ ինչ ի­մաստ ու­նի 20 տա­րում 4-րդ ան­գամ Սահ­մա­նադ­րու­թյուն փո­խել։
-Մինչ այդ իշ­խա­նու­թյու­նը Սահ­մանադ­րու­թյան «պահ­պան­նե­րին» է ցան­կա­նում փո­խել։ ՍԴ-ի շուրջ ի­րա­վի­ճա­կը գնա­լով ա­վե­լի է սր­վում, դա­տա­վոր­նե­րին ան­գամ կոմպ­րո­մատ­նե­րով են սպառ­նում։ Ի վեր­ջո, ին­չու՞ է Փա­շի­նյանն ու­զում, որ ՍԴ-ն իր «գր­պա­նում» հայ­տն­վի։
-Փա­շի­նյանն իշ­խա­նու­թյու­նը վերց­նե­լով հայ­տն­վեց շատ ան­հույս վի­ճա­կում։ Այդ ան­ձը երբևէ չէր պատ­կե­րաց­նում, որ կա­րող է դառ­նալ հան­րա­պե­տու­թյան վար­չա­պետ։ Նրա հա­մար էլ դա մեծ ա­նակն­կալ էր։ Փա­շի­նյա­նը տե­սա­կով թույլ մարդ է, չի ան­ցել պե­տա­կան կա­ռա­վար­ման ճա­նա­պար­հով և պե­տու­թյուն ղե­կա­վա­րե­լու հա­մար չու­նի կր­թա­կան և գի­տա­կան բա­վա­րար ցենզ, ա­ռաջ­նորդ­վում է Փա­շի­նյան ընդ­դի­մա­դիր պատ­գա­մա­վո­րի և ընդ­դի­մա­դիր լրագ­րո­ղի տրա­մա­բա­նու­թյամբ։ Հենց այդ «գյոր­մա­մի­շու­թյամբ» ու չտե­սու­թյամբ էլ գրա­վեց գոր­ծա­դիր իշ­խա­նու­թյու­նը։ Երբ հրա­պա­րա­կում վան­կարկ­վեց «Նի­կոլ վար­չա­պետ», նա Քաջ Նա­զա­րի նման ոգևոր­վեց։ Օ­րեն­քը ոտ­նա­հա­րե­լով գրա­վեց իշ­խա­նու­թյու­նը, դար­ձավ վար­չա­պետ, և սպառ­նա­լով այդ ժա­մա­նակ­վա խոր­հր­դա­րա­նին, ամ­բո­խին պար­տադ­րեց շր­ջա­փա­կել այն և գրո­հով գրա­վեց նաև իշ­խա­նու­թյան այդ թևը (հի­շեք՝ խոր­հր­դա­րա­նա­կան մե­ծա­մաս­նու­թյան պատ­գա­մա­վոր­նե­րի նկատ­մամբ սո­ցիա­լա­կան ցան­ցե­րում հար­ձա­կում­նե­րը, ա­տե­լու­թյան, ան­հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյան ա­տո­մա­յին ռում­բի հզո­րու­թյամբ պայ­թյուն­նե­րը, որ տե­ղի ու­նե­ցան այդ պատ­գա­մա­վոր­նե­րի և նրանց ըն­տա­նիք­նե­րի հան­դեպ)։ Սա այն դեպ­քում, երբ ար­դեն ո­րոշ­վել էր, որ ընտ­րու­թյուն­նե­րը պետք է տե­ղի ու­նե­նան մա­յի­սին, ոչ թե 2018-ի դեկ­տեմ­բե­րին։ Հե­տո հաս­կա­ցավ՝ քա­նի դեռ դա­տա­կան հա­մա­կար­գում չու­նի իր հա­մար «վնգս­տա­ցող» դա­տա­վոր­ներ, շատ թույլ է, դրա ա­պա­ցույցն էլ այն ան­մի­ջա­կան ուղ­ղոր­դում­ներն էին, որ ա­րեց երկ­րորդ նա­խա­գա­հի դա­տա­կան գոր­ծըն­թա­ցում, ինչ­պես նաև թի­րա­խա­վոր­վե­ցին նախ­կին իշ­խա­նու­թյան տար­բեր պաշ­տո­նյա­ներ։ Մինչև այ­սօր Փա­շի­նյա­նը մի բան է ա­նում՝ դա­տա­կան գոր­ծեր հա­րու­ցում, մարդ­կանց ան­հիմն կա­լա­նա­վո­րում։ Ընդ ո­րում, շատ զա­վեշ­տա­լի դա­տա­կան գոր­ծեր են հա­րուց­վում։ Ար­դեն այս իշ­խա­նու­թյան կա­ռա­վար­ման 2 տա­րին է լրա­նում, բայց այդ գոր­ծե­րից ոչ մե­կը տրա­մա­բա­նա­կան ա­վար­տին չի հա­սել։ Հա­սա­րա­կու­թյու­նը այ­սօր չի հաս­կա­ցել՝ կա­լա­նա­վոր­ված­նե­րից որևէ մե­կը մե­ղա­վո՞ր է, թե՞ ոչ։ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը նաև հաս­կա­ցավ՝ այն խն­դիր­նե­րը, որ ին­քը պի­տի լու­ծի, մաս­նա­վո­րա­պես Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիա­յի վա­վե­րաց­ման սահ­մա­նադ­րա­կա­նու­թյու­նը ստու­գե­լը և ար­ցա­խյան խնդ­րի հա­վա­նա­կան սցե­նա­րի դեպ­քում ՍԴ-ի դե­րա­կա­տա­րու­թյու­նը, այ­սօր­վա ՍԴ-ի կազ­մով հնա­րա­վոր չէ, քա­նի որ կլի­նեն խիստ օ­բյեկ­տիվ, ան­կողմ­նա­կալ ու պե­տա­կա­նա­մետ ո­րո­շում­ներ։ Սա է պատ­ճա­ռը, որ ՍԴ-ի այ­սօր­վա կազ­մը չի գո­հաց­նում Փա­շի­նյա­նին՝ իր հե­տա­գա սցե­նար­ներն ի­րա­կա­նու­թյուն դարձ­նե­լու հա­մար։ Ստե­րի տր­ցա­կից է նաև, երբ այ­սօր խո­սում են ՍԴ-ում առ­կա ճգ­նա­ժա­մի մա­սին։ Ճգ­նա­ժա­մա­յին է հա­մար­վում այն կա­ռույ­ցը, ո­րը չի գոր­ծում, սա­կայն մեր ՍԴ-ն աշ­խա­տում է, և մի քա­նի օր ա­ռաջ հրա­պա­րա­կել էին շուրջ 15 գոր­ծե­րի քն­նու­թյու­նը, ո­րոնք ի­րա­կա­նաց­րել են ու դեռ այս տա­րի ի­րա­կա­նաց­նե­լու են։
-Այ­սօր մեծ ճն­շում­ներ կան ՍԴ դա­տա­վոր­նե­րի հան­դեպ, կկա­րո­ղա­նա՞ն դի­մա­կա­յել այդ ա­մե­նին և պա­հել ի­րենց ան­կա­խու­թյու­նը։
-Ան­կեղծ ա­սած, այ­սօր տես­նե­լով ՍԴ դա­տա­վոր­նե­րի պահ­ված­քը (բա­ցա­ռու­թյամբ մե­կի), ա­ռա­ջին զգա­ցո­ղու­թյունս հպար­տու­թյունն է, որ մենք ու­նենք այդ­պի­սի դա­տա­վոր­ներ, որ մեր պե­տու­թյան ՍԴ-ն վս­տա­հե­լի ձեռ­քե­րում է։ Նա­յե­լով նրանց պահ­ված­քին, ա­մա­չում եմ, որ ես, որ­պես պատ­գա­մա­վոր, 2018-ի հոկ­տեմ­բե­րին ըն­կր­կե­ցի։ Մենք, որ­պես խոր­հր­դա­րա­նա­կան մե­ծա­մաս­նու­թյուն, ըն­կր­կե­ցինք։ Պետք է թույլ չտա­յինք, որ Փա­շի­նյանն իր լա­չա­ռու­թյամբ և ոչ ող­ջա­միտ պահ­ված­քով հաս­ներ այն բա­նին, որ 2017-ին ըն­տր­ված խոր­հր­դա­րա­նը լու­ծար­վեր և ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­ներ տե­ղի ու­նե­նա­յին։ Այ­սօր­վա ՍԴ դա­տա­վոր­նե­րը կանգ­նած են պե­տու­թյան պահ­պան­ման դիր­քե­րում, մենք էլ պետք է այդ­պես կանգ­նեինք ու պա­հեինք մեր դիր­քե­րը։ Այ­սօր­վա ճն­շում­նե­րը, որ բա­նեց­վում են Հրայր Թով­մա­սյա­նի, նրա մեր­ձա­վոր­նե­րի հան­դեպ, փա­շի­նյա­նա­կան նույն օ­պե­րա­յից են։
-ԱԱԾ նախ­կին պե­տը հայ­տա­րա­րեց, որ երբ խո­սել է պե­տու­թյա­նը սպառ­նա­ցող մար­տահ­րա­վեր­նե­րից, նկա­տի է ու­նե­ցել նաև ՍԴ-ի շուրջ զար­գա­ցում­նե­րը։ Ի՞նչ վտան­գա­վոր քա­ղա­քա­կա­նու­թյան մա­սին է ակ­նար­կում, ըստ Ձեզ։
-Նախ ու­զում եմ մի հոր­դո­րով դի­մել Ար­թուր Վա­նե­ցյա­նին, չնա­յած նրան ան­ձամբ չեմ ճա­նա­չում, ա­վե­լի ազ­նիվ կլի­նի, ե­թե ար­դեն ա­ռար­կա­յա­կան խո­սի այդ վտանգ­նե­րի մա­սին։ Ե­թե տե­ղի ու­նե­նա ան­դառ­նա­լին, հա­ջող­վի ՍԴ-ն լու­ծա­րել ու ստեղ­ծել Փա­շի­նյա­նի քիմ­քին հա­րիր ՍԴ, Վա­նե­ցյա­նի խո­սելն ար­դեն զրո­յա­կան ար­ժեք կու­նե­նա, նա պի­տի հի­մա խո­սի այդ մա­սին։
-Լի­նե­լով ԱԱԾ ղե­կա­վար, Ար­թուր Վա­նե­ցյա­նը բա­վա­կան մեծ տե­ղե­կու­թյան է տի­րա­պե­տում, չե՞ք կար­ծում, որ դրա հրա­պա­րա­կու­մը հան­րա­յին կյան­քում կա­րող է մեծ ա­վեր­ա­ծու­թյուն­նե­րի հան­գեց­նել։
-Մե­զա­նում ար­դեն այն­քան բան է ա­վեր­ված, այն­քան ծի­ծա­ղե­լի ու ան­լուրջ է դար­ձել պե­տա­կան կա­ռա­վա­րու­մը, որ ի­ջեց­վել է զու­գա­րա­նա­կոն­քի մա­կար­դա­կի։ Մեր հա­սա­րա­կու­թյունն այն­քան է կտր­ված ի­րա­կա­նու­թյու­նից, պատ­կեր­ներն այն­քան ա­ղա­վաղ­ված են ներ­կա­յաց­վում, դրա հա­մար ա­վե­լի լավ է միան­գա­մից ա­մեն բան ա­վեր­վի, ու մենք նո­րից կա­ռու­ցենք, ոչ թե ձև ա­նենք, թե ու­նենք վար­չա­պետ, իշ­խա­նու­թյուն, կա­ռա­վա­րու­թյուն։ Տե­սեք՝ ինչ է կա­տար­վում այ­սօր­վա խոր­հր­դա­րա­նում, ար­դեն մի­մյանց են «ու­տում»։
-Ի դեպ, լրա­ցավ այս խոր­հր­դա­րա­նի գոր­ծու­նեու­թյան մեկ տա­րին։ Ինչ­պե՞ս եք գնա­հա­տում նրանց աշ­խա­տան­քը։
-Մեկ տար­վա ըն­թաց­քում այս խոր­հր­դա­րա­նը հասց­րել է ա­վե­լի շատ կտր­վել ժո­ղովր­դից, քան ՀՀԿ մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը 10 տար­վա ըն­թաց­քում։ Նույ­նիսկ 10 տա­րի հե­տո ՀՀԿ-ն ա­վե­լի մոտ էր հա­սա­րա­կու­թյա­նը, քան այս իշ­խա­նու­թյու­նը 2 տա­րի հե­տո։
Վե­րա­դառ­նա­լով ա­վե­րա­ծու­թյուն­նե­րի մա­սին հար­ցին, ու­զում եմ մի դի­տար­կում ա­նել։ Մարդ­կանց ե­րեք կա­տե­գո­րիա կա. մեկն ա­սում է. «Մաս­նակ­ցել եմ հե­ղա­փո­խու­թյա­նը, բայց հի­մա փոշ­մա­նել եմ, էս ինչ են ա­նում»։ Մյուսն էլ՝ «Դե ա­մեն ինչ միան­գա­մից հո չէր փոխ­վե­լու»։ Եր­րորդն էլ, որն ինձ ա­մե­նա­շատն է զայ­րաց­նում, ա­սում է. «Դուք գրա­գետ մարդ եք, կանգ­նեք Նի­կո­լի կող­քին, օգ­նեք, ին­չու՞ եք քն­նա­դա­տում»։ Վեր­ջին դեպ­քում ես մո­ռա­նում եմ ողջ բա­րեկր­թու­թյունս և խնա­յե­լով ձեր ըն­թեր­ցող­նե­րին, չեմ ու­զում բարձ­րա­ձայ­նել, թե ինչ եմ ա­սում այդ կա­տե­գո­րիա­յի մարդ­կանց։ Այս մո­լո­րյալ հա­սա­րա­կու­թյա­նը ճիշտ կլի­նի ողջ ճշ­մար­տու­թյու­նը, ի­րա­կա­նու­թյունն աս­վի, որ մար­դիկ այդ հե­ղա­փո­խու­թյան «զո­հերն» են, ըն­դա­մե­նը խա­մա­ճիկ են ե­ղել։ Նրանց վրա ազ­դել են հա­մաշ­խար­հա­յին բո­լոր տեխ­նո­լո­գիա­նե­րով։ Ե­թե նա­խորդ­ներն ու­նեին սխալ­ներ, ո­րոնք հան­գեց­րին այս վի­ճա­կին, դնենք նժա­րին ու հաշ­վենք 100 բա­լա­յին սանդ­ղա­կով. 50-ն ի­րա­կան էր, 50-ը, այս­պես ա­սած, սար­քո­վի։ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն ու իր նման­նե­րը տա­րի­ներ շա­րու­նակ կա­թիլ-կա­թիլ հա­սա­րա­կու­թյան ու­ղե­ղի վրա աշ­խա­տել էին։ Ի դեպ, այս հար­ցում ՀՀԿ-ն էլ է մե­ղա­վոր, ո­րով­հետև նույ­նիսկ իշ­խա­նա­կան լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րը ծաղ­րում ու խե­ղա­թյու­րում էին ՀՀԿ պատ­գա­մա­վոր­նե­րի գոր­ծու­նեու­թյու­նը, դրա­կան քայ­լե­րը, ուռ­ճաց­նում էին շմայ­սա­ման­վե­լա­կան ո­րոշ երևույթ­ներ ու հրամց­նում հա­սա­րա­կու­թյա­նը։ Եր­բեմն իշ­խա­նա­կան ո­րոշ գոր­ծիչ­նե­րին պատ­կա­նող լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րը մեզ ա­վե­լի էին վար­կա­բե­կում, քան ընդ­դի­մա­դիր թեր­թե­րը։ ՀՀԿ-ն էլ է նպաս­տել Նի­կո­լին Նի­կոլ դարձ­նե­լու գոր­ծըն­թա­ցին։ 2-3 տա­րի ա­ռաջ ինչ է­լեկտ­րա­կան սարք միաց­նում էինք, Նի­կո­լի կամ այլ ընդ­դի­մա­դիր պատ­գա­մա­վորի ձայնն էր։ Ե­թե Մար­գա­րիտ Ե­սա­յա­նը մի հան­րօ­գուտ գործ էր ա­նում, ան­գամ իշ­խա­նա­կան լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րը «լա­յաղ» չէին ա­նում լու­սա­բա­նել։
-Այս իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը նա­խորդ­նե­րից տար­բեր­վում են նաև մեկ էա­կան հատ­կու­թյամբ. նա­խորդ բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տո­նյա­նե­րի ըն­տա­նի­քի ան­դամ­նե­րը եր­բեք այն­քան մեծ քա­ղա­քա­կան ակ­տի­վու­թյուն չէին ցու­ցա­բե­րում, ինչ­պես հի­մա է։ Այ­սօր վար­չա­պե­տի կի­նը, աղ­ջի­կը դար­ձել են քա­ղա­քա­կան հա­կա­ռա­կորդ­նե­րին պա­տաս­խա­նող «կար­կա­ռուն» գոր­ծիչ­ներ։ Նոր­մա՞լ է, որ վար­չա­պե­տի աղ­ջի­կը պա­տաս­խա­նում է ԱԱԾ նախ­կին ղե­կա­վա­րին, դա­սեր է տա­լիս լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րին։
-Երկ­րոր­դեմ. Փա­շի­նյա­նը չու­նի պե­տա­կան կա­ռա­վար­ման բա­վա­րար գի­տե­լիք ու մա­կար­դակ։ Չի հաս­կա­նում, ինչ է նշա­նա­կում պե­տու­թյուն կա­ռա­վա­րել, ա­մեն ինչ ի­ջեց­րել է ըն­տա­նե­կան, պար­զու­նակ մա­կար­դա­կի։ Երևի փոր­ձում են կինն ու աղ­ջի­կը, ժո­ղովր­դա­կան լեզ­վով ա­սած, «քյո­մակ» լի­նել։
-Գու­ցե իշ­խա­նու­թյու­նում վս­տա­հե­լի­նե­րի պա­կա­սի հետևա՞նք է։
-Չեմ ու­զում դրա մա­սին խո­սել, դա ինձ չի հե­տաք­րք­րում, ինձ հա­մար կարևոր է մեկ հարց՝ որ­քան ա­րագ պետք է Փա­շի­նյա­նին իշ­խա­նու­թյու­նից հե­ռաց­նենք։ Ե­թե իր վս­տա­հե­լին ա­ներ­ձագն է, որն ախ­մախ հայ­տա­րա­րու­թյուն է ա­նում ու կրակն է գցում նրան, դա ար­դեն Նի­կո­լի խն­դիրն է։ Ե­թե Փա­շի­նյա­նը կաց­նա­յին, ա­նօ­րի­նա­կան մե­թոդ­նե­րով վերց­րել է իշ­խա­նու­թյու­նը, թող հի­մա էլ տա­կից դուրս գա։ Ա­մեն ինչ պի­տի ա­նել, որ իշ­խա­նու­թյու­նը վե­րա­դառ­նա սո­լիդ դաշտ, հա­սա­րա­կու­թյա­նը ևս պի­տի գրա­գետ դարձ­նել։ Մեզ ժա­մա­նա­կին լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րը ծաղ­րում էին այս կամ այն սանր­ված­քի հա­մար, իսկ հի­մա ին­չու չեն գրում, որ թու­թա­կի պես գու­նա­վոր մա­զե­րով ու կար­կա­տած ջին­սե­րով, բո­թա­սով ԱԺ են գա­լիս։ Սրանք գու­ցե մանր խն­դիր­ներ են, բայց դրանք գա­լիս են հա­մալ­րե­լու այն խայ­տա­ռակ պատ­կե­րը, որն այ­սօր ու­նենք։ Թող հի­մա մար­դիկ հետ նա­յեն, ար­դյո՞ք նախ­կին­ներն այդ­քան «բո­բո» էին, ինչ­պես ի­րենց էին ներ­կա­յաց­նում։
-Ա­սա­ցիք, որ ա­րագ պետք է Փա­շի­նյա­նին իշ­խա­նու­թյու­նից հե­ռաց­նեք։ Ո՞վ կամ ո՞ր ու­ժը կա­րող է դա ա­նել։ Այ­սօր լուրջ խն­դիր է նաև ընդ­դի­մա­դիր բևե­ռի ստեղ­ծու­մը։ Այս ուղ­ղու­թյամբ ի՞նչ է ար­վում, ով­քե՞ր են ա­ռաջ­նոր­դող ու­ժե­րը։
-Կա­րա­պի, խեց­գետ­նի, գայ­լաձ­կան հայտ­նի մե­թո­դով ա­մեն մեկն իր կողմն է ձգում։ Այս ա­մե­նում կա նաև մեկ այլ վատ մի­տում. և խոր­հր­դա­րա­նա­կան, և ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան քա­ղա­քա­կան ո­րոշ ու­ժեր փոր­ձում են ընդ­դի­մա­դիր, պու­պուշ երևալ ՀՀԿ-ի հաշ­վին։ Մենք դա թույլ չենք տա­լու։ Մի փոր­ձեք ՀՀԿ-ի վրա ցեխ շպր­տե­լով, հեր­թա­կան ան­գամ վար­կա­բե­կե­լով, հա­սա­րա­կու­թյան աչ­քին լա­վը երևալ։ Սա մեր­ժե­լի է։ Ով կփոր­ձի նման կերպ վար­վել, ան­ձամբ ես հա­մար­ժեք պա­տաս­խան եմ տա­լու։ Շուրջ 30 տար­վա պրո­ֆե­սիո­նալ լրագ­րող եմ ե­ղել ու տե­ղե­կու­թյուն­նե­րի մեծ պա­շար ու­նեմ, յու­րա­քան­չյու­րին ըստ ար­ժան­վույն պա­տաս­խան եմ տա­լու։ Այ­սօր ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան ա­մե­նա­բաց ձեռ­քե­րով քա­ղա­քա­կան ու­ժը ՀՀԿ-ն է, ո­րը երկ­րում չոր­րորդ ուժն է «ար­դար» ընտ­րու­թյուն­նե­րի ար­դյունք­նե­րով։ Հույս ու­նեմ, որ այդ ընտ­րու­թյուն­նե­րի ար­դար լի­նե­լու մա­սին էլ Վա­նե­ցյա­նը կխո­սի։ Այս իշ­խա­նու­թյան դեմ պայ­քա­րում ա­մե­նաա­րյու­նա­քա­մը ՀՀԿ-ն էր, մեզ փոր­ձե­ցին գցել ոտ­քի տակ, ցե­խի մեջ ու ոտ­քե­րով սպա­նել։ Սա մո­ռա­նա­լու ու նե­րե­լու չէ։ Եվ ՀՀԿ-ի գա­ղա­փա­րա­կան մա­սը, նվի­րյալ­նե­րը (ոչ թե նրանք, ով­քեր դղյակ­ներ ու­նեին, հի­մա էլ այս իշ­խա­նու­թյան կողքին են) հի­մա էլ կու­սակ­ցու­թյան հետ են ու ոտ­քի վրա կանգ­նած, ա­վե­լին, հա­կա­հար­ված ենք տա­լու բո­լոր նրանց, ով­քեր կփոր­ձեն մեր հաշ­վին դի­վի­դենդ­ներ շա­հել։ Մենք պատ­րաստ ենք ցան­կա­ցած ու­ժի հետ հա­մախ­մբ­ման գնա­լու, ո­րի նպա­տակն է հան­րա­պե­տու­թյու­նը վե­րա­դարձ­նել լրջ­միտ դաշտ, որ ոչ մի վար­չա­պե­տի մտ­քով չանց­նի սար բարձ­րա­նալ ու ԱՄՆ-ի ու Ի­րա­նի նա­խա­գահ­նե­րին խոր­հուրդ տալ։ Սա Շվեյ­կի ար­կած­նե­րի ա­պա­գա գր­քի թե­մա է, ո­րը կա­րող է և ժա­մա­նա­կին գրեմ։
Զրույ­ցը՝
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 6971

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ