Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Էրիկ Յան Զյուր­խե­րի «Թուր­քիա. ժա­մա­նա­կա­կից պատ­մու­թ­յու­նը»՝ հա­յե­րեն

Էրիկ Յան Զյուր­խե­րի «Թուր­քիա. ժա­մա­նա­կա­կից պատ­մու­թ­յու­նը»՝ հա­յե­րեն
10.12.2019 | 02:46
ԵՊՀ-ի արևե­լա­գի­տու­թյան ֆա­կուլ­տե­տի թյուր­քա­գի­տու­թյան ամ­բիո­նը կազ­մա­կեր­պել էր հո­լան­դա­ցի թուր­քա­գետ Է­րիկ Յան Զյուր­խե­րի «Թուր­քիա. ժա­մա­նա­կա­կից պատ­մու­թյու­նը» գր­քի «Մա­տե­նա­գի­տա­կան ակ­նարկ» է­լեկտ­րո­նա­յին հա­վել­վա­ծի հա­յե­րեն թարգ­մա­նու­թյան շնոր­հան­դե­սը: Նա­խա­ձեռ­նու­թյու­նը ի­րա­կա­նաց­րել են թյուր­քա­գի­տու­թյան ամ­բիո­նի ու­սա­նող­ներ Հով­հա­նա Թո­րո­սյա­նը և Է­լյա Հա­րու­թյու­նյա­նը։ ԵՊՀ արևե­լա­գի­տու­թյան ֆա­կուլ­տե­տի դե­կան ՌՈՒ­ԲԵՆ ՄԵԼ­ՔՈ­ՆՅԱ­ՆԻ կար­ծի­քով՝ սա հե­տաքր­քիր և ու­սա­նո­ղա­կենտ­րոն մի­ջո­ցա­ռում է ոչ միայն ու­սա­նող­նե­րի, այլև թյուր­քա­գի­տու­թյամբ հե­տաքր­քր­վող լայն շր­ջա­նակ­նե­րի հա­մար. «Մի հարց կա, ո­րը միշտ ու­սա­նո­ղու­թյա­նը հե­տաք­րք­րում է՝ որ­տե­ղից գտ­նել անհ­րա­ժեշտ գրա­կա­նու­թյուն թյուր­քա­գի­տա­կան տար­բեր հե­տա­զո­տու­թյուն­նե­րի հա­մար, և որ գր­քերն են հա­մա­պա­տաս­խա­նում գի­տա­կա­նու­թյան և օ­բյեկ­տի­վու­թյան չա­փա­նիշ­նե­րին: Թյուր­քա­գի­տու­թյան աս­պա­րե­զում Է­րիկ Զյուր­խե­րը հա­մար­վում է հե­ղի­նա­կու­թյուն: Նրա գր­քերն ու­նեն դա­սա­կան, ոչ քա­ղա­քա­կան բնույթ»: Թյուր­քա­գի­տու­թյան ամ­բիո­նի դա­սա­խոս ՎԱ­ՐՈՒ­ԺԱՆ ԳԵ­ՂԱ­ՄՅԱՆՆ ա­սաց, որ Զյուր­խե­րի դա­սա­կան դար­ձած «Թուր­քիա. ժա­մա­նա­կա­կից պատ­մու­թյու­նը» դա­սա­գիրք է աշ­խար­հի շատ եր­կր­նե­րի բու­հե­րում. «Գր­քում ներ­կա­յաց­ված է Օս­մա­նյան կայս­րու­թյու­նից մինչև մեր օ­րե­րի Թուր­քիա­յի պատ­մու­թյու­նը: Այդ գր­քի հա­մար 2005-ին Զյուր­խե­րը պարգևատր­վել է շքան­շա­նով: ՈՒ­շագ­րավ է, որ 2015-ին Զյուր­խե­րի և Թուր­քիա­յի հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը սր­վե­ցին, քա­նի որ հե­ղի­նա­կը, Հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թյան 100-րդ տա­րե­լի­ցին ըն­դա­ռաջ, հան­դես ե­կավ բաց նա­մա­կով. «Ես, որ­պես թյուր­քա­գետ, ո­րը մի քիչ ի­րա­վունք ու­նի խո­սե­լու Թուր­քիա­յի պատ­մու­թյան մա­սին, ա­սում եմ՝ ժա­մա­նակն է, որ Թուր­քիան ճա­նա­չի Հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թյու­նը»:
Վա­րու­ժան Գե­ղա­մյա­նը նշեց, որ նա­մա­կը մեծ ի­րա­րան­ցում էր ա­ռա­ջաց­րել ոչ միայն նեղ թյուր­քա­գի­տա­կան հա­մայն­քում, այլև Թուր­քիա­յի Հան­րա­պե­տու­թյու­նում, ին­չից հե­տո Զյուր­խե­րը Նի­դեր­լանդ­նե­րում Թուր­քիա­յի դես­պա­նա­տուն է գնա­ցել և հանձ­նել վե­րո­հի­շյալ շքան­շա­նը:
Տե­ղին է հի­շա­տա­կել, որ սուլ­թան Աբ­դուլ Ա­զի­զը, տպա­վոր­ված մեծ ծո­վան­կա­րիչ Հով­հան­նես Այ­վա­զովս­կու Ստամ­բու­լը պատ­կե­րող հրա­շա­լի կտավ­նե­րով, ի նշան ե­րախ­տա­գի­տու­թյան, ծո­վան­կար­չին նվեր­ներ և պատ­վո ա­դա­ման­դյա շքան­շան էր հանձ­նել, սա­կայն Աբ­դուլ Հա­մի­դի ի­րա­կա­նաց­րած ջար­դե­րից հե­տո Այ­վա­զովս­կին հա­նեց սուլ­թա­նի շնոր­հած բո­լոր շքան­շան­նե­րը և կա­խեց Ռեքս շան վզից, նա­վա­կով լո­ղաց դե­պի ծո­վի հե­ռու­նե­րը, Ռեք­սի վզից հա­նեց վզ­նո­ցը և զայ­րույ­թով նե­տեց ա­լե­ծուփ ծո­վը։
Ան­ժե­լա ՎԱՐ­ԴԱ­ՆՅԱՆ

Լուսանկարներ

. .
Դիտվել է՝ 29388

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ