Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Իշ­խող մե­ծա­մաս­նու­թ­յու­նը հան­դուր­ժող է ու գրա­գետ»

«Իշ­խող մե­ծա­մաս­նու­թ­յու­նը հան­դուր­ժող է ու գրա­գետ»
24.01.2020 | 04:28

Այս շա­բաթ խոր­հր­դա­րա­նը, ինչ­պես այդ կա­ռույ­ցի ղե­կա­վարն ա­սաց, «բե­սեդ­կա» էր հի­շեց­նում, որ­տեղ, բա­ցի մի­մյանց վի­րա­վո­րե­լուց ու ան­պար­կեշտ բա­ռեր շռայ­լե­լուց, այլ բան դժ­վար էր լսել։ Սա­կայն ա­մեն մեկն ի­րե­նից դուրս էր փոր­ձում տես­նել խն­դի­րը, բա­րեկր­թու­թյան կոչ էին ա­նում բո­լո­րը, բայց ոչ մե­կը այդ խոր­հր­դին չէր հետևում։ ՈՒ առն­վազն տա­րօ­րի­նակ է, որ ԱԺ մե­ծա­մաս­նու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը հայ­տա­րա­րում են, թե ի­րենք հան­դուր­ժող են քն­նա­դա­տու­թյան հան­դեպ։ Այս կար­ծի­քին է նաև «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան ան­դամ ՎԱ­ՂԱՐ­ՇԱԿ ՀԱ­ԿՈ­ԲՅԱ­ՆԸ։

-Այս եր­կու տա­րին ցույց տվեց, որ իշ­խա­նու­թյունն ա­մենևին էլ «թավ­շյա» չէ, ան­հան­դուր­ժող է քն­նա­դա­տու­թյան հան­դեպ։ Ա­պա­ցույցն այս շա­բաթ խոր­հր­դա­րա­նում բա­նա­վե­ճե­րի ո­րակն է։ ՈՒ՞ր կո­րավ ձեր «թա­վի­շը»։
-Ես Ձեզ խոր­հուրդ կտամ նա­յել վի­ճա­կագ­րու­թյու­նը. ԱԺ-ում ար­դեն ո­րե­րորդ ան­գամ մի­ջա­դեպ է տե­ղի ու­նե­նում, և երբ վեր­լու­ծում ես ի­րա­վի­ճա­կը, հաս­կա­նում ես, որ այդ մի­ջա­դե­պը սկս­վել է կոնկ­րետ ան­ձան­ցից։ Դուք չեք գտ­նի մի իշ­խա­նա­կան պատ­գա­մա­վո­րի, ո­րը սկիզբ դրած լի­նի նման մի­ջա­դե­պե­րի։ Իշ­խա­նու­թյու­նը ցու­ցա­բե­րում է ծայ­րա­հեղ հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյուն, մեր պատ­գա­մա­վոր­ներն ի­րենց տո­նայ­նու­թյան մեջ, քն­նար­կում­նե­րի ժա­մա­նակ չեն անց­նում կար­միր գի­ծը, ո­րով մարդ­կանց կվի­րա­վո­րեն։
-Պա­րոն Հա­կո­բյան, ան­գամ հա­կա­դարձ­ման կա­րիք էլ չկա, ըն­դա­մե­նը պի­տի մե­կիկ-մե­կիկ լսել ձեր խմ­բակ­ցու­թյան պատ­գա­մա­վոր­նե­րի ե­լույթ­ներն ու հաս­կա­նալ, թե որ­քան ազ­նիվ եք Դուք Ձեր խոս­քում։
-Օ­րենք­նե­րի բո­վան­դա­կա­յին քն­նար­կում­նե­րի ժա­մա­նակ կա­րող ենք ու­նե­նալ տա­րա­տե­սակ կար­ծիք­նե­րի բա­խում­ներ, թեժ քն­նար­կում­ներ, բայց անձ­նա­կան վի­րա­վո­րանք­նե­րի դեպ­քեր չեմ հի­շում։ Բո­վան­դա­կա­յին քն­նար­կու­մը պետք չէ խառ­նել անձ­նա­կան վի­րա­վո­րան­քի հետ։
-Հա­սա­րակ քն­նա­դա­տու­թյան հան­դեպ եք ան­գամ ան­հան­դուր­ժող, և դա ցցուն երևում է ա­մե­նա­բարձր մա­կար­դա­կով։ Վար­չա­պետն իր գրե­թե յու­րա­քան­չյուր հրա­պա­րա­կա­յին ե­լույ­թում հան­րա­յին որևէ շեր­տի է վի­րա­վո­րում, այս կամ այն քն­նա­դա­տու­թյանն է սուր հա­կա­դար­ձում, էլ չենք խո­սում լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րին հա­թա­թա տա­լու մա­սին։
-Ձեր տե­սա­կե­տին հա­մա­միտ չեմ։
-Այս խոր­հր­դա­րա­նի գոր­ծու­նեու­թյան մեկ տա­րին լրա­ցավ, ի՞նչ ո­րա­կա­կան փո­փո­խու­թյուն­ներ բե­րե­ցիք։
-Դրա ա­մե­նա­լավ գնա­հա­տա­կանն իշ­խող մե­ծա­մաս­նու­թյան հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյու­նը, գրա­գի­տու­թյունն է։ Դուք մեր խմ­բակ­ցու­թյու­նում չեք գտ­նի մե­կին, ո­րը գրա­գի­տու­թյան ո­րո­շա­կի մա­կար­դա­կի հա­սած չլի­նի մինչ պատ­գա­մա­վոր դառ­նա­լը։
-Դա ար­տա­հայտ­վու՞մ է օ­րեն­սդ­րա­կան գոր­ծու­նեու­թյան մեջ, գրա­գետ օ­րենք­ներ ծն­վու՞մ են։
-Ի­հար­կե, Դուք չե՞ք տես­նում դա։
-Ես տես­նում եմ դի­լե­տան­տիզմ, ան­փոր­ձու­թյուն և գո­ռո­զու­թյուն, չսո­վո­րե­լու, չվերց­նե­լու հատ­կու­թյուն, կար­գա­վի­ճա­կի չգի­տակ­ցում։
-Հա­մա­ձայն չեմ։ Կա­րե­լի է ա­սել, որ իշ­խա­նու­թյու­նը շատ բան չի ա­րել, բայց միան­շա­նակ պի­տի պն­դել, որ և՛ խոս­քի ա­զա­տու­թյան, և՛ այլ ո­լորտ­նե­րում բա­վա­կան մեծ գործ է ար­ված։ Սա­կայն եր­բեմն այդ ա­մե­նը ո­մանք շփո­թում են գռեհ­կու­թյան, բա­րո­յա­զուրկ հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի հետ։ Իմ գոր­ծըն­կեր­նե­րին ևս մեկ ան­գամ կոչ եմ ա­նում կար­միր գի­ծը չանց­նել։
-Պա­րոն Հա­կո­բյան, ձեր կու­սակից­նե­րի հա­մար ան­գամ մար­դու մա­հը կանգ առ­նե­լու ազ­դակ չէ. թե նրանք ինչ­պես էին ի­րենց դրսևո­րում ԱԱԾ նախ­կին պե­տի մահ­վա­նը հա­ջոր­դած օ­րե­րին, բո­լո­րին է հայտ­նի։ Հի­շենք միայն ԱԺ փոխ­խոս­նա­կի հեգ­նան­քը։
-Տե­ղի է ու­նե­ցել մե­ծա­գույն դժ­բախ­տու­թյուն, կյան­քից հե­ռա­ցել է ե­րի­տա­սարդ գոր­ծիչ, ո­րը դեռ ա­նե­լիք­ներ ու­ներ։ Չեմ էլ ու­զում այդ դեպ­քը մեկ­նա­բա­նել, տե­ղի է ու­նե­ցել ցա­վա­լի բան, մեկ ան­գամ ևս ցա­վակ­ցում եմ նրա ըն­տա­նի­քին։ Այս դեպ­քե­րը պետք է ի­րա­վա­կան գնա­հա­տա­կա­նի ար­ժա­նա­նան։ Ես հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյան կոչ եմ ա­նում բո­լո­րին։
-Իսկ Ձեր թի­մա­կից­նե­րի՞ն, հա­մա­խոհ­նե­րի՞ն։
-Փոխ­խոս­նա­կի ա­սա­ծը չեմ լսել, ծա­նոթ չեմ, իսկ դժ­բախ­տու­թյան վրա ոչ մեկն ի­րա­վունք չու­նի դի­վի­դենդ­ներ հա­վա­քելու։
Ճե­պազ­րույ­ցը՝
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 6566

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ