Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Կա­ռա­վա­րու­թյու­նը պետք է ֆի­նան­սա­կան ա­ջակ­ցու­թյուն ցու­ցա­բե­րի ինք­նա­մե­կու­սաց­ված քա­ղա­քա­ցի­նե­րին»

«Կա­ռա­վա­րու­թյու­նը պետք է ֆի­նան­սա­կան ա­ջակ­ցու­թյուն ցու­ցա­բե­րի ինք­նա­մե­կու­սաց­ված քա­ղա­քա­ցի­նե­րին»
24.03.2020 | 14:35
Հա­մաշ­խար­հա­յին հան­րու­թյան և տն­տե­սու­թյան վրա ազ­դող թիվ մեկ գոր­ծոնն այս պա­հին կո­րո­նա­վի­րուսն է, ու ան­կախ դրա հաղ­թա­հար­մանն ուղղ­ված ջան­քե­րից և մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի ար­դյու­նա­վե­տու­թյու­նից՝ այն փո­խե­լու է գո­յու­թյուն ու­նե­ցող հին աշ­խար­հա­կար­գը։ «Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում նման տե­սա­կետ հայտ­նեց «Լու­սա­վոր Հա­յաս­տան» կու­սակ­ցու­թյան տն­տե­սա­կան հանձ­նա­ժո­ղո­վի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ, տն­տե­սա­գի­տու­թյան թեկ­նա­ծու, դո­ցենտ ԿԱ­ՐԵՆ ՍԱՐԳ­ՍՅԱ­ՆԸ՝ ըն­դգ­ծե­լով՝ ի­զուր չէ, որ աշ­խար­հի ա­ռա­ջա­տար մի շարք եր­կր­նե­րի ա­ռաջ­նորդ­ներ հա­մա­վա­րա­կը նույ­նա­կա­նաց­նում են պա­տե­րազ­մի հետ։ Մինչ օրս միայն հա­մաշ­խար­հա­յին պա­տե­րազմ­նե­րի պատ­ճա­ռով է փո­փոխ­վել հա­մաշ­խար­հա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան «տա­տուս քվոն», կայս­րու­թյուն­ներ ու գեր­տե­րու­թյուն­ներ են կազ­մա­քանդ­վել, փո­խա­րե­նը ձևա­վոր­վել են նո­րե­րը։ Սա­կայն հա­սա­րա­կու­թյու­նը ա­րագ թա­փով է զար­գա­նում, փոխ­վում են նաև պայ­քա­րի թա­տե­րա­բե­մերն ու մի­ջոց­նե­րը։ Հա­մա­վա­րա­կը հզոր հար­ված էր գլո­բա­լիս­տա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյանն ու դրա հետևան­քով ձևա­վոր­ված վե­րազ­գա­յին կա­ռույց­նե­րին։ Սրա վառ ա­պա­ցույցն է Հին աշ­խար­հում՝ Եվ­րո­պա­յում տի­րող խառ­նաշ­փոթն ու ծանր վի­ճա­կը, երբ ա­կա­նա­տես ենք լի­նում, թե ինչ­պես Եվ­րո­պա­կան Միու­թյան պե­տու­թյուն­նե­րը փա­կում են ի­րենց սահ­ման­նե­րը և մե­կու­սաց­վում հարևան պե­տու­թյուն­նե­րից, չնա­յած դրանք նույն պե­տու­թյան ա­ռան­ձին «մաս­նիկ­ներ» են։ Նույն ԵՄ-ն նույ­նիսկ ի զո­րու չե­ղավ ժա­մա­նա­կին ար­ձա­գան­քե­լու և ա­ջակ­ցու­թյուն ցու­ցա­բե­րե­լու Ի­տա­լիա­յին, որ ի­րեն պա­տու­հա­սած ա­ղե­տի հետ, փաս­տա­ցի, մեն-մե­նակ մնաց։ Բայց չէ՞ որ ժա­մա­նա­կին ցու­ցա­բե­րած օգ­նու­թյու­նը կկան­խեր հա­մա­վա­րա­կի տա­րա­ծու­մը նաև հարևան պե­տու­թյուն­նե­րում: Հս­տակ է մի բան՝ աշ­խար­հը նախ­կի­նը չի լի­նի, իսկ գլո­բա­լիզ­մի թվա­ցյալ այ­լընտ­րան­քա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թյա­նը կփո­խա­րի­նի ա­վե­լի ֆրագ­մեն­տար քա­ղա­քա­կա­նու­թյամբ՝ հիմն­ված նե­րազ­գա­յին շա­հե­րի ու գա­ղա­փար­նե­րի վրա։ Այս ա­մե­նը կձևա­փո­խի հա­մաշ­խար­հա­յին առևտրի հա­մա­կար­գը՝ ել­նե­լով նոր տն­տե­սա­կան ա­ռաջ­նա­հեր­թու­թյուն­նե­րից ու խն­դիր­նե­րից,- նշում է տն­տե­սա­գե­տը:
-Փաս­տո­րեն տն­տե­սա­կան նոր ուղ­ղու­թյո՞ւն է ձևա­վոր­վում աշ­խար­հում:
- Բնա­կա­նա­բար: Ճգ­նա­ժա­մի բա­րե­հա­ջող և սեղմ ժամ­կե­տում հաղ­թա­հա­րու­մից հե­տո հա­մաշ­խար­հա­յին տն­տե­սու­թյու­նը լուրջ փո­փո­խու­թյուն­նե­րի կեն­թարկ­վի, ան­ցում կկա­տար­վի հե­տին­դուստ­րիալ տն­տե­սա­կար­գի։ Դրա ձևա­վո­րու­մը սկս­վել էր դեռևս այս դա­րաս­կզ­բին, կո­րո­նա­վի­րու­սի հա­մա­վա­րա­կը, փաս­տո­րեն, էլ ա­վե­լի ա­րա­գաց­րեց հե­տին­դուստ­րիալ հա­սա­րա­կու­թյան ու տն­տե­սու­թյան ձևա­վո­րու­մը՝ հիմն­ված ժա­մա­նա­կա­կից տեխ­նո­լո­գիա­նե­րի ու գոր­ծիք­նե­րի վրա։ Ա­վե­լին՝ քա­նի որ հա­մաշ­խար­հա­յին առևտու­րը լուրջ հար­ված­ներ է ստա­ցել վեր­ջին ա­միս­նե­րի ըն­թաց­քում, ա­պա ճգ­նա­ժա­մից հե­տո այն նույն­պես ան­խու­սա­փե­լի ձևա­փո­խու­թյուն­նե­րի կեն­թարկ­վի։ Պե­տու­թյուն­նե­րը ստիպ­ված կլի­նեն վե­րա­նա­յել ազ­գա­յին տն­տե­սու­թյուն­նե­րի կա­ռուց­ված­քը՝ ա­ռաջ­նու­թյու­նը տա­լով ներ­քին ար­տադ­րու­թյուն­նե­րի խթան­մա­նը՝ հատ­կա­պես բժշ­կա­կան ապ­րանք­նե­րի, սնն­դամ­թեր­նե­րի և ա­ռա­ջին սպառ­ման ապ­րանք­նե­րի ո­լորտ­նե­րում։ Բա­ցի այդ՝ հա­մա­վա­րա­կը կս­տի­պի անց­նել է­կո­լո­գիա­պես ա­վե­լի անվ­տանգ ար­տադ­րու­թյուն­նե­րի զար­գաց­մա­նը, այս­պես կոչ­ված, «կա­նաչ տն­տե­սու­թյան» ձևա­վոր­մա­նը։
-Ստաց­վում է՝ սահ­ման­նե­րի փա­կումն էա­կան ազ­դե­ցու­թյուն է ու­նե­նա­լու կամ ար­դեն ու­նե­ցել է:
-Բնա­կա­նա­բար, սահ­ման­նե­րի փա­կու­մը զգա­լի բա­ցա­սա­կան հետևանք­ներ կու­նե­նա բո­լոր եր­կր­նե­րի տն­տե­սու­թյուն­նե­րի վրա, հատ­կա­պես այն եր­կր­նե­րի, որ­տեղ զբո­սաշր­ջու­թյու­նը տն­տե­սու­թյան ա­ռաջ­նա­յին ճյու­ղե­րից մեկն է: Հա­յաս­տա­նում, օ­րի­նակ, այդ ո­լորտն այժմ լիա­կա­տար կաթ­վա­ծա­հար վի­ճա­կում է: Ար­տագ­նա աշ­խա­տան­քի մեկ­նող մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րը, որ քիչ թիվ չեն կազ­մում, դեռ եր­կար ժա­մա­նակ չեն կա­րող դուրս գալ հան­րա­պե­տու­թյու­նից: Զգա­լի վնաս կա­րող են կրել ար­տա­հան­մամբ զբաղ­վող ար­տադ­րու­թյուն­նե­րը։ Սրան կա­րե­լի է հա­վե­լել նաև հա­մաշ­խար­հա­յին շու­կա­յում պղն­ձի գնանկ­ման ազ­դե­ցու­թյու­նը Հա­յաս­տա­նի հան­քար­դյու­նա­բե­րու­թյան ո­լոր­տի վրա, որ մեր տն­տե­սու­թյան ա­ռա­ջա­տար ճյու­ղե­րից մեկն է։ Սրան զու­գա­հեռ, օ­րի­նակ, տե­ղե­կատ­վա­կան տեխ­նո­լո­գիա­նե­րի, առ­ցանց ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի ո­լոր­տում բա­վա­կան մեծ ակ­տի­վու­թյուն է նկատ­վում: Հա­մա­վա­րա­կի հաղ­թա­հա­րու­մից հե­տո նշ­ված ո­լորտ­նե­րը, բա­ցա­ռու­թյամբ զբո­սաշր­ջու­թյան, կարճ ժա­մա­նա­կում կվե­րա­կան­գն­վեն: Վե­րոն­շյալ հան­գա­մանք­ներն էա­կա­նո­րեն կանդ­րա­դառ­նան մեր երկ­րի թե՛ տն­տե­սա­կան, թե՛ սո­ցիա­լա­կան ո­լոր­տի վրա։
-Պե­տու­թյան ղե­կին կանգ­նած­ներն ա­սում են, թե հա­կաճգ­նա­ժա­մա­յին մի­ջո­ցա­ռում­ներ են ի­րա­կա­նաց­նում: Վար­չա­պետ Փա­շի­նյանն էլ ա­սաց, որ բիզ­նես գոր­ծու­նեու­թյուն ի­րա­կա­նաց­նող­նե­րին պատ­րաստ են օ­ժան­դա­կե­լու: Խոս­քը կար­ծես ան­տո­կոս վարկ տրա­մադ­րե­լու մա­սին է, գոր­ծա­րար­նե­րը կօգտ­վե՞ն դրա­նից:
-Պե­տու­թյու­նը բան­կի մի­ջո­ցով պարտ­քով գու­մար է ա­ռա­ջար­կում տն­տե­սա­վա­րող­նե­րին, որ­պես­զի վեր­ջին­ներս աշ­խա­տա­վար­ձեր ու հար­կեր վճա­րեն և այլ ծախ­սեր հո­գան։ Սա­կայն, այդ գու­մար­նե­րը, վաղ թե ուշ, պետք է վե­րա­դարձ­նեն պե­տա­կան բյու­ջե։ Նման օ­ժան­դա­կու­թյու­նը կա­րող է տե­ղին լի­նել, երբ, օ­րի­նակ, տն­տե­սա­վա­րո­ղը կար­ճա­ժամ­կետ խն­դիր ու­նի, ճգ­նա­ժա­մից տու­ժած ըն­կե­րու­թյուն­նե­րի հա­մար, բնա­կա­նա­բար, այս տե­սա­կի ա­ջակ­ցու­թյու­նը նպա­տա­կա­հար­մար չէ, քա­նի որ խն­դիր­ներն ա­վե­լի գլո­բալ ու կարճ ժա­մա­նա­կա­հատ­վա­ծում չեն կա­րող լուծ­վել: Ստաց­վում է՝ պե­տու­թյու­նը ֆի­նան­սա­կան բե­ռը նվա­զեց­նե­լու փո­խա­րեն այն ա­վե­լի է մե­ծաց­նում։ Նման պա­րա­գա­յում անհ­րա­ժեշտ է ճգ­նա­ժա­մից ա­ռա­վել շատ տու­ժած կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րին ան­հա­տույց պե­տա­կան օ­ժան­դա­կու­թյուն տրա­մադ­րել, որ­պես­զի վեր­ջին­ներս կա­րո­ղա­նան հե­տա­գա գոր­ծու­նեու­թյունն ա­պա­հո­վել ու պահ­պա­նել աշ­խա­տա­տե­ղե­րը։ Միան­գա­մայն հա­մա­կար­ծիք եմ Էդ­մոն Մա­րու­քյա­նի այն տե­սա­կե­տի հետ, որ պե­տու­թյու­նը պետք է վճա­րի այս օ­րե­րին «տնե­րում նս­տած» բո­լոր քա­ղա­քա­ցի­նե­րի աշ­խա­տա­վար­ձե­րը: Պե­տու­թյան կող­մից, այս­պես ա­սած, կա­րան­տի­նա­յին քայ­լերն ի­րա­կա­նաց­վում են երկ­րի անվ­տան­գու­թյան քա­ղա­քա­կա­նու­թյան շր­ջա­նակ­նե­րում։ ՈՒս­տի, հար­կա­դիր պա­րա­պուր­դի մեջ գտն­վող աշ­խա­տա­կից­նե­րը պե­տու­թյան կող­մից պե՛տք է ստա­նան դրա­մա­կան օ­ժան­դա­կու­թյուն՝ ա­ռօ­րյա նվա­զա­գույն կա­րիք­նե­րը հո­գա­լու հա­մար: Աշ­խար­հի մի շարք եր­կր­ներ ֆի­նան­սա­կան ա­ջակ­ցու­թյուն են ցու­ցա­բե­րում ինք­նա­մե­կու­սաց­ված քա­ղա­քա­ցի­նե­րին, նույ­նը պետք է ակն­կա­լել նաև հայ­րե­նի կա­ռա­վա­րու­թյու­նից։
-Հիմ­նա­կան ի՞նչ խն­դիր­նե­րի ա­ռաջ են այ­սօր կանգ­նել գործ­րար­նե­րը: Ռու­սա­կան շու­կա­յում է ճգ­նա­ժամ, ին­չը կա­րող է հան­գեց­նել ար­տա­հան­ման ծա­վալ­նե­րի կր­ճատ­մա­նը, մյուս կող­մից՝ ներկ­րող­ներն են վնաս­ներ կրում դո­լա­րի արժևոր­ման պայ­ման­նե­րում:
-Ներ­կա դրու­թյամբ տու­ժում են թե՛ ար­տա­հա­նող, թե՛ ներ­մու­ծող ըն­կե­րու­թյուն­նե­րը։ Ի­րա­վի­ճա­կի «մե­ղա­վո­րը» ոչ միայն կո­րո­նա­վի­րուսն է, այլ նաև նավ­թի գնի տա­տա­նո­ղա­կա­նու­թյու­նը, ին­չի պատ­ճա­ռով ռու­սա­կան ռուբ­լին զգա­լի ար­ժեզ­րկ­վել է։ Վե­րո­հի­շյալ գոր­ծոն­նե­րով պայ­մա­նա­վոր­ված՝ Հա­յաս­տա­նում ար­ժու­թա­յին ճգ­նա­ժամ չեմ կան­խա­տե­սում։ Ա­վե­լի մտա­հո­գիչ է այն հան­գա­ման­քը, երբ բո­լոր եր­կր­նե­րը փա­կում են սահ­ման­նե­րը, դա բա­ցա­սա­բար է անդ­րա­դառ­նա­լու ինչ­պես ար­տա­հան­ման, այն­պես էլ ներ­մուծ­ման վրա։
-Ի՞նչ ի­րա­վի­ճա­կում կհայ­տն­վի հատ­կա­պես փոքր բիզ­նե­սը:
-Ա­մե­նա­խո­ցե­լի վի­ճա­կում փոքր բիզ­նեսն է, որ, չու­նե­նա­լով բա­վա­րար ֆի­նան­սա­կան ռե­սուրս­ներ, կա­րող է ընդ­հուպ դա­դա­րեց­նել գոր­ծու­նեու­թյու­նը։ Դա էլ իր հեր­թին գոր­ծազր­կու­թյուն կբե­րի ու բա­ցա­սա­բար կանդ­րա­դառ­նա երկ­րի սո­ցիալ-տն­տե­սա­կան վի­ճա­կի վրա։ ՈՒս­տի այժմ պե­տա­կան ա­ջակ­ցու­թյու­նը փոքր բիզ­նե­սին ոչ թե անհ­րա­ժեշտ, այլ պար­տա­դիր քայլ է։ Ի­հար­կե, խոս­քը հա­մա­տա­րած բո­լոր փոքր ձեռ­նար­կու­թյուն­նե­րի մա­սին չէ, պե­տու­թյունն այս հար­ցում կոնկ­րետ ու հաս­ցե­կան մո­տե­ցում պետք է ցու­ցա­բե­րի։
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 14443

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ