Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Թեժ մար­տե­րի ֆո­նին «ցա­վոտ փոխ­զի­ջու­մը» ո՞րն է

Թեժ մար­տե­րի ֆո­նին «ցա­վոտ փոխ­զի­ջու­մը» ո՞րն է
30.10.2020 | 00:11

Պա­տե­րազ­մը նաև նյար­դե­րի կռիվ է. ում նյար­դե­րը պինդ ե­ղան, նա էլ հա­ջո­ղու­թյան կհաս­նի։ Շատ էա­կան է, որ «սա­ռը» գլ­խով ո­րո­շում­ներ կա­յաց­վեն: Թևա­թափ լի­նելն ու ան­տե­ղի ոգևո­րու­թյու­նը նոր­մալ են հան­րու­թյան դեպ­քում, բայց խիստ հա­կա­ցուց­ված՝ իշ­խա­նու­թյան պա­րա­գա­յում։ Ար­դեն մի քա­նի ան­գամ պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րա­րու­թյու­նը քար­տե­զով հս­տակ ներ­կա­յաց­նում է, թե ինչ տա­րածք­ներ են ան­ցել Ադր­բե­ջա­նի հս­կո­ղու­թյան տակ ու, ցա­վոք, նա­խոր­դի հա­մե­մատ հա­ջորդն ա­վե­լի տխ­րեց­նող է։ Հան­րու­թյան մի մա­սը կա­րող է չհաս­կա­նալ, թե թշ­նա­մու մտադ­րու­թյուն­ներն ու ա­խոր­ժա­կը ուր են հա­սել, բայց իշ­խա­նու­թյու­նը գի­տակ­ցում է, չէ՞։
Այս հա­մա­տեքս­տում, երբ հան­րա­յին օ­րա­կարգ է նետ­վում «ցա­վոտ փոխ­զի­ջում» բա­ռա­կա­պակ­ցու­թյու­նը, դա հս­տա­կեց­ման խիստ մեծ կա­րիք ու­նի։ Ե­թե նախ­կի­նում մշ­տա­պես Ադր­բե­ջա­նը պա­հան­ջում էր 5+2 շր­ջան, հի­մա քար­տե­զը լրիվ այլ բան է ա­սում։ ՈՒ այ­սօր իշ­խա­նու­թյու­նը պի­տի ձևա­կերպ­ված ներ­կա­յաց­նի նախ իր հան­րու­թյա­նը, հե­տո նաև դր­սին, թե որն է «ցա­վոտ» փոխ­զի­ջու­մը, դա որ շր­ջան­նե­րի հանձ­նումն է են­թադ­րում։


Շա­րու­նակ­վող պա­տե­րազ­մի հա­մա­տեքս­տում այդ քար­տե­զի վրա գու­ցե փո­փո­խու­թյուն­ներ լի­նեն, սա­կայն բարձ­րա­գույն իշ­խա­նու­թյան շուր­թե­րից հն­չած այս հայ­տա­րա­րու­թյու­նը դառ­նա­լու է սե­ղա­նին դր­ված մեծ հարց, ո­րը վաղ թե ուշ իր պա­տաս­խանն է պա­հան­ջե­լու։ Կռ­վի ժա­մա­նակ, երբ բո­լոր դի­վա­նա­գի­տա­կան ու­ղի­նե­րը փակ­ված ես հա­մա­րում, փոխ­զի­ջում­նե­րի մա­սին խո­սե­լու ի­մաս­տը ո՞րն է։


Չխո­սե­լով այս հայ­տա­րա­րու­թյան այլ շեր­տե­րի մա­սին, կարևոր է, որ փոխ­զիջ­ման ա­ռու­մով հս­տակ ձևա­կերպ­ված տե­սա­կետ ու­նե­նա իշ­խա­նու­թյու­նը։ Ե­թե հի­պո­թե­տիկ ա­ռու­մով պատ­կե­րաց­նենք, որ վա­ղը զի­նա­դա­դար է հաս­տատ­վում, և կող­մե­րը նս­տում են բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի սե­ղա­նի շուրջ, ա­ռա­ջին հար­ցը հայ­կա­կան կող­մին լի­նե­լու է այն, թե ո՞րն է մեր «ցա­վոտ փոխ­զի­ջու­մը»։ Այս հար­ցը, ի դեպ, հայ հան­րու­թյանն ա­մե­նից շատ է հե­տաք­րք­րում։


Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­Ն

Դիտվել է՝ 6058

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ