Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Իրանի ներսում ցանկացած ապակայունացում կարող է ազդել Հայաստանի վրա»

«Իրանի ներսում ցանկացած ապակայունացում կարող է ազդել Հայաստանի վրա»
15.05.2018 | 00:16

Տարածաշրջանին կրկին լարվածության նոր ալիք է մոտենում: ԱՄՆ-Իրան հարաբերությունները սրվում են: Դոնալդ Թրամփի՝ միջուկային համաձայնագրից դուրս գալու որոշումը վերստին աշխարհը խառնել է իրար, Եվրոպան կտրուկ արձագանքեց՝ սխալ որակելով ԱՄՆ-ի նախագահի որոշումը, քանի որ պատժամիջոցների կիրառումը տնտեսապես մեծ վնասներ է բերելու եվրոպական երկրներին: Իրադրության շուրջ զրուցեցինք իրանագետ ՎԱՐԴԱՆ ՈՍԿԱՆՅԱՆԻ հետ:

-ԱՄՆ-Իրան հարաբերությունների նման ընթացքից ի՞նչ կարող ենք սպասել:
-Եթե փորձենք իրանական կողմի քայլերը կանխատեսել, նրանք ձգտում են համաձայնագիրը պահպանել վեցյակի անդամ մյուս երկրների, հատկապես ԵՄ անդամ երկրների հետ` պարբերաբար բանակցելով այս խնդրի շուրջ: Եվրոպայի և ԱՄՆ-ի տեսակետները խիստ տարբեր են այս հարցում, եվրոպացիները կարծում են, որ Իրանը Մերձավոր Արևելքում ունի զգալի կայունացնող դերակատարություն: Իրանի հանդեպ պատժամիջոցները հարվածում են նաև եվրոպական ընկերությունների շահերին, որոնք ձգտում էին Իրանում տնտեսական ներկայություն ունենալ: Մերձավոր Արևելքում ցանկացած ապակայունացնող գործընթաց ուղղակիորեն ազդում է նաև ԵՄ երկրների վրա՝ և՛ ներգաղթյալների, և՛ այլ գործոններով պայմանավորված:
-ԱՄՆ-ը հայտարարեց նաև, որ այն երկրները, որոնք կհամագործակցեն Իրանի հետ, կհայտնվեն պատժամիջոցների տակ: Հնարավո՞ր է` Հայաստանը ևս այդ ցուցակում հայտնվի:
-Դա առաջին հերթին վերաբերում էր ԵՄ անդամ երկրներին: Այս մեթոդաբանությամբ ԱՄՆ-ի վարչակարգը փորձում է ակնհայտորեն խրտնեցնել եվրոպացի գործընկերներին, որպեսզի Իրանի հետ չաշխատեն, այդ երկրում տնտեսական ակտիվություն չծավալեն: Սրա հետևանքով Իրանի առանց այն էլ բարդ վիճակում գտնվող տնտեսությունը կհայտնվի շատ ավելի վատ վիճակում, ինչն էլ իր հերթին կարող է հանգեցնել ներքին իրավիճակի ապակայունացման, գուցե նաև Իրանի այսօրվա վարչակարգի փոփոխության, ինչին ձգտում է ԱՄՆ-ը, բարեբախտաբար՝ անհաջող: Ինչու՞ բարեբախտաբար, որովհետև Իրանի ներսում ցանկացած ապակայունացում կարող է ազդել Հայաստանի վրա: Հայաստանն Իրանի անմիջական հարևանն է, մենք այդ երկրի հետ ունենք բարեկամական, գործընկերային և ռազմավարականի ձգտող հարաբերություններ: Ըստ այդմ, Իրանի դիրքերի ամուր լինելն ուղղակիորեն բխում է մեր շահերից, քանի որ հզոր Իրանը Հայաստանին ապահովում է ելք դեպի Արևելք և Պարսից ծոցի տարածաշրջան: Ցանկացած երրորդ կողմ պետք է հասկանա, որ Հայաստանի հարաբերություններն Իրանի հետ խիստ կենսական նշանակություն ունեն, մեծ դեր ունի նաև Հայաստանը Իրանի համար, մենք փոխլրացնում ենք միմյանց: Այս համատեքստում որևէ ճնշում, որը միտված կլինի խաթարելու մեր կենսական շահը, չի կարող ընդունելի լինել մեզ համար, և անտրամաբանական կլինի, եթե նման ճնշումներ կիրառվեն: Մեր հարաբերություններն Իրանի հետ ունեն հազարամյակների պատմություն, դրանք ենթակա չեն որևէ կասկածի կամ բացասական փոփոխության: Մեր հարաբերությունները մշտապես պետք է զարգանան վերընթաց կորով:
-Իշխանափոխությունից հետո Հայաստան-Իրան հարաբերությունները նախկին սկզբունքո՞վ են առաջ շարժվելու:
-Առայժմ վաղ է գնահատել հայաստանյան նոր իշխանությունների արտաքին քաղաքականությունը, միայն հայտարարությունների մակարդակով է ներկայացվում այն դիրքորոշումը, ինչը չի տարբերվում նախկին իշխանության որդեգրած արտաքին քաղաքականությունից, այդ թվում` Իրանի հետ հարաբերություններում: Ինչ վերաբերում է անելիքներին, Հայաստանի ցանկացած իշխանություն պետք է լուծի մեր երկրի համար կենսական նշանակություն ունեցող մի քանի խնդիրներ: Նախ և առաջ, Հայաստան-Իրան երկաթգիծը, որի համար պետք է միջոցներ գտնել, ինչպես նաև արագ պետք է ավարտել Հյուսիս-Հարավ մայրուղին: Այս ծրագրերով ի չիք կդարձնենք Հայաստանի մեկուսացմանը, շրջափակմանը միտված թուրք-ադրբեջանական թշնամական քաղաքականությունը: Սա մեր պետության, մեր ժողովրդի ապագայի հարցն է: Այս տարածաշրջանում մենք չպետք է գոյատևենք, այլ պետք է զարգանանք, ունենանք հզոր պետություն, դրա համար Հայաստանի ցանկացած իշխանություն նախ և առաջ այս ծրագրերն ու դրանցից բխող այլ ածանցյալներ պետք է կյանքի կոչի:
-ԱՄՆ-ի նախագահը միջուկային համաձայնագրից դուրս գալուց հետո նաև հայտարարեց, թե Իրանի հետ նոր համաձայնագիր պետք է կնքել, որը, ըստ նրա, ավելի ձեռնտու է իրանցիներին: Ի՞նչ է սա նշանակում:
-Այս դիրքորոշմամբ ԱՄՆ-ի վարչակարգը փորձում է չայրել վերջին կամուրջը՝ Իրանի հետ թողնելով բանակցելու որոշակի պատուհան: Իսկ իրանցիները վստահ են, որ վեցյակի հետ կնքված համաձայնագիրը լիուլի բավարարում է, որպեսզի միջուկային ծրագրի համատեքստում Իրանը կարգավորի իր հարաբերությունները բոլոր խաղացողների հետ:
-Այսուհանդերձ, հնարավո՞ր է տարածաշրջանում լարվածության մեծացում, ընդհուպ պատերազմական նոր օջախի բռնկում:
-Կան կանխատեսումներ, թե Իրանը կարող է ներքաշվել պատերազմի մեջ: Հավաստիացնում եմ, որ այս պահին էլ Իրանն ու Իսրայելը պատերազմական որոշակի գործողությունների մեջ են, բայց այդ ամենն ընթանում է երրորդ պետության՝ Սիրիայի տարածքում, արբանյակային պատերազմի տեսքով: Այստեղ իրանցիներն ունեն մեծ առավելություն. Իրանի տարածքը շատ հեռու է ռազմական գործողությունների կիզակետից, իսկ Իսրայելը ենթակա է խոցման Սիրիայի տարածքում գտնվող իրանամետ ուժերի, սիրիական կառավարական ուժերի կողմից: Այս համատեքստում Իրանի դիրքերը շատ շահեկան են, ու սա հասկանում է նաև Իսրայելը, որի ռազմական հռետորաբանությունն աճել է, բայց իսրայելցիները չեն ցանկանում ուղղակիորեն պատերազմի բռնվել Իրանի հետ՝ հաշվի առնելով այդ երկրի հսկայական ներուժը: Ցանկացած նոր պատերազմ Մերձավոր Արևելքում, որը կլինի Իրանի ուղղակի ներգրավվածությամբ, կարող է կործանել Մերձավոր Արևելքն ընդհանրապես, այդ թվում` Իսրայելը: Սա գիտակցում է նաև Իսրայելի քաղաքական վերնախավը:
-Ե՛վ ԱՄՆ-ը, և՛ Իրանը կարևոր երկրներ են Հայաստանի համար, հնարավոր զարգացումների ֆոնին Հայաստանն ի՞նչ դիրքորոշում պետք է որդեգրի:
-Հայաստանը պետք է առաջնորդվի մեկ հստակ դիրքորոշմամբ՝ Հայաստանի Հանրապետության շահով, որը ենթադրում է ունենալ գործընկերային հարաբերություններ ԱՄՆ-ի և Իրանի հետ: Այս հարաբերությունները ոչ թե մեկը մյուսին հակասում են, այլ միմյանց փոխլրացնում են և բխում են մեր պետության շահերից: Սա համաշխարհային հանրության համար շատ ընդունելի և հասկանալի լեզու է, երբ որևէ պետություն առաջնորդվում է սեփական շահերով և այլոց շահերի հակադրման ճանապարհով չի ընթանում: Այս համադրմամբ պետք է առաջ շարժվենք և՛ ԱՄՆ-ի, և՛ Իրանի, և՛ Մերձավոր Արևելքի, և՛ Ռուսաստանի հետ հարաբերություններ կառուցելիս:


Զրույցը՝
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 3502

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ