Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Եվ խոսեց Արմեն Սարգսյանը

Եվ խոսեց Արմեն Սարգսյանը
27.07.2019 | 14:11

Ընդունեք, որ նախագահ Արմեն Սարգսյանի համբերությունը ծովածավալ է: Երկրում ինչ կատարվում է, նրան մեղադրում են, կամ՝ կապում նրա հետ: Ոմանք՝ հին իներցիայով՝ համարելով նախագահին երկրի առաջին դեմք, ոմանք՝ ցուցումով՝ համարելով նրան ոչ իր տեղում, ոմանք պարզապես պարապությունից: Ի՞նչ է ասել Արմեն Սարգսյանը բոլոր դիմումներին, կոչերին, մեղադրանքներին ի տրիտուր:


«Սիրելի հայրենակիցներ,
Ամառային այս օրերին, երբ աշխարհի շատ երկրներում պետական և քաղաքական կյանքը հիմնականում մտել է հանդարտ փուլ, մեր երկրում դեռևս ակտիվ են հանրային բանավեճերը և փնտրտուքները: Անշուշտ, բոլորիս նպատակը շարունակում է մնալ նույնը. երկրում ամրապնդել ժողովրդավարությունը, ապահովել տնտեսական զարգացում և երկրի անվտանգությունը, ունենալ բարեկեցիկ հասարակություն, լիարժեքորեն կյանքի կոչել իրավական, սոցիալական պետության կայացման սահմանադրական սկզբունքները, երաշխավորել մարդու իրավունքներն ու հիմնարար ազատությունները:


Մենք ուշադրությամբ հետևում ենք հնչող բազմաթիվ հայտարարություններին, կարծիքներին, տեսակետներին, գործողությունների մասին կոչերին, այդ կոչերի վերաբերյալ կոչերին և այլն: Սահմանադրությամբ ՀՀ նախագահի ինստիտուտին վերապահված դերին հավատարիմ՝ ես հնարավորինս ձեռնպահ եմ մնում ընթացիկ զարգացումների վերաբերյալ քաղաքական բանավեճին մասնակից դառնալուց, որքան էլ որ որպես քաղաքացի մեծ է խոսելու գայթակղությունը: Միաժամանակ ես լիահույս եմ, որ ընթացիկ և հետագա զարգացումները կնպաստեն ոչ միայն դատաիրավական բարեփոխումների արդյունավետությանը, այլև պետական և հանրային կառավարման բոլոր ոլորտների կատարելագործմանը, իշխանություն-հասարակություն փոխըմբռնման և համագործակցության խորացմանը:
Հույս ունեմ նաև, որ տարբեր հարցերի շուրջ հանրային քննարկումներն ու բանավեճերը կհանգեցնեն հանրօգուտ, համազգային շահերին համահունչ արդյունքի: Միայն պետք է շարունակենք հավատալ մեր ուժերին և մտքին: Մենք պետք է գիտակցենք, որ կարևոր է ոչ միայն նպատակը, այլև դրան հասնելու ճանապարհը: Քննարկման առարկա դարձնենք տարաձայնություններն ու խնդիրները, այլ ոչ թե անձերին:


Առաջ գնալու համար հաճախ օգտակար է կարճատև դադարը, անելիքը ևս մեկ անգամ ծանրութեթև անելը: Գիտակցենք, որ մեզ այսօր անհրաժեշտ են միասնություն, կայունություն և ապագային միտված հայացք, տեսլական, ինչպես նաև կոնկրետ ծրագրեր:
Վերջին շրջանում ես հանդիպել և շարունակելու եմ հանդիպել քաղաքական և հասարակական շրջանակների ներկայացուցիչներին ու անհատներին, բոլոր նրանց, ովքեր պատրաստ են երկխոսության, ովքեր շահագրգռված են ու գործում են հանուն մեր երկրի և ժողովրդի բարօրության:

Աստված պահապան մեզ»


Այսքանը: Առաջին հայացքից՝ ոչ մի սենսացիա, ոչ մի սկանդալ, ոչ մի հայտնություն: Փաստացի՝ Արմեն Սարգսյանը շարադրել է իր սկզբունքներն ու նպատակները ու այդ սկզբունքները պաշտպանելու ու նպատակներն իրականացնելու մեխանիզմները: Եվ՝ հավաստել, որ ամեն ինչ տեսնում է ու ամեն ինչ լսում է իբրև ՀՀ քաղաքացի, բայց մնում է ՀՀ նախագահ և գործելու է ՀՀ Սահմանադրությամբ: Վերջ: Նրանից ավելին չսպասեք: Բայց դա չի նշանակում, որ ՀՀ նախագահն իրեն զրկում է խորհուրդներ տալու իրավունքից: Կամ՝ հույս ունենալու: Ինչպես ընտանիքի հայրը, որ հետևում է զավակների պահվածքին:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. Ինչու՞ է Արմեն Սարգսյանը կարևորում դադար առնելն ու անելիքը ծանրութեթև անելը: Թերևս այն պատճառով, որ ինքն այդպես կաներ, նաև այն, որ Հայաստանում ամեն ինչ սկսվում ու ոչինչ իր լրումին չի հասնում: Արմեն Սարգսյանը ոչ սև է, ոչ սպիտակ, ոչ էլ, առավելևս, սևուսպիտակ, նա վեր է քաղաքական գզվռտոցից ու երբեք իրեն թույլ չի տա ներքաշվել քննարկման մեջ: Բայց և նա անտարբեր ու անհաղորդ դիտորդ չէ՝ նա ՆԱԽԱԳԱՀ է: Իսկ նախագահը՝ նրա պատկերացումով հնարավորը պիտի անի տունը պահելու համար և պատասխանատու է տան մթնոլորտի համար: Իսկ ընդհանրապես՝ մարդն անում է իր գործը ու, մեղմ ասած, բարձր զանգակատնից անտեսած ունի՝ ով ինչ կասի իր մասին ու ինչպես իր քայլերը կորակի: Հատկապես այն, որ ինքը խոսեց, երբ արձակուրդում էր վարչապետը: Ու եթե անկեղծ, դա իսկապես որրէ նշանակություն չունի, որովհետև տևական ժամանակ է՝ Նիկոլ Փաշինյանը լսում ու տեսնում է միայն այն, ինչ իրեն ցույց են տալիս, ոչ թե այն՝ ինչ կա: Ի տարբերություն Արմեն Սարգսյանի, որ նախագահ ընտրվեց մի երկրում ու մի խորհրդարանում, իսկ իբրև նախագահ աշխատում է այլ խորհրդարանի հետ ու համարյա թե այլ երկրում: Բայց դա բոլորովին այլ պատմություն է:

Դիտվել է՝ 5311

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ