Մանրամասն որոնում (արխիվ)
19.04.2024
 
Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 
Նորություններ » ՈՒ գա­լու էր ուր­բաթ, 13-ը

ՈՒ գա­լու էր ուր­բաթ, 13-ը

ՈՒ գա­լու էր ուր­բաթ, 13-ը
13.09.2019 | 00:12
Ա­յո, գա­լու էր, և այս խո­սակ­ցու­թյու­նը խոս­վե­լու էր: Ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րը զար­գա­նում են ան­հե­թեթ սցե­նա­րով: Ա­ռա­ջին հա­յաց­քից: Ի­րա­կա­նում ա­մեն ինչ վե­րա­դառ­նում է ե­լա­կետ, և նո­րից կա­ռա­վար­վում է մեկ կենտ­րո­նից, փաս­տա­ցի՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ու­սա­պար­կը սկ­սել է գոր­ծել, բայց այս ան­գամ իր մոտ չէ: ՈՒ՝ որ­տե՞ղ է: Այս հար­ցի պա­տաս­խանն ա­ռա­ջին հեր­թին պի­տի ան­հան­գս­տաց­նի Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին:
Ար­ձա­նագ­րենք.
1. Ե­ղել է ժա­մա­նակ, երբ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը հրա­պա­րա­կավ հայ­տա­րա­րում էր՝ Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան վար­չա­պե­տը ժո­ղո­վուրդն է: Եր­կի­րը կա­ռա­վա­րում է ժո­ղո­վուր­դը: Գու­ցե այդ պա­հին ինքն էլ հա­վա­տում էր իր ա­սա­ծին: Բայց կա մի ան­պա­տեհ նր­բու­թյուն՝ ժո­ղո­վուր­դը չի կա­րող ու­ղիղ կա­ռա­վա­րել, ժո­ղո­վուր­դը կա­րող է ընտ­րել իշ­խա­նու­թյուն, որ իր ընտ­րած իշ­խա­նու­թյու­նը կա­ռա­վա­րի: Այ­սօր այդ նր­բու­թյու­նը, ա­վե­լի ճիշտ՝ ի­րա­կա­նու­թյու­նը, մո­ռա­ցել է հենց ժո­ղո­վուր­դը: Ա­վե­լի ստույգ՝ ՀՀ բնակ­չու­թյան այն հատ­վա­ծը, որ կտ­րել է կա­պը ի­րա­կա­նու­թյու­նից:
Հան­րա­պե­տու­թյան հրա­պա­րա­կի հան­րա­հա­վա­քում Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի ուղ­ղա­կի ըն­կա­լու­մը դար­ձել է պա­տու­հաս բո­լո­րի հա­մար:
2. Ջեր­մու­կը ՀՀ տա­րածք է, ան­կախ պե­տու­թյուն չէ, պետք է են­թարկ­վի ՀՀ օ­րենք­նե­րին: Այ­սօր ջեր­մուկ­ցի­ներն ի­րենց այն­պես են պա­հում, կար­ծես երկ­րին պա­տե­րազմ հայ­տա­րա­րած տա­րածք են, որ պատ­րաստ­վում են հաղ­թել այդ պա­տե­րազ­մում: Սա ան­հե­թե­թու­թյուն է, որ սահ­մա­նակ­ցում է պե­տու­թյան դեմ դա­վադ­րու­թյա­նը:
3. Աս­պա­րեզ են ե­կել ար­տա­սահ­ման­ցի հա­յեր, որ հայ­տա­րա­րում են՝ սփյուռ­քը կփա­կի բո­լոր ծախ­սե­րը՝ թող Լի­դիա­նը դի­մի մի­ջազ­գա­յին դա­տա­րան: Այդ կաս­կա­ծե­լի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը բլեֆ են՝ ե­թե նույ­նիսկ սփյուռ­քա­հա­յե­րը հա­վաք­վեն ու փա­կեն տու­գան­քի գու­մա­րը, ին­չը չա­փա­զանց կաս­կա­ծե­լի է, ե­թե հա­մե­մա­տենք սփյուռ­քա­հա­յե­րի ներդ­րում­նե­րը Հա­յաս­տա­նում մե­կու­կես տա­րում, Ա­մուլ­սա­րի հան­քի շա­հա­գոր­ծու­մը միայն Լի­դիա­նի խն­դի­րը չէ՝ Հա­յաս­տա­նի մի­ջազ­գա­յին հե­ղի­նա­կու­թյան ու կան­խա­տե­սե­լի գոր­ծըն­կեր լի­նե­լու, տն­տե­սա­կան զար­գաց­ման հարցն է:
4. Հապ­ճեպ պատ­րաստ­վե­լով 2018-ի դեկ­տեմ­բե­րի 9-ի ԱԺ ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­նե­րին՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը ՔՊ ընտ­րա­ցու­ցա­կը լց­րեց տա­րա­նուն զանգ­վա­ծով: Հա­մա­րենք, որ այդ պա­հին ոչ նրա, ոչ ՔՊ-ա­կան­նե­րի մտ­քով չէր անց­նում, որ ինչ-որ հար­ցով կա­րող են հա­կադր­վել հա­մայն հա­յե­րի փր­կիչ, սոց­ցան­ցե­րում լու­սապ­սա­կով նկար­նե­րով հայ­տն­վող վար­չա­պե­տին, որ հռ­չակ­վում էր Հի­սու­սից ա­վե­լին: Նրանք ան­փորձ էին, Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը շտա­պում էր՝ ոչ ոք ժա­մա­նակ չու­ներ: Ստաց­վեց թիմ, ո­րի գա­ղա­փա­րա­կան միաս­նու­թյան մի­ֆը փշր­վեց ի­րա­կա­նու­թյան հետ ա­ռա­ջին բա­խում­նե­րից: ՔՊ-ն միշտ էլ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի պա­րա­նո­ցից կախ­ված քար էր, այ­սօր քա­րը նրան սկ­սել է ճկ­ռեց­նել: Ան­տա­րա­կույս, քա­ղա­քա­կան կու­սակ­ցու­թյու­նում պետք է լի­նեն տար­բեր տե­սա­կետ­ներ, բայց կու­սակ­ցա­կան կար­գա­պա­հու­թյու­նը պա­հան­ջում է ո­րո­շում ըն­դու­նե­լուց հե­տո միաս­նա­կան դիր­քո­րո­շում ար­տա­հայ­տել և հա­վա­տա­րիմ մնալ դիր­քո­րոշ­մա­նը: ՔՊ-ում այս կա­նո­նը ո­տնա­տակ են տա­լիս բո­լո­րը: Պատ­ճա­ռը նաև Նի­կոլ Փա­շի­նյանն է. նա չա­փա­զանց եր­կար ժա­մա­նակ կորց­րեց մտո­րում­նե­րի ու ո­րո­շում կա­յաց­նե­լու վրա ու ա­ռայ­սօր տա­լիս է տարտ­ղն­ված պա­տաս­խան­ներ Լի­դիա­նին ու Ա­մուլ­սա­րին վե­րա­բե­րող հար­ցե­րին: Թի­մը սկ­սել է սե­փա­կան տե­սա­կետ­նե­րը բարձ­րա­ձայ­նել և ար­տա­հայ­տել մտ­քեր, որ ա­վե­լի են խո­րաց­նում ճգ­նա­ժա­մը: Օ­րի­նակ՝ ո­մանք ա­ռա­ջար­կում են վս­տա­հու­թյան հան­րաք­վե ու ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­ներ: Նրանք կամ հի­մար են, կամ քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նից չա­փա­զանց հե­ռու՝ հաս­կա­նա­լու, որ այս պայ­ման­նե­րում որևէ հան­րաք­վե կամ ընտ­րու­թյուն ստեղ­ծե­լու է ան­կա­ռա­վա­րե­լի քաոս՝ ով էլ հաղ­թի ընտ­րու­թյուն­նե­րում: Ե­թե տն­տե­սա­կան ա­մեն հար­ցով հան­րաք­վե հայ­տա­րար­վի, ին­չի՞ հա­մար է Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի լե­գի­տի­մու­թյու­նը: 2018-ին կա­տար­վել է ընտ­րու­թյուն, ո­րի ար­դյունք­նե­րով ձևա­վոր­վել է իշ­խա­նու­թյուն, ե­թե իշ­խա­նու­թյան օ­րենս­դիր ու գոր­ծա­դիր ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը չեն հաս­կա­ցել, պի­տի հրա­ժա­րա­կան տան կամ վայր դնեն ման­դա­տը, ոչ թե ե­թե­րը ո­ղո­ղեն ցն­դա­բա­նու­թյամբ:
5. Ան­ցած ա­միս­նե­րին տն­տե­սա­կան հե­ղա­փո­խու­թյու­նը նկա­տե­լի դրսևո­րում չու­նե­ցավ՝ կեն­սա­մա­կար­դակ չի փոխ­վել, դրա­մի ար­ժեզր­կումն ու գնա­ճը կա­ռա­վա­րե­լի են, բայց ՀՀ հպարտ քա­ղա­քա­ցի­նե­րը կյան­քում փո­փո­խու­թյուն­ներ չեն տես­նում, իսկ ու­զում են օր ա­ռաջ: Այլևս հե­ղա­փո­խա­կան էյ­ֆո­րիա­յի մա­սին նույ­նիսկ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն է մո­ռա­ցել: Հե­ղա­փո­խու­թյու­նը ան­վերջ շա­րու­նա­կե­լու կամ ար­տա­հա­նե­լու փոր­ձե­րը ձա­խող­վում են: Քա­ղա­քա­կան ճգ­նա­ժա­մի մա­սին ար­դեն ուշ է խո­սել՝ ճգ­նա­ժա­մը վա­ղուց էր հաս­տատ­վել իշ­խա­նա­կան կա­բի­նետ­նե­րում, հի­մա դուրս է ե­կել փո­ղոց­ներ:
6. Իր կա­ռա­վար­ման ըն­թաց­քում Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ա­մե­նա­մեծ սխա­լը նպա­տակ­նե­րի ու խն­դիր­նե­րի ձևա­կեր­պում­նե­րում ապ­րիո­րի մնալն ու կոնկ­րե­տու­թյու­նից խու­սա­փելն է: Նա ո­րո­շա­կի խն­դիր չդ­րեց ոչ կա­ռա­վա­րու­թյան ա­ռաջ, ոչ հայ­տա­րա­րեց, որ իր կա­ռա­վա­րու­թյու­նը պար­տա­վոր­վում է լու­ծել կոնկ­րետ այս-այս հար­ցե­րը, հե­տո անց­նել այս-այս հար­ցե­րին: Քա­րոզ­չա­կան դաշ­տում վար­չա­պետն ու ՔՊ-ն պար­տու­թյուն պար­տու­թյան հետևից էին կրում, տե­ղի տա­լով ոչ միայն ա­վե­լի փոր­ձա­ռու, կազ­մա­կերպ­ված ու մո­տի­վաց­ված նախ­կին­նե­րին, այլև դառ­նա­լով սն­կի պես ա­ճող կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րի քն­նա­դա­տու­թյան թի­րախ: Սկ­սե­լով սև-սպի­տա­կի չար­դա­րաց­ված բա­ժա­նու­մից՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն իր ձե­ռամբ փո­րեց մի խրա­մատ, որ­տեղ ոչ միայն հնա­րա­վոր չէր տե­ղա­վո­րել հե­ղա­փո­խու­թյան հռ­չա­կած գա­ղա­փար­նե­րը, այլև այդ գա­ղա­փար­նե­րը պա­տառ-պա­տառ ա­րին հե­ղա­փո­խու­թյան դրոշն ու հու­ղար­կա­վո­րե­ցին ազ­գա­յին հա­մախմ­բու­մի պատ­րանք­նե­րը: Մաս­նատ­ված, դժ­գոհ, հույ­սի հետևից գնա­ցող ու տեղ չհաս­նող՝ ա­հա հե­ղա­փո­խու­թյուն ա­րած ժո­ղովր­դի հե­տա­գի­ծը: Ինք­նա­մե­ծա­րու­մի դափ­նի­նե­րին նիրհ մտած վար­չա­պե­տը սթափ­վեց, բայց ջի­նը շշից դուրս է թռել, ան­ցած ժա­մա­նա­կը, երբ պետք էր հիմ­նա­վո­րել հե­ղա­փո­խու­թյան անհ­րա­ժեշ­տու­թյուն­նե­րն ու ար­դյունք­նե­րը տե­սա­նե­լի դարձ­նել, հետ չես դարձ­նի: Հի­մա որևէ բա­ցատ­րու­թյուն վե­րած­վում է ինք­նար­դա­րաց­ման: Հա­յաս­տա­նում ա­մեն ա­ռա­վոտ արթ­նա­նում է 3 մի­լիոն մի քա­նի հա­զար վար­չա­պետ կամ հայտ­նի, թե ան­հայտ Պո­ղոս ու ի­րեն ի­րա­վա­զոր է հա­մա­րում ճա­նա­պարհ փա­կել, ոս­տի­կան­նե­րի վրա հար­ձակ­վել, հռ­չա­կել ժո­ղո­վուրդ ու խո­սել ժո­ղովր­դի ա­նու­նից, պա­հանջ­ներ ներ­կա­յաց­նել, եր­թեր ա­նել ու հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ, ո­րոնց ոչ միայն ի­րա­վա­կան ի­րա­վուն­քը չու­նի, այլև տրա­մա­բա­նա­կան: Եվ՝ հան­դի­պել իշ­խա­նու­թյան բա­ցար­ձակ ան­զո­րու­թյա­նը, իշ­խա­նու­թյու­նը հայ­տն­վել է իր լա­րած թա­կար­դում՝ մեր­ժել է Սեր­ժին, բայց ինքն էլ չգի­տի՝ ինչ է հաս­տա­տել: Եվ հաս­տա­տե՞լ է ընդ­հան­րա­պես: Ոչ մի ի­րա­վա­կան պե­տու­թյու­նում հնա­րա­վոր չէ ի­րա­վի­ճակ, երբ կեղծ ակ­տի­վիստ­նե­րը փա­կում են որևէ ձեռ­նար­կու­թյուն տա­նող ճա­նա­պարհն ու թույլ չեն տա­լիս աշ­խա­տել: Իսկ ոս­տի­կա­նու­թյու­նը վա­խե­նում է ճա­նա­պար­հը բա­ցել, ո­րով­հետև ստիպ­ված է լի­նե­լու բռ­նու­թյան դի­մել: Վա­խե­նում է ար­ձա­գան­քից՝ ներ­սում ու դր­սում:
7. Բա­ցի քա­րոզ­չա­կան դաշ­տում պար­տու­թյու­նից՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի սխալ­նե­րից գլ­խա­վո­րը կադ­րերն էին: Ա­վե­լի ճիշտ՝ կադ­րա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը: Նա ստիպ­ված էր վս­տա­հել մարդ­կանց, որ հա­մա­րյա չէր ճա­նա­չում՝ հույս ու­նե­նա­լով, որ ի­րենց կդրսևո­րեն լա­վա­գույնս: Չեն դրսևո­րում, իսկ վար­չա­պե­տը նրան­ցից չի հրա­ժար­վում, այդ­պես պե­տա­կան կա­ռա­վա­րու­մը վե­րած­վում է ան­դեմ-ան­կապ մարդ­կանց ինք­նա­հաս­տատ­ման գոր­ծըն­թա­ցի՝ ի հա­շիվ աշ­խա­տանք­նե­րի ձա­խող­ման: Հույ­սը, որ կա­ռա­վա­րու­թյու­նում կլի­նեն ոչ միայն կա­ռուց­ված­քա­յին, այլև կադ­րա­յին փո­փո­խու­թյուն­ներ, չար­դա­րա­ցավ: Մի հար­վա­ծով Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը «նախ­կին­ներ» ո­րա­կեց ու աս­պա­րե­զից հա­նեց փորձ­ված, գոր­ծի­մաց ու աշ­խա­տու­նակ մարդ­կանց մեծ մի բա­նակ, որ «նախ­կին» էր այն­քա­նով, որ ապ­րել ու աշ­խա­տել էր նախ­կին իշ­խա­նու­թյան հետ, բայց այդ սկզ­բուն­քով ա­ռա­ջի­նը պի­տի կախ­վեր ին­քը՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը: Ա­վե­լին՝ իշ­խա­նա­կան կու­լիս­նե­րում հաս­տատ­վեց ու կա­բի­նետ­ներ մտավ մտայ­նու­թյու­նը, որ «նա­խորդ հան­ցա­վոր ռե­ժի­մի» բո­լոր ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը հե­ղա­փո­խու­թյան ծնյալ թշ­նա­մի­ներ, սա­բո­տաժ­նիկ­ներ են ու նրանց պետք չէ թույլ տալ աշ­խա­տել: Նրանց օ­դը պետք է փա­կել տե­սա­նե­լի ու ան­տե­սա­նե­լի մի­ջոց­նե­րով: Ինչ-որ պա­հից այս քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը վե­րած­վեց պայ­քա­րի պե­տու­թյան դեմ, ո­րով­հետև փո­ղը օ­բյեկ­տի­վո­րեն նախ­կին­նե­րի ձեռ­քում է և ոչ մի ան­ցու­մա­յին ար­դա­րա­դա­տու­թյուն կամ ա­նանց վրեժխ­նդ­րու­թյուն չի կա­րող նրանց ի­րա­վա­կա­նո­րեն ու­նեզր­կել, ե­թե չի հայ­տա­րար­վում հրա­պա­րա­կա­յին վեն­դե­տա: Փաս­տա­ցի՝ քա­ղա­քա­կան ու տն­տե­սա­կան խն­դիր­նե­րը հա­կադր­վե­ցին մի­մյանց. Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին թվում է, որ ար­դա­րու­թյուն է վե­րա­կանգ­նում, ի­րա­կա­նում թույլ չի տա­լիս, որ տն­տե­սու­թյունն աշ­խա­տի՝ աս­ֆալտ­նե­րին փռե­լու ու պա­տե­րով տա­լու, դա­տա­րան­ներ քարշ տա­լու իր մտայ­նու­թյամբ:
8. Ա­ռան­ձին հարց են դա­տա­վա­րու­թյուն­նե­րը: Ա­վե­լի ճիշտ՝ դա­տա­վա­րու­թյուն­նե­րի ըն­թաց­քը: Ոչ մի աղմ­կա­հա­րույց դա­տա­վա­րու­թյուն չի ա­վարտ­վում, թվում է՝ ըն­թացքն է նպա­տա­կը, ոչ թե ար­դա­րու­թյան վե­րա­կանգ­նու­մը: Գու­ցե սկզ­բում ձեր­բա­կա­լու­թյուն­ներն ու դա­տա­վա­րու­թյուն­նե­րը հա­գուրդ էին տա­լիս նախ­կին­նե­րի կա­ռա­վա­րու­մից ար­դա­րա­ցի դժ­գոհ­նե­րին, բայց ա­մեն ինչ իր տեղն ու ժա­մա­նակն ու­նի՝ հի­մա դա­տա­վա­րու­թյուն­ներն ու դա­տա­վա­րու­թյուն­նե­րի շուրջ դա­տա­վա­րու­թյուն­նե­րը վե­րած­վել են պե­տու­թյան հա­մար դժ­վար ու ան­հաս­կա­նա­լի ի­րա­վի­ճա­կի, որ­տեղ շու­նը տի­րո­ջը չի ճա­նա­չում: Եվ՝ բո­լո­րը պատ­րաստ են մի­մյանց կծել՝ ուղ­ղա­կի ու փո­խա­բե­րա­կան ի­մաստ­նե­րով: Դա­տաի­րա­վա­կան հա­մա­կար­գի փո­փո­խու­թյուն­նե­րը այլևս, կար­ծես, ոչ մե­կին չեն հե­տաք­րք­րում՝ դա­տա­րան­նե­րի շր­ջա­փա­կու­մը, վե­թին­գը, ԲԴԽ-ի, Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի կազ­մի փո­փո­խու­թյան հար­ցե­րը մտել են ի­րա­վա­կան ու քա­ղա­քա­կան փա­կու­ղի՝ ան­վերջ ա­նո­րո­շու­թյանն ա­պա­վի­նած իշ­խա­նու­թյան թեթև ձեռ­քով:
9. Հե­ղա­փո­խու­թյու­նից հե­տո Հա­յաս­տա­նը որ­դեգ­րեց ան­հաս­կա­նա­լի ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն և ի վեր­ջո հա­սավ նրան, որ օ­տար է յու­րա­յին­նե­րի շր­ջա­պա­տում և յու­րա­յին չէ օ­տար­նե­րի շր­ջա­պա­տում: Մենք սի­րով ու խան­դա­ղա­տան­քով պահ­պա­նե­ցինք ռու­սա­կան վեկ­տո­րը՝ չհաս­կա­նա­լով, որ եվ­րա­սիա­կան տա­րածքն ու ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյու­նը մի­մյանց հա­կա­ցուց­ված են: Մենք խան­դա­ղա­տան­քով ու սի­րով փչաց­րինք հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը Արևմուտ­քի հետ, որ մեզ­նից ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան փո­փո­խու­թյուն էր ակն­կա­լում, բայց չս­տա­նա­լով՝ ար­ձա­նագ­րեց, որ Հա­յաս­տա­նում ե­ղել է իշ­խա­նա­փո­խու­թյուն, ոչ թե հե­ղա­փո­խու­թյուն: Ինչ­պես ՈՒկ­րաի­նա, Հա­յաս­տան չհո­սե­ցին արևմտյան ներդ­րում­նե­րը: Հի­մա բո­լո­րը հի­շե­ցին Ար­ցա­խի հար­ցը և ՈՒկ­րաի­նա­յի պա­տե­րազ­մը: Ոչ ոք չի ա­ռա­ջար­կում պա­տե­րազմ հայ­տա­րա­րել Ռու­սաս­տա­նին, ՀԱՊԿ-ին, ԵԱՏՄ-ին, բայց և ոչ ոք չի հարց­նում՝ ին­չու՞ սփյուռ­քի հանձ­նա­կա­տա­րը պաշ­տո­նը ստանձ­նե­լուց հե­տո միայն Ռու­սաս­տան է գնում, այլ պե­տու­թյուն­նե­րում հայ­կա­կան սփյուռք չկա՞: Օ­րի­նակ՝ Ֆրան­սիա­յում, Մեծ Բրի­տա­նիա­յում, Ի­րա­նում, Ի­տա­լիա­յում, Վրաս­տա­նում, ե­թե Զա­րեհ Սի­նա­նյա­նը սկզ­բուն­քո­րեն չի ու­զում ԱՄՆ մեկ­նել: Ռու­սաս­տա­նը իր տեղն ու­նի, մյուս եր­կր­նե­րը` ի­րենց: Մենք դար­ձյալ ա­մեն ինչ կա­պում ենք Մոսկ­վա­յի հետ՝ զենք գնե­լը, ա­տո­մա­կա­յան կա­ռու­ցե­լը, ներդ­րում­ներ ա­նե­լը: Մինչև ե՞րբ:
Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ
Հ.Գ. Վար­չա­պե­տը վճ­ռել է հեր­թա­կան ա­սու­լիսն անց­կաց­նել Վա­նա­ձո­րում և լրագ­րող­նե­րի մի­ջո­ցով հան­րու­թյա­նը ներ­կա­յաց­նել իր ու իր կա­ռա­վա­րու­թյան նվա­ճում­նե­րի հեր­թա­կան 100-յա­կը: Հու­սանք, որ ա­ռա­ջին 100-յա­կին հա­ջոր­դած ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րը նրան կհու­շեն կոնկ­րե­տու­թյան ի­մաս­տը: Հա­նուն իր ար­դեն ինք­նան­պա­տակ դար­ձող վար­կա­նի­շի բարձ­րաց­ման ու ստեղծ­ված վի­ճա­կի փո­փո­խու­թյան: Փաս­տը մնում է փաստ, որ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը պար­տա­վոր է հաս­կաց­նել ՀՀ հպարտ քա­ղա­քա­ցի­նե­րին, որ «ՀՀ վար­չա­պե­տը ժո­ղո­վուրդն է» չի նշա­նա­կում, որ բո­լոր պո­ղոս­նե­րը պի­տի գնան ԱԺ այ­գի ու այն­տե­ղից սկ­սեն եր­թով պե­տու­թյուն կա­ռա­վա­րե­լու ի­րենց ցնո­րամ­տու­թյու­նը:
Դիտվել է՝ 2338

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Դեռևս վաղ է համակողմանիորեն գնահատել ռուս խաղաղապահների ելքը Արցախից՝ տեղեկատվության սղության պատճառով: Վարկածները, հիփոթեզները շատ են...

Սոցցանցային գրառումներ

Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ
Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը
Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.