Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Փոր­ձա­ռու քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ լի­նե­լը Հա­յաս­տա­նում ա­ռանձ­նա­պես դրա­կան հատ­կա­նիշ չի դի­տարկ­վում»

«Փոր­ձա­ռու քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ լի­նե­լը Հա­յաս­տա­նում ա­ռանձ­նա­պես դրա­կան հատ­կա­նիշ չի դի­տարկ­վում»
24.12.2019 | 00:46

Հա­յաս­տա­նում ար­դեն 100-ից ա­վե­լի կու­սակ­ցու­թյուն­ներ կան, բայց շա­րու­նա­կում են նո­րե­րը ստեղծ­վել։ Վեր­ջերս նոր կու­սակ­ցու­թյուն ստեղ­ծե­լու մա­սին հայ­տա­րա­րեց քա­ղա­քա­գետ ՍՈՒ­ՐԵՆ ՍՈՒ­ՐԵ­ՆՅԱՆ­ՑԸ։ Քա­ղա­քա­կան այս գու­նապ­նա­կին պե՞տք են նոր կու­սակ­ցու­թյուն­ներ, երբ քա­ղա­քա­կան դաշ­տը բա­ժան­ված է «սևե­րի» ու «սպի­տակ­նե­րի»։ Նոր կու­սակ­ցու­թյան և հա­յաս­տա­նյան այ­սօր­վա ներ­քա­ղա­քա­կան ի­րա­վի­ճա­կի շուրջ ենք զրու­ցել քա­ղա­քա­գե­տի հետ։

-Այս­քան շատ կու­սակ­ցու­թյուն­ներ ու­նե­ցող երկ­րում ին­չու՞ Դուք Ձեզ չտե­սաք դրան­ցից մե­կում և ո­րո­շե­ցիք նոր քա­ղա­քա­կան միա­վոր ստեղ­ծել։
-Ա­յո, ու­նենք շատ կու­սակ­ցու­թյուն­ներ, բայց դրան­ցից շատ քչերն են նոր ի­րո­ղու­թյուն­նե­րին ա­դապ­տաց­ված։ Այ­սօր աբ­սուր­դա­յին վի­ճա­կում ենք, քա­նի որ խոր­հր­դա­րա­նա­կան երկ­րում պետք է կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րի դե­րա­կա­տա­րու­թյու­նը, ակ­տի­վու­թյու­նը մեծ լի­ներ, բայց կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րի թիվն ու դրանց ակ­տի­վու­թյու­նը բա­ցար­ձակ հա­մար­ժեք չեն։ ՈՒ­նենք քա­ղա­քա­կան, կու­սակ­ցա­կան կյան­քի վա­կուում, չեն կա­յա­ցել կու­սակ­ցա­կան ինս­տի­տուտ­նե­րը։
-Նման պայ­ման­նե­րում ինչ­պե՞ս եք Ձեր կու­սակ­ցու­թյու­նը կա­յաց­նե­լու։
-Պետք է օ­բյեկ­տիվ լի­նել` քա­ղա­քա­կան հին բրենդ­ներն այ­սօր մեր­ժե­լի են։ Որ­պես­զի կա­րո­ղա­նանք քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն ներգ­րա­վել նոր ան­հատ­նե­րի, հա­սա­րա­կա­կան խմ­բե­րի, պետք է նրանց ինք­նա­ճա­նաչ­ման նոր հար­թակ ստեղ­ծենք, պետք է բա­նա­վեճ ծա­վալ­վի էա­կան խն­դիր­նե­րի շուրջ, ոչ թե այս կու­սակ­ցու­թյու­նը նախ­կի­նում ին­չեր է ա­րել, ինչ­քան է մե­ղա­վոր։ Պետք է ա­պա­գա­յի տես­լա­կա­նի շուրջ քն­նար­կում­ներ ըն­թա­նան։ Այս ա­ռու­մով նոր ու­ժի խն­դիր ա­ռա­ջա­ցավ, սա­կայն մենք ի սկզ­բա­նե խո­շո­րաց­ման հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րը չենք էլ բա­ցա­ռել։ Մենք բաց ենք և հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան, և դա­շինք­նե­րի, և խո­շո­րաց­ման հա­մար։
-Այ­սինքն, Ձեր կու­սակ­ցու­թյան ան­դամ­նե­րը լի­նե­լու են ոչ նախ­կին­նե­րից, ոչ էլ նո­րե­րի՞ց։
- Այդ­պի­սի խն­դիր չեմ դնում։ ՈՒ­զում եմ գտ­նել այն քա­ղա­քա­ցուն, ո­րը մեզ հե­նա­րան կլի­նի, ո­րը եր­րորդ հան­րա­պե­տու­թյան ար­ժեք­նե­րի կրողն է։ Մեր հան­րա­յին վեր­ջին հա­վա­քին մաս­նակ­ցում էր 7 տաս­նյակ մարդ։ Լիա­հույս եմ, որ նրանց թի­վը մինչ մեր հիմ­նա­դիր հա­մա­գու­մա­րը կմե­ծա­նա։ Այս մար­դիկ քա­ղա­քա­կա­նու­թյան մեջ նոր են, բայց ոչ թե նախ­կի­նում հս­տակ քա­ղա­քա­կան դիր­քո­րո­շում չեն ու­նե­ցել, այլ հրա­պա­րա­կա­յին չեն ե­ղել։
-Ան­փոր­ձու­թյու­նը Ձեզ չի՞ վա­խեց­նում։
-Ոչ, փոր­ձա­ռու քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ լի­նե­լը Հա­յաս­տա­նում ա­ռանձ­նա­պես դրա­կան հատ­կա­նիշ չի դի­տարկ­վում։ Սա նաև ինք­նաքն­նա­դա­տա­բար եմ ա­սում։ Քա­ղա­քա­կան հա­մա­կար­գի ՕԳԳ-ն շատ ցածր է։ Այս ի­մաս­տով գու­ցե նոր մար­դիկ գան, նոր գա­ղա­փար­ներ բե­րեն և ար­դյու­նա­վետ գոր­ծու­նեու­թյուն ծա­վա­լեն։
-Այ­սօր ու­նենք ան­փորձ­նե­րի տի­պիկ օ­րի­նակ։ Այս իշ­խա­նու­թյու­նը օ­րենս­դիր ու գոր­ծա­դիր օ­ղակ­ներ բե­րեց լիո­վին նոր, ան­փորձ մարդ­կանց, ու հի­մա ի՞նչ ու­նենք։ Գա­ղա­փա­րա­զուրկ խոր­հր­դա­րան և ա­նար­դյու­նա­վետ կա­ռա­վա­րում։
-Սա այլ բան է։ Փոր­ձա­ռու և ան­փորձ բա­նա­վե­ճից պի­տի դուրս գալ, երբ խոսքն իշ­խա­նու­թյան մա­սին է։ Ակն­հայտ է, որ իշ­խա­նու­թյու­նը հա­մալր­ված է կադ­րե­րով, ո­րոնք ար­դյու­նա­վետ կա­ռա­վա­րում չեն ի­րա­կա­նաց­նում։ Բա­ցի Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նից ու մի քա­նի հո­գուց, նրանք ընդ­հան­րա­պես քա­ղա­քա­կա­նու­թյան հետ կապ չու­նեն։ Սա իշ­խա­նու­թյան ա­մե­նա­մեծ բա­ցե­րից մեկն է։ Քա­ղա­քա­կան դպ­րոց նրանք չեն ան­ցել։ Մար­դիկ են, ո­րոնք պա­տա­հա­կա­նո­րեն հայ­տն­վել են քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նում և իշ­խա­նու­թյան տար­բեր օ­ղակ­նե­րում։ Ե­թե Ձեզ թվում է, թե ես կար­ծում եմ, որ իշ­խա­նու­թյու­նում քա­ղա­քա­կան թիմ կա, սխալ­վում եք։
-Այդ դեպ­քում ի՞նչ ո­րա­կում կտաք 88-հո­գա­նոց խմ­բակ­ցու­թյա­նը։
-88-հո­գա­նոց խմ­բակ­ցու­թյունն ա­մորֆ զանգ­ված է։ Այս­պի­սի թույլ խոր­հր­դա­րա­նա­կան մե­ծա­մաս­նու­թյուն եր­րորդ հան­րա­պե­տու­թյան պատ­մու­թյան մեջ չեմ տե­սել։ Նրանց միա­վո­րում է միայն Փա­շի­նյա­նի առ­կա­յու­թյու­նը և ոչ թե հե­ղա­փո­խա­կան օ­րա­կար­գը։ Ա­վե­լին, հա­մոզ­ված եմ, որ այդ 88-ից շա­տե­րը չեն էլ կա­րող նշել հե­ղա­փո­խու­թյան օ­րա­կար­գը։ Նրանց բո­լո­րին ընտ­րել է Փա­շի­նյա­նը, և հենց դա է նրանց միա­վո­րում։ Ոչ միայն թույլ խոր­հր­դա­րա­նա­կան մե­ծա­մաս­նու­թյուն ու­նենք, այլև ընդ­հան­րա­պես խոր­հր­դա­րան։ Սա շատ ռիս­կա­յին է, քա­նի որ ապ­րում ենք խոր­հր­դա­րա­նա­կան հան­րա­պե­տու­թյու­նում, ու ԱԺ-ն ա­ռաջ­նա­յին ման­դատ ու­նե­ցող իշ­խա­նու­թյան միակ մար­մինն է։ Սա, ըստ էու­թյան, պի­տի լի­ներ իշ­խա­նու­թյան կենտ­րո­նը։ Բայց մեր ի­րա­կա­նու­թյունն այլ է։ Խոր­հր­դա­րա­նը դար­ձել է կա­ռա­վա­րու­թյան ոչ թե կցոր­դը, այլ ստ­վե­րը։ Այ­սօր­վա իշ­խա­նու­թյու­նը կհայ­տն­վի ճգ­նա­ժա­մի մեջ ճիշտ այն օ­րը, երբ Փա­շի­նյա­նի վար­կա­նիշն ան­կում ապ­րի։ Հա­յաս­տա­նում կա անձ­նիշ­խա­նու­թյան վտանգ։ Ցա­վոք, հե­ղա­փո­խու­թյու­նից հե­տո սու­պեր­վար­չա­պե­տա­կան հա­մա­կար­գը չչե­ղարկ­վեց։ Այն կոս­տյու­մը, ո­րը կար­վել էր Սերժ Սարգ­սյա­նի անձ­նա­կան և քա­ղա­քա­կան կոմ­ֆորտն ա­պա­հո­վե­լու հա­մար, հի­մա շատ հար­մար ձևով կրում է Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը։
-Ին­չու՞ Փա­շի­նյա­նը չհ­րա­ժար­վեց այդ հա­մա­կար­գից ու կոս­տյու­մից։
-Շատ պարզ. մենք չենք ու­նե­ցել հե­ղա­փո­խա­կան հար­թակ։ Ըստ էու­թյան, մեկ մարդ է հե­ղա­փո­խու­թյուն ա­րել կամ հար­թա­կում մեկ մար­դու ենք տե­սել։ Իշ­խա­նու­թյու­նը կա­ռուց­վել է այդ մեկ մար­դու հե­ղի­նա­կու­թյան և խա­րիզ­մա­յի վրա։ Սու­պեր­վար­չա­պե­տա­կան հա­մա­կարգը, փաս­տո­րեն, Փա­շի­նյանն ա­մե­նա­հար­մարն է հա­մա­րում իր կա­ռա­վար­ման հա­մա­կար­գի հա­մար։ Սա գու­ցե կար­ճա­ժամ­կետ ար­դյունք տա, քա­նի որ միակ աշ­խա­տո­ղը նա է, բայց եր­կա­րա­ժամ­կետ ա­ռու­մով այդ հա­մա­կար­գը չի կա­րող նպաս­տել երկ­րի զար­գաց­մա­նը։ Սա հան­գեց­նե­լու է ավ­տո­րի­տար ռե­ժի­մի զար­գաց­մա­նը կամ քա­ղա­քա­կան կո­լապ­սի։
-Բայց ան­գամ այդ մեկ ան­ձի հե­ղա­փո­խա­կան օ­րա­կար­գը Դուք տես­նու՞մ եք։ Այս իշ­խա­նու­թյունն ի՞նչ օ­րա­կար­գով է ա­ռաջ գնում։
-Դուք խո­սում եք ան­կան­խա­տե­սե­լիու­թյան մա­սին։ Դրա պատ­ճառն այն է, որ հին հա­մա­կար­գը քանդ­ված է, բայց նո­րը ստեղծ­ված չէ։ Հի­նը կազ­մա­քանդ­ված է, ու դա դրա­կան փաստ է, բայց ու­նենք վա­կուում, քա­նի որ նո­րը չկա։ Ար­տա­քին գո­րծըն­կեր­նե­րի, մեր հան­րու­թյան հա­մար կա ան­կան­խա­տե­սե­լիու­թյան մեծ տա­րածք։ Սա և օ­բյեկ­տիվ, և սու­բյեկ­տիվ պատ­ճառ­ներ ու­նի։ Մի կող­մից հե­ղա­փո­խա­կան օ­րա­կար­գը մինչև վերջ ձևա­վոր­ված չէ, մյուս կող­մից՝ իշ­խա­նա­կան թի­մը ու­նի պատ­կե­րա­ցում­ներ, ո­րոնք ժա­մա­նա­կա­կից աշ­խար­հի հետ հա­մա­հունչ չեն։
-Մենք ոչ միայն նոր օ­րա­կարգ չու­նենք, այլև նախ­կի­ննե­րի օ­րա­կար­գը ամ­բող­ջո­վին չենք քան­դել, քա­նի որ հա­ճախ հա­ճույ­քով յու­րաց­վում են նա­խորդ­նե­րի ա­րա­տա­վոր բար­քե­րը, ո­րոնք 1,5 տա­րի ա­ռաջ մեր­ժե­ցին։
-Ե­թե նոր հա­մա­կար­գը ձևա­վոր­ված չէ, հնի ի­ներ­ցիան ինք­նըս­տին­քյան գոր­ծե­լու է։
-Ստաց­վում է՝ հա­սա­րա­կու­թյա­նը խա­բու՞մ են։
-Հնա­րա­վոր է` ան­կա­րո­ղու­թյան հետ գործ ու­նենք։ Շատ են ու­զում կա­ռու­ցել նոր հա­մա­կարգ, բայց տար­բեր պատ­ճառ­նե­րով չեն կա­րող։ Քա­ղա­քա­կան թի­մի նե­րու­ժը չի բա­վա­րա­րում քա­ղա­քա­կա­նու­թյա­նը նոր բո­վան­դա­կու­թյուն հա­ղոր­դե­լու հա­մար։ Դրա հա­մար տես­նում ենք սևի ու սպի­տա­կի բա­ժա­նում­նե­րը։ Իշ­խա­նու­թյու­նը, օ­րի­նակ, ցան­կու­թյուն ու­նի պայ­քա­րե­լու կո­ռուպ­ցիա­յի դեմ, կա­տար­վել են բա­ցա­հայ­տում­ներ, ին­չը ող­ջու­նե­լի է, բայց ա­վե­լի ար­դյու­նա­վետ հա­մա­կարգ չի ստեղծ­վել, դրա հա­մար հին սխե­մա­նե­րը վե­րա­կան­գն­վում են։ Հե­ղա­փո­խա­կան թի­մի եր­կու բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տո­նյան կո­ռուպ­ցիոն մե­ղադ­րանք­նե­րով կա­լա­նա­վոր­ված են։ Բա­վա­րար չէ հի­նը, վա­տը կազ­մա­քան­դե­լը, ե­թե չի ստեղծ­վում նո­րը, շատ մեծ է վտան­գը, որ հո­ռի երևույթ­նե­րը վե­րա­կան­գն­վե­լու են։ Պե­տա­կան գնում­նե­րի հա­մա­կար­գում խն­դիր­ներն է­լի կան, է­լի­տան ար­տո­նու­թյուն­նե­րի հա­մա­կար­գից չի հրա­ժար­վում։ Ժա­մա­նակն է, որ սևե­րի ու սպի­տակ­նե­րի դի­լե­մա­յից դուրս գանք և ստեղ­ծենք ա­վե­լի ար­դյու­նա­վետ հա­մա­կարգ։
-Երկ­րի զար­գաց­մանը, ըստ Փա­շի­նյա­նի, սկզ­բում խան­գա­րում էին ՀՀԿ մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը, հե­տո ընտ­րու­թյուն­նե­րը ու է­լի շատ բա­ներ։ Հի­մա էլ ա­սում է, թե ողջ պե­տա­կան հա­մա­կար­գը դի­մադ­րում է հե­ղա­փո­խու­թյա­նը։ Սա ինչ­պե՞ս հաս­կա­նալ։
-Նրա ա­սա­ծը բազ­մա­շերտ է։ Պե­տա­կան հա­մա­կար­գի խն­դի­րը որևէ հե­ղա­փո­խա­կան օ­րա­կարգ սպա­սար­կե­լը չէ։ Ա­ռա­վել ևս, որ այն­քան էլ լավ ձևա­կերպ­ված չէ, թե որն է այդ հե­ղա­փո­խա­կան օ­րա­կար­գը։ Պե­տա­կան հա­մա­կար­գի ա­ռա­քե­լու­թյունն ար­դյու­նա­վետ ու ո­րա­կյալ կա­ռա­վար­ման մեջ է։ Այս ի­մաս­տով վար­չա­պե­տը ճիշտ է։ Պե­տա­կան հա­մա­կարգն ար­դյու­նա­վետ չի աշ­խա­տում։
-Բայց ձու­կը գլ­խից է հո­տում։
-Բայց զար­մա­նում եմ նաև, թե ում է ուղղ­ված նրա քն­նա­դա­տու­թյու­նը։ 1,5 տա­րին բա­վա­րար ժա­մա­նա­կա­հատ­ված էր, որ ար­դյու­նա­վետ հա­մա­կարգ ձևա­վոր­վեր։ Իշ­խա­նու­թյան ա­ռա­ջին դեմ­քի խն­դի­րը հենց այդ հա­մա­կար­գի ձևա­վո­րումն է, ոչ թե դրան ախ­տո­րո­շում տա­լը։ Տպա­վո­րու­թյուն ու­նեմ, որ 1,5 տա­րի հե­տո նոր է Փա­շի­նյա­նը խն­դի­րը գի­տակ­ցել։ ՈՒ­րախ կլի­նեմ, որ գո­նե հի­մա հաս­կա­ցած լի­նի, ա­ռա­ջի­կա քայ­լե­րից կերևա։
-Չե՞ք կար­ծում, որ ա­վե­լի շատ չար­ված աշ­խա­տանք­ներ ար­դա­րաց­նե­լուն են միտ­ված նման ո­րա­կում­նե­րը։
-Գու­ցե։ Վար­չա­պե­տը դե­ֆակ­տո տնօ­րի­նում է օ­րենս­դիր և գոր­ծա­դիր իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը։ Երբ նա խո­սում է հա­մա­կար­գի ար­դյու­նա­վե­տու­թյան մա­սին, ինձ մոտ հար­ցեր են ա­ռա­ջա­նում, օ­րի­նակ, ո՞վ հե­ղա­փո­խու­թյան ա­ռա­ջին օ­րե­րին ստեղ­ծեց ռո­բին­հուդ­ներ, ի դեմս Վա­նե­ցյա­նի և Օ­սի­պյա­նի։ Ար­դյուն­քում ստա­ցանք ռո­բին­հուդ­ներ, ո­րոնք պայ­քա­րում էին նախ­կին «հրեշ­նե­րի» դեմ, բայց չու­նե­ցանք ոս­տի­կա­նու­թյան և ԱԱԾ-ի բա­րե­փո­խում­ներ, իսկ նրանց պաշ­տո­նան­կու­թյու­նից հե­տո կր­կին կանգ­նած ենք կոտ­րած տաշ­տա­կի ա­ռաջ։ Փա­շի­նյա­նի այս գնա­հա­տա­կանն ու­շա­ցած է, սա պետք է ա­սեր 1,5 տա­րի ա­ռաջ ու գոր­ծուն քայ­լեր ա­ներ։ Մյուս կող­մից էլ հա­մա­կար­գը չի կա­րող ար­դյու­նա­վետ լի­նել, ե­թե նախ­կին հա­մա­կար­գի ձա­խող­ված կադ­րե­րը շա­րու­նա­կում են մնալ այս իշ­խա­նու­թյու­նում։ Խոս­քը բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տո­նյա­նե­րի մա­սին է։ Բայց միայն նրանք չեն, կան նաև նոր կադ­րեր, ո­րոնք ար­դեն ձա­խո­ղել են աշ­խա­տանք­նե­րը, կան մարզ­պետ­ներ, ո­րոնք ա­մեն օր սկան­դալ­նե­րի մեջ են, ո՞վ ա­սաց նաև, որ նոր նա­խա­րար­ներն ի­դեա­լա­կան են աշ­խա­տում։
-Սրան զու­գա­հեռ իշ­խա­նու­թյու­նում կան թևեր։
-Ե­թե գործ ու­նե­նա­յինք դա­սա­կան խմ­բակ­ցու­թյան հետ, հնա­րա­վոր էր թի­մում տակ­տի­կա­կան հար­ցե­րի հետ կապ­ված խն­դիր­ներ ա­ռա­ջա­նա­յին, սա նոր­մալ է բո­լոր եր­կր­նե­րում։ Բայց այ­սօր­վա խոր­հր­դա­րա­նա­կան մե­ծա­մաս­նու­թյան հա­կա­սու­թյուն­նե­րը քա­ղա­քա­կան և գա­ղա­փա­րա­կան հատ­կա­նիշ­ներ չու­նեն, ա­վե­լի շատ տար­բեր խմ­բա­վո­րում­նե­րի առ­կա­յու­թյան հետևանք է։ Տես­նում եմ ո­րո­շա­կի գզվռ­տոց խոր­հր­դա­րա­նա­կան մի թևի և ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րի միջև։ Ներ­թի­մա­յին ինտ­րիգ­նե­րի դրսևո­րում­ներ կան։
-Խո­սե­լով իշ­խա­նու­թյան խն­դիր­նե­րից, չմո­ռա­նանք նաև խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընդ­դի­մու­թյան մա­սին։ Անմ­խի­թար վի­ճա­կում է նաև խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընդ­դի­մու­թյու­նը, ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան ու­ժերն էլ հա­մա­խումբ չեն ստեղ­ծում։ Ին­չու՞ ի­րա­կան հա­կակ­շիռ չի ստեղծ­վում այս իշ­խա­նու­թյա­նը։
-Հա­մա­միտ չեմ, որ խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընդ­դի­մու­թյան վի­ճակն անմ­խի­թար է։ Խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընդ­դի­մու­թյունն ա­վե­լի կա­յա­ցած է, քան խոր­հր­դա­րա­նա­կան իշ­խա­նու­թյու­նը։ Ե­թե չկա կա­յա­ցած մե­ծա­մաս­նու­թյուն, ան­տե­ղի է քն­նա­դա­տել ընդ­դի­մու­թյա­նը։ Ա­ռա­վել ևս, որ նրանց ման­դատ­նե­րը քիչ են ու չեն կա­րող որևէ լուրջ ազ­դե­ցու­թյուն ու­նե­նալ։ Ընդ­դի­մու­թյունն ա­վե­լի շատ ինք­նու­րույն օ­րա­կարգ է բե­րում, քան մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը։ Ինչ վե­րա­բե­րում է ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան ու­ժե­րին, հին հա­մա­կար­գը ռեբ­րեն­դին­գի չի են­թարկ­վել։
-Ի­րենց սխալ­նե­րը չե՞ն հաս­կա­ցել։
-Ոչ միայն չեն հաս­կա­ցել, այլև հա­մա­պա­տաս­խան քայ­լեր էլ չեն ա­րել մերժ­վա­ծու­թյան հետևանք­նե­րը վե­րաց­նե­լու հա­մար։ Այս պա­րա­գա­յում նրանք շատ հար­մար ընդ­դի­մու­թյուն են իշ­խա­նու­թյան հա­մար։ Կա­րե­լի է դե­մո­նի­զաց­նել Քո­չա­րյա­նին և ՀՀԿ-ին՝ ար­դա­րաց­նե­լով այ­սօր­վա շատ ձա­խո­ղում­ներ։ Սևե­րի ու սպի­տակ­նե­րի բա­նաձևը ձեռն­տու է նաև հին հա­մա­կար­գին, ո­րով­հետև միակ մի­ջոցն է ի­րենց քա­ղա­քա­կան սու­բյեկ­տայ­նու­թյու­նը ֆիք­սե­լու հա­մար։ Այս ա­մե­նը եր­կու կող­մին ձեռն­տու է, բայց ոչ երկ­րին, քա­նի որ դա թույլ չի տա­լիս ի­րա­կան օ­րա­կար­գեր ձևա­վո­րել։
-Այդ մերժ­ված ու­ժի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներն այ­սօր կարևո­րում են ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­նե­րի անց­կա­ցու­մը և շատ խն­դիր­նե­րի լու­ծումն այդ­պես են տես­նում։ Ի՞նչ եք կար­ծում, նման հա­վա­նա­կա­նու­թյուն կա՞։
-Հա­ջորդ տա­րի, գրե­թե հա­մոզ­ված եմ, ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­ներ չեն լի­նի։
Զրույ­ցը՝
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 8381

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ