Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

Ինչ ա­նել, և ով է մե­ղա­վոր

Ինչ ա­նել, և ով է մե­ղա­վոր
03.03.2020 | 00:52
Ռու­սա­կան փի­լի­սո­փա­յու­թյան գե­րա­գույն հարցն այ­սօր ոչ միայն հա­յե­րիս առջև է ողջ հա­սա­կով մեկ հառ­նել, այլև հա­մայն աշ­խար­հի: Ի­րա­կա­նում մեր բնո­րո­շումն ա­վե­լի տա­րո­ղու­նակ է` մի տնից չենք, մի հա­լի ենք:
Ա­վե­լորդ, ե­թե չա­սենք` մեղք է այլևս քն­նա­դա­տել իշ­խա­նու­թյան ե­կած­նե­րին, ո­րով­հետև նրանք ա­վե­լի շատ խղ­ճա­հա­րու­թյուն են ա­ռա­ջաց­նում ի­րենց գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րով: Նա­յում ես` ի­րա­կա­նում ե­րի­տա­սարդ ե­րե­խա­ներ են, որ հա­գել են հայտ­նի «ո­գին», և ե­թե ան­գամ կրկ­նես տիե­զե­րա­կան մե­ծա­գույն խոս­քը` «նրանք չգի­տեն, թե ինչ են ա­նում», ոչն­չով օգ­նած չես լի­նի, ո­րով­հետև նույն «ո­գին» նրանց թույլ չի տա­լու ոչ միայն զգալ ի­րենց ի­րա­կան վի­ճա­կը, այլև նոր ան­կա­րո­ղու­թյուն պար­տադ­րե­լու:
Այն, ինչ կա­տար­վեց այս եր­կու օ­րը Հա­յաս­տա­նում` իշ­խա­նա­կան ղե­կա­վար­ման «պա­լիտ­րա­յում», ուղ­ղա­կի աբ­սուր­դի, ե­թե չա­սենք` տրա­գի­կո­մե­դիա­յի ժան­րում էր, բայց քա­նի որ վտան­գը` երկ­րին, ժո­ղովր­դին սպաս­վող, այն­քան լուրջ է, որ ժպ­տա­լու ցան­կու­թյուն հաս­տա­տա­պես ոչ ոք չու­նի. կա­յաց­վում են ի­րադ­րա­յին, մա­սամբ խե­լա­գա­րու­թյան կան­խա­վար­կա­ծին մոտ ո­րո­շում­ներ։ Ինչ­պես ա­մե­նուր` չկա ծրա­գիր, տես­լա­կան, իսկ դու­ռը թա­կում են ուղ­ղա­կի հա­մաշ­խար­հա­յին լայ­նա­մասշ­տաբ ա­ղետ­ներ։
ա) Ա­ռա­ջի­նը, ի­հար­կե, կո­րո­նա­վի­րու­սի Հա­յաս­տան «ժա­մա­նումն» էր, ինչն ակն­հայ­տո­րեն խառ­նեց մե­նիշ­խա­նի բո­լոր ծրագ­րե­րը, ո­րով­հետև, բա­ցի ի­րա­կան վտանգ լի­նե­լուց, այն ա­ռա­ջին վտանգ ու «թշ­նա­մի» դար­ձավ նրա ի­դեա-ֆիք­սե­րի հա­մար, ին­չի դեմ պայ­քա­րել ան­կա­րող է, էլ չենք ա­սում, որ հա­մա­ճա­րա­կի դեմ հան­դի­ման մնա­ցած ժո­ղո­վուր­դը նրա ե­րե­սին է նա­յում` խոր սպա­սում­նե­րով (փր­կիչ է, չէ՞)։ Եվ այն, ինչ տե­ղի ու­նե­ցավ կո­րո­նա­վի­րու­սի «շուրջ», հե­կե­կա­լու է ուղ­ղա­կի. փաս­տի կես­գի­շե­րա­յին հրո­վար­տա­կում… ա­յո, լոկ մար­տի մե­կի եր­թը «խիստ պատ­ճա­ռա­բան­ված» չե­ղար­կե­լու հա­մար, ո­րով­հետև նա­խորդ ե­րե­կո­յան հան­րաք­վեի բուկ­լե­տը բա­ժա­նող, սել­ֆի ա­նող մե­նիշ­խա­նը է­ներ­գե­տիկ ձևով հաս­կա­ցել էր` եր­թին մաս­նակ­ցող չի լի­նե­լու, ինքն այլևս «պո­ղո­սի» հա­մար «Աստ­ված» չէ, ու կո­րո­նա­վի­րու­սը «հա­ճե­լիաց­վեց» օգ­տա­կա­րի հետ, որ­պես ի­րա­վի­ճա­կա­յին փր­կօ­ղակ:
Չենք անդ­րա­դառ­նա­լու ա­ռա­վո­տյան ա­սու­լի­սով հան­դես ե­կած` գար­դա­սի­լա­գետ ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րի «կայ­ծա­կում­նե­րին», ո­րով­հետև այդ­քան ան­հե­թե­թու­թյուն մեկ տե­ղում շատ ա­վե­լի վտան­գա­վոր է, քան կո­րո­նա­վի­րուսն ինք­նին:
Կե­սօ­րին վար­չա­պե­տը չգի­տես ին­չու, շր­ջեց դե­ղատ­նե­րում, ուր դի­մակ­ներ ան­գամ չկան ու չեն էլ լի­նե­լու, իսկ ե­րե­կո­յան գնաց Ծաղ­կա­ձոր` ինքն ի­րե­նից փրկ­վե­լու, «քոհ­նա քեֆ­չու պա­խոդ­կա­յով», ա­նու­նը դնե­լով Ծաղ­կա­ձորն ու «կո­րո­նա­վի­րո­ւսը փր­կե­լու «մե­գա-ծրա­գիր», ո­րով­հետև, հաս­կա­նում եք, ո­րո­շում էին կա­յաց­րել` Ծաղ­կա­ձո­րը Չեռ­նո­բի­լի վե­րա­ծե­լու, հի­մա երկ­րորդ ո­րոշ­մամբ փր­կում են «Չեռ­նո­բի­լը»։ Այդ ա­մե­նը` դեռ ո­չինչ, գի­շե­րին մոտ, պազ­վեց, կոր­նա­վի­րու­սով հի­վան­դը այն­քան էլ հի­վանդ չէ, և, ով ա­վե­տի՜ս, Հա­յաս­տա­նում կո­րո­նա­վի­րուրս չկա:
Ե՞վ: Ո­չինչ. ժո­ղո­վուր­դը, ինչ­պես կկա­րո­ղա­նա, կկազ­մա­կերպ­վի, պետք չէ որևէ հույս դնել գոր­ծի կազ­մա­կեր­պիչ­նե­րի վրա. նրանք այլևս չկան:
բ) Իդ­լիբ: Զար­գա­ցում­ներն այն­տեղ նոր թափ են հա­վա­քում. Թուր­քիան հաս­կա­նում է, որ ե­թե հի­մա չօգտ­վի ա­ռի­թից, չս­տա­նա ԱՄՆ-ից Սի­րիա­յի տա­րած­քում խո­րա­նա­լու օ­ժան­դա­կու­թյու­նը, Ռու­սաս­տա­նն «ան­կյուն» քշե­լու պա­հը չօգտա­գոր­ծի, պան­թուր­քիս­տա­կան իր ի­դեա-ֆիք­սը դար­ձյալ տևա­կան հե­տաձգ­ման է դա­տա­պարտ­ված: ՈՒ շան­տաժ է ա­նում բո­լո­րին` ԱՄՆ-ին, Ռու­սաս­տա­նին, ԵՄ-ին` վեր­ջի­նիս վրա «բաց թող­նե­լով» փախս­տա­կան­նե­րին: Ինչ կլի­նի՞: Ան­չափ դժ­վար է ա­սել, ո­րով­հետև այս խա­ղում, ինչ­պես ա­սել ենք, գու­նա­վոր ու հիբ­րի­դա­յին հե­ղա­փո­խու­թյուն­նե­րի «մատռ­վակ» ԱՄՆ-ը նոր բա­ղադ­րիչ է մտց­րել խա­ղի մեջ` կո­րո­նա­վի­րուս: Այն նոր քար­տեզ է «գծում»:
գ) Ար­ցախ: Պան­թուր­քիզ­մի ու Խա­լի­ֆա­թի ստեղծ­ման ճամ­փին ու­ղե­փա­կո­ցի գե­րա­նի նման ըն­կած է Ար­ցա­խը, և կռի­վը նրա հա­մար ա­ծանց­վե­լու է մեծ կռ­վի ար­դյունք­նե­րից:
Ա­յո, Ար­ցա­խը դար­ձել է մեր միջ­նա­բեր­դը, տվե­ցինք այն, կորց­նե­լու ենք Հա­յաս­տանն էլ: Այս ա­մե­նում միակ հե­տաքր­քի­րը Մի­քա­յել Մի­նա­սյա­նի հոր­դորն էր` ար­ցա­խյան ընտ­րու­թյուն­նե­րում կանգ­նել հող հետ բե­րած, Ար­ցա­խի հա­մար (ՊՊԾ-ի օ­րերն էլ չմո­ռա­նանք) ա­ռանց­քա­յին դե­րա­կա­տա­րու­թյուն ու­նե­ցած թեկ­նա­ծուի կող­քին: Հա­յաս­տան­ցի­նե­րիս դեպ­քում` հո­գե­պես: Ընդ­դեմ Ար­ցա­խի թավ­շաց­ման, այն­տեղ սո­ղա­ցող ձևով կազ­մա­կերպ­վող ցն­ցում­նե­րի ու ա­պա­կա­յու­նաց­ման:
Ար­ցա­խում «Մով­սես» ոտ­նա­տեղ ու­նենք։
Հա­ջո­ղե­լու ենք ան­պայ­ման:
Կար­մեն ԴԱՎ­ԹՅԱՆ
Դիտվել է՝ 5527

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ