ՈՒմն է լի­նե­լու վեր­ջին խոս­քի ի­րա­վուն­քը

«Բար­սե­լո­նը» վեր­ջին տա­րի­նե­րի իր կենտ­րո­նա­կան հար­ձակ­վող Լուիս Սուա­րե­սի հնա­րա­վոր փո­խա­րի­նո­ղի մա­սին սկ­սեց մտա­ծել դեռևս ան­ցած մր­ցաշր­ջա­նի նա­խա­շե­մին։ Խն­դի­րը ոչ միայն ֆուտ­բո­լիս­տի ա­ռա­ջա­ցող տա­րիքն ու վնաս­վածք­ներն էին, այլև թի­մը հիմ­նա­վո­րա­պես վե­րա­կա­ռու­ցե­լու հրա­մա­յա­կա­նը։ Փնտ­րե­լը փնտ­րե­ցին, սա­կայն այդ­պես էլ ի­րենց ու­զա­ծին չգ­տան։ «Լե­գա­նե­սից» հրա­վիր­ված Մար­տին Բրեյ­տուե­տին դժ­վար թե կա­րող էր որ­պես այ­լընտ­րանք լի­նել ու­րուգ­վայ­ցուն, հատ­կա­պես, որ նա թի­մում հայ­տն­վեց ՈՒս­ման Դեմ­բե­լեի ծանր վնաս­ված­քից հե­տո, ու դա շատ ու շատ հար­ցե­րում պար­զա­պես հար­կա­դիր քայլ էր։

Ան­ցած մր­ցաշր­ջա­նը հիմ­նո­վին ձա­խո­ղած կա­տա­լո­նյան ա­կում­բը (ան­գամ երկ­րի չեմ­պիո­նու­թյու­նը, ո­րը չն­չին բա­ցա­ռու­թյուն­նե­րով իր կա­յուն մե­նաշ­նորհն էր, զի­ջեց Մադ­րի­դի «Ռեա­լին») նոր մր­ցաշր­ջա­նին ըն­դա­ռաջ պի­տի որ կանգ­ներ հիմ­նո­վին վե­րա­փոխ­ման խնդ­րի ա­ռաջ։ Վե­րա­կա­ռու­ցու­մը սկս­վեց նոր մար­զիչ հրա­վի­րե­լուց։ Հա­նուն ճշ­մար­տու­թյան ա­սենք, որ կա­տա­լո­նյան ա­կում­բի վեր­ջին տա­րի­նե­րի մար­զիչ­ներն ի­րենց ֆուտ­բո­լա­յին գի­տե­լիք­նե­րով, ֆուտ­բո­լա­յին աշ­խար­հում ու­նե­ցած քաշ ու կշ­ռով «Բար­սե­լո­նի» «հա­գով» չէին, իսկ թե թիմն ին­չու էր լռում այս ա­մե­նի մա­սին, մե­ծա­պես պայ­մա­նա­վոր­ված էր ա­կում­բի նա­խա­գահ Ժո­զեպ Բար­տո­մեուով, ում ժամն էլ է կար­ծես վեր­ջա­պես հն­չել։ Հա­մե­նայն դեպս, հայտ­նի է դար­ձել, որ նա չի պատ­րաստ­վում իր թեկ­նա­ծու­թյունն ա­ռա­ջադ­րե­լու։

Ինչևի­ցե, թի­մի ղե­կին հայ­տն­վեց հո­լան­դա­ցի Ռո­նալդ Կու­մա­նը, մար­զիչ (ի դեպ` ան­ցյա­լում նաև ճա­նաչ­ված մար­զիկ), ում «Բար­սե­լո­նի» գլ­խին տես­նում էին դեռևս ան­ցած տա­րի, սա­կայն հո­լան­դա­ցին, որն ի­րեն հիմ­նո­վին նվի­րել էր վեր­ջին տա­րի­նե­րին ստ­վե­րում մնա­ցած ազ­գա­յին հա­վա­քա­կա­նը ոտ­քի կանգ­նեց­նե­լու գոր­ծին, ցան­կա­նում էր իր աշ­խա­տան­քի ար­դյուն­քը Եվ­րո­պա­յի ա­ռաջ­նու­թյու­նում տես­նել, այն էլ, գի­տեք, կո­րո­նա­վի­րուսն այն­պես հիմ­նա­վո­րա­պես ա­մեն ինչ խառ­նեց ի­րար, որ Կու­մա­նը բախ­տը փոր­ձե­լը ևս մեկ տա­րով հե­տաձ­գեց (հա­մա­վա­րա­կի պատ­ճա­ռով ա­ռաջ­նու­թյու­նը տե­ղա­փոխ­վել է 2021 թվա­կան), մա­նա­վանդ որ, գնա­լով Բար­սե­լո­նում թի­մի գլ­խա­վոր մարզ­չի ո­րա­կում սկ­սել են ա­վե­լի ու ա­վե­լի հա­ճա­խա­կի տես­նել ներ­կա­յումս ա­րա­բա­կան աշ­խար­հում մարզ­չա­կան գոր­ծու­նեու­թյուն ծա­վա­լած Չա­վիին՝ կա­տա­լո­նյան ա­կում­բի լե­գենդ­նե­րից մե­կին, ով, սա­կայն, մինչ այժմ ե­ղած ա­ռա­ջարկ­նե­րին չի հա­մա­ձայ­նել այդ նույն Բար­տո­մեուի հետ աշ­խա­տել չցան­կա­նա­լու պատ­ճա­ռով։

Կու­մա­նը ե­կավ, ու իս­կույն ևեթ պարզ­վեց, որ իր տես­լա­կա­նում Լուիս Սուա­րե­սին չի տես­նում «Բար­սե­լո­նի» կազ­մում։ Այս բարձ­րա­ձայ­նու­մը բա­վա­կան ե­ղավ, որ ու­րուգ­վայ­ցու հա­մար հերթ կանգ­նեն թի­մեր։ Ճիշտ է, այդ շար­քը եր­կար չէր, սա­կայն այն ներ­կա­յաց­րած­նե­րը թոփ ա­կումբ­ներ էին։
Ֆուտ­բո­լիս­տի ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րից օգտ­վե­լու գա­ղա­փա­րից ա­ռա­ջի­նը հետ կանգ­նեց Ամս­տեր­դա­մի «Ա­յաք­սը»՝ աշ­խա­տա­վար­ձի սուա­րե­սյան պա­հան­ջը թի­մի գր­պա­նով չէր։ Հա­ջորդ հետ քաշ­վո­ղը ե­ղավ ի­տա­լա­կան «Յու­վեն­տու­սը», ո­րով­հետև չկա­րո­ղա­ցան ժա­մա­նա­կի մեջ տե­ղա­վոր­վել և ու­րուգ­վայ­ցու հա­մար Ի­տա­լիա­յի քա­ղա­քա­ցիու­թյուն ձեռք բե­րել։ Ի դեպ, Սուա­րե­սի հնա­րա­վոր քա­ղա­քա­ցիու­թյան առն­չու­թյամբ բա­վա­կա­նին մեծ աղ­մուկ է բարձ­րա­ցել, ան­գամ քրեա­կան գործ հա­րու­ցե­լու հե­ռան­կար է երևում, սա­կայն խն­դիրն այս պա­հին մեր քն­նարկ­ման շր­ջա­նակ­նե­րից դուրս հա­մա­րենք։

Ստաց­վում էր, որ ա­կումբ­նե­րի հի­շյալ շար­քից ու­րուգ­վայ­ցուն, պատ­րաս­տի նվե­րի պես, ստա­նում էր Մադ­րի­դի «Աթ­լե­տի­կոն»։ Տրանս­ֆե­րա­յին այս աս­քը մո­տե­նում էր ա­վար­տին, երբ գոր­ծե­րին խառն­վեց Բար­տո­մեուն։ Հենց նա ար­գե­լա­փա­կեց ֆուտ­բո­լիս­տի հետ պայ­մա­նագ­րի խզ­ման գոր­ծըն­թա­ցը՝ հայ­տա­րա­րե­լով, որ չի ցան­կա­նում ու­ժե­ղաց­նել մր­ցա­կից թի­մը։
Ինչ խոսք, Սուա­րե­սին ձեռք բե­րե­լով, «Աթ­լե­տի­կոն» հե­տապն­դում էր չեմ­պիո­նու­թյան հա­մար պայ­քա­րում թե՛ Մադ­րի­դի «Ռեա­լի», թե՛ «Բար­սե­լո­նի» ոտ­նա­թա­թե­րը տրո­րե­լու նպա­տակ և, ին­չու չէ, մտա­դիր էր շատ ա­վե­լի հե­ռան­կա­րա­յին լի­նել Չեմ­պիոն­նե­րի լի­գա­յի խա­ղար­կու­թյու­նում, որ­տեղ Դիե­գո Սի­մեո­նեի սա­նե­րը, հի­շենք, եր­կու ան­գամ հա­սան գլ­խա­վոր եզ­րա­փա­կիչ։ Այս ա­մե­նը հրա­շա­լի հաս­կա­նում էր և ֆուտ­բո­լիս­տը, ով, հա­նուն իր հնա­րա­վոր նոր թի­մի, ան­գամ գու­մա­րա­յին զի­ջում­նե­րի գնա­լու պատ­րաս­տա­կա­մու­թյուն հան­դես բե­րեց, բայց դե, ինչ­պես վերն ար­դեն ա­սա­ցինք, մեջ­տեղ ըն­կավ Բար­տո­մեուն։

Կա­տա­լո­նյան ա­կում­բի նա­խա­գա­հի այս մի­ջամ­տու­թյամբ ի­րա­վի­ճա­կը կա­տա­րյալ խառ­նակ տեսք է ստա­ցել։ Այդ­պես էլ ա­նո­րոշ է մնում՝ նա իս­կա­պե՞ս չի ու­զում ֆուտ­բո­լիս­տին բաց թող­նե­լով պո­տեն­ցիալ մր­ցակ­ցին ու­ժե­ղաց­նել, թե՞, սրան գու­մա­րած, չի ու­զում մար­զի­կի հա­մար բա­վա­կա­նին լուրջ գու­մար­ներ վճա­րել. ի վեր­ջո, պայ­մա­նա­գիր կա, բան կա, դրան­ցում ար­ձա­նագր­ված կե­տեր կան, ո­րոնք հս­տակ ար­ձա­նագ­րում են, թե որ դեպ­քում ին­չին ինչ կա­րող է հետևել։
Դրու­թյան ողջ զա­վեշտն այն է, որ տվյալ պա­րա­գա­յում ֆուտ­բո­լիս­տի ձեռքն ու ոտ­քը կապ­ված են, ու նա հլու-հնա­զանդ պի­տի հետևի ա­կում­բի քայ­լե­րին, ինչն էլ ա­նում է։ Մաս­նա­վո­րա­պես, սեպ­տեմ­բե­րի 22-ին, ա­սես ո­չինչ էլ չի ե­ղել, նա մաս­նակ­ցում էր «Բար­սե­լո­նի» մար­զում­նե­րին, որ­քան էլ նոր մար­զի­չը նրան չի տես­նում թի­մի կազ­մում։ Սա­կայն այս ա­մե­նին խառն­վող ու այս ա­մե­նը խառ­նող այլ գոր­ծոն էլ կա. չմո­ռա­նանք, որ նա թի­մում հե­ղի­նա­կու­թյուն է ե­ղել ու շատ մտեր­միկ հա­րա­բե­րու­թյոն­նե­րի մեջ է Լեո Մե­սիի հետ, որն իր հեր­թին հա­շիվ­ներ ու­նի այդ նույն Բար­տո­մեուի հետ։

Սա­կայն շատ շու­տով «Բար­սե­լո­նում» կա­րող են վրա հաս­նել ժա­մա­նակ­ներ, և Բար­տո­մեուն կա­րող է Սուա­րե­սին էլ մո­ռա­նալ, նրան վճա­րե­լիք 14 մի­լիո­նի տագ­նապն էլ։ Ա­կում­բում հա­սու­նա­նում է նրան ան­վս­տա­հու­թյուն հայտ­նե­լու՝ ի՞նչ մի­տում, լավ էլ հս­տակ ռել­սե­րի վրա գցած գոր­ծըն­թա­ցը, ո­րը տրա­մա­բա­նա­կան ա­վար­տին հասց­նե­լու հա­մար ա­կում­բի նա­խա­գա­հի հա­կա­ռա­կորդ­նե­րը պա­հանջ­վա­ծից մի բան էլ ա­վե­լի ձայ­ներ են հա­վա­քել։
Ին­չի՞ կա­րող է հան­գեց­նել Սուա­րե­սի հնա­րա­վոր տե­ղա­փո­խու­թյան դեմն առ­նե­լը։
Բա­վա­կան կլի­նի՞, ե­թե ա­սենք, որ այն քար կգ­ցի Մադ­րի­դի «Աթ­լե­տի­կո­յից» «Յու­վեն­տուս» Ալ­վա­րո Մո­րա­տա­յի տե­ղա­փոխ­վե­լու վրա, ո­րին կող­մե­րը գնա­ցել են՝ նկա­տի ու­նե­նա­լով Սուա­րե­սի տրանս­ֆե­րը։

Սա­կայն այն­պես էլ չէ, որ ու­րուգ­վայ­ցին Բար­տո­մեուի ձեռ­քին կա­ռա­վար­վող տիկ­նիկ է, ու ա­կում­բի նա­խա­գա­հը ոնց ու­զե­նա, այն­պես կխա­ղաց­նի։ Չնա­յած իր օ­րի­նա­կե­լի պահ­ված­քին՝ Սուա­րե­սը վճ­ռա­կան է տրա­մադր­ված ու չի բա­ցա­ռում մա­մու­լի կոն­ֆե­րան­սի հրա­վի­րու­մը, ե­թե «Բար­սե­լոնն» ար­գե­լա­փա­կի Մադ­րի­դի «Աթ­լե­տի­կո» իր տե­ղա­փոխ­վե­լը։

Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Եվ նորից արձանագրենք
• Մալխասը հաղթում է ու պահանջում Հայոց Եռագույնը
• Ալեքսանդրա Գրիգորյանի ֆանտաստիկ հաղթանակը
• Երբ մարտնչող անգրագիտությունն է կառավարում
• Ընթացքդ հարատև, «Փյունիկ»
• Մարդը զգուշացրել էր
• Գործելով սրիկայաբար
• Կացնին խեղճացնողն իր կոթն է
• Գինեձոն. անտարբեր չմնացին անգամ կից սրահներում ժամանակ անցկացնողները
• Խոսուն շնորհանդես
• Սաթո մամի փիլիսոփայությունը
• Ա. Մանուկյանը հավաստում է իր խոշոր հայտը
• Անցնենք թվաբանության
• Անիծվեք դուք ձեր քոք ու բուսով
• Իսկ ինչու ոչ շպռոտ
• Ախր ձերոնք էլ են մեղք, կքրքրվեն
• Հասկացանք, որ ոտքի տակի բան եք
• Հասանելի է դարձել «Ռոսլինի» 2-րդ համարը
• Տիգրան Ավինյան, արի կլինի՝ թարկիր
• Առաջ և հիմա

Մեկնաբանություններ