Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Կրկին ու կր­կին՝ «Փա­շի­ն­յա՛ն, հե­ռա­ցի՛ր». սա ժո­ղովր­դի պա­հանջն է

Կրկին ու կր­կին՝ «Փա­շի­ն­յա՛ն, հե­ռա­ցի՛ր». սա ժո­ղովր­դի պա­հանջն է
18.12.2020 | 00:34

(Նախորդ մասը)

Ա­սենք, թուր­քե­րին մա­տով սպառ­նա­լու հետ­պա­տե­րազ­մյան իր «պոռ­թկ­ման» մեջ Ի­րա­նը միայ­նակ չէ։ Հի­մա բո­լորն են կեղ­ծա­վո­րու­թյուն ա­նում։ Դա­վա­ճա­նու­թյու­նից կամ վա­ճա­ռե­լուց, կամ ա­մե­րի­կյան գոր­ծա­կա­լա­կան ցան­ցի կող­մից, ի դեմս Փա­շի­նյա­նի ու նրա «քայ­լա­րած­նե­րի», Ար­ցա­խը կով­կա­սյան թա­թար­նե­րին «նվի­րե­լուց» հե­տո ԱՄՆ-ը ինչ-որ հույ­զեր է սկ­սել հայտ­նել այն առ­թիվ, որ Թուր­քիան սկ­սել է «ան­հան­գս­տաց­նել» ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րին։ Կա­րող են հարց­նել՝ հան­կարծ այդ ի՞նչ պա­տա­հեց։ Չէ՞ որ ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի ժա­մա­նակ ԱՄՆ-ը, ինչ­պես և մյուս մեծ տե­րու­թյուն­նե­րը, բա­ցա­հայ­տո­րեն թքած ու­նեին հայ ժո­ղովր­դի, ա­ռա­վել ևս Ար­ցա­խի վրա։ Իսկ հի­մա պարզ­վում է, որ Վա­շինգ­տո­նը «խիստ տագ­նա­պած է այն դե­րով, ո­րը Թուր­քիան խա­ղա­ցել է Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի վեր­ջին մար­տա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րում»։ Այդ մա­սին դեկ­տեմ­բե­րի 8-ին հայտ­նել է Եվ­րո­պա­յի ու Եվ­րա­սիա­յի գծով ԱՄՆ-ի պետ­քար­տու­ղա­րի օգ­նա­կա­նի պաշ­տո­նա­կա­տար Ֆի­լիպ Ռի­քե­րը։


«Մենք շատ հար­ցեր ու­նենք այն­տեղ Թուր­քիա­յի դե­րի վե­րա­բե­րյալ։ Մենք չա­փա­զանց ան­հան­գս­տա­ցած ենք և ար­տա­հայ­տել ենք այդ ան­հան­գս­տու­թյու­նը Թուր­քիա­յի դե­րի, Թուր­քիա­յի կող­մից օ­տա­րերկ­րա­ցի զի­նյալ­ներ տե­ղա­փո­խե­լու, զենք հասց­նե­լու (ի­հար­կե՝ պա­տե­րազ­մի գո­տի) առն­չու­թյամբ։ Այդ հար­ցերն ան­հան­գս­տու­թյուն են հա­րու­ցում ու մնում են Թուր­քիա­յի և Ռու­սաս­տա­նի հետ մեր երկ­խո­սու­թյան մի մա­սը»,- ա­սել է պետ­դե­պի բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տո­նյան։ Միևնույն ժա­մա­նակ, ըստ նրա, ԱՄՆ-ը ող­ջու­նում է մար­տա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի դա­դա­րե­ցու­մը և «խո­րա­պես ցա­վում է իս­կա­պես դա­ժան և ա­վե­լորդ մարդ­կա­յին զո­հե­րի հա­մար, այդ թվում՝ քա­ղա­քա­ցիա­կան բնակ­չու­թյան շր­ջա­նում... Մենք շա­րու­նա­կում ենք ըն­դգ­ծել, որ տվյալ հա­կա­մար­տու­թյու­նը չու­նի ռազ­մա­կան լու­ծում։ Լու­ծու­մը պետք է գտն­վի բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի սե­ղա­նի շուր­ջը»։


Այդ նույն ժա­մա­նակ Թուր­քիան կա­ռա­վա­րող «Ար­դա­րու­թյուն և զար­գա­ցում» կու­սակ­ցու­թյան (ԱԶԿ) մա­մու­լի քար­տու­ղար Օ­մեր Չե­լի­քը «պատ­մա­կան» է ան­վա­նել Էր­դո­ղա­նի Բա­քու կա­տա­րե­լիք այ­ցը դեկ­տեմ­բե­րի 9-10-ին՝ շնոր­հա­վո­րե­լու հա­մար Ադր­բե­ջա­նի զին­ված ու­ժե­րին։ Իսկ Ադր­բե­ջա­նի ՊՆ-ն նա­խորդ շա­բաթ հայ­տա­րա­րել էր, որ դեկ­տեմ­բե­րի 10-ին Բաք­վում կկա­յա­նա զին­ված հա­կա­մար­տու­թյան ա­վար­տին նվիր­ված զո­րա­հան­դես։ Նա­խօ­րոք հայ­տն­վել էր, որ կով­կա­սյան թա­թար­նե­րը մտա­դիր են զո­րա­հան­դե­սում ցու­ցադ­րե­լու կամ գե­րի հա­յե­րին, կամ Ար­ցա­խի պաշտ­պա­նու­թյան բա­նա­կից գրա­ված ռազ­մա­կան տեխ­նի­կան և այլն։ Ար­վել է դա, թե ոչ, այն­քան էլ կարևոր չէ, ո­րով­հետև ողջ հայ ազ­գը նվաս­տա­ցած է ա­ռանց դրա էլ։ Կարևորն այլ բան է. Բաք­վում Էր­դո­ղա­նը փա­ռա­բա­նել է դյոն­մե հրեա Էն­վեր փա­շա­յին։ Դա բա­ցա­հայտ սպառ­նա­լիք է աշ­խար­հի բո­լոր այն 10-11 մլն հա­յե­րին, ո­րոնք... Նրան­ցից շա­տերն ակ­տի­վո­րեն նպաս­տել են, որ Փա­շի­նյան փա­շան դառ­նա Հա­յաս­տա­նի վար­չա­պետ, հե­տո էլ ևս մեկ թուր­քի նշա­նա­կի Ար­ցա­խի նա­խա­գահ...


Գո՞հ եք դուք ձեր ա­րա­ծից, Սփյուռ­քի հա­յեր։ Ձեզ դու՞ր է գա­լիս այն, ինչ եր­կու դա­վա­ճան­ներն ա­րե­ցին ողջ ազ­գի նկատ­մամբ։ Դուք դեռ հպար­տա­նու՞մ եք Փա­շի­նյան փա­շա­յով ու ստե­փա­նա­կերտ­ցի Աբ­դուլ­լա­յով (Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նով)։ Դուք դեռ օվ­սան­նա՞ եք եր­գում «հայ­կա­կան ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյա­նը»։ Այդ դեպ­քում, ե­թե դուք դեռ դա­վա­ճան­նե­րի հետ եք, նզո­վյալ լի­նեք։ Ձեզ նզո­վում է Վա­նի հա­յե­րի ժա­ռան­գը։ Դուք նույն­պես ազ­գի դա­վա­ճան եք։
Աշ­խար­հը հիա­նա­լի գի­տեր, որ վեր­ջին մար­տա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րում Ան­կա­րան Բաք­վին բազ­մա­կող­մա­նի օգ­նու­թյուն էր ցու­ցա­բե­րում, նե­րա­ռյալ թուր­քո­ման ա­հա­բե­կիչ­նե­րի տե­ղա­փո­խու­մը Սի­րիա­յից Ար­ցախ, իր ա­վիա­ցիա­յի տե­ղա­բաշ­խու­մը, հար­վա­ծա­յին հա­մա­կար­գե­րի մա­տա­կա­րա­րու­մը։ Բայց ԱՄՆ-ը լռում էր, լռում էին նաև Մինս­կի խմ­բի (ՄԽ) մյուս հա­մա­նա­խա­գահ եր­կր­նե­րը՝ ՌԴ-ն ու Ֆրան­սիան։ Ար­ցա­խա­հա­յե­րին միայն խոս­քե­րով «ա­ջակ­ցե­լը», ինչ­պես նաև պա­տե­րազ­մում Թուր­քիա­յի ներգ­րավ­վա­ծու­թյան մա­սին սին դա­տո­ղու­թյուն­նե­րը. ա­հա այն ա­մե­նը, ին­չով պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ «օգ­նում էին» ԱՄՆ-ի, ՌԴ-ի և Ֆրան­սիա­յի զա­նա­զան պաշ­տո­նա­տար դեմ­քե­րը։ ՄԱԿ-ի Անվ­տան­գու­թյան խոր­հր­դի (ԱԽ) ե­րեք մշ­տա­կան ան­դամ­նե­րը, ո­րոնք կա­րող էին ԱԽ-ի մի­ջո­ցով պար­զա­պես խեղ­դել Թուր­քիան, ո­չինչ չա­րե­ցին։ Մի կող­մից դա վկա­յում է, որ այդ ե­րեք տե­րու­թյուն­նե­րը գի­տեին, որ Թուր­քիան Ար­ցա­խում կռ­վե­լու է հա­յե­րի դեմ, և չենք բա­ցա­ռում, որ թուր­քե­րը նա­խա­պես զգու­շաց­րել էին ԱՄՆ-ին, ՌԴ-ին ու Ֆրան­սիա­յին, ան­գամ լուռ հա­մա­ձայ­նու­թյուն էին ստա­ցել։ Մյուս կող­մից դա նշա­նա­կում է, որ Փա­շի­նյանն ու «քայ­լած­նե­րը», որ­քան էլ տա­րօ­րի­նակ է, Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյու­նը ոչն­չաց­նե­լու հա­մար պետք ե­կան ՄԽ հա­մա­նա­խա­գահ եր­կր­նե­րին։ Իսկ թե ին­չու ՌԴ-ն Փա­շի­նյա­նին և Ա­լիևին ստի­պեց հրա­ժար­վել Ար­ցախ ՆԱ­ՏՕ-ի զոր­քեր մտց­նե­լու գա­ղա­փա­րից և իր դե­սան­տը մտց­րեց Ար­ցա­խի մնա­ցորդ­ներ, ար­դեն այլ հարց է։


Այս­պի­սով, հի­մա ի՞ն­չը «չի բա­վա­րա­րում» ու «չա­փա­զանց ան­հան­գս­տաց­նում է» ԱՄՆ-ին։ Ստույգ չենք կա­րող ա­սել։ Երևի այն փաս­տը, որ Թուր­քիան ու «Բաք­վի հան­րա­պե­տու­թյու­նը» չկա­րո­ղա­ցան (Ռու­սաս­տա­նի պատ­ճա­ռով) մինչև վերջ կա­տա­րել ի­րենց վրա դր­ված ա­ռա­քե­լու­թյու­նը՝ պայ­ման­ներ ա­պա­հո­վել մինչև Ի­րա­նի սահ­ման­նե­րը ՆԱ­ՏՕ-ի զո­րա­կազ­մե­րի ներ­խուժ­ման հա­մար։ Հա­մոզ­ված ենք, որ այդ­պի­սի մե­ղադ­րանք­ներ և «ան­հան­գս­տու­թյան ար­տա­հայ­տու­թյուն­ներ» ԱՄՆ-ը ու­նի նաև Փա­շի­նյա­նի ու նրա շր­ջա­պա­տի վե­րա­բե­րյալ։ Չէ՞ որ նրանք բո­լո­րը հան­ցա­վոր հա­մա­ձայ­նու­թյան մեջ են ե­ղել Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թյան շու­տա­փույթ ոչն­չաց­ման հար­ցում, ինչն ԱՄՆ-ին հնա­րա­վո­րու­թյուն կտար ՆԱ­ՏՕ-ի զոր­քեր մտց­նե­լու, և դա պետք է լի­ներ Փա­շի­նյա­նի և Ա­լիևի հա­մա­ձայ­նու­թյամբ։ Այն­պես որ, 2020 թ. դեկ­տեմ­բե­րին «Թուր­քիա­յի դե­րով» Ֆի­լիպ Ռի­քե­րի «խիստ ան­հան­գս­տու­թյու­նը» կեղ­ծա­վո­րու­թյուն է, ոչ թե ար­ցա­խա­հա­յե­րի անվ­տան­գու­թյան մա­սին հան­կար­ծա­կի «արթ­նա­ցած հո­գա­տա­րու­թյուն»։
Մի քա­նի խոսք այն մա­սին, որ Ի­րանն «արթ­նա­ցել է»։ Աշ­խար­հը գի­տի, որ ԱՄՆ-ի և Իս­րա­յե­լի հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­ներն ա­հա­բեկ­չա­կան հար­ձակ­մամբ սպա­նել են Ի­րա­նի ա­ռա­ջա­տար ա­տո­մա­գետ ֆի­զի­կոս Մոհ­սեն Ֆահ­րի­զո­դա­յին։ Թեհ­րա­նը, ի­հար­կե, խոս­տա­ցավ պա­տաս­խա­նել, բայց... Այս­պես, թե այն­պես, 2020 թ. դեկ­տեմ­բե­րի 3-ին Թել Ա­վի­վի կենտ­րո­նում սպան­վեց իս­րա­յե­լա­կան «Մոս­սա­դի» բարձ­րաս­տի­ճան ոմն ղե­կա­վար, ո­րը հայտ­նի է ա­րա­բա­կան Ֆահ­մի Խի­նա­վի ա­նու­նով։ Նրա մե­քե­նան ծակ­ծկ­վել էր գն­դակ­նե­րով։


Հա­մար­վում է, որ Խի­նա­վին մաս­նակ­ցել է Ֆահ­րի­զո­դա­յի սպա­նու­թյա­նը։ Ա­նա­նուն աղ­բյուր­ներն ա­սում են, որ դա միակ մա­հը չէ ի­րան­ցի ֆի­զի­կո­սի դեմ գոր­ծած իս­րա­յե­լա­կան հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի աշ­խա­տա­կից­նե­րի շր­ջա­նում։ Ի­րան­ցու սպա­նու­թյան այլ մաս­նա­կից­ներ էլ են սպան­վել Իս­րա­յե­լի ներ­սում։ Այս փաստն ան­տե­սում են արևմտյան ԶԼՄ-նե­րը, իսկ այդ մա­սին ցան­կա­ցած լուր են­թարկ­վում է գրաքն­նու­թյան։ Իս­րա­յել­ցու վե­րա­ցու­մը նման է ի­րան­ցի մի­ջու­կա­գե­տի սպա­նու­թյա­նը։ «Մոս­սա­դի» 45-ա­մյա աշ­խա­տա­կից Խի­նա­վին սպան­վել է իր մե­քե­նա­յով գնա­լիս։ Հար­ձակ­վող­նե­րը 15 գն­դակ են ար­ձա­կել, հե­տո «ցն­դել են»՝ հետ­քեր չթող­նե­լով։ 48 ժա­մում իս­րա­յե­լա­կան ոչ մի ԶԼՄ չի հա­մար­ձակ­վել լու­սա­բա­նե­լու այդ թե­ման։ Դեկ­տեմ­բե­րի 4-ին և 5-ին ի­րա­վի­ճակն սկ­սել է դուրս գալ Իս­րա­յե­լի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի և հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի վե­րահս­կո­ղու­թյու­նից։ Սոց­ցան­ցե­րում սկ­սել են տե­սա­կադ­րեր տա­րած­վել դեպ­քից հե­տո։ Դրան­ցից հետևում է, որ մա­հա­փոր­ձի ժա­մա­նակ սպա Խի­նա­վիի մե­քե­նան կանգ­նած է ե­ղել լու­սա­ցույ­ցի «կար­միր լույ­սի տակ» և գն­դա­կա­հար­վել է գործ­նա­կա­նում դի­մա­հար կրա­կոց­նե­րով։
Նո­յեմ­բե­րի վեր­ջին ի­րան­ցի բարձ­րաս­տի­ճան գիտ­նա­կա­նի սպա­նու­թյու­նից հե­տո իս­րա­յե­լա­կան զին­վո­րա­կան ու հե­տա­խու­զա­կան վեր­նա­խա­վի շր­ջա­նում սկան­դալ է բոր­բոք­վել։ Զին­վո­րա­կան­ներն ու հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի աշ­խա­տա­կից­նե­րը վար­չա­պետ Նե­թա­նյա­հուին և «Մոս­սա­դի» ղե­կա­վար Յո­սի Կո­հե­նին մե­ղադ­րել են, որ նրանք Ի­րա­նի դեմ գոր­ծել են ա­ռանց ի­րենց կար­ծիք­նե­րը հաշ­վի առ­նե­լու։ Բա­նը հա­սել է նրան, որ ռազ­մա­կան նա­խա­րար Բե­նի Գան­ցը հրա­ժար­վել է «ռազ­մա­կան» այն հետևանք­նե­րի պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­նից, ո­րոնք կա­րող են լի­նել Նե­թա­նյա­հուի գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րից հե­տո։ Եվ դա այն դեպ­քում, որ Գան­ցը միշտ հրա­պա­րա­կավ հայ­տա­րա­րում էր, որ Իս­րա­յե­լը պատ­րաստ է հետ մղե­լու Ի­րա­նի ցան­կա­ցած հար­ձա­կում։ Դեկ­տեմ­բե­րի 3-ին ընդ­հա­նուր տագ­նապ էր հայ­տա­րար­վել Նեգև ա­նա­պա­տում գտն­վող Դի­մո­նի մի­ջու­կա­յին ռեակ­տո­րում։ Թել Ա­վի­վը պաշ­տո­նյա­նե­րին նա­խազ­գու­շաց­րել է ի­րա­նա­կան վտան­գի մա­սին, ո­րը նրանց կա­րող է սպառ­նալ ա­մեն ան­կյու­նում։


Ի­րա­նի պա­տաս­խա­նը հա­մընկ­նում է լի­բա­նա­նյան «Հզ­բո­լահ» կու­սակ­ցու­թյան պա­տաս­խա­նին, ո­րը տր­վեց այդ կու­սակ­ցու­թյան ղե­կա­վա­րու­թյան ար­ժե­քա­վոր դեմ­քե­րից մե­կի՝ ոմն «Քա­մել Մոհ­սե­նի» սպա­նու­թյան հա­մար։ Լի­բա­նան­ցի­ներն իս­րա­յել­ցի­նե­րին լար­վա­ծու­թյան մեջ են պա­հում։ Շեյխ Հա­սան Նաս­րալ­լահն իս­րա­յե­լյան զին­վո­րա­կան­նե­րին ար­դեն գն­դակ է խոս­տա­ցել իր դի­պու­կա­հար­նե­րից։ Իր հեր­թին, Ի­րա­նը երդ­վել է, որ իր պա­տաս­խա­նը լի­նե­լու է «ցա­վոտ ու դի­պուկ»։ Եվ, դա­տե­լով ըստ ա­մե­նայ­նի, Ի­րանն ար­դեն վճա­րել է իր իս­րա­յե­լա­կան հա­շիվ­նե­րից մե­կը։
Ի­րանն ինչ­պես կա­րո­ղա­նում է, ա­մե­նա­կարճ ժամ­կետ­նե­րում միշտ լու­ծում է իր վրե­ժը։ Հուն­վա­րին՝ ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րից, դեկ­տեմ­բե­րին՝ սիո­նիստ­նե­րից։ Իսկ մե՞նք։ Իս­րա­յե­լը զանգ­վա­ծա­բար օգ­նել է կով­կա­սյան թա­թար­նե­րին և Թուր­քիա­յին, որ սպա­նեն ար­ցա­խա­հա­յե­րին՝ և 2016 թ. ապ­րի­լին, և 2020 թ.։ Հայ ազ­գը ե՞րբ կսկ­սի վրեժ լու­ծել՝ Իս­րա­յե­լից, Թուր­քիա­յից, կով­կա­սյան թա­թար­նե­րից։


1915 թվա­կա­նից հե­տո մեր ազ­գը, այ­նուա­մե­նայ­նիվ, այն­քան ու­ժեղ ու ան­կոտ­րում ե­ղավ, որ կա­րո­ղա­ցավ կազ­մա­կերպ­ված ձևով (թե­կուզ ոչ բա­վա­րար չա­փով) պա­տաս­խա­նել հա­յե­րի նկատ­մամբ ե­ղեռ­նի հան­ցա­գոր­ծու­թյուն­նե­րին։ Բաք­վում 2020 թ. դեկ­տեմ­բե­րի 10-ին թուր­քե­րի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րից հե­տո, ե­թե դեռ կան պա­տիվ, ար­ժա­նա­պատ­վու­թյուն ու հայ­րե­նա­սի­րու­թյուն ու­նե­ցող հա­յեր. ան­հա­պաղ նա­խադ­րյալ­ներ ստեղ­ծեք «Նե­մե­սիս-2» գոր­ծո­ղու­թյան հա­մար։ Ան­հա­պա՛ղ։ Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի ազ­գա­յին դա­վա­ճան­նե­րը նույն­պես թուրք ե­ղեռ­նա­գործ­ներ են, նրանք նույն­պես ընկ­նում են «Նե­մե­սիս-2» գոր­ծո­ղու­թյան տակ։ Դա­տավ­ճի­ռը վերջ­նա­կան է և բեկ­ման են­թա­կա չէ։ Համ­բույր­ներն ու «ժո­ղո­վուրդ­նե­րի բա­րե­կա­մու­թյան գր­կա­խառ­նու­թյուն­նե­րը» չե­ղարկ­վում են։ Փա­շի­նյան փա­շա, քա­նի դեռ ժա­մա­նակ կա, քա­նի դեռ չի պայ­թել քո «սի­րե­լի ժո­ղովր­դի» համ­բե­րու­թյու­նը, հե­ռա­ցի՛ր, «ցտե­սու­թյուն»։

Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ

Դիտվել է՝ 41368

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ