Լեռնային Ղարաբաղում հայկական ներկայության բոլոր հետքերը ջնջելն Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի վարչակարգի նախագիծն է՝ ասել է Ֆրանսիայի խորհրդարանի Ֆրանսիա-Հայաստան բարեկամության խմբի ղեկավար Անն Լոուրենս Պետելը։ «Եկեղեցիներից, խաչքարերից և Արցախի Ազգային ժողովից հետո ադրբեջանցիներն այժմ գրոհում են կառավարության շենքը»,- գրել է Պետելն X սոցիալական ցանցի իր էջում:                
 

«Վարչապետին առաջադրելը ձևավորված քաղաքական ուժի իրավունքն է»

«Վարչապետին առաջադրելը ձևավորված քաղաքական ուժի իրավունքն է»
02.03.2018 | 12:58

Հաշված օրեր հետո մեր պետության ղեկը կստանձնի վարչապետը: Թեև ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը հայտարարել էր, թե ինքը վարչապետ չի լինելու, այնուհանդերձ, հարցը, որ հենց նա է դառնալու վարչապետ, օրակարգում է և քաղաքական ուժերի շրջանակներում ամենաթեժ քննարկվողներից է: Իհարկե, կան այլ վարկածներ ևս, սակայն որքանո՞վ են դրանք տրամաբանական՝ հարցրինք բնապահպանության նախարար, ՀՅԴ անդամ ԱՐԾՎԻԿ ՄԻՆԱՍՅԱՆԻՆ:


-Առաջին հերթին չեմ կարծում, որ ճիշտ է մեջբերվում ՀՀ նախագահի այն ժամանակ ասված խոսքը: Ես կխնդրեի, որ նման հարցադրում անողները մեկ անգամ ևս վերհիշեն այդ ժամանակահատվածը, քաղաքական իրավիճակը և այն բոլոր առարկություններն ու պնդումները, որոնք հնչում էին ՀՀ նախագահի հասցեին, երբ փորձում էին ներկայացնել սահմանադրական փոփոխությունների պատճառները: Այդ ընդդիմախոսների մի մասը մոռանում է իր փաստարկները և այսօր շարունակում այլ փաստարկներ ու մեկնաբանություններ փնտրել: Իրականության մեջ դա բացարձակ կապված չէ ՀՀ նախագահի այն ժամանակվա հայտարարության հետ, քանի որ քաղաքական յուրաքանչյուր իրադարձություն, իրավիճակ պահանջում է համարժեք լուծում: Այս պահին հանրապետության թիվ մեկ ամբիոնում՝ պառլամենտում, գերիշխանություն ունեցող ուժը օրինական ընտրությունների միջոցով ձևավորված ՀՀԿ-ն է: Այն ընդդիմախոսները, ովքեր փորձում են ներկայացնել մեղադրանքներ, հաշվի չեն առնում, որ իրենք, անցնելով քաղաքական ընթացք, ստացել են այնքան ձայն, ինչքան ստացել են: Վարչապետի թեկնածությունը առաջադրելը խորհրդարանական մեծամասնություն ձևավորած քաղաքական ուժի իրավունքն է, ինչը սահմանադրական նորմ է: Ավելին, կոալիցիոն համաձայնագրի շրջանակներում, առաջնորդվելով սահմանված նորմով, մենք ևս ընդունել ենք այդ փաստը, որ, այո, դա ՀՀԿ-ի բացարձակ իրավունքն է: Հետևաբար, այդ քաղաքական ուժի իրավունքը չիրացնելու կամ նրա փոխարեն որոշում կայացնելու մասին խոսելու համար առնվազն պետք է վաստակել այդ իրավունքը: Այսինքն, նման ձևով մտածող քաղաքական ուժերը գոնե ընտրությունների արդյունքում պետք է ունենան կշիռ, որպեսզի կարողանան հակակշռել: Մյուս կողմից, այն տարբեր հիմնավորումները, որոնք ներկայացվում են տարբեր քաղաքական ուժերի կողմից, կարծում եմ՝ բացարձակապես տեղին չեն: Ի վերջո, պետք է հասկանանք, որ զարգացման շանս ունենք, եթե գիտակցում ենք քաղաքական մեծամասնության դերակատարությունն ու պատասխանատվությունը:
-Պարոն նախարար, քաղաքական հարցից անցում կատարենք տնտեսականին. մի պահ մոռանանք, որ նախարար եք, քանի որ ինձ հետաքրքրում է Ձեր կարծիքը, որպես տնտեսագետի: Այսօր շատ է խոսվում տնտեսական աճի մասին, մյուս կողմից, նույնքան հաճախ էլ շեշտվում է, որ այդ աճն ապահովվել է հարկերի և գնաճի հաշվին:
-Երբ խոսում ենք տնտեսական աճից, ապա խոսում ենք իրական աճի մասին: Իրական աճը, ըստ մեթոդաբանության, հաշվարկվում է գնաճը հանած:
-Այո, բայց հարկերը...
-Հարկերը կարող են ներգրավված լինել տնտեսական աճի մեջ, սակայն ուզում եմ հիշեցնել, որ հարկերի բարձրացումը կատարվել է 2018-ի հունվարից: Այսինքն, մենք չենք կարող հարկերի աճը հաշվարկել 2017-ի ցուցանիշներում: Այնպես որ, Ձեր հարցը արդիական կլինի 2018-ի տարեկան ցուցանիշը ամփոփելիս: Իմ անձնական ուսումնասիրություններից ելնելով՝ պետք է փաստեմ, որ մենք, այո՛, ունեցել ենք տնտեսական աճ: Ճիշտ է, այն համընդհանուր բնույթ չի կրում, որոշ ուղղություններով է զարգացում եղել, բայց, միևնույն ժամանակ, կառավարության ջանքերն ուղղված են նրան, որպեսզի գնալով տնտեսական աճը համընդհանուր լինի բոլոր ուղղություններով: Եվ ամենակարևորը՝ աշխատանքներ են տարվում, որպեսզի այն լինի ներառական, որպեսզի այն լինի զգալի և հասանելի բոլոր քաղաքացիների համար: Այսօր հաստատվող և իրականացվող ծրագրերի նպատակը մարդկանց կենսամակարդակի բարձրացումն է:
-Այսինքն, այսօրվա ծրագրերի տնտեսական էֆեկտը ժողովուրդն իր վրա կզգա 1-2 տարի հետո:
-Բնականաբար: Սակայն, որպես տնտեսագետ և որպես բնապահպանության ոլորտի պատասխանատու, ցանկանում եմ ընդգծել, որ մեր տնտեսական աճը պետք է զարգացնել, հաշվի առնելով շրջակա միջավայրի պահպանության սկզբունքները, քանի որ աճը ոչինչ չարժե, եթե մարդը պետք է ապրի սեփական առողջությունն ու կյանքը թունավորող միջավայրում:
-Պարոն Մինասյան, եթե Դուք ոչ թե բնապահպանության, այլ էկոնոմիկայի նախարար լինեիք, նման բան կասեի՞ք:
-Որոշ մասով՝ այո, գուցե ոչ այս խորությամբ, բայց ամեն դեպքում՝ այո: Եթե անկեղծանամ, ապա պետք է ասեմ, որ այն փորձառությունը, որ ստացա բնապահպանության ոլորտում, նպաստել է, որ էականորեն վերանայեմ իմ տնտեսական հայացքները: Այսօր ինձ համար հստակ է, որ ցանկացած տնտեսական ծրագիր, զարգացում պետք է իրականացվեն, անպայման հաշվի առնելով շրջակա միջավայրի պահպանությունը, ներառյալ մարդու առողջության, կենսաբանական միջավայրի ապահովման հարցերը: Կարելի է ունենալ հզոր քիմիական արդյունաբերություն, սակայն մարդկանց կյանքի տևողությունը լինի 50 տարի: Եվ կարելի է ունենալ միջին կենսամակարդակ, բայց շրջակա միջավայրի բարելավված իրավիճակ, մարդկանց կյանքի տևողությունն էլ լինի 70-ից բարձր: Այս երկու տարբերակներից ես կողմ եմ երկրորդին: Մարդը պետք է հասկանա՝ քանի դեռ ինքը հաշտ չէ բնության հետ, հաջողություն չի ունենալու: Միակ բանը, որ մարդուն, երկրին, պետությանը երաշխավորված և շարունակական հաջողություն է ապահովում, բնության հանդեպ հոգատար վերաբերմունքն է:
-Այսինքն, չկտրես այն ճյուղը, որի վրա նստած ես:
-Բռավո, և չվերացնես այն մոլորակը, որի վրա ապրում ես:


Հարցազրույցը՝ Ժասմեն ՎԻԼՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 4614

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ