Տեղական ինքնակառավարման մարմիններում սկսված հեղափոխական ալիքն ամեն օր նոր համայնք է կլանում։ Մարզային կյանքը չի խաղաղվում, ժամանակակից բառուբանով ասած, հեղափոխականներն ու հակահեղափոխականներն իրար չեն զիջում։ Տարբեր գյուղեր բաժանվել են երկու մասի՝ համայնքի ղեկավարի կողմնակիցների և նրանց ընդդիմախոսների, ոչ մեկը չի նահանջում, իսկ համայնքային կյանքն էլ կաթվածահար վիճակում է։ Ինչպես երևում է, այս ամենին իշխանությունը բավականին հանգիստ է վերաբերվում, հայտարարելով՝ եթե գյուղապետերն այդքան վստահություն ունեն, թող գնան նոր ընտրությունների։
Եթե նախկինում ՏԻՄ ընտրություններում թեկնածուների գերակշիռ հատվածը ՀՀԿ-ական էր, հիմա էլ ՔՊ-ական է։ Փաստորեն, բան չի փոխվել, ընդամենը իշխանական կուսակցության անունը: Իսկ նախկին իշխանությունները, որոնք բավականին ամուր էին հենց ՏԻՄ ղեկավարների մեծամասնություն ունենալու շնորհիվ, այսօր կրկին անհանգստացած են, որ արագ կորցնում են իրենց դիրքերը նաև համայնքներում։ Մեր տեղեկություններով, ՀՀԿ-ում փորձում են ամեն ինչ անել, որ մինչև արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ ՏԻՄ-ում իրենց մարդիկ շարունակեն ղեկավարել՝ նրանց օգնությամբ որոշակի ձայներ ապահովելու տարտամ հույսով։
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ