ԼՀԿ-ն դեռ պետք է ապացուցի, թե որն է իր և ՔՊ-ի տարբերությունը

Այս խորհրդարանի ընդդիմադիր քաղաքական դաշինքը՝ «Ելքը», շատ վաղուց՝ հեղափոխության հենց առաջին իսկ օրից, փլուզվեց, սակայն խմբակցության անդամները շարունակում էին ձևական պահպանել նախկին ձևաչափը։ Փաշինյան-Մարուքյան-Սարգսյան եռյակում միշտ էլ դոմինանտ էր Նիկոլ Փաշինյանը, և միշտ էլ նա ավելի արմատական ընդդիմադիր էր դիտարկվում, քան մյուսները։

«Քայլերթի» որոշմանը չհամաձայնելուց հետո ավելի խորացավ այս անջրպետը, «Ելքի» մուս թևերը հասարակության շրջանում այլևս ընդդիմադիր չէին համարվում։ Այնպես, ինչպես հիմա ոչ մի ընդգծված ընդդիմադիր դեմք քաղաքական հարթակում չկա(իհարկե, նախկին իշխանության որոշ ներկայացուցիչներին չհաշված)։

Արտահերթ ընտրություններին Լուսավոր Հայաստանը որոշեց միայնակ ու սեփական տեսլականով գնալ, այս մասին կուսակցությունը հայտարարություն է տարածել։ Ի թիվս այլ պատճառների, մեկ հանգամանք ևս խիստ էական է։ Խորհրդարանական ընտրություններն անցկացվելու են հին ընտրական օրենսգրքով, ինչը ենթադրում է, որ անցողիկ շեմը նույն է մնացել։ Իսկ սա նշանակում է, որ կուսակցությունները դաշինք կազմելով, այս իրավիճակում կարող է ընդհանրապես չկարողանան հաղթահարել 7 տոկոսը, իսկ կուսակցությամբ գուցե հաջողվի 5 տոկոսը մի կերպ ապահովել։ Նոր ԸՕ-ով սահմանվում էր կուսակցությունների համար 4 տոկոս, իսկ դաշինքների՝ 6։ Այսինքն, մեկ միավորով նվազում էր անցողիկ շեմը։ Երևանի ավագանու ընտրություններն աչքի տակ ունենալով, կուսակցությունների համար շատ բարդ է լինելու նախ իշխանական լուսակցության մրցակցությանը դիմանալ, հետո էլ հասարակության աչքում Փաշինյանի իշխանությանն այլընտրանք կամ ընդդիմադիր ներկայանալ։ Սա առավել բարդ է Լուսավոր Հայաստանի պարագայում։ Նախկին գործընկերներն այսօր, փաստորեն, միմյանց դեմ են դուրս գալիս ու պետք է հասարակությանը ԼՀԿ-ը կարողանա ապացուցել, թե ինչով է տարբեր ՔՊ-ից։ Այլապես տրամաբանական հարց կառաջանա՝ եթե դուք նույն հայացքներն ու մոտեցումներն ունեք, ինչու՞ եք առանձին գնում, միասնական ցուցակով ինչու՞ չեք մասնակցում ընտրությունների։ Ավելին, դեռ պետք է չեզոքացնել այն խոսակցությունները, թե ԼԿՀ-ն լինելու է իշխանության «գրպանային» ընդդիմությունը, իսկ «իշխանական» ընդդիմությունների պակաս այս տարիներին երբեք չի եղել, որոնք, մեղմ ասած, ոչ հաճելի հիշողություններ են արթնացնում։

Այնուհանդերձ, ԼԿՀ-ն գնում է ընտրության, որպեսզի «սեփական տեսլականը և ծրագրերը» կյանքի կոչի։ Մնում է այդ տեսլականն ու ծրագրերը հանրությունը հավանության արժանանան, առնվազն անցողիկ շեմը հաղթահարելու չափ։

Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Ժողովրդի վրա կրակելու հրահանգն արդեն ուժի մեջ է
• Անդրանիկ Քոչարյանի ինքնախոստովանությունը
• «Նիկոլն ու իր ընտանիքը Հայաստանում ապրելու իրավունք չունեն»
• Զուր մի ջանացեք
• Չեն կարողանում ԿԳՍՄ փոխնախարար գտնել
• Հանուն Ռուսաստանի հետ միութենական միավորման նոր շարժում հիմնադրվեց
• Այս իշխանությունն իր ստվերից էլ է վախենում
• Փաշինյանի դեմ պայքարելու համար գոնե մի փոքր Նիկոլ պիտի լինել
• Մեզ պե՞տք է ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը, թե՞ ոչ
• «Հայաստանի Նավալնին Նիկոլ Փաշինյանն է, որը եկավ իշխանության ու քանդեց մեր երկիրը»
• Տիգրան Ուրիխանյանը Հայաստանի փրկությունը տեսնում է ՌԴ-ի հետ նոր միութենական միավորման ձևավորման մեջ
• Հայաստանի ողջ հպարտությունն ու թշվառությունն ամփոփված մեկ օրում
• Սերմացու գողացող մկների և թուխս գողացող աղվեսների ժամանակը
• Ինչու էր Փաշինյանը վեց ամիս աղերսում
• Փաշինյանն էլ է զարմացած
• Ընդդիմության հարցերով թիվ մեկ «փորձագետը»
• Նիկոլ Փաշինյանին ոչ թե ողջերն են պատժելու, հալածելու, այլ անմահացածները
• «Գոմի» հարցի լուծումը կենսական անհրաժեշտություն է
• Առանց փամփուշտների ու ԱԹՍ-ների Ադրբեջանն այսօր շռնդալից հաղթանակներ է տանում Հայաստանի դեմ
• Խորհրդարանական ընդդիմությունը լեգիտիմացրեց Փաշինյանի պաշտոնավարումը

Մեկնաբանություններ