Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Նիկոլ, էդ բոլորին որ «կոխում» ես, չես մտածու՞մ, որ հանկարծ մի օր նրանք բոլորը միավորվեն և «կոխեն» մեր երկիրը

Նիկոլ, էդ բոլորին որ «կոխում» ես, չես մտածու՞մ, որ հանկարծ մի օր նրանք բոլորը միավորվեն և «կոխեն» մեր երկիրը
31.05.2019 | 01:31

Նիկոլ, կարդացի գիրքդ։ Անկեղծ ասած, մտածում էի` գրե՞մ, թե՞ ոչ: Գրելու դեպքում ոմանք հաստատ կմտածեն, թե փորձում եմ հարվածել վարչապետին: Մինչդեռ այդպես չէ: Չգրեմ և լուռ հետևեմ դեպքերի ընթացքին, այսինքն լուռ հետևեմ, թե ինչպես է երկիրը հսկա նավի պես դանդաղ գնում դեպի ծանծաղուտ, անկեղծ ասած, իմ ոգուն, իմ էությանը հարիր չէ, որովհետև իմ տեսակը միշտ մտահոգ է եղել երկրի բախտով ու չի առաջնորդվել անձնական ճղճիմ հաշիվներով:
Նիկո՛լ, չեմ գրաքննի գիրքդ ամբողջովին, որովհետև այնտեղ գրաքննելու բան չկա, բայց մի քանի տողի վրա չեմ կարող աչք փակել, որովհետև այդ մի քանի տողը թաքնված ռումբ է և կարող է պայթել, եթե գիրքդ թարգմանվի, Աստված մի՛ արասցե, հատկապես ռուսերեն:
Դու գրում ես. «Կարդում եմ ու զարմանում, որ մեզ ուղղորդել է Ամերիկան, իմանում եմ, որ մեզ ուղղորդել է Եվրոպան, իմանում եմ, որ մեզ ուղղորդել են ջհուդ-մասոնական ուժերը, Սորոսը: Կարդում եմ ու ձեռքիս բաժակը զարկում պատին:
Կոխեմ ձեր Ամերիկան, կոխեմ ձեր Եվրոպան, ընդհանուր առմամբ և ըստ երկրների, կոխեմ ձեր Ռուսաստանը, կոխեմ ձեր ջհուդա-մասոնականությունն էլ (էդ մեկը հաստատ «կոխելուց» առաջ պիտի հարցնես Լևոնին- Ս.Հ.), Սորոսն էլ (դու խոսքով «կոխիր», իսկ Սորոսը մեզ «կոխում» է իր փողերով- Ս. Հ.) վրեն, ով է այն երջանիկը, որ մեզ կարող է ուղղորդել»: Վերջացնելուց առաջ, ուզում եմ հիշել իրական մի պատմություն, որի ականատեսն եմ եղել: Գյուղապետի տան վրա բանվորներն աշխատում էին: Մի խմած մարդ, հավանաբար վիրավորված գյուղապետից (գյուղապետի տունը կենտրոնական փողոցի վրա է) հարբած վիճակում նախշում էր գյուղապետի կնոջը: Գյուղապետին սիրող մի բանվոր ցանկացավ միջամտել: Քարտաշն այդ բանվորին կամաց ասաց. «Գործ չունես, հարբած է, թող հաչի: Նա գյուղապետի կնոջն ընդամենը հայհոյում է, իսկ գյուղապետը նրա կնկան վաղուց է նախշել»: Նիկոլ, պետք չէ խոսքով «նախշել» և թող հարցնեմ, էդ բոլորին որ «կոխում» ես, չես մտածու՞մ, որ հանկարծ մի օր նրանք բոլորը միավորվեն և «կոխեն» մեր երկիրը:


Սոկրատ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

Հ.Գ. Նիկոլ, որպես լրագրող կարող ես քեզ թույլ տալ և խոսել «կոխելու» լեզվով, թեպետ դա ևս չեմ ընդունում: Հիմա դու պետական գործիչ ես, խոսիր այդ պաշտոնին հարիր լեզվով: Եթե հանկարծ մի օտար լրագրող, մի պետական այր ցույց տա քեզ քո բառաֆոնդը, ի՞նչ պիտի ասես: Եթե հանկարծ որևէ մեկը թույլտվություն խնդրի գիրքդ այլ լեզվով, հատկապես ռուսերեն թարգմանելու, չհամաձայնես:

Դիտվել է՝ 17257

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ