Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Շա­տե­րը նույ­նիսկ չեն ծա­ռա­յել, բայց ձեռք­նե­րը գր­պան­նե­րում դրած զո­րա­մա­սեր են գնում, ֆո­տո­սե­սիա­ներ ա­նում»

«Շա­տե­րը նույ­նիսկ չեն ծա­ռա­յել, բայց ձեռք­նե­րը գր­պան­նե­րում դրած զո­րա­մա­սեր են գնում, ֆո­տո­սե­սիա­ներ ա­նում»
03.03.2020 | 01:19
«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կիցն է ռազ­մա­կան փոր­ձա­գետ ՎԻ­ՏԱ­ԼԻ ՄԱՆ­ԳԱ­ՍԱ­ՐՅԱ­ՆԸ։
-Պա­րոն Ման­գա­սա­րյան, թեև վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը տա­րես­կզ­բին հայ­տա­րա­րում էր, թե բա­նա­կում զո­հե­րի թվով պատ­մա­կան նվա­զա­գույ­նի ենք հա­սել, սա­կայն վեր­ջին եր­կու ամս­վա ըն­թաց­քում պատ­կե­րը բո­լո­րո­վին այլ է: Ող­բեր­գա­կան դեպ­քեր հիմ­նա­կա­նում ոչ թե հա­կա­ռա­կոր­դի սադ­րիչ գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի պատ­ճա­ռով են լի­նում, այլ դրանք կա՛մ սպա­նու­թյուն են, կա՛մ ինք­նաս­պա­նու­թյուն, կա՛մ ինք­նաս­պա­նու­թյան դր­դե­լու հետևանք:
-Գրանց­ված մա­հե­րի մի մա­սը հի­վան­դու­թյուն­նե­րի պատ­ճա­ռով է ե­ղել, մյու­սը՝ դժ­բախտ պա­տա­հար­նե­րի, ին­չը նույն­քան ցա­վա­լի է: Դեպ­քե­րի ա­ռի­թով քրեա­կան գոր­ծեր են հա­րուց­ված, հետևա­բար հետևու­թյուն­ներ ա­նե­լուց ա­ռաջ նախ պետք է այդ գոր­ծե­րի ման­րա­մաս­նե­րին ծա­նո­թա­նալ, տի­րա­պե­տել: Մի­նի­մում­նե­րի և մաք­սի­մում­նե­րի դաշտ չեմ ցան­կա­նում մտ­նել, քան­զի նման զգա­յուն թե­մա­նե­րի մա­սին խո­սե­լուց ա­ռաջ ա­ռա­վել քան գոր­ծել է անհ­րա­ժեշտ:
-Հա­սա­րա­կա­կան-քա­ղա­քա­կան, մշա­կու­թա­յին գոր­ծիչ­նե­րի բարձ­րա­ձայ­նում­նե­րից հե­տո թե՛ վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, թե՛ պատ­գա­մա­վոր­նե­րը փակ հան­դի­պում­ներ ու­նե­ցան բա­նա­կի պատաս­խա­նա­տու­նե­րի հետ: Դրա­նից հե­տո նաև պաշ­տո­նան­կու­թյուն­ներ ե­ղան: ԶՈՒ եր­կու բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տո­նյա­ներ՝ ՀՀ ՊՆ ռազ­մա­կան ոս­տի­կա­նա­պետ Ար­թուր Բաղ­դա­սա­րյա­նը և ՀՀ ԶՈՒ բա­րո­յա­հո­գե­բա­նա­կան ա­պա­հով­ման վար­չու­թյան պետ Ա­լեք­սան Ա­լեք­սա­նյա­նը, պաշ­տո­նանկ ար­վե­ցին։ Ըստ Ձեզ՝ պաշ­տո­նան­կու­թյուն­նե­րը կա­րո՞ղ են ի­րա­վի­ճակ փո­խել, խնդ­րի կար­գա­վոր­ման հա­մար այն կա­րո՞ղ է վճ­ռո­րոշ լի­նել:
-Ե­թե երկ­րի ղե­կա­վա­րու­թյու­նը ձեր կող­մից նշած գոր­ծիչ­նե­րի բարձ­րա­ձայ­նում­նե­րից հե­տո է միայն մտա­հոգ­վում ու ցու­ցադ­րա­կան քայ­լեր կա­տա­րում, ա­պա դա այն­քան էլ գո­վե­լի չէ: ԱԺ-ում տե­ղի ու­նե­ցած փակ նիս­տից հե­տո պատ­գա­մա­վոր­նե­րի մեծ մա­սը ի­րենց Facebook-յան է­ջե­րում խիստ մտա­հո­գու­թյուն հայտ­նեց ու լուրջ-լուրջ բա­ներ գրեց, բայց դրա­նից հե­տո նրան­ցից որևէ մե­կը զո­րա­մաս չայ­ցե­լեց՝ մո­տի­կից խն­դիր­նե­րին ծա­նո­թա­նա­լու հա­մար: Շա­տե­րը նույ­նիսկ չեն ծա­ռա­յել, բայց ձեռք­նե­րը գր­պան­նե­րում դրած՝ որևէ տո­նից ա­ռաջ կամ հե­տո զո­րա­մա­սեր են գնում, ֆո­տո­սե­սիա­ներ ա­նում : Հենց այդ ժա­մա­նակ էր անհ­րա­ժեշտ, որ ան­գամ մի քա­նի օ­րով զին­վոր­նե­րի կող­քին լի­նեին, խո­սեին նրանց հետ, լսեին նրանց, ծա­նո­թա­նա­յին ա­մե­նա­մանր խն­դիր­նե­րին և այլն: Ինչ վե­րա­բե­րում է պաշ­տո­նան­կու­թյուն­նե­րին, ա­պա չեմ կար­ծում, որ ձեր կող­մից նշ­ված եր­կու փո­փո­խու­թյուն­նե­րը խնդ­րին ամ­բող­ջա­կան լու­ծում կտան:
-Շատ է խոս­վում այն մա­սին, որ բա­նա­կում տե­ղի ու­նե­ցող սպա­նու­թյուն­նե­րի կամ ինք­նաս­պա­նու­թյուն­նե­րի հիմ­նա­կան պատ­ճա­ռը զին­վոր­նե­րի՝ քրեա­կան են­թամ­շա­կույ­թին տուրք տալն ու դրա­նով ա­ռաջ­նորդ­վելն է: Ի­րա­վա­պաշտ­պան­նե­րը սա­կայն հա­կա­դար­ձում են, թե վե­րոն­շյալ են­թամ­շա­կույ­թի կրո­ղը հրա­մա­նա­տա­րա­կան կազմն է: Են­թամ­շա­կույ­թին հա­րե­լու առն­չու­թյամբ վեր­ջերս օ­րենք ըն­դուն­վեց, փաս­տո­րեն, այն որևէ կերպ բա­նա­կին չի հա­սել:
-Քրեա­կան բար­քե­րի մա­սով՝ իշ­խա­նու­թյան քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը կամ տե­սա­կետն ինձ հա­մար այդ­քան էլ հաս­կա­նա­լի չէ: Վար­չա­պե­տի հա­մար, օ­րի­նակ, քրեա­կան են­թամ­շա­կույ­թի դրսևո­րում է զին­վոր­նե­րի՝ նույն լվաց­քի մե­քե­նա­յով վար­տիք­նե­րը լվա­նա­լու ցան­կու­թյան բա­ցա­կա­յու­թյու­նը: Ըստ իս՝ դա հի­գիե­նիա­յի, ոչ թե քրեա­ծին բար­քե­րի հարց է: Ինչ վե­րա­բե­րում է սպա­նե­րի՝ քրեա­կան են­թամ­շա­կույ­թի կրո­ղը լի­նե­լու տե­սա­կե­տին, իմ հա­մոզ­մամբ՝ այդ մար­դիկ սպա­յա­կան ինս­տի­տու­տի վար­կա­բեկ­մամբ են զբաղ­վում: Բա­նա­կում շատ բա­նի­մաց, հայ­րե­նա­սեր ու ի­րենց գոր­ծին նվիր­ված սպա­յա­կան կազմ ու­նենք այ­սօր: Ի­հար­կե, չեմ կա­րող բա­ցա­ռել, որ քրեա­կան են­թամ­շա­կույ­թով ա­ռաջ­նորդ­վող հրա­մա­նա­տար­ներ էլ կան, բայց ընդ­հան­րա­կան հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներն ան­թույ­լատ­րե­լի են:
-Մեր թեր­թի նա­խորդ հա­մար­նե­րից մե­կում գրել էինք, որ սպա­նու­թյուն­նե­րից մե­կը, օ­րի­նակ, հե­ռա­խո­սի լից­քա­վոր­ման լա­րի պատ­ճա­ռով է ե­ղել: Վար­չա­պետն էլ ա­սում է, թե երբ բա­նա­կում ֆի­նան­սա­կան մի­ջոց­նե­րը շա­տա­նում են, շա­տա­նում են նաև, այս­պես ա­սած, «բա­զար­նե­րը»:
- Զո­րա­մա­սե­րում հե­ռա­խոս­ներ ու­նե­նա­լու թույտ­վու­թյունն ի սկզ­բա­նե սխալ է ե­ղել, այն լրա­ցու­ցիչ գլ­խա­ցա­վանք է սպա­նե­րի հա­մար՝ դեռ չա­սած անվ­տան­գու­թյան և ին­ֆոր­մա­ցիա­յի ար­տա­հոս­քի ռիս­կե­րը: Զին­վոր­նե­րի ձեռ­քը հե­ռա­խոս տա­լով՝ սեն­տի­մեն­տալ խն­դիր ենք լու­ծել միայն, որ զին­վո­րի ծնող­նե­րը հա­ճախ խո­սեն զա­վակ­նե­րի հետ ու հնա­րա­վո­րինս հան­գիստ լի­նեն: Գլ­խա­վոր շտա­բի ո­րոշ­ման հա­մա­ձայն՝ զին­վոր­նե­րի ու սպա­նե­րի հե­ռա­խոս­նե­րը պետք է ա­ռանց տե­սախ­ցի­կի ու հա­մա­ցան­ցից օգտ­վե­լու հա­նար­վո­րու­թյան լի­նեն, բայց տեխ­նի­կա­յի ա­ռա­ջըն­թա­ցի այս դա­րում այժմ այն­պի­սի հե­ռա­խոս­ներ կան, որ ա­ռա­ջին հա­յաց­քից դժ­վար է տար­բե­րել՝ տե­սախ­ցիկ կամ ին­տեր­նե­տի հնա­րա­վո­րու­թյուն ու­նի՞, թե՞ ոչ: Ի­րա­կա­նում դա մեծ գլ­խա­ցա­վանք է հրամ­կազ­մի հա­մար, ո­րով­հետև սպան, իր բան ու գոր­ծը թո­ղած, հե­ռա­խոս­ներ ստու­գե­լով պետք է զբաղ­վի: Ադր­բե­ջա­նի հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րը վեր­ջերս բա­վա­կա­նին մեծ թվով սոց­ցան­ցա­յին է­ջեր են կոտ­րել, որ հիմ­նա­կա­նում զին­ծա­ռա­յող­նե­րինն են ե­ղել:
-Աբ­սուր­դա­յին մեկ այլ տե­սա­կե­տի հա­մա­ձայն՝ բա­նա­կում գրանց­վող ող­բեր­գա­կան դեպ­քե­րը նախ­կին իշ­խա­նու­թյուն­ներն են կազ­մա­կեր­պում, որ նո­րե­րին սա­բո­տա­ժի են­թար­կեն: Սրա՞ն ինչ­պես եք վե­րա­բեր­վում:
-Նման տե­սա­կետ հայտ­նող­նե­րը դրա­նով ոչ միայն նախ­կին, այլև ներ­կա իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին, բա­նա­կին ու հա­սա­րա­կու­թյանն են վար­կա­բե­կում: ՈՒ առ­հա­սա­րակ բո­լոր նրանց, որ բա­նա­կա­շի­նու­թյան գոր­ծում մեծ ա­վանդ ու­նեն: Կարճ ա­սած՝ դա հա­կա­պե­տա­կան տե­սա­կետ է:
-Հրա­մա­նա­տար­ներ պատ­րաս­տե­լիս մենք այ­սօր դնու՞մ ենք խն­դիր, թե այդ մար­դիկ ինչ­պես պետք է աշ­խա­տեն զին­վոր­նե­րի հետ: Վեր­ջերս մա­մու­լը գրեց, օ­րի­նակ, որ նրանք ար­տեր­կիր վե­րա­պատ­րաստ­ման են գնա­ցել:
-Տար­բեր ծրագ­րե­րի շր­ջա­նակ­նե­րում մեր սպա­ներն ար­տեր­կիր դա­սըն­թաց­նե­րի միշտ էլ գնա­ցել ու գնում են: Հատ­կա­պես վեր­ջին շր­ջա­նում ժամ­կե­տա­յին զին­ծա­ռա­յո­ղին՝ սկ­սած սնն­դից, վեր­ջաց­րած հան­րա­յին ըն­կալ­ման տար­բեր դրսևո­րում­նե­րով, շատ ա­վե­լի ենք արժևո­րում, քան սպա­նե­րին: Զին­վո­րին այժմ լավ սնունդ ենք տա­լիս, բայց սպա­յին ա­սում ենք զո­րա­մա­սի դի­մա­ցի «վե­տե­րո­կից» օգտ­վիր: Թեև իշ­խա­նու­թյան ո­րոշ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ ար­դեն սկ­սել են խո­սել սպա­յի ինս­տի­տու­տի արժևոր­ման և դե­րի բարձ­րաց­ման մա­սին, բայց դեռևս գոր­ծուն քայ­լեր չեն ար­վում այդ ուղ­ղու­թյամբ: «Պա­տիվ ու­նեմ» բա­վա­կա­նին գրա­վիչ ծրա­րի մա­սին, օ­րի­նակ, հա­մա­րյա թե չի խոս­վում, շա­տերն ան­գամ չգի­տեն, չեն լսել այդ ծրագ­րի մա­սին, բայց պետք է բո­լոր ա­ռիթ­ներն օգ­տա­գոր­ծել ու հա­սա­րա­կու­թյանն ի­րա­զե­կել նմա­նա­տիպ ծրագ­րե­րի մա­սին:
-Վեր­ջերս մա­մու­լը գրեց նաև «է­լի­տար» զորա­մա­սի մա­սին, որ­տեղ կոնկ­րետ բար­քեր, «չաստ նա­յող­ներ» ու ո­րո­շա­կի մարդ­կանց զա­վակ­ներ են ծա­ռա­յում: ՊՆ-ն սա­կայն հենց այն­պես, հարևան­ցի ան­ցավ այդ տե­ղե­կու­թյան կող­քով՝ ա­սե­լով միայն, որ նման բան չկա: Ի՞նչ հրա­պա­րա­կում էր դա ի­րա­կա­նում:
-2000-ա­կան­նե­րի կե­սե­րից «չաստ նա­յո­ղի» իս­տի­տուտն ար­դեն իսկ չկար, իսկ ինչ վե­րա­բե­րում է պաշ­տո­նյա­նե­րի որ­դի­նե­րի ա­րարք­նե­րի ինչ-ինչ դրսևո­րում­նե­րին, ա­պա բո­լոր դեպ­քե­րին ի­րա­վա­կան գնա­հա­տա­կան է տր­վել: Ա­յո՛, բա­նա­կում կան խն­դիր­ներ, և դրանց լու­ծում տա­լու հա­մար գործ ու­նի ա­նե­լու թե՛ օ­րենս­դիր, թե՛ գոր­ծա­դիր իշ­խա­նու­թյու­նը:
-Բա­նակն այ­սօր կա­րո­ղա­նու՞մ է բո­լո­րի զա­վակ­նե­րից՝ ան­կախ պաշ­տո­նից ու զբա­ղեց­րած դիր­քից, սո­ցիա­լա­կան վի­ճա­կից ու գի­տակ­ցա­կան մա­կար­դա­կից, զին­վոր կեր­տել:
-Ան­կախ ա­մեն ին­չից բա­նակն այ­սօր, ա­յո՛, կա­րո­ղա­նում է զին­վոր կեր­տել ու իր առջև դր­ված մար­տա­կան խն­դի­րը պատ­վով է լու­ծում, այն է՝ գի­շեր-ցե­րեկ պահ­պա­նել հայ­կա­կան եր­կու պե­տու­թյուն­նե­րի անվ­տան­գու­թյու­նը:
Զրույցը` Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆԻ
Դիտվել է՝ 6562

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ