«Մենք խրախուսում ենք կողմերի միջև խաղաղության գործընթացը և հուսով ենք հասնել կայուն խաղաղության Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև: Հարավային Կովկասում խաղաղությունը կարևոր է տարածաշրջանի բնակիչների, սևծովյան տարածաշրջանի և ընդհանրապես անդրատլանտյան անվտանգության համար»,- Բաքվում Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի հետ մամուլի ասուլիսում ասել է ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղար Յենս Սթոլտենբերգը:                
 

«Մինչ ՄԱԿ-ի ներ­կա­յա­ցու­ցի­չը Գյան­ջա է շտա­պում, ար­ցախ­ցի 24 հա­զար ե­րե­խա զրկ­վել է կր­թու­թ­յան ի­րա­վուն­քից»

«Մինչ ՄԱԿ-ի ներ­կա­յա­ցու­ցի­չը Գյան­ջա է շտա­պում, ար­ցախ­ցի 24 հա­զար ե­րե­խա զրկ­վել է կր­թու­թ­յան ի­րա­վուն­քից»
23.10.2020 | 00:27

Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի կր­թու­թյան, գի­տու­թյան, մշա­կույ­թի, սպոր­տի, սփյուռ­քի և ե­րի­տա­սար­դու­թյան հար­ցե­րի մշ­տա­կան հանձ­նա­ժո­ղո­վի փոխ­նա­խա­գահ ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԵՍ ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻ­ՍՅԱ­ՆԸ վս­տահ է՝ թշ­նա­մին մշա­կու­թա­յին, հոգևոր կա­ռույց­ներն ու կենտ­րոն­նե­րը թի­րա­խա­վո­րե­լուց չի հրա­ժար­վե­լու: «Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան պատ­գա­մա­վո­րը նշեց՝ Շու­շիի Ղան­զան­չե­ցոց ե­կե­ղե­ցին Ար­ցա­խի սիրտն է, ար­ցա­խա­հա­յու­թյան միաս­նա­կա­նու­թյան կենտ­րո­նը, իսկ նրանք դա լավ են յու­րաց­րել ու, ե­կե­ղե­ցու թի­րա­խա­վոր­մամբ, մեր ո­գին են ցան­կա­նում կոտ­րել:

-Շու­շիի մշա­կույ­թի տան հր­թի­ռա­կո­ծու­մը ա­լիևյան կլա­նի հո­գե­խան­գար­մուն­քի նշան է, և քա­նի որ այդ­տեղ էր տե­ղի ու­նե­ցել Ար­ցա­խի նա­խա­գահ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի եր­դմ­նա­կա­լու­թյան ա­րա­րո­ղու­թյու­նը, նրանք այդ­կերպ փոր­ձում են վրեժ­խն­դիր լի­նել,- ա­սում է պատ­գա­մա­վո­րը։- Հր­թի­ռա­կո­ծու­թյան հե­տևանք­նե­րը շատ ա­րագ կվե­րա­կանգ­նենք, բայց միշտ պետք է հի­շել՝ թշ­նա­մու վայ­րա­գու­թյուն­նե­րին չափ ու սահ­ման չկա: Պա­տե­րազ­մը ցույց է տա­լիս, որ Ադր­բե­ջա­նը թքած ու­նի բո­լոր տե­սա­կի կոն­վեն­ցիա­նե­րի, մար­դու ի­րա­վունք­ներ սահ­մա­նող նոր­մե­րի վրա: Որևէ բա­նի առջև կանգ չի առ­նում ու թի­րա­խա­վո­րում է ան­գամ ման­կա­պար­տեզ­ներն ու դպ­րոց­նե­րը, կա­սե­տա­յին զեն­քեր կի­րա­ռում խա­ղաղ բնակ­չու­թյան դեմ: Սա նրանց չփո­փոխ­վող ձե­ռա­գիրն է, ին­չի սնո­ղը Թուր­քիա­յի ա­պա­կա­ռու­ցո­ղա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյունն է: Բո­լո­րի հա­մար էլ տե­սա­նե­լի է՝ Ադր­բե­ջա­նի ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան ղե­կա­վա­րու­թյունն այ­սօր ո­րո­շում­ներ չի կա­յաց­նում, բո­լոր ո­րո­շում­նե­րը հա­մա­ձայ­նեց­վում կամ ուղ­ղա­կիո­րեն թե­լադր­վում են Թուր­քիա­յի կող­մից, ու այդ հան­գա­ման­քը նոր ի­րո­ղու­թյուն է ստեղ­ծում դի­վա­նա­գի­տու­թյան մեջ: Դա մեծ հաղ­թա­թուղթ է մեզ հա­մար, ու ռազ­մի դաշ­տում գրան­ցած հա­ջո­ղու­թյուն­նե­րը քա­ղա­քա­կան հար­թա­կում ամ­րապն­դե­լիս պետք է կա­րո­ղա­նանք ճիշտ ու թի­րա­խա­յին կի­րա­ռել այն: Եվ­րո­պա­կան Միու­թյա­նը, օ­րի­նակ, պետք է ա­սենք, որ ե­թե եր­կա­կի ստան­դարտ­նե­րով չեք ա­ռաջ­նորդ­վում, ա­պա հենց այ­սօր թե՛ Հա­յաս­տա­նին, թե՛ Ար­ցա­խին Վրաս­տա­նին տրա­մադ­րած դրա­մա­կան ա­ջակ­ցու­թյան չա­փով գու­մար հատ­կաց­րեք ադր­բե­ջա­նա­կան վայ­րա­գու­թյուն­նե­րից տու­ժած դպ­րոց­նե­րը, ման­կա­պար­տեզ­ներն ու մշա­կու­թա­յին օ­ջախ­նե­րը վե­րա­կանգ­նե­լու հա­մար:
-Մի­ջազ­գա­յին կա­ռույց­նե­րը, հոգևոր ու մշա­կու­թա­յին կենտ­րոն­նե­րի հր­թի­ռա­կո­ծու­մը դա­տա­պար­տե­լուց բա­ցի, այլ քայ­լեր ձեռ­նար­կե՞լ են, թե՞ նո­րից բա­վա­րար­վել են «խիստ ան­հան­գս­տու­թյուն հայտ­նե­լով» միայն:
-Շու­շիի Ղա­զան­չե­ցոց ե­կե­ղե­ցու հրե­տա­կո­ծու­թյան մա­սով դի­մել եմ Ե­կե­ղե­ցի­նե­րի հա­մաշ­խար­հա­յին կազ­մա­կեր­պու­թյա­նը, բայց նմա­նա­տիպ կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րը, հիմ­նա­կա­նում, հայ­տա­րա­րու­թյու­նից դուրս որևէ այլ բան ա­նե­լու ու­նակ չեն: Պետք է հաս­կա­նանք ու ըն­դու­նենք՝ հիմ­նա­կան պատ­վա­րը մեր ուժն է ու զին­վո­րը: Մինչ Ադր­բե­ջա­նում ՄԱԿ-ի ներ­կա­յա­ցու­ցի­չը շտա­պում է վարձ­կան ա­հա­բե­կիչ­նե­րի հրե­տա­կոծ­ված Գյան­ջա քա­ղաք, ար­ցախ­ցի 24 հա­զար ե­րե­խա զրկ­ված է կր­թու­թյան ի­րա­վուն­քից: ՆԱ­ՏՕ-ի ան­դամ երկ­րի ինք­նա­թիռ­նե­րը գտն­վում են ՆԱ­ՏՕ-ի ոչ ան­դամ երկ­րի օ­դա­յին տա­րած­քում, իսկ ար­տա­քին աշ­խարհն աչք է փա­կում դրա վրա: Հար­ցե­րը բազ­մա­թիվ են: Մի­ջազ­գա­յին բո­լոր կա­ռույց­նե­րին դի­վա­նա­գի­տա­կան շատ կոշտ մե­թոդ­նե­րով պետք է հար­ցապն­դում­ներ ներ­կա­յաց­նենք: Օ­րի­նակ, շատ ու­ղիղ հարց­նենք՝ հա­վա­տա­րի՞մ են ար­դյոք ի­րենց իսկ հռ­չա­կած դե­մոկ­րա­տա­կան ար­ժեք­նե­րին ու մար­դու ի­րա­վունք­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյա­նը: Այս պա­տե­րազ­մը ցույց է տա­լիս, որ ար­ցա­խա­հա­յու­թյան ու ամ­բողջ հա­յու­թյան պա­հան­ջը՝ ճա­նա­չել Ար­ցա­խի ան­կա­խու­թյու­նը, այ­լընտ­րանք չու­նի պար­զա­պես, ու պետք է մի կողմ դնել բո­լոր տե­սա­կի նավ­թա­դո­լա­րա­յին, խա­վիա­րա­յին շա­հերն ու օր ա­ռաջ ճա­նա­չել Ար­ցա­խի ան­կա­խու­թյու­նը
-Թուր­քիա­յի ներգ­րավ­վա­ծու­թյունն Ադր­բե­ջա­նի հրահ­րած պա­տե­րազ­մին, ա­սում եք, հաղ­թա­թուղթ է մեր ձեռ­քին, այդ թեզն այ­սօր ա­ռաջ տա­նու՞մ ենք:
-Ադր­բե­ջա­նի ղե­կա­վա­րու­թյու­նը, ըստ իս, մե­ծա­գույն սխալ գոր­ծեց՝ իր բա­նա­կի կազ­մում Թուր­քիա­յի միջ­նոր­դու­թյամբ ներգ­րավ­ված ա­հա­բե­կիչ­նե­րին Ռու­սաս­տա­նի ու Ի­րա­նի սահ­ման­նե­րի մոտ տե­ղա­կա­յե­լով: Դա, բնա­կա­նա­բար, այդ եր­կր­նե­րին չան­հան­գս­տաց­նել չէր կա­րող: Ա­ռանց Թուր­քիա­յի Ադր­բե­ջա­նը որևէ քայլ չի ա­նում, նա դար­ձել է Թուր­քիա­յի մա­րիո­նե­տա­յին պե­տու­թյու­նը տա­րա­ծաշր­ջա­նում: Այդ հան­գա­ման­քը նույն­պես ան­հան­գս­տաց­նում է տա­րա­ծաշր­ջա­նի եր­կր­նե­րին: Բո­լո­րո­վին վեր­ջերս Ռու­սաս­տա­նի տար­բեր քա­ղաք­նե­րում ա­հա­բեկ­չա­կան ակտ կազ­մա­կեր­պե­լու մե­ղադ­րան­քով տար­բեր խմ­բա­վո­րում­ներ ձեր­բա­կալ­վե­ցին: Հս­տակ կա­րող ենք ար­ձա­նագ­րել՝ պայ­քար ենք մղում ոչ թե Ադր­բե­ջա­նի, այլ մի­ջազ­գա­յին ա­հա­բեկ­չա­կան կա­ռույց­նե­րի դեմ:
-Իսկ այդ ա­հա­զանգն աշ­խար­հին հաս­նու՞մ է:
-Ֆրան­սիա­յի նա­խա­գահ է­մա­նուել Մակ­րո­նի, ռու­սաս­տա­նյան տար­բեր մար­մին­նե­րի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը, օ­րի­նակ, վկա­յում են, որ ա­յո, Թուր­քիա­յի կող­մից ա­հա­բե­կիչ­ներ ար­տա­հա­նե­լու փաս­տը բո­լորն են ըն­դու­նում: Բա­ցի այդ, ա­հա­բե­կիչ­նե­րը վա­ղը-մյուս օրն ի­րա­կան գլ­խա­ցա­վանք են դառ­նա­լու հենց Ադր­բե­ջա­նի հա­մար: Թող լավ հի­շեն, թե ինչ­պես ժա­մա­նա­կին Շա­միլ Բա­սաևին, ջի­հա­դի ան­վան տակ, ներգ­րա­վե­ցին ար­ցա­խյան ա­ռա­ջին պա­տե­րազ­մում, բայց նա չդի­մա­ցավ ու լքեց մար­տա­դաշ­տը։


Զրույ­ցը՝
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 12413

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ