Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Բա­նակ­ցու­թ­յուն­նե­րը ոչ միայն ա­նի­մաստ են, այլև մեզ հա­մար վնա­սա­կար

Բա­նակ­ցու­թ­յուն­նե­րը ոչ միայն ա­նի­մաստ են, այլև մեզ հա­մար վնա­սա­կար
03.11.2020 | 00:48

ՀՀ արտ­գործ­նա­խա­րար Զոհ­րաբ Մնա­ցա­կա­նյա­նին էլ ի՞նչ է պետք հա­մոզ­վե­լու հա­մար, որ Ադր­բե­ջա­նի հետ ցան­կա­ցած մա­կար­դա­կով ու ձևա­չա­փով պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյու­նը, ո­րը թե­կուզ մա­սամբ կբ­խի Ար­ցա­խի և Հա­յաս­տա­նի շա­հե­րից, հայ­կա­կան զույգ պե­տու­թյուն­նե­րի անվ­տան­գու­թյան հրա­մա­յա­կա­նից, ա­նի­մաստ է, ո­րով­հետև այդ պե­տու­թյու­նը, միևնույն է, այդ պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյու­նը չի պահ­պա­նե­լու, ինչ­պես ան­ցյա­լում բազ­միցս չի պահ­պա­նել:


ՀՀ արտ­գործ­նա­խա­րա­րին էլ ի՞նչ է պետք հա­մոզ­վե­լու հա­մար, որ ագ­րե­սո­րի ու զո­հի միջև հա­վա­սա­րու­թյուն դնող, այ­սինքն` ար­դա­րու­թյան վրա թքած ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գա­հու­թյու­նը մեր մա­տից փուշ հա­նող չէ, քա­նի որ, վե­րոն­շյա­լից բա­ցի, Ադր­բե­ջա­նի նկատ­մամբ, չկա­րո­ղա­նա­լով կամ չցան­կա­նա­լով, չձեռ­նար­կեց որևէ մի­ջոց այն բա­նից հե­տո, երբ իր միջ­նոր­դու­թյամբ հոկ­տեմ­բե­րի 29-ին ձեռք բեր­ված պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րից ժա­մեր անց Ադր­բե­ջա­նը հեր­թա­կան ան­գամ կոպ­տո­րեն խախ­տեց այդ պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րը:
Ե­թե ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գա­հու­թյունն իր միջ­նոր­դու­թյամբ կող­մե­րի միջև ձեռք բեր­ված պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րի այս էլ ո­րե­րորդ ան­գամ խախ­տու­մից հե­տո Ադր­բե­ջա­նի հան­դեպ չի ձեռ­նար­կում որևէ մի­ջոց (այլ խն­դիր է` չկա­րո­ղա­նա­լու՞, թե՞ չցան­կա­նա­լու պատ­ճա­ռով…), կամ այդ կա­պակ­ցու­թյամբ հա­մա­պա­տաս­խան միջ­նոր­դու­թյամբ չի դի­մում հա­մա­նա­խա­գա­հող եր­կր­նե­րին, նույ­նիսկ չի հայ­տա­րա­րում, որ Ադր­բե­ջանն է խախ­տել պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րը (նվա­զա­գույ­նը գո­նե դա պետք է ա­ներ), այ­սինքն` շա­րու­նա­կում է գնալ ինք­նա­հե­ղի­նա­կազ­րկ­ման, ինք­նա­վար­կա­բեկ­ման ճա­նա­պար­հով, այլևս ի՞նչ հույ­սեր կա­պել նրա հետ, և գո­նե այ­սու­հետ ին­չու՞ մաս­նակ­ցել այդ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րին:


Խն­դի­րը սոսկ այն չէ, որ Եվ­րո­պա կամ ար­տեր­կիր հի­շյալ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րին մաս­նակ­ցե­լու նպա­տա­կով ՀՀ արտ­գործ­նա­խա­րա­րի ուղևոր­վե­լու հա­մար ծախս­վե­լու են հար­կա­տու­նե­րիս մի­ջոց­նե­րը, ո­րոն­ցով կա­րե­լի է մի քա­նի զրա­հա­բաճ­կոն գնել մեր զին­վոր­նե­րի հա­մար, թշ­նա­մու գն­դակ­նե­րից կամ ար­կի բե­կոր­նե­րից փր­կել մի քա­նի կյան­քեր:
Խն­դի­րը նաև այն է, որ ե­թե ՀՀ արտ­գործ­նա­խա­րա­րը կամ Հա­յաս­տա­նից որևէ այլ պաշ­տո­նյա այ­սու­հետ շա­րու­նա­կեն մաս­նակ­ցել այդ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րին, Մինս­կի խմ­բի ե­ռա­նա­խա­գա­հու­թյու­նը, կա­մա թե ա­կա­մա, տպա­վո­րու­թյուն է ստեղ­ծե­լու, թե հրա­դա­դար հաս­տա­տե­լու և հիմ­նախ­նդ­րի բա­նակ­ցա­յին լուծ­մա­նը հաս­նե­լու հա­մար իր միջ­նոր­դու­թյամբ ինչ-ինչ աշ­խա­տանք­նե­րի կա­տա­րու­մը շա­րու­նակ­վում է:


Դե, ե­թե շա­րու­նակ­վում է, ե­ռա­նա­խա­գա­հող պե­տու­թյուն­ներն ի­րենց պար­տա­վոր­ված չեն զգա­լու Ար­ցա­խի խա­ղաղ բնակ­չու­թյան հան­դեպ ոճ­րա­գոր­ծու­թյուն­նե­րի, նույ­նիսկ սպի­տակ ֆոս­ֆոր պա­րու­նա­կող զի­նամ­թեր­քի կի­րառ­ման, ինչ­պես նաև մի­ջազ­գա­յին ա­հա­բե­կիչ­նե­րի օգ­տա­գործ­ման հա­մար Ադր­բե­ջա­նի նկատ­մամբ պատ­ժա­մի­ջոց­ներ կի­րա­ռել, և ի­րենց ան­գոր­ծու­թյու­նը, հարկ ե­ղած դեպ­քում, բա­ցատ­րե­լու են, փոր­ձե­լու են ար­դա­րաց­նել բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րում հա­վա­սա­րակշ­ռու­թյուն պահ­պա­նե­լու և բա­նակ­ցա­յին գոր­ծըն­թա­ցը չտա­պա­լե­լու ձգտ­մամբ: Մի՞­թե սա ենք ու­զում… Մի՞­թե ու­զում ենք, որ ա­սեն` բա­նակ­ցու­թյուն­ներ են ըն­թա­նում, պետք է սպա­սել ար­դյուն­քին, իսկ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի ար­դյունքն ա­մեն ան­գամ լի­նի զրո, ինչ­պես ար­դեն բազ­միցս հա­մոզ­վել ենք:


ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գահ­ներ (Ի­գոր Պո­պո­վը ՌԴ-ից, Ստե­ֆան Վիս­կոն­տին Ֆրան­սիա­յից և Էնդ­րու Շո­ֆե­րը ԱՄՆ-ից) օ­րերս, ինչ­պես հայտ­նի է, հա­մա­տեղ հայ­տա­րա­րու­թյուն տա­րա­ծե­ցին, ո­րի հա­մա­ձայն, Հա­յաս­տանն ու Ադր­բե­ջա­նը Ժնևում հոկ­տե­բե­րի 30-ին կա­յա­ցած հան­դի­պում­նե­րի ար­դյուն­քում հա­մա­ձայ­նել, պայ­մա­նա­վոր­վել են մի շարք հրա­տապ քայ­լեր կա­տա­րել, այդ թվում՝ դա­դա­րեց­նել քա­ղա­քա­ցիա­կան բնակ­չու­թյան մի­տում­նա­վոր թի­րա­խա­վո­րու­մը։ Հայ­տա­րա­րու­թյու­նում մաս­նա­վո­րա­պես նշ­ված է.


«Հրա­դա­դա­րի կամ այլ պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րի ի­րա­կա­նաց­մա­նը զու­գա­հեռ ու ա­ռանց դրանց վնա­սե­լու, կող­մե­րը պայ­մա­նա­վոր­վել են ան­հա­պաղ կա­տա­րել մի շարք քայ­լեր, այդ թվում.


* Մի­ջազ­գա­յին մար­դա­սի­րա­կան ի­րա­վուն­քի հա­մա­ձայն, դի­տա­վո­րու­թյամբ չթի­րա­խա­վո­րել քա­ղա­քա­ցիա­կան բնակ­չու­թյա­նը և ոչ ռազ­մա­կան օ­բյեկտ­նե­րը։
* Ակ­տի­վո­րեն մաս­նակ­ցել ռազ­մի դաշ­տում ա­ճյուն­նե­րի նա­խա­պատ­րաստ­ման և փո­խա­նակ­ման ի­րա­կա­նաց­մա­նը՝ Կար­միր խա­չի մի­ջազ­գա­յին կո­մի­տեին և ԵԱՀԿ գոր­ծող նա­խա­գա­հի անձ­նա­կան ներ­կա­յա­ցուց­չին տրա­մադ­րե­լով անվ­տան­գու­թյան անհ­րա­ժեշտ ե­րաշ­խիք­ներ։
* Մեկ շա­բաթ­վա ըն­թաց­քում Կար­միր խա­չին և ԵԱՀԿ գոր­ծող նա­խա­գա­հի անձ­նա­կան ներ­կա­յա­ցուց­չին տրա­մադ­րել ռազ­մա­գե­րի­նե­րի ցու­ցա­կը՝ հա­սա­նե­լիու­թյան ա­պա­հով­ման և հե­տա­գա փո­խա­նակ­ման նպա­տակ­նե­րով։
* Հոկ­տեմ­բե­րի 10-ի հա­մա­տեղ հայ­տա­րա­րու­թյան 2-րդ կե­տին հա­մա­պա­տաս­խան, գրա­վոր ներ­կա­յաց­նել հրա­դա­դա­րի վե­րի­ֆի­կա­ցիա­յի հնա­րա­վոր մե­խա­նիզմ­նե­րի հետ կապ­ված դի­տար­կում­ներ և հար­ցեր»:


Ինչ­պես հայտ­նի է, հոկ­տեմ­բե­րի 10-ի մոս­կո­վյան հայ­տա­րա­րու­թյան 2-րդ կե­տում նշ­ված էր, որ հրա­դա­դա­րի ա­ռա­վել հս­տակ պայ­ման­նե­րը դեռ պետք է հա­մա­ձայ­նեց­վեն։
ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րի հոկ­տեմ­բե­րի 30-ի հայ­տա­րա­րու­թյու­նից պարզ է դառ­նում, որ Հա­յաս­տա­նի և Ադր­բե­ջա­նի արտ­գործ­նա­խա­րար­նե­րի մոս­կո­վյան հան­դի­պու­մից ու հոկ­տեմ­բե­րի 10-ի հի­շյալ հայ­տա­րա­րու­թյու­նից դեռ նույ­նիսկ 20 օր հե­տո էլ հրա­դա­դա­րի ա­ռա­վել հս­տակ պայ­ման­նե­րը, հրա­դա­դա­րի վե­րի­ֆի­կա­ցիա­յի (հրա­դա­դա­րի վե­րա­բե­րյալ կող­մե­րի հանձ­նա­ռու­թյան կա­տար­ման գործ­նա­կան ստուգ­ման) հնա­րա­վոր մե­խա­նիզմ­նե­րը դեռ ոչ միայն հա­մա­ձայ­նեց­ված չեն (էլ չենք խո­սում ներ­դր­ման մա­սին), այլև կող­մերն ի­րենց դի­տար­կում­ներն ու հար­ցերն էլ դեռ չեն ներ­կա­յաց­րել հրա­դա­դա­րի վե­րի­ֆի­կա­ցիա­յի հնա­րա­վոր մե­խա­նիզմ­նե­րի վե­րա­բե­րյալ, ըստ հոկ­տեմ­բե­րի 30-ի պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյան, դրանք դե­ռ նոր են ներ­կա­յաց­նե­լու:


Բնա­կա­նա­բար, հարց է ա­ռա­ջա­նում, թե կող­մե­րը (կամ` կող­մե­րից մե­կը) մինչև հոկ­տեմ­բե­րի 30-ը, ան­ցած 20 օր­վա ըն­թաց­քում նշ­ված գոր­ծից կարևոր ի՞նչ գոր­ծով են զբաղ­վել,, որ վե­րոն­շյալ խնդ­րով զբաղ­վե­լու, այն լու­ծե­լու ժա­մա­նակ, հնա­րա­վո­րու­թյուն չեն ու­նե­ցել: Իսկ ե­թե ցան­կու­թյուն չեն ու­նե­ցել, ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գահ­ներն ի­րենց հայ­տա­րա­րու­թյան մեջ ին­չու՞ չեն քն­նա­դա­տել, դա­տա­պար­տել ա՛յն կող­մի ան­գոր­ծու­թյու­նը, ո­րը չի կա­տա­րել մոս­կո­վյան հայ­տա­րա­րու­թյան 2-րդ կե­տով նա­խա­տես­վա­ծը` հրա­դա­դա­րի ա­ռա­վել հս­տակ պայ­ման­նե­րի հա­մա­ձայ­նե­ցու­մը, չնա­յած նրան, որ այդ ըն­թաց­քում եր­կու կող­մից էլ բազ­մա­հա­զար մար­դիկ են զոհ­վել, հաշմ­վել, վի­րա­վոր­վել:


Սա հռե­տո­րա­կան հարց է, ո­րով­հետև պատ­ճա­ռը պարզ է` ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գահ­ներն ինչ­պե՞ս կա­րող էին քն­նա­դա­տել, դա­տա­պար­տել, երբ ի­րենք նույն­պես մաս­նա­կից են այդ հան­ցա­վոր ան­գոր­ծու­թյա­նը: Ա­վե­լին. նրանք ար­դեն 4 տա­րի է, ինչ Ադր­բե­ջա­նից չեն պա­հան­ջում կա­տա­րել Վիեն­նա­յի և Սանկտ Պե­տեր­բուր­գի պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րը հրա­դա­դա­րի վե­րահ­սկ­ման, վե­րի­ֆի­կա­ցիա­յի մե­խա­նիզմ­նե­րի ներ­դր­ման վե­րա­բե­րյալ, իսկ ե­թե նույ­նիսկ ինչ-որ տեղ կի­սա­ձայն պա­հան­ջել են, ա­պա հաս­տա­տա­պես չեն ե­ղել հետևո­ղա­կան այդ հար­ցում:
Ինչ­պես ՀՀ ԱԳՆ-ից են հայտ­նել News.am-ին, նա­խա­րար Մնա­ցա­կա­նյա­նը հոկ­տեմ­բե­րի 30-ին ժնևյան հան­դիպ­ման ըն­թաց­քում ըն­դգ­ծել է վե­րի­ֆի­կա­ցիոն մե­խա­նիզմ­նե­րի դե­րը հրա­դա­դա­րի հաս­տատ­ման ու պահ­պան­ման գոր­ծում: Շատ էլ ճիշտ ու լավ է ա­րել, որ ըն­դգ­ծել է, թերևս բո­լորն էլ հաս­կա­նում են նշ­ված մեխս­նիզմ­նե­րի դերն ու ներ­դր­ման կարևո­րու­թյու­նը, բայց հե­տո՞…
Ի վեր­ջո, սա ի՞նչ կա­պի­կու­թյուն կամ «կլոու­նա­դա» է. ե­թե ԵԱՀԿ Մինս­կի հա­մա­նա­խա­գահ պե­տու­թյուն­նե­րի միջև հրա­դա­դա­րի և հիմ­նախ­նդ­րի խա­ղաղ կար­գա­վոր­ման առն­չու­թյամբ ոչ թե տա­րա­ձայ­նու­թյուն­ներ, հա­կա­սու­թյուն­ներ կան, այլ առ­կա է փո­խըմ­բռ­նում ու հա­մա­ձայ­նու­թյուն, ա­պա, ի՞նչ է, աշ­խար­հի գեր­տե­րու­թյուն­նե­րը, նրանց հետ էլ մի­ջու­կա­յին տե­րու­թյուն հան­դի­սա­ցող Ֆրան­սիան այն­քան ան­զո՞ր են, որ չեն կա­րո­ղա­նում կար­գի հրա­վի­րել Ադր­բե­ջա­նին ու ստի­պել կա­տա­րել ստանձ­նած պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րը, ի­րենց իսկ միջ­նոր­դու­թյամբ ու մաս­նակ­ցու­թյամբ ձեռք բեր­ված պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րը…


Դեռ 80-ա­կան թվա­կան­նե­րի սկզ­բին ԱՄՆ-ի հե­տա­խու­զու­թյու­նը հրա­պա­րա­կեց Բրեժնևի ար­բա­նյա­կա­յին լու­սան­կա­րը` Ղրի­մի թե­րակղ­զու ա­մա­ռա­նո­ցում նս­տած, «Պրավ­դան» կար­դա­լիս: Նույ­նիսկ թեր­թի տա­ռերն էին երևում: Նույն հնա­րա­վո­րու­թյունն ու­ներ և ու­նի նաև Ռու­սաս­տա­նը, ու սա դեռ` 80-ա­կան­նե­րին: Հե­տո Ֆրան­սիան էլ ձեոք բե­րեց այդ հնա­րա­վո­րու­թյու­նը: ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րը հրա­դա­դա­րի ի՞նչ վե­րի­ֆի­կա­ցիա­յի մե­խա­նիզմ­նե­րի մա­սին են խո­սում, երբ տիե­զեր­քից ի­րենց ար­բա­նյակ­նե­րի մի­ջո­ցով ար­ված լու­սան­կար­նե­րից շատ լավ գի­տեն ու կա­րող են ի­մա­նալ, թե ա­ռա­ջի­նը Հա­յաս­տա­նի՞ց, թե՞ Ադր­բե­ջա­նից են կրա­կել հրա­նոթ­նե­րը, տան­կե­րը, «Սմերչ»-նե­րը…


Ադր­բե­ջա­նը շատ լավ հաս­կա­ցել է, որ այն, ին­չով զբաղ­ված է ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գա­հու­թյու­նը, ի­րեն բնավ հետ չի կա­րող պա­հել Ար­ցա­խի բնա­կա­վայ­րե­րը, խա­ղաղ բնակ­չու­թյա­նը, քա­ղա­քա­ցիա­կան են­թա­կա­ռուց­վածք­ներն ա­մեն օր զանգ­վա­ծա­յին կեր­պով հր­թի­ռա­կո­ծե­լու, ռմ­բա­կո­ծե­լու, Ար­ցա­խը հա­յա­թա­փե­լու քայ­լե­րից և իր ցե­ղաս­պան մտադ­րու­թյու­նից, ո­րը փոր­ձում է ի­րա­կա­նաց­նել Թուր­քիա­յի հետ: Հաս­կա­ցել է նաև, որ ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գա­հու­թյու­նը մի­ջոց­ներ չի ձեռ­նար­կե­լու նույ­նիսկ Թուր­քիա­յի կող­մից Ադր­բե­ջան և իր կող­մից Ար­ցախ տե­ղա­փոխ­վող հա­զա­րա­վոր ա­հա­բե­կիչ­նե­րի, վարձ­կան­նե­րի առն­չու­թյամբ: Եվ գոր­ծում է լկ­տի և ան­պա­տիժ, պատժ­վում միայն հա­յե­րիս կող­մից։
Հոկ­տեմ­բե­րի 31-ին հայտ­նի դար­ձավ, որ նույն օր­վա ա­ռա­վո­տյան, ժա­մը 07:08-ի սահ­ման­նե­րում հա­կա­ռա­կոր­դը, խախ­տե­լով Ժնևում՝ խա­ղաղ բնա­կա­վայ­րե­րը չթի­րա­խա­վո­րե­լու մա­սին ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րի միջ­նոր­դու­թյամբ Հա­յաս­տա­նի արտ­գործ­նա­խա­րար Զոհ­րաբ Մնա­ցա­կա­նյա­նի և Ադր­բե­ջա­նի ԱԳՆ Ջեյ­հուն Բայ­րա­մո­վի (Հա­յաս­տա­նի և Ադր­բե­ջա­նի) ձեռք բեր­ված պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյու­նը, հր­թի­ռա­կո­ծել է Ստե­փա­նա­կերտն ու Շու­շին: Ստե­փա­նա­կեր­տում թշ­նա­մա­կան ու­ժե­րի թի­րա­խում հայ­տն­վել են կենտ­րո­նա­կան շու­կան ու մեկ բնա­կե­լի տուն, Շու­շիում հա­կա­ռա­կոր­դի հար­ված­նե­րի հետևան­քով քա­ղա­քա­ցիա­կան բնակ­չու­թյու­նից մար­դիկ են վի­րա­վոր­վել:


Նույն օ­րը ՀՀ արտ­գործ­նա­խա­րար Զոհ­րաբ Մնա­ցա­կա­նյա­նը թվի­թե­րյան իր է­ջում անգ­լե­րե­նով գրա­ռում կա­տա­րե­լով, հայ­տա­րա­րեց. «Ադր­բե­ջանն այս ան­գամ ֆոս­ֆո­րա­յին զի­նամ­թերք է օգ­տա­գոր­ծել Ար­ցա­խում՝ ան­տառ­նե­րի վրա, բնա­կա­վայ­րե­րի մո­տա­կայ­քում, որ­տեղ բազ­մա­թիվ խա­ղաղ բնա­կիչ­ներ են ապ­րում:
Այն, ինչ ա­նում է Ադր­բե­ջա­նը, ստանձ­նած պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րի նկատ­մամբ լիա­կա­տար ան­հար­գա­լից վե­րա­բեր­մունք, շա­րու­նակ­վող ագ­րե­սիա, խա­ղաղ բնակ­չու­թյան ոչն­չա­ցում և ար­գել­ված զեն­քի օգ­տա­գոր­ծում է»:
ՀՀ արտ­գործ­նա­խա­րարն ի­րա­կա­նու­թյու­նը, ընդ­հա­նուր առ­մամբ, ճիշտ է ներ­կա­յաց­րել, միայն թե «նկատ­մամբ» բա­ռից հե­տո բաց է թո­ղել «հեր­թա­կան ան­գամ» բա­ռե­րը, իսկ «լիա­կա­տար ան­հար­գա­լից վե­րա­բեր­մունք»-ն էլ այս դեպ­քում շատ մեղմ է աս­ված:


Բա­ցի թվի­թե­րյան հի­շյալ գրա­ռու­մից, Մնա­ցա­կա­նյանն օ­րերս «Sputnik International»-ի հետ հար­ցազ­րույ­ցում նշել է.
«Հա­յաս­տա­նը և Ադր­բե­ջա­նը հա­մա­ձայ­նու­թյան են ե­կել ԵԱՀԿ մշ­տա­դի­տարկ­ման խմ­բի ընդ­լայն­ման և հրա­դա­դա­րի հե­տաքն­նու­թյան մե­խա­նիզ­մի հաս­տատ­ման վե­րա­բե­րյալ, սա­կայն հե­տա­գա­յում Ադր­բե­ջա­նը հրա­ժար­վեց ի­րա­գոր­ծել այս պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյու­նը: Սա ի ցույց է դնում, որ ոչ ե­րեկ, և ոչ էլ այ­սօր Ադր­բե­ջա­նը հե­տաքր­քր­ված չէ կա­յուն ու վե­րահս­կե­լի հրա­դա­դա­րի հաս­տատ­մամբ»։
ՀՀ արտ­գործ­նա­խա­րա­րը նկա­տի ու­նի Վիեն­նա­յի և Սանկտ Պե­տեր­բուր­գի պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րը, ո­րոնք, ի դեպ, վե­րա­բե­րում են նաև ԵԱՀԿ մշ­տա­դի­տարկ­ման խմ­բի ի­րա­վա­սու­թյուն­նե­րի ընդ­լայն­մա­նը, շփ­ման գծում տեխ­նի­կա­կան այն­պի­սի մի­ջոց­նե­րի տե­ղադր­մա­նը, կի­րառ­մա­նը, ո­րոնք թույլ կտան ար­ձա­նագ­րել, թե ա­ռա­ջի­նը որ կողմն է խախ­տել հրա­դա­դա­րը:
Նկա­տի ու­նե­նա­լով Զոհ­րաբ Մնա­ցա­կա­նյա­նի վե­րոն­շյալ հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը և, ընդ­հան­րա­պես, վե­րը շա­րադր­վա­ծը, ժա­մա­նակն է ար­դեն հետևու­թյուն կա­տա­րե­լու, որ ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րի կամ որևէ այլ ձևա­չա­փով Ադր­բե­ջա­նի հետ բա­նակ­ցե­լը և ինչ-որ պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­ներ ձեռք բե­րե­լը ոչ միայն ա­նի­մաստ են, ոչ միայն ժա­մա­նա­կի ու մի­ջոց­նե­րի վատ­նում են, այլև վնա­սա­կար այն ի­մաս­տով, որ այդ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րը երևու­թա­կա­նու­թյուն կամ պատ­րանք են ստեղ­ծում, թե հրա­դա­դա­րի հաս­տատ­ման, խնդ­րի խա­ղաղ կար­գա­վոր­ման ինչ-որ գոր­ծըն­թաց կա, պետք է սպա­սել դրա ար­դյուն­քին, մինչ­դեռ այդ գոր­ծըն­թացն ի­րա­կա­նում չկա, այդ ուղ­ղու­թյամբ ցան­կա­ցած նա­խա­ձեռ­նու­թյուն, դեռ նոր ծն­ված, վի­ժեց­վում է Ադր­բե­ջա­նի կող­մից:


Պարզ է և ան­վի­ճե­լի, որ քա­նի դեռ չկան, ա­վե­լի ճիշտ, քա­նի դեռ չեն կի­րառ­վում վերի­ֆի­կա­ցիա­յի մե­խա­նիզմ­ներ, ա­վե­լին` քա­նի դեռ, դրան զու­գա­հեռ, աս­պա­րե­զում չկան հրա­դա­դա­րի ռե­ժի­մի չա­փո­րո­շիչ­նե­րը և սահ­ման­ված չէ, թե հրա­դա­դարն ա­ռա­ջի­նը խախ­տած կող­մը մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թյան կամ գո­նե ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գա­հող եր­կր­նե­րի կող­մից ինչ պա­տաս­խա­նատ­վու­թյան է են­թարկ­վե­լու, նրա նկատ­մամբ ինչ պատ­ժա­մի­ջոց­ներ են կի­րառ­վե­լու, հրա­դա­դար լի­նել չի կա­րող:


Կա­րող է հարց ա­ռա­ջա­նալ, թե ար­դյոք պե՞տք է բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րից հրա­ժար­վել նույ­նիսկ այն դեպ­քում, ե­թե դրանք հրա­վիր­վեն հենց վեր­իֆի­կա­ցիա­յի մե­խա­նիզմ­նե­րի և հրա­դա­դա­րի ռե­ժի­մի չա­փո­րո­շիչ­նե­րի մշակ­ման կամ հա­մա­ձայ­նեց­ման շուրջ Ադր­բե­ջա­նի հետ բա­նակ­ցե­լու, եր­կուս­տեք պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­ներ ձեռք բե­րե­լու նպա­տա­կով: Ա­յո՛, քա­նի դեռ ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գա­հող­նե­րը կամ ՀՀ-ին բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի հրա­վի­րող­նե­րը (հրա­վի­րո­ղը) Հա­յաս­տա­նին ե­րաշ­խիք չեն տվել, որ Ադր­բե­ջա­նը պահ­պա­նե­լու է ձեռք բեր­ված պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րը, ու նա­խա­պես չեն սահ­մա­նել ու հայ­տա­րա­րել, թե պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­նե­րը խախ­տող կող­մի նկատ­մամբ ինչ պատ­ժա­մի­ջոց­ներ են կի­րառ­վե­լու:


Ար­թուր ՀՈՎ­ՀԱ­ՆԻ­ՍՅԱՆ

Դիտվել է՝ 5527

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ