Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Արևմուտքը ԱՄՆ-ի գլխավորությամբ դարձել է պատժիչ ջոկատ

Արևմուտքը ԱՄՆ-ի գլխավորությամբ  դարձել է պատժիչ ջոկատ
08.06.2012 | 00:58

Սադամ Հուսեյնը ոչնչացվեց, բայց դրանից Իրաքը չդարձավ դեմոկրատական և ազատ: Կյանքն Իրաքում ամենևին էլ չլավացավ: Քադաֆիին ողջ-ողջ թաղեցին, բայց Լիբիան այսօր, վաղն էլ հույս չկա, թե ավելի լավ կլինի, քան Քադաֆիի օրոք: Խորհրդային զինվորից հետո Աֆղանստան մտած դաշնային ուժերը ոչ մի լավ բան չբերեցին նրա ժողովրդին և ոչ էլ վերացրին ամերիկացիների իսկ ծնած ալ-Քաիդայի հետնորդներին: Աֆղանստանը դարեր շարունակ եղել է տոհմատիրական երկիր, թեպետ այսօր աֆղան մոջահեդները հիանալի տիրապետում են զենքի բոլոր տեսակներին: Ասելիքս այն է, որ աֆղանցու մտածելակերպը դարեր շարունակ եղել և մնում է տոհմատիրական: Ոչ ոք ինձ չի կարող համոզել, որ եվրոպական մտածելակերպով դաստիարակված Քարզայն իր տանը մոջահեդի պես չի մտածում եվրոպացու մասին: Եթե արևմտյան ուժերը խոստացած ժամկետում հեռանան Աֆղանստանից, համոզված եմ, որ կարճ ժամանակ անց թալիբան ուժերը նորից իշխանության կգան: Արդեն քանի տարի է, մինչև ատամները զինված արևմտյան ուժերը կարողանո՞ւմ են տիրել ողջ աֆղանական տարածքին: Ո՛չ: Վերջացել են չեչենական երկու պատերազմները, ռուսները լիարժեք տիրապետո՞ւմ են Հյուսիսային Կովկասին: Ո՛չ, դարձյալ ոչ: Ազգերի առաջնորդը լավ էր հասկացել չեչենական ոգին: Այդ ոգին անմեռ է, և այն կարող է մեռնել միայն չեչենի ֆիզիկական լիակատար ոչնչացմամբ: Մեծ հաշվով նույնն է նաև աֆղանցին: Վերջին հաշվով` ի՞նչ է ուզում Արևմուտքը նրանցից: 22 տարի արդեն Աֆղանստանը պատերազմի մեջ է: Պատերազմը նրանց չի զարգացնում տնտեսապես, նրանց արդյունաբերությունը չի զարգանում, և ոչ էլ փոխվում է նրանց կենցաղը: Այժմ էլ, ինչպես հարյուրավոր տարիներ առաջ, մորուքավոր տղամարդը կամ չադրայով կինը արևելյան տիպի շուկայում առևտուր են անում, և ոչ ոք չի կարող ասել, թե նրանց ներքնաշորի մեջ զենքի ինչ տեսակ է թաքնված: Եթե ամերիկացիք դարեր շարունակ միսիոներական կազմակերպությունների միջոցով, որի արդյունքը շատ չնչին է եղել, փորձել են իրենց նպատակները տարածել աշխարհով մեկ, ապա այսօր նրանք` ապավինած իրենց հզոր ուժին, փորձում են «քաղաքակրթություն» տարածել, որի տակ վերջին հաշվով նրանց տնտեսական շահն է: Խորհրդային պետության փլուզումից հետո ամերիկացիք որևէ երկրում խաղաղություն չեն հաստատել, ուր մտել են, միայն մահ ու ավեր են տարածել: Մինչև խորհրդային պետության փլուզումն այդ նույն ռեժիմները կային, բայց ոչ մեկը չէր հանդգնում տապալել նրանց: Քսան տարում Ամերիկան իսկական «քուչի տղու» մակարդակով լուծում է իրեն դուր չեկող ռեժիմների հարցը: Արաբական գարունը դեռ չի ավարտվել, այն կավարտվի երրորդ համաշխարհային պատերազմով, եթե Ամերիկան շարունակի իրեն ցանկալի վախճանին հասցնել Սիրիայում տիրող ռեժիմը: Ընդհանրապես աշխարհում տիրող օրենք է` չմիջամտել ինքնիշխան պետությունների ներքին գործերին: Սիրիայում ընդդիմադիր ուժերը (ավելի շուտ դրանք կարելի է անվանել արևմտյան դավադիր ուժեր) դեռ չեն կարողացել աճել և դառնալ երկրի քաղաքական կյանքում ռեալ գործոն, իսկ դա հնարավոր կլիներ, եթե սիրիացի ժողովուրդն ամբողջությամբ դուրս գար տիրող ռեժիմի դեմ և սատարեր զինված խմբավորումներին: Աշխարհում ընդունված կարգ է նաև օգնել ռեալ ընդդիմադիր ուժերին, ժամանակավոր իշխանությանը, ընդհուպ ճանաչել նաև երկու ուժերին (կառավարություն և ընդդիմադիր ժամանակավոր կառավարություն), բայց և ոչ մեկին միջազգային իրավունքի նորմերով չի թույլատրվել զինված միջամտությամբ օգնել որևէ ուժի: Եթե այդպես լինի, ցանկացած պահի կարելի է կազմակերպված սադրանքի միջոցով ցանկացած երկրում (նկատի ունեմ թույլ երկրում. չեչենական երկու պատերազմների ժամանակ ինչո՞ւ Արևմուտքը հավայի խոսակցությունից դենը չէր անցնում. նույնը կարելի է ասել 2008 թ. ռուս-վրացական պատերազմի մասին) հրահրել մի քանի հարյուր սպանություն, զինել կառավարողներից դժգոհ մի քանի ավազակի, և միջամտության առիթը պատրաստ կլինի: Այդպիսի միջամտության առիթ է պատրաստվել Սիրիայի համար: Հասկանալի պատճառներով ԱՄՆ-ը չի կարողանում օգտվել ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի լիազորություններից: Քադաֆիի հարցով խաբված ռուսները երկրորդ սխալը թույլ չեն տա: Ինքնագլուխ գործելու դեպքում, թեկուզ մի քանի դաշնակցի հետ, ԱՄՆ-ը կստանա ռուսական դիմադրությունը: Ռուսները լավ են հասկանում, որ Ասադի ռեժիմի տապալումով ռուսական նավերի համար Միջերկրական ծովի ոչ մի տաք ափ այլևս չի մնա: Խորհրդային պետության տարիների քրտնաջան աշխատանքը նորաստեղծ Ռուսաստանի ապաշնորհ կառավարողները մի քանի տարում ջուրը գցեցին: Սիրիան օդի պես անհրաժեշտ է Ռուսաստանին: Սիրիան կորցնելով, վաղը այդ նույն ուժերը կբախեն Իրանի դռները: Այսօր Սիրիայում չի կարելի պարտվել: ԱՄՆ-ը չի կարող Ռուսաստանի կտրուկ «ո՛չ»-ի դեպքում գործել ինքնուրույն: Այսօր Ռուսաստանի ռազմական տեխնիկան ի զորու է ոչնչացնելու ամերիկյան ցանկացած ուժ աշխարհի ցանկացած կետում: Սիրիայում բանն ամենևին էլ Ասադի ռեժիմը չէ: Թուրքիայում տարիներ շարունակ քրդերի պակաս արյուն չի հոսում, բայց Ամերիկայի ո՛չ աչքն է տեսնում, ո՛չ էլ ականջը լսում: Եթե որևէ երկրում կա Ամերիկայի շահը, ուրեմն այդտեղ Ամերիկան մարդասեր է, հակառակ դեպքում նրա սրատես աչքը ոչինչ չի նկատում: Արաբական աշխարհը դեռևս մի քսան տարի այլևս որպես ռեալ որևէ ուժ չի ներկայացնում Իսրայելի համար: Արաբական գարունը Իսրայելի գարունն է: Այդ գարունը լիակատար կլինի, եթե տապալվի արաբական վերջին ուժեղ պետությունը` Սիրիան: Թող ոչ մեկին զարմանալի չթվա, որ ալ-Քաիդան էլ է գործում Սիրիայում ընդդեմ Ասադի: Ամերիկան իր նպատակին հասնելու համար պատրաստ է համագործակցելու ցանկացած ռեակցիոն ուժի հետ: ԽՍՀՄ-ի դեմ պայքարում ալ-Քաիդան առաջին շարքերում էր, իսկ այսօր նա պայքարում է այդ ալ-Քաիդայի դեմ, այսինքն` նրանց միշտ խառն աշխարհ է պետք, քանզի այդ խառնակչությունից է ավելանում նրանց երկրի հարստությունը: Բնակլիմայական, բնական ռեսուրսներից զուրկ Անգլիան ասածիս վկան է: Ինչպես տեսնում ենք, 20 տարի է, որ չկա «չարի կայսրությունը», բայց չարությունն աշխարհից չի պակասել, նույնիսկ ավելացել է: Հետևաբար, բանն ամենևին էլ «չարի կայսրությունը» չէր, ավելին, այդ «չարի կայսրությունը» յուրօրինակ զսպաշապիկ էր իսկական «չարի կայսրությունների» համար:


Սոկրատ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3324

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ