«Իմ նպատակն այն է, որ այս ընտրություններից հետո Բերդի ժողովրդի կյանքում լուրջ դրական փոփոխություն լինի» (տեսանյութ)

Հայաստանի Հանրապետության ողջ տարածքը բուռն իրարանցման մեջ է: Ընթանում է տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրության գործընթացը: Բնական է, աչքից հեռու, մայրաքաղաքից կտրված տարածաշրջաններում այդ ամենն այլ կերպ է ընկալվում ու մեկնաբանվում: Մենք օրերս այցելել ենք նման բնակավայրերից մեկն ու փորձել ի մոտո ծանոթանալ այն ամենին, ինչը կոչվում է նախընտրական պայքար և ընտրություններին հաջորդող ապագա սպասելիքներ` այդ երևույթների ոչ մայրաքաղաքային ձևաչափով: Մեր ընտրությունը կանգ է առել սահմանամերձ Բերդ քաղաքի վրա, որտեղ, մեզ հասած տեղեկությունների համաձայն, մրցակցություն է սպասվում երկու ՀՀԿ-ականների` գործող քաղաքապետ Անդրանիկ Շառյանի և Հայաստանի էլեկտրացանցերի Բերդի մասնաճյուղի ղեկավար Հարություն Մանուչարյանի միջև: Իհարկե, այստեղ քաղաքապետի ևս երկու թեկնածու կա` մեկ անկուսակցական և մեկ ԲՀԿ-ական, սակայն, ըստ շրջանառվող լուրերի, «de facto» նրանք մրցակցությունից դուրս են: ՈՒստի մենք փորձեցինք ի մի բերել այն ամբողջ անցուդարձը, որը ծավալվում է երկու համակուսակիցների նախընտրական համապատկերում:
Ասել, թե հաճելիորեն տպավորված ենք Բերդի արտաքին տեսքից և բնակիչների բարոյահոգեբանական վիճակից, մեղմ ասած, կլինի չափազանցություն: Ամենուր զգալի էր անտարբերության, ավելին` անտերության դրոշմը: Թե՛ քաղաքի արտաքին տեսքը, թե՛ տեղացիների հուսահատ, դրական որևէ փոփոխության հանդեպ հավատ չտածող տրամադրությունը ցավալի ու անվիճելի իրողություններ էին, որոնց ականատես եղանք մեր այցելության, տեղացիների հետ շփումների ընթացքում: Մարդիկ վախվորած էին, հիմնականում խոսում էին առանց ներկայանալու, առանց կոնկրետացնելու իրենց ասելիքը: Սակայն ասելիք կար, և մենք ինչ-ինչ խոստովանություն-գանգատներ` ուղղված ներկա քաղաքապետին և տեղական իշխանություններին, այնուամենայնիվ, լսեցինք բերդցիներից: Փորձենք առանձնացնել «ամենաուշագրավները»:
Բերդում քաղաքապետի նախորդ ընտրությունից հետո պատվավոր քաղաքացու կոչումներ են շռայլվել այնպիսի մարդկանց, որոնց նկարագիրը կասկած է հարուցում: Այդ մասին մենք կարդացել էինք տարբեր հրապարակումներում և փորձեցինք տեղացիներից պարզել, թե ինչի համար են արժանացել պատվավոր քաղաքացու կոչման Ղազարյան Արթուրը (մականունը` Քանաքեռցի Տույ), նրա եղբայրը` Ղազարյան Անդրանիկը: Մարդիկ նախ ասացին, որ այդ կոչումները նրանց շնորհվել են «անլեգալ», քանզի որևէ դրական արժանիք վերագրել այդ մարդկանց դժվար է: Նրանց միակ «արժանիքը» սկսվում և ավարտվում է Բերդի քաղաքապետի նախորդ ընտրությունների ընթացքում գործող քաղաքապետին սատարելու և կասկածելի ծառայություններ մատուցելու շրջանակներում: Ի դեպ, որքան էլ տարօրինակ թվա, Բերդի բնակիչները գանգատվում էին, որ Ա. Շառյանին մատուցած համանման ծառայությունների հարցում չի թերացել նաև Տավուշի մարզպետ Արմեն Ղուլյանը, որ նույնպես, վերը թվարկվածների հետ, նույն որոշմամբ արժանացել է պատվավոր քաղաքացու կոչման, ու այդ փաստը նույնպես մնում է գաղտնի:
Պակաս վրդովված չէին մարդիկ այն պատճառով, որ մարշալ Բաղրամյանի տնկած եղևնին «կալանավորված» է անհայտ զինվորի հուշակոթողի տարածքում կառուցված օբյեկտի խոհանոցում:
Վաճառվել է քաղաքի միակ մանկական խաղահրապարակը:
Առհասարակ, քաղաքում վաճառված է այն ամենը, ինչ կարելի էր ու չէր կարելի վաճառել, ներառյալ մայթերին գտնվող աստիճաններն ու դրանց հարող տարածքները, որոնք ներկայումս ցանկապատված են ու ամուր «պաշտպանված» տեղացիների երթևեկից:
Բերդցիների համար անհասկանալի են մնում փողերի լվացման աղաղակող երևույթները. պետբյուջեից հատկացվող գումարները վերջին 10 տարում չեն ունեցել նպատակային կիրառություն Բերդում: Ո՛չ քաղաքն է բարեկարգվել, ո՛չ կարիքավոր մարդկանց վիճակն է բարելավվել, ո՛չ աշխատատեղեր են ստեղծվել:
Մենք հարցրինք, թե նման իրավիճակում ինչ ակնկալիքներ ունեն մարդիկ առաջիկա ընտրություններից: Նրանց մեծ մասն ուղղակի հարկ չհամարեց պատասխանել այդ հարցին, սակայն ոմանք, այնուամենայնիվ, խոստովանեցին, որ ինչ-ինչ սպասելիքներ ունեն ՀՀԿ-ական նոր թեկնածուից` Հարություն Մանուչարյանից, որը վերջին տարիներին բավական աշխատանքներ է իրականացրել իրենց քաղաքի համար ու եթե շարունակի նույն ոգով, ապա հնարավոր է, որ մի բան փոխվի Բերդի ու բերդցիների կյանքում:
Մեր տեսած համընդհանուր պատկերը բնավ ցանկություն չէր առաջացնում հանդիպելու և հարցուպատասխանի մեջ մտնելու գործող քաղաքապետի հետ. փաստերն ինքնին խոսուն էին ու աղաղակող: ՈՒստի փորձեցինք հասկանալ, թե քաղաքապետ ընտրվելու դեպքում ինչ է պատրաստ անելու իր քաղաքի համար Հարություն Մանուչարյանը, որի նախընտրական խոստումները հույս են ներշնչում: Եվ որպեսզի մերկապարանոց հայտարարություն չթվա ասվածը, ստորև ներկայացնում ենք քաղաքապետի թեկնածուի նախընտրական խոստումների ցանկը:
1. Հատուկ վերաբերմունք պատերազմի և աշխատանքի վետերանների, զոհված ազատամարտիկների ընտանիքների նկատմամբ:
2. Հատուկ վերաբերմունքի արժանացնել նախադպրոցական տարիքի երեխաներին, մանկապարտեզներում երեխաների խնամքը դարձնել անվճար:
3. Քաղաքի ճանապարհների բարեկարգման աշխատանքների շարունակականության ապահովում:
4. Չգազիֆիկացված թաղամասերի գազիֆիկացում:
5. Մատակարարվող խմելու ջրի որակի բարձրացում, ջրամատակարարման տևողության երկարացում` ընդհուպ մինչև շուրջօրյա ջրամատակարարում:
6. Բազմահարկ շենքերի տանիքների և շքամուտքերի նորոգում, բակերի բարեկարգում:
7. Աղբահանության կանոնավոր իրականացում քաղաքի բոլոր թաղամասերում:
8. Քաղաքային կոյուղու և ոռոգման ցանցերի վերանորոգում, նոր թաղամասերում դրանց ստեղծում:
9. Սպորտային և մշակութային միջոցառումների կանոնավոր կազմակերպման ավանդույթի ձևավորում և դրանց շարունակականության ապահովում:
10. Մանկական խաղահրապարակների և զբոսայգիների կառուցում:
11. Ներքաղաքային երթուղիների ստեղծում, տրանսպորտի կանոնավոր աշխատանքի ապահովում:
12. Նպաստել քաղաքում նոր աշխատատեղերի ստեղծմանը:
13. Նպաստել զբոսաշրջության զարգացմանը տարածքում:
14. Մշտական ուշադրության դրսևորում սոցիալապես անապահով ընտանիքների հանդեպ, նրանց բարեկեցության բարձրացմանը նպաստող քայլերի ձեռնարկում:
15. Ոռոգման տակ գտնվող մշակելի հողերի շահագործում, նոր հողատարածքների ներգրավում մշակման աշխատանքներում: Մեքենատրակտորային կայանի ստեղծում և դրանց անխափան աշխատանքի ապահովում:
16. Բնակչության բարոյահոգեբանական վիճակի բարելավում, բնակիչների և ՏԻՄ մարմինների միջև անմիջական կապի ապահովում:
17. Համագործակցություն տարածքի բոլոր հիմնարկ ձեռնարկությունների և համայնքների միջև:
Իհարկե, նախընտրական գործընթացներում միշտ էլ թղթի վրա խոստումներ են շռայլում: Բայց հաճախ խոստացողն ինքն էլ չգիտի, թե ինչ է գրված իր նախընտրական ծրագրում: Նման երևույթի ականատես լինելու մտավախությամբ էլ հանդիպեցինք Բերդի քաղաքապետի թեկնածու ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ ՄԱՆՈՒՉԱՐՅԱՆԻՆ և նրա նախընտրական խոստումների համատեքստում ունեցած զրույցի ընթացքում մեզ համար պարզ դարձավ, որ այդ մարդն իր խոսքի տերն է ու գործի նվիրյալը: Դրանում դժվար չէ համոզվել` կարդալով այս և առաջիկա հրապարակումները Բերդ քաղաքի իրականության մասին:
-Պարո՛ն Մանուչարյան, Դուք բավական պատասխանատու պաշտոն եք զբաղեցնում ներկայում, ստանում եք բարձր աշխատավարձ, բայց ցանկանում եք թողնել այդ պաշտոնը, մտնել քաղաքական դաշտ, դառնալ Բերդի քաղաքապետ: Ո՞րն է Ձեր նպատակը:
-Նշեմ, որ իմ ֆինանսական եկամուտները միայն էլեկտրացանցի աշխատանքով չեն պայմանավորված: Ես միշտ ունեցել եմ և ունեմ նաև մասնավոր բիզնես: Քաղաքապետ դառնալուց հետո թողնելու եմ և՛ էլեկտրացանցի աշխատանքը, և՛ մասնավոր բիզնեսը: Կարճ ասած` ես ֆինանսական շահագրգռություն չունեմ` քաղաքապետ դառնալու նպատակի հետ կապված: Ընդամենը ճշմարտությունն այն է, որ ես հասել եմ մի մակարդակի, որը, որպես Բերդի իրավիճակով մտահոգված քաղաքացու, թույլ է տալիս մտածել Բերդի ու նրա բնակիչների մասին: Այսօրվա մեր իրավիճակը մտահոգիչ է: Թիվ մեկ խնդիրը, որ ես կփորձեմ լուծել Բերդում, բարոյահոգեբանական նպաստավոր մթնոլորտի ապահովումն է: Եթե դա եղավ, մնացածն ինքնըստինքյան կստացվի: Այսօր ոչ մի հիմնարկ-ձեռնարկություն ներկայացնող մարդ քաղաքապետարանի հետ չի համագործակցում: Ավելի ճիշտ` քաղաքապետարանը չի համագործակցում նրանց հետ: Այդ կապը, համագործակցությունն ստեղծելը առաջնային խնդիր է այսօր: Մարդիկ կարոտ են քաղաքապետարանի հետ շփմանը, համագործակցությանը: Հարկավոր է, որ նրանց լսող, հասկացող լինի:
-Ձեր նախընտրական խոստումներում նշում եք, որ պետք է ապահովեք հատուկ վերաբերմունք պատերազմի, աշխատանքի վետերանների, զոհված ազատամարտիկների ընտանիքների նկատմամբ: Ի՞նչ եք հասկանում` հատուկ վերաբերմունք ասելով:
-Ես, հատուկ վերաբերունք ասելով, նկատի չունեմ միայն նյութական օժանդակությունը: Մարդկանց պետք է բարոյապես սատարել, հիշել նրանց տարբեր տոների առիթներով ու առանց առիթների, մտնել յուրաքանչյուրի ընտանիք, կիսել օրվա հոգսը:
-Բերդցիներն ասացին, որ Դուք մինչ այս էլ որոշակի ծառայություններ եք մատուցել քաղաքին, մասնավորապես` Ձեր անձնական միջոցներով բարեկարգել եք քաղաքի ճանապարհները:
-Ես 6000 խորանարդ մետր ասֆալտի մնացորդով խճապատման աշխատանքներ եմ կատարել Բերդի ամենաանխնամ թաղամասերում: Այդ աշխատանքները կատարում եմ արդեն 13-14 տարի, և նախընտրական գործընթացի հետ դա ոչ մի կապ չունի: Դա եղել է իմ` որպես Բերդի քաղաքացու ցանկությունը:
-Դուք խոստանում եք հատուկ վերաբերմունքի արժանացնել նաև մանուկներին, այնինչ Ձեր քաղաքի միակ մանկական խաղահրապարակը ներկայումս վաճառված է մասնավոր անձերի: Ի՞նչ եք մտադիր անել այս հարցում, և բավարա՞ր են արդյոք Ձեր ուժերը:
-Եթե ես իմ խոստումների ռեալ իրագործման հնարավորությունը չտեսնեի, թեկնածությունս պարզապես չէի առաջադրի: Ես իմ վաղվա աշխատանքը հստակ տեսնում եմ: Այս քաղաքում հարգանք ու հեղինակություն ունեցող մարդ եմ, և ոչ մի կերպ չէի ցանկանա կործանել այդ հարգանքն ու հեղինակությունը: Եթե ի զորու չլինեի դա անելու, չէի ձգտի դառնալ քաղաքապետ: Ես ցանկանում եմ աշխատել: ՈՒ այդ խաղահրապարակի ճակատագիրը և Բերդի մանուկների բարեկեցությունն ինձ իսկապես մտահոգում են: Ես հավատացած եմ, որ մեր երեխաներն այդ հրապարակում խաղալու են, ես դա տեսնում եմ: Ես շարունակելու եմ ծառայել իմ քաղաքին, իրագործել այն ծրագրերը, որոնք արդեն իրագործում եմ տարիներ շարունակ: 20 տարի է, որ ծառայում եմ իմ քաղաքին: Ես այն ժամանակ չէի մտածում, թե պիտի քաղաքապետի թեկնածու դառնամ: Անում էի, որովհետև սիրտս ցավում էր իմ քաղաքի համար: Մարդկանց հետ շփվել ու նրանց իմ հնարավորության սահմաններում օժանդակել եմ միշտ` առանց քաղաքապետ դառնալու ծրագիր ունենալու: Ես դա արել եմ, որովհետև դրանից ինձ լավ եմ զգում: Ես քաղաքապետի թեկնածու եմ առաջադրվել ընտրվելու համար, չընտրվելու համար չեմ առաջադրվել: ՈՒ ես չեմ որոշել ընտրվել քաղաքապետ: Դա որոշել են իմ համաքաղաքացիները: Մարդիկ իրենք են ինձ հանգեցրել այս որոշմանը: Իմ քաղաքի անորոշ ճակատագրով մտահոգ մարդիկ նստել են, միասին քննարկել, հորդորել ինձ, որ առաջադրվեմ: ՈՒ ես, ի վերջո, համաձայնել եմ, որովհետև այդ պահը հասունացել էր: Ժողովրդի ցանկությունն է դա: Ինձ չեն էլ խնդրել, ուղղակի պարտադրել են: Եվ ինձ համար իմ ժողովրդի ցանկությունն ավելի կարևոր է, քան էլեկտրացանցի բարձր աշխատավարձը: Շամշադինում այսօր սիրով են հիշում բոլոր այն ղեկավարներին, ովքեր երբևէ բարի ծառայություններ են մատուցել մեր ժողովրդին: Լավ գործը չի մոռացվում, ու ես էլ եմ ցանկանում մնալ իմ համերկրացիների հիշողության մեջ ապագայում, ես էլ եմ ուզում, որ ինձ բարի անունով հիշեն: Ես ցանկանում եմ բարօրության մեջ տեսնել ոչ միայն իմ ընտանիքը, այլ նաև իմ քաղաքն ու նրա քաղաքացիներին: Եվ իմ հնարավորություններն ու ցանկություններն այս պահին համընկնում են Բերդի քաղաքապետ դառնալու հարցում:
-Բերդում գործում է երկու մանկապարտեզ: Դուք մանկապարտեզների հետ կապված ծրագրեր ևս ունեք: Ինչպե՞ս պիտի իրագործեք:
-Ես մտածում եմ, որ պիտի հասնենք այն բանին, որ երեխաների մանկապարտեզ հաճախելը դառնա լրիվ անվճար: Այս նպատակն իրագործելու համար ֆինանսներ պիտի ներդնեն թե՛ քաղաքապետարանը, թե՛ մեր համաքաղաքացի անհատ ձեռներեցները, որոնցից շատերն այսօր ապրում ու աշխատում են Ռուսաստանում և պատրաստակամ են տրամադրելու իրենց օժանդակությունը հարազատ քաղաքին: Ասեմ, որ նրանք խոստացել են, որ իմ` քաղաքապետ ընտրվելու դեպքում կստեղծեն «Բերդ» բարեգործական հիմնադրամ, և ամեն ամսվա կտրվածքով որոշակի գումար կտրամադրեն մեր քաղաքի շենացման համար: Նրանք առաջ էլ են փորձել օժանդակություն ցուցաբերել քաղաքին, բայց ստեղծված անվստահության մթնոլորտը թույլ չի տվել անել այդ:
-Ձեր քաղաքում, ինչպես և Հայաստանի շատ այլ քաղաքներում, կենցաղային խնդիրների պակաս չի զգացվում: Դա հենց առաջին հայացքից աչքի է զարնում: Ի՞նչ եք մտադիր ձեռնարկել այս ուղղությամբ:
-Մենք ունենք ջրամատակարարման լուրջ խնդիր: Եթե քաղաքապետարանի կողմից մի փոքր ներդրում լինի այս հարցում, ապա դա խթան կհանդիսանա, որ «Հայջրմուղկոյուղին» կատարի խոշոր ներդրումներ, և մեր քաղաքում ոչ միայն բարելավվի մատակարարվող ջրի որակը, այլև երկարացվի ջրամատակարարման ժամանակը և որոշ ժամանակից հետո էլ դառնա շուրջօրյա: Սրանք իրապես լուծելի խնդիրներ են: Հարկավոր է միայն ցանկություն ունենալ և խելացի քայլեր կատարել այս ուղղությամբ:
-Խոստանում եք Բերդում ստեղծել նոր աշխատատեղեր: Ինչպե՞ս եք դա պատկերացնում այս փոքր քաղաքում:
-Մեր տարածաշրջանը միշտ եղել է գյուղատնտեսական տարածաշրջան: Ես նոր աշխատատեղեր ստեղծելը պատկերացնում եմ մի ձևով. մարդկանց պետք է օգնենք, որ կարողանան մշակել իրենց հողը: Մի քանի տարի պետք է ինքներս ներդրում անենք, որ մշակեն հողը, ու հասցնեն այն վիճակին, որ հետագայում կարողանան ինքնուրույն մշակել:
Պարբերաբար, ամեն տարի պիտի համայնքի միջոցներից դոտացիա տրվի այդ հողերը մշակելու համար: Ով հող ունի, պիտի կարողանա այդ հողից եկամուտ ստանալ:
-Դուք ունեք ոռոգելի և չոռոգվող հողեր, այո՞:
-Այո՛: Եվ մեր հողագործական ծրագրերում առաջին հերթին ընդգրկվելու են ոռոգման տակ գտնվող հողերը: Դրանից հետո միայն պիտի զբաղվենք մյուս հողատարածքների իրացմամբ: Մենք ունենք «Պեռնո Ռիկար» կոնյակի մայր գործարանի մասնաճյուղն այստեղ, որը զբաղվում է խաղողի մթերմամբ: Կան «Մասիս Տոբակոյի» մթերման կետեր: Պիտի համագործակցենք այդ հաստատությունների հետ, ապահովենք գյուղատնտեսական արտադրանքի մթերման գործընթացը: Մենք պիտի ոռոգվող հողից կարողանանք բավարար արդյունք ցույց տալ, որպեսզի իրավունք ունենանք կառավարության առաջ հարց բարձրացնելու` զբաղվելու նաև չոռոգվող հողատարածքների իրացմամբ, պահանջելու այդ նպատակի համար համապատասխան ներդրումներ: Մեր կառավարությունն այնքան հարուստ չէ, որ կարողանա փողեր թափել այն տեղում, որտեղ դրա կարիքն իսկապես չկա: Մենք պիտի ապացուցենք, որ այդ ներդրմանն արժանի ենք: Պիտի ապացուցենք, որ մեր աշխատանքի արդյունքում մարդիկ ոչ թե լքում են Բերդը, այլ մնում ու ապրում են Բերդում:
-Հող մշակելու համար միայն մարդու ֆիզիկական ուժը բավարար չէ: Ի՞նչ եք մտադիր անել հողագործին գյուղտեխնիկայով ապահովելու հարցում:
-Առաջին հերթին պիտի ձեռք բերվեն աշխատող մեխանիզմներ, և դրանք պիտի լինեն այնպիսի վիճակում, որ գյուղացին չհիասթափվի: Ես ինքս հող եմ մշակում և հասկանում եմ, թե ինչ է նշանակում տեխնիկայի փչանալը հողագործական աշխատանքների ընթացքում: Թե՛ ֆիզիկական, թե՛ հոգեբանական տեսանկյունից դա մեծ հարված է հողագործին: Մարդը ծանր հոգեվիճակի մեջ է լինում այդ պահերին, հիասթափվում է հողից: Բնականաբար, պետք է աշխատենք մարդկանց ապահովել նոր տեխնիկայով: Կան մարդիկ, մասնագետներ, որոնց հետ քաղաքապետարանը պետք է պայմանագրեր կապի, օգնի, որ տեխնիկան պահեն սարքին վիճակում և ծառայեցնեն ըստ նպատակի: Մենք շատ լավ մասնագետներ ունենք, որոնց պետք է շահագրգռել, որ աշխատեն: Եվ առաջին հերթին պետք է շահագրգռել հենց մարդկային վերաբերմունքով: Մեր ժողովուրդը շատ լավ ժողովուրդ է: Եթե մարդկային վերաբերմունքի արժանացնես, անպայման բարերար արդյունքը կերևա:
-Ձեր նախընտրական խոստումների մեջ այդ հանգամանքը նշված է առանձին կետով. փաստորեն, Բերդի բնակչությունը ղեկավարության հետ անմիջական շփման կարոտ ունի: Եթե դառնաք քաղաքապետ, Ձեր զբաղվածությունը թույլ կտա՞ այդ շփումներին ժամանակ հատկացնել:
-Իմ զբաղվածությունն այդ շփումների մեջ է լինելու:
-Մտադիր եք համագործակցել տարածաշրջանի հիմնարկ-ձեռնարկությունների, համայնքների հետ: Մեխանիզմներ մշակե՞լ եք:
-Ես արդեն համագործակցում եմ: Բոլոր այդ օղակների հետ կապեր ունեմ, և այդ համագործակցությունը նպաստավոր հող է ստեղծում ոչ միայն Բերդի ու նրա բնակիչների, այլև հարակից շրջանների համար: Մենք պիտի նստենք ու որոշենք, թե որ ծրագրի իրագործումը Տավուշի որ հատվածի համար է ավելի նպատակահարմար: Մեր գյուղապետերը, հիմնարկների ղեկավարները պիտի համագործակցեն ու իրենց համար առաջնային դարձնեն ոչ թե նեղ անձնական, այլ տարածքի համընդհանուր շահը: Բերդցին պիտի մտածի չինարեցու, չինարեցին` այգեպարցու, այգեպարցին` մովսեսցու մասին: Մեկս մյուսին զիջելով` պիտի աշխատենք: Առաջնահերթը դիմացինին իրական խնդիրը հասկացնելն է, դրա լուծման կարևորությունն ապացուցելն է: Իսկ դրա համար պիտի լինի համատեղ աշխատանք, փոխըմբռնում: Բերդի բյուջեն այնքան մեծ չէ, որ կարողանաս բոլոր խնդիրները լուծել: Բայց փոխադարձ համագործակցության, խնդիրների հստակեցման պարագայում շատ բանի կարելի է հասնել: Ես կարծում եմ, որ մյուս համայնքները նույնպես կարող են օգտակար լինել: Սահմանամերձ քաղաք կամ գյուղ լինելը նշանակում է լինել սահմանապահ: Չինարիից ու Բերդից սկսած` բոլորը սահմանապահ գոտիներ են: Եվ համագործակցությունը սահմանապահ ժողովրդի ու սահմանը պահող զինվորի միջև առաջնային խնդիր է այսօր: Մեզ համար շատ կարևոր է սահմանամերձ տարածաշրջանի խաղաղության ապահովումը: Իսկ այդ խաղաղության ապահովողը ոչ միայն սահմանում կանգնած զինվորն է, այլև այս տարածաշրջանի ողջ ժողովուրդը: Մենք պետք է հասնենք նրան, որ զինվոր-ժողովուրդ համագործակցությունը լինի ամենաբարձր մակարդակում: Իմ նպատակն այն է, որ այս ընտրություններից հետո Բերդի ժողովրդի կյանքում լուրջ դրական փոփոխություն լինի: Ես կարծում եմ, որ մեր տարածաշրջանում խելացի համագործակցությունը և մեր խնդիրների ճիշտ առաջադրումը հանրապետության ղեկավարների առջև կտան իրենց դրական արդյունքը, և ես համոզված եմ, որ կարճ ժամանակում մենք Բերդում կարող ենք ունենալ մեքենատրակտորային կայան` համալրված նորագույն տեխնիկայով: ՈՒ սա կկանգնեցնի նաև արտագաղթը:
-Խոսեցիք ամենացավոտ հարցից` արտագաղթից: Իմ ունեցած տվյալներով` նախկին տասներկու հազարի փոխարեն այսօր Բերդում ապրում է ութ հազար մարդ: Այս աղետն ինչպե՞ս պիտի կանխվի:
-Ես Ձեզ վստահեցնում եմ, որ հենց հիմա իմ նախընտրական շտաբում կան մարդիկ, ովքեր սպասում են ընտրության արդյունքներին: Իմ ընտրվելու դեպքում նրանք պատրաստ են վերադառնալու Բերդ ու ապրելու, աշխատելու այս քաղաքում: Ես համոզված եմ, որ մեր տարածաշրջանի ամենալուրջ խնդիրը արտագաղթն է: Ցանկացած ընտանիքում այսօր այդ խնդիրը ծառացած է: Մենք պիտի մեր աշխատանքով նվազեցնենք կամ իսպառ բացառենք այդ խնդիրը: Իսկ դրա տարբերակներից մեկը մարդկանց աշխատանքով ապահովելը պիտի լինի: Արդեն խոսեցի գյուղատնտեսական աշխատանքներին նպաստելու ծրագրերի մասին: Պետք է նաև զարկ տալ մանր և միջին ձեռնարկատիրության, բիզնեսի զարգացմանը: Տեղական հարկերից և տուրքերից որոշակի զեղչեր պիտի արվեն օրենքի սահմաններում` հօգուտ բնակչության: Քաղաքապետարանն ունի այդ հնարավորությունը, և ավագանին էլ, բնականաբար, դեմ չի լինի այսպիսի մոտեցմանը:
-Մեր հանրապետությունում գրեթե անխուսափելի են նախընտրական և հետընտրական խմորումները: Եթե Դուք ընտրվեք քաղաքապետ, պարտված թեկնածուներին ինչպե՞ս կվերաբերվեք: Կառաջարկե՞ք համագործակցել:
-Նախկինում, իրոք, Ձեր նշած խմորումները եղել են: Իրականում ընտրված քաղաքապետը քաղաքապետ չի դարձել: Եվ դա լուրջ լարվածության մեջ է պահում քաղաքը մինչ օրս: Իմ նպատակը հետագայում միայն ու միայն այդ համագործակցության ապահովումն է: Իրավիճակային լարվածություն թույլ չտալը մեզ համար գերխնդիր է այսօր: Դրա ապացույցներից մեկն էլ այն է, որ Բերդի տարածքում գրանցված բոլոր քաղաքական ուժերի ներկայացուցիչները հիմա հավաքված են մեր շտաբում` ՀՀԿ-ի տարածքային գրասենյակում, և պաշտպանում են իմ թեկնածությունը:

Զրուցեց
Կարինե ՌԱՖԱՅԵԼՅԱՆԸ
Բերդ-Երևան

Լուսանկարներ

Տեսանյութ

Հեղինակի նյութեր

• Դերենիկ Դեմիրճյանի ժառանգության արժևորումը՝ ժամանակակից գիտական խոսքով
• Երախտագիտություն՝ կինոլեզվով
• Դերենիկ Դեմիրճյան-145
• «Այս մար­դիկ չեն սի­րում մեր ժո­ղովր­դին, պատ­րաստ չեն նրա հոգ­սը կրե­լու՝ ա­ռանց պարգևավ­ճա­րի»
• «Պե­տու­թ­յու­նը կորց­րել է իր դեմ­քը, և ե­թե մենք թույլ տանք, որ այս ճգնա­ժամն ա­վե­լի խո­րա­նա, ուղ­ղա­կի կկոր­ծան­վենք»
• «Կա այս­պի­սի մի կար­ծիք՝ հարկ է ստեղ­ծել Հա­յաս­տան ամ­րոց-պե­տու­թ­յուն»
• «Մի բան հս­տակ է՝ այս իշ­խա­նու­թ­յուն­նե­րը պետք է ան­հա­պաղ հե­ռա­նան»
• «Ե­թե մեր մշա­կույ­թը լի­ներ բարձր մա­կար­դա­կի վրա, մենք այ­սօր­վա ող­բեր­գու­թ­յու­նը չէինք ու­նե­նա»
• «Մեր թշ­նա­մու գոր­ծած ո­ճիր­նե­րից ու հան­ցա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րից ոչ մե­կը թույ­լատր­ված չէր ո­րևէ օ­րեն­քով»
• «Ի սկզ­բա­նե մտա­ծել են ար­նա­քամ ա­նել ժո­ղովր­դին, բե­րել-հասց­նել մի վի­ճա­կի, որ հե­տո ա­սեն՝ դե՜, չդի­մա­ցանք, ու ստո­րագ­րեն այս փաս­տա­թուղ­թը»
• «Վեր­ջին տեխ­նո­լո­գիա­նե­րով զին­ված հա­րուստ, ան­պարտ բա­նակ, սե­փա­կա­նին զու­գա­հեռ՝ պե­տա­կան հզոր ար­դ­յու­նա­բե­րութ­յուն պի­տի ստեղ­ծենք»
• «Ե­թե հի­մա ենք գնում փոխ­զիջ­ման, դրա տակ ի՞նչ է են­թադր­վում. ինք­նաոչն­չա­ցո­ւ՞մ, ինք­նաս­պա­նու­թ­յո­ւ՞ն»
• «Աստ­ված մեզ հետ է և մեր ար­դար գոր­ծին զո­րա­վիգ»
• «Պար­տադր­ված պա­տե­րազ­մը, ի­հար­կե, ծանր բան է, բայց մենք պատ­րաստ էինք դրան»
• «Հա­նուն ազ­գի, հա­նուն հայ­րե­նի­քի զոհ­ված­նե­րի հե­րո­սու­թ­յու­նը չա­փա­նիշ­նե­րի փո­փո­խու­թ­յան են­թա­կա չէ»
• «Ինչ­պես Հի­սու­սը, այդ­պես էլ Նա­րե­կա­ցին Աստ­ծուց նե­րո­ղու­թ­յուն է խնդ­րում բո­լո­րիս մեղ­քե­րի հա­մար»
• «Մենք աշ­խար­հի մեջ ենք, ու աշ­խարհն է մեր մեջ. պար­զա­պես, որ­պես գաղտ­նի զենք, ու­նենք Ո­գին, որ մեզ պա­հել ու պա­հե­լու է»
• «Մենք Աս­տու­ծոյ փառք կու տանք, որ հայ­րե­նի­քը կը մնայ հայ­րե­նիք եւ մեր մնա­յուն հաս­ցէն»
• «Կար­դում էի այն ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րի ցան­կը, որ պատ­րաստ­վում են հա­նե­լու դպ­րո­ցա­կան դա­սագր­քե­րից, ու սար­սա­փում էի»
• «Տգետ­նե­րին շատ ա­վե­լի հեշտ է կա­ռա­վա­րել ամ­բողջ աշ­խար­հում, քան գի­տա­կից մարդ­կանց»

Մեկնաբանություններ