«Ռուսաստանին ռազմավարական պարտության հասցնելու համար Հավաքական Արևմուտքը, ՈՒկրաինայից հետո, ձգտում է ապակայունացնել իրավիճակը հետխորհրդային տարածքի այլ հատվածներում, այդ թվում՝ Հարավային Կովկասում, խարխլելու Ռուսաստանին տարածաշրջանի երկրների հետ կապող դաշինքային և գործընկերային հարաբերությունները: Ռուսաստանը կշարունակի զարգացնել փոխադարձ հարգալից և փոխշահավետ համագործակցություն տարածաշրջանի բոլոր պետությունների հետ»,- ասված է ՌԴ ԱԳՆ հայտարարության մեջ։                
 

«Մեծ վերապահումով` Հրանուշի մոտ բաժնի վարիչի տեղակալ»

«Մեծ վերապահումով` Հրանուշի մոտ բաժնի վարիչի տեղակալ»
22.02.2013 | 00:25

ԳՈՒՐԳԵՆ ԵՂԻԱԶԱՐՅԱՆ (ՍԴՀԿ անդամ)

-Այսօր Ազատության հրապարակը կրկին մարդաշատ է: Րաֆֆի Հովհաննիսյանը փորձում է «տեր» լինել նաև չստացած ձայներին և լիդեր դառնալ:
-Րաֆֆի Հովհաննիսյանը չի կարող լիդեր լինել: Մոռացեք դա:
-Ինչո՞ւ:
-Դեռևս երկու ամիս առաջ եմ ասել` Րաֆֆի Հովհաննիսյանը կգրավի պատվավոր երկրորդ տեղը, որպեսզի Սերժ Սարգսյանին շնորհավորի:
-Միայն շնորհավորելու համար արժե՞ր այսքան «ղալմաղալ» անել:
-Էդ դերն էին իրեն տվել: Մի տարի առաջ հավաքում էր ընդամենը երկու-երեք հոգի, էս անգամ տեսավ լեփ-լեցուն հրապարակ ու արցունքախառն դեմքեր և մոռացավ, թե իրականում ինքն ով է: Կարծեց, թե ինքն էն մարդն է, որ կարող է այս երկրում ինչ-որ հարց լուծել: Մի ժամանակ կար պարծենկոտ նապաստակի մասին ռադիոբեմադրություն: Նապաստակը որոշում է վերցնել պատից կախված հրացանը և գնալ աղվեսի ու գայլի հարցերը մեկից լուծելու:
-Փաստորեն, «պարծենկոտ նապաստակը» Րաֆֆի Հովհաննիսյա՞նն է։
-Մեկնաբանությունները թողնում եմ Ձեզ։ Ես մի շաբաթ էի տվել, արդեն երկու-երեք օր անցել է, համբերեք. էդ մարդը շատ հանգիստ ներողություն կխնդրի ու հանգիստ կշնորհավորի Սերժ Սարգսյանին: Ամեն ինչ կխաղաղվի: Ընդհանուր առմամբ, ինքը վատ դերակատարություն ունեցավ: Ցավոք, հոծ զանգվածները սրա մասին գաղափար չունեին ու հավատով, կուրորեն սպասում էին սրա գործողություններին, իսկ սրա վազքը մինչև մարագի դուռն է:
-Ինչո՞ւ հատկապես «մինչև մարագի դուռը», մենք էլ գիտեինք` Բաղրամյան 26-ը:
-Որովհետև կատվի վազքը մինչև մարագի դուռն է:
-Ձեր նշած մի շաբաթից ի՞նչ կլինի:
-Ինքը մի հոդաբաշխ նախադասություն չի ասում հավաքված մարդկանց, ովքեր ծարավի են ընդդիմադիր, լուրջ խոսքի: Ոչ մի տրամաբանական արտահայտություն մինչ օրս չի արել ու չի էլ անելու: Էդ տեսակ մարդիկ առաջնորդներ չեն լինում:
-Ի դեպ, տեղին է մտաբերել բարեկամներիցս մեկի պատմածը. «1987 թիվն էր։ Սովորում էի մարքսիզմ-լենինիզմի համալսարանում։ Մի օր դասախոսներից մեկը, որը զուգահեռ աշխատում էր սփյուռքի կոմիտեում, պատմեց, թե 70-ականների սկզբներին Երևան էր ժամանել ամերիկաբնակ պատմաբան Ռիչարդ Հովհաննիսյանը։ Վերջինիս տարել են Ծաղկաձոր և ճոխ հյուրասիրություն կազմակերպել։ Քեֆի թեժ պահին պատմաբանը բաժակ է վերցրել ու խմել... իր որդու` 12-ամյա Րաֆֆիի` ապագա անկախ Հայաստանի ապագա նախագահի կենացը։ Հիմա ես հիմք ունեմ եզրակացնելու, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը արևմտյան «պրոյեկտ» է եղել հենց էն գլխից»։
-Երևի նրա հայրը` Ռիչարդը, շատ է ցանկացել, որ իր որդին առաջնորդ լինի, բայց դառնալու «նյութը» չունի: Առաջնորդը «նյութ» պիտի ունենա, դա նրա մոտ բացակայում է:
-Ի՞նչ է ասելու այսօր:
-Ջերմ շնորհավորանքներ: Խրոխտ արտահայտություններ, որ այս անգամ եկեք շնորհավորենք նախագահին, որ ավելորդ անգամ արյուն չհոսի Երևանի փողոցներով, ես այն մարդը չեմ, մտածում եմ ազգի մասին: Մոտավորապես այս ձևակերպումները կլինեն:
-Պաշտոն չի՞ առաջարկվի նրան:
-Ես նույնիսկ պաշտոն կտայի մեծ վերապահումով: Հրանուշի մոտ (խոսքը սփյուռքի նախարար Հրանուշ Հակոբյանի մասին է- Ռ. Խ.) բաժնի վարիչի տեղակալ` երեք ամսվա փորձաշրջանով: Մեկ ամիս փորձաշրջանից հետո էլ վստահ չեմ, կարդարացնի՞ իրեն:


Ճեպազրույցը`
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 2878

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ