Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Զինվորների մեջ պետք է սերմանել ներողամտություն»

«Զինվորների մեջ պետք է սերմանել ներողամտություն»
26.04.2013 | 17:27

Կառավարությունը, ի դեմս արդարադատության նախարարի պաշտոնակատարի, առաջարկում է փոփոխություններ մտցնել «Այլընտրանքային ծառայության մասին» օրենքում, ինչի շուրջ օրերս ԱԺ լսումներ էին կազմակերպվել: Սակայն շատերը պնդում են, որ նման օրենքի անհրաժեշտություն ընդհանրապես չկա: irates.am –ի հետ ճեպազրույցում «Զինվոր» ՀԿ-ի ղեկավար Մարգարիտա Խաչատրյանը, ով ավելի հայտնի է «Մարոզ» մականվամբ, նման օրենքի կարևորություն դեռևս չի տեսնում:
-Դուք տարբեր զորամասերում եք լինում, շա՞տ եք հանդիպել այնպիսի զինվորների, ովքեր զենք չեն վերցնում հանուն իրենց հավատի ու ընդհանրապես «այլընտրանքային ծառայության» են ձգտում:
-Ես չեմ տեսել նման զինվորների մեծ քանակություն: Արդյոք օրենքն ընդունելով, հակառակ երևույթի ականատես չե՞նք լինի, այսինքն, հնարավոր է նման զինվորների քանակը մեծանա: Ընդհանուր առմամբ, ողջունելի է օրենքի այս մոտեցումը, բայց մտածելու տեղիք է տալիս, արդյոք շատերը չե՞ն դիմի այս քայլին:
-Ըստ էության, Դուք ևս օրենքի հրատապությունը չեք տեսնում:
-Այո, որովհետև նման խնդիր չունենք: Ոչ չորս հարյուր քառասուն հոգու հետ է կապված, ոչ էլ դրանից ավելիի, որ այլընտրանքային ծառայության մասին մտածենք: Քանի որ ունենք դարանակալված թշնամի և առաջին գծում զինծառայողների խնդիր, իմ մտահոգությունը հիմնականում երկկողմանի, միակողմանի ծնողազուրկ և սոցիալապես անապահով զինվորների` բնակավայրից ծառայության հեռավորության հարցն է: Նրանց ծառայության համար սահմանել ենք հարյուր հիսուն կմ, որից պիտի օգտվեն այն դեպքում, եթե տանը չունեն քույր և եղբայր: Սա այն դեպքում, երբ այս օրենքը հնարավորություն է տալիս աշխատավարձի և այլընտրանքային ծառայության հնարավորություն: Չի կարող սա մայրաբար մտահոգվելու առիթ չտալ:
-Դուք տարիներ շարունակ Հայաստանի տարբեր զորամասերում եք լինում: Դրական տեղաշարժեր արձանագրե՞լ եք:
-Մարտի քսանվեցից մինչև ապրիլի յոթը ներառյալ եղել ենք պաշտպանության բանակի գրեթե բոլոր զորամասերում: Միանշանակ դրական դինամիկա կա:
-Իսկ ի՞նչ խնդիրներ կան:
-Հիմնականում զինծառայողները կարոտի հարցն են նշում, հետո տեղանքին ծանոթ չլինելու: Բանակ-հասարակություն կապի ընդլայնման խնդիր ևս ունենք: Երբ տասն օր զինծառայողի հետ շփվում ես, նրա մոտ վերականգնվում է բարոյահոգեբանական վիճակը, մեծանում է հայրենիքի հանդեպ սերը:
-Վերջին տարիներին բանակում կատարված սպանությունները, ինքնասպանությունները, տխուր միջադեպերը, Ձեր կարծիքով, ինչի՞ հետևանք են:
-Ցավոք, վերջին դեպքերը ու մասնավորապես, երբ հայոց բանակում ինքնասպանության վարկածն է առաջ քաշվում, ինձ լուրջ մտահոգվելու տեղիք են տալիս: Եթե կարողանանք հասնել նրան, որ բանակում միմյանց նկատմամբ ներողամտություն լինի, ամեն ինչ հարթ կընթանա: Եթե հակառակորդի գնդակից ընկնի, զոհվածի մայրը հպարտ կքայլի ու կասի` բալես ընկավ հայրենիքի պաշտպանության համար: Բայց որ տասնութ տարի պահելուց հետո ծնողը իր զավակին հետ «չի ստանում», ողբերգությունը շատ մեծ է լինում, էլ ավելի, երբ պարզվում է, որ ինքնասպանության վարկածն է շրջանառվում: Բանակում շատ աշխատանքներ ունենք անելու, որ զինվորների մեջ սերմանենք միմյանց հանդեպ ներողամտություն:


Ճեպազրույցը` Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 2800

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ