«Փաստ չէ, որ ռուս խաղաղապահների հեռանալը Լեռնային Ղարաբաղից նույնական է Ռուսաստանի դուրս գալուն կովկասյան աշխարհաքաղաքական խաղից։ Անդրկովկասի նշանակությունը չափազանց մեծ է Եվրասիայի և, մասնավորապես, Մոսկվայի համար: Կարելի՞ է խոսել Ռուսաստանի նահանջի մասին, թե՞ իրականում մենք խոսում ենք կովկասյան տարածաշրջանային անվտանգության ողջ համակարգի վերագործարկման մասին: Մոսկվայի վիճակն ամենևին էլ այդքան անհուսալի չէ»,- ասել է ռուս քաղաքագետ Սերգեյ Մարկեդոնովը։                
 

Դիմադրություն

Դիմադրություն
18.05.2013 | 11:32

Նախախորհրդարանն էր Ազատության հրապարակում: Շուշիի առանձնակի գումարտակի հրամանատար Ժիրայր Սեֆիլյանը, կինոռեժիսոր Տիգրան Խզմալյանը, Գարեգին Չուգասզյանը, դիրիժոր Վարդան Հակոբյանը, դերասան Երվանդ Մանարյանը, այլք: Հրապարակում էին նաև միտինգավորները: Նրանք, ովքեր անկախ Հայաստանի պատմության մեջ ոչ մի հանրահավաք բաց չեն թողել, ովքեր միշտ գալիս ու մասնակցում են՝ հավատալով, որ իրենց մասնակցությունից է ամեն ինչ կախված:

Ուշագրավ էր, որ հանրահավաքի կազմակերպիչները ներկայացել էին «Հանրային վերահսկողություն», «Հիմնադիր խորհրդարան», «Հանրային արդարադատություն», «Նվաճիր քո ազատությունը» վերտառությամբ պաստառներով:
Ուշագրավ էր ևս մի հանգամանք: Ելույթ ունեցողները խոսում էին հիմնականում դիմադրության շարժման կազմակերպման մասին:
Գարեգին Չուգասզյանն իր ելույթում նշեց, որ պետք է ամբողջ երկրով մեկ ստեղծել դիմադրության օջախներ, որոնք վտակների նման կսնուցեն և կվերածվեն դիմադրության շարժման: Նա հայտարարեց նաև, որ մեր երկրում քաղաքական նորացումը ներկայացուցչական ժողովրդավարության միջոցով հնարավոր չէ: Իսկ որպեսզի դիմադրության շարժում սկսվի, ըստ Գ. Չուգասզյանի, պետք է լինեն կամավորներ, որոնք կվարակեն ողջ ժողովրդին:
Տիգրան Խզմալյանն էլ հիշեցրեց, որ եթե որևէ երկրից քսան տարվա ընթացքում արտագաղթում է բնակչության կեսը, ուրեմն այդ երկրին պատերազմ է հայտարարված, և մեր երկիրը օկուպացված է:
«Օկուպացված երկրում չի կարող լինել ընդդիմություն, լինում է դիմադրություն»,- հայտարարեց Տիգրան Խզմալյանը: Նա հիշեցրեց նաև անցյալ դարի 40-ական թվականների Դը Գոլյան Ֆրանսիան, որտեղ ձևավորվել էր դիմադրության շարժում, և շարժման նախաձեռնողներից մեկն էլ մեր հայրենակից Միսաք Մանուշյանն էր:
Փաստորեն, այսպիսով Նախախորհրդարանը հստակ ուղերձներ է հղում հանրությանը դիմադրության շարժում ձևավորելու համար: Եվ սա ուշագրավ սկիզբ է՝ ի տարբերություն մյուս քաղաքական ուժերի նախաձեռնած հանրահավաքների, որտեղ նույնպես տարբեր ուղերձներ էին հղվում հանրությանը: Տեսնենք, թե որքան դիմադրության ռեսուրս է մնացել Հայաստանում վերջին տարիներին մասշտաբային արտագաղթից հետո:


Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1534

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ