Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը հայտարարել է, որ Լեռնային Ղարաբաղից ռուս խաղաղապահների վաղաժամկետ դուրսբերման որոշումն ընդունվել է Բաքվի և Մոսկվայի միջև խորհրդակցությունների հիման վրա, ինչի արդյունքում ամրապնդվել են Ադրբեջանի և Ռուսաստանի հարաբերությունները: «Սա Ռուսաստանի Դաշնության և Ադրբեջանի առաջնորդների որոշումն էր»,- ասել է նա:                
 

«Երկրապահի կարգավիճակի մասին օրենքը բլեֆ էր, իշխանության բլեֆներից մեկը»

«Երկրապահի կարգավիճակի մասին օրենքը բլեֆ էր, իշխանության բլեֆներից մեկը»
06.07.2013 | 13:26

irates.am –ի հարցազրույցը «Մեծն Տիգրան» աշխարհազորի ռազմական խորհրդի փոխնախագահ ՎԼԱԴԻՄԻՐ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆԻ հետ:
- Վերջերս Ազգային ժողովը ընդունեց «Երկրապահ կամավորականի կարգավիճակի մասին» օրենքը: Ծանո՞թ եք այդ օրենքին: Ի՞նչ կարծիքի եք:
-Մենք սպասում էինք, որ նման օրենքը կընդունվեր այդպես` հապճեպ ու անկատար: Դա իրականում ձևականության ժանրից է: Դա օրենք է երկրապահի մասին, բայց այսօր ԵԿՄ-ն փլուզված է: Եթե ԵԿՄ-ն լիներ, մենք այսօր բոլորս էլ երկրապահում կլինեինք: Իշխանության նախաձեռնությունն էր դա, որ մտներ ԱԺ ու միանգամից, առանց քննարկման ընդունվեր:
-Նկատի ունեք` կանխելու համար ձեր հետագա պայքա՞րը:
-Այո, բայց մենք պայքարելու ենք մինչև վերջ: Այստեղ միայն ազատամարտիկի հարցը չի: Մենք ժողովրդով դարձանք ազատամարտիկ: Ազատամարտիկը ժողովրդից անջատ չի, ոչ մի տարբերություն` ժողովուրդ, թե ազատամարտիկ: Իսկ ժողովուրդը էսօր փախչում է Հայաստանից, ազատամարտիկներ էլ կան գնացողների մեջ: Ժողովուրդը չքավոր կյանքով է ապրում, նրանց մեջ նաև շատուշատ ազատամարտիկներ: Երկրապահի կարգավիճակի մասին օրենքը ոչնչով չի բարելավում ազատամարտիկի վիճակը: Անհասկանալի օրենք է ու նրա համար է, որ յուրաքանչյուր ազատամարտիկ որևիցե թղթի համար գնա չոքի ԵԿՄ-ի դռանը, ասի` ինձ թուղթ տուր:
-Նկատի ունեք` ոչ միայն չի բարելավում ազատամարտիկների վիճակը, այլ ավելի՞ է վատացնում: Ինչպե՞ս: Մի՞թե օրենքը որևէ հարց, որ ազատամարտիկների կողմից առաջադրված էր վարչապետին ուղղված դիմումի մեջ, չի լուծում:
-Այդ օրենքը բլեֆի պես մի բան էր, որը հարիր է իշխանությանը: Երկրապահի կարգավիճակի մասին օրենքը բլեֆ էր, իշխանության բլեֆներից մեկը: Այդ օրենքը չի կանգնեցնելու մեր պայքարը, մենք շարունակելու ենք պայքարել և պայքարելու ենք ոչ թե որպեսզի ազատամարտիկը, ասենք, 20 հազարի փոխարեն ստանա 40 հազար դրամ, այլ որ մարդը չարտագաղթի, ունենա աշխատանք, այս իշխանություններն էլ թող խելքները գլուխները հավաքեն, եթե շատ կարճ ժամանակում չվերանայեն իրենց աշխատաոճը, չնստեն քննարկեն, թե ինչ կլինի, եթե այսպես շարունակվի, մեղքը իրենց վիզը: Հայտարարում եմ ամենայն պատասխանատվությամբ: Կգա ժամանակը, որ մենք ժամկետ կտանք այս իշխանությանը:
-Վերջերս Վերահսկիչ պալատը բացահայտումներ արեց, և բավականին աղմուկ բարձրացավ: Հետևո՞ւմ եք իրադարձություններին, ի՞նչ եք մտածում այդ մասին:
-Վերահսկիչ պալատի նախագահը բացահայտեց բավականին հետաքրքիր փաստեր, որոնք, ԱԺ նախագահի խոսքերով, «թալանչիների, յուրացնողների, լափողների» ձեռքի գործն են: Բայց էդ լափողները ովքե՞ր են: Իրե՛նք են: Կարո՞ղ է ես եմ, կարո՞ղ է մյուսն է, կամ ժողովուրդն է: Եվ դեռ շոու կազմակերպեցին, թե իբր Սերժ Սարգսյանը տեղյակ չի: Ես մի բան գիտեմ, որ Վերահսկիչ պալատը եթե հայտարարում է նման մեծ չարաշահումների մասին, բնականաբար, պիտի նախագահը տեղյակ լինի: Վերահսկիչ պալատի նախագահը էդքան ռիսկ չունի, որ ինքը իրենով ուզենա մի բան անել: Ինքը, բնականաբար, «դաբրոյով» է արել: Այլ կերպ չի կարող լինել: Եվ դեռ շոու են սարքում, թե տեղյակ չէր, կամ նոր իմացավ: Եթե էսօր մեր բյուջեն 1 տրիլիոն է, 700 միլիարդը, ասում են, անարդյունավետ է ծախսվել, իսկ Սերժ Սարգսյանն էլ ասաց` կարող է 300 միլիոն են գողացել: Լավ, ուրեմն հովանավորում է 300 միլիոն գողանա՞ն: Ես չեմ կարողանում դա հասկանալ: Սա է, փաստորեն, իշխանության տրամաբանությունը: Չեն մտածում ժողովրդի մասին, չեն մտածում ազատամարտիկի մասին: Պատերազմը դեռ չի ավարտվել իրականում, իսկ Հայաստանի իշխանության և ժողովրդի միջև անվստահություն կա: Պատկերացրեք, եթե հանկարծ, Աստված մի արասցե, պատերազմ լինի, ինչ է կատարվելու: Ժամանակին, որ մենք գնացել ենք պատերազմ, չենք ասել, թե գնում ենք իշխանության համար: Մարդիկ գնացել իրենց կյանքն են զոհել, հաշմանդամ են դարձել, հիվանդություններ են ձեռք բերել, ու էսօր պետությունը չի գնահատում ազատամարտիկի կյանքը: Ավելի ճիշտ կլինի էս դեպքում ասել` իշխանությունը, քանի որ սա գործող իշխանության վերաբերմունքն է իր զինվորի հանդեպ: Լավ, որ վաղը պատերազմ լինի, էսօրվա երիտասարդը տեսնում է, չէ՞, որ իրենից մեծերին ինչ օրն են գցել, էդ երիտասարդը ինչպե՞ս կվարվի, կգնա՞ կռվելու հանուն հայրենիքի, եթե տեսնում է, որ այդ հայրենիքի իշխանավորները նախկին կռվածներին արհամարհում են, որ նախկին կռվածների ընտանիքները պաշտպանված չեն պետության կողմից, որ էդ ազատամարտիկները իրենց առողջությունը քիչ թե շատ վերականգնելու հնարավորությունը չունեն: Իշխանությունը կոտրում է հայի ոգին, վաղվա զինվորի ոգին: Ժողովրդի մի մասն էլ իր մեղավորություն ունի, իհարկե: Անտարբերություն կա ժողովրդի մեջ: Էսքան տեսնում ենք, թե արաբական երկրներում ինչ է լինում: Օրինակ, Եգիպտոսում բանակը էլի կանգնեց ժողովրդի կողքին և պարտադրեց նախագահին հրաժարական տալ, իսկ մեր բանակը հակառակն է անում` մենք Մարտի 1 տեսանք, շատ բաներ տեսանք:
-Ազատամարտիկներով արդեն երկու ամիս է պայքարում եք, իսկ քաղաքական կուսակցություններից ոչ մեկը ձեզ չի միանում կամ սատարում: Որոշ կուսակցականններ մասնավոր զրույցներում սա բացատրում են նրանով, թե կասկածներ ունեն, որ ազատամարտիկների շարժումը ուղղորդվում է իշխանությունների կողմից: Դուք վստա՞հ եք, որ այն չի ուղղորդվում:
-Կարող եմ ասել, որ 80 տոկոսի համար վստահ եմ: Բնականաբար, իշխանության կողմից ներդրվածներ կլինեն, ինչպես ցանկացած շարժման մեջ, իսկ 80 տոկոսի համար կարող եմ վստահաբար ասել, որ իշխանության հետ կապ չունեն: Տեսեք՝ ինչ է կատարվում: Օրինակ, ՀԱԿ-ը, «Ժառանգությունը», ՀՅԴ-ն, մյուսները, որոնք իբր կան, ես էդ կուսակցություններին ուղղակի էլ չեմ ընդունում: Պատերազմում հաղթելուց հետո ազատամարտիկը գնաց իր տուն` պայքարը խաղաղ կյանքում, ամենօրյա աշխատանքով շարունակելու, հայրենիքը շենացնելու, կայացնելու, երկիրը հզորացնելու, արժանապատիվ կյանքով ապրելու: Չստացվեց: Էսքան տարիներ մտածում էինք` հանկարծ թշնամու ջրաղացին ջուր չլցնենք և էսքան տարիներ հավատարիմ լինելով մեր երկրին, պետությանը, ձեռնպահ էինք մնում նմանատիպ կոշտ քայլերից, բայց քանի որ տեսանք չի ստացվում, էսպես շարունակել անհնար է, դուրս եկանք հրապարակ: Հայաստանը իմ տունն է, մեր բոլորիս տունն է, ես պարտավոր եմ պաշտպանել այն: Ես և ինձ նման շատ տղաներ պատրաստ ենք ու պարտավոր ենք սրիկաներից, աղբից երկիրը ազատել, որ իմ ժողովուրդն իմ երկրից չարտագաղթի: Էսօրվա գաղթածների մի տոկոսն է պատերազմի ժամանակ գաղթել: Պատերազմի, որի մասին առանց ամոթի ասում են` «մութուցուրտ տարիներ»: Ի՞նչ է նշանակում «մութուցուրտ»: Ո՞ր երկրում է պատերազմ լինում, ու երկիրը բարգավաճում է: Եվ սա ասում է իշխանությունը: Ինչպե՞ս կարելի է պատերազմի ու հաղթանակի տարիները էդպես զրոյացնել: Ինչ վերաբերում է կուսակցությունների մեզ միանալուն կամ վստահելուն, մեր շարժումը երկար չի ձգվելու: Մենք չենք ուզում մեր ժողովրդին հուսահատեցնել, ինչպես անում են կուսակցականները: Իրենք կմիանան մեզ, թող միանան, բայց ոչ որպես կուսակցական, այլ որպես Հայաստանի քաղաքացի: Չեն միանա` Աստված իրենց հետ:


Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2162

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ