Հաշվե՞նք Ալիևի «ճտերը»

Բավականին հետաքրքիր իրավիճակ է հասունանում մեր հարևան երկրներում, որտեղ աշնանը պետք է նախագահներ ընտրեն:

Թե՛ Վրաստանի, թե՛ առավելապես Ադրբեջանի դեպքում իրավիճակը միանշանակ չի գնահատվում: Եթե նախկինում փորձ էր արվում Ռուսաստանից «ներմուծել» Մութալիբովին, որպես Ալիևին ուղղված մարտահրավեր, հիմա բավականին ոչ միարժեք ֆիգուր է մտցվել խաղի մեջ` «Օսկարի» դափնեկիր Ռուստամ Իբրահիմբեկով, ով բնակվում է և՛ Մոսկվայում, և՛ Նահանգներում, իսկ Կանադայում էլ առանձնատուն ունի: Ի դեպ, նա վերջերս հրաժարվել է իր ռուսական անձնագրից… Մի քիչ նման չէ՞ Իվանիշվիլու «դեգերմանը»: Մի քիչ` այո:
Հիմա հասկանանք` օսկարակիր, «Անապատի սպիտակ արևը» հայտնի ֆիլմի ռեժիսորն ո՞ւմ երեսն է «սպիտակեցնելու», ինչպե՞ս է անելու, որ «не везет мне в смерти, повезет в любви» լինի:
Ի դեպ, նա նաև բավականին ծեր է` յոթանասունչորս տարեկան: Փաստորեն, արդեն իսկ ունենք երեք փաստարկ, որպեսզի նրա բեմելը քաղաքականության մեջ համարենք անարդյունավետ ու ասենք` տուն գնա, սիրելի ռեժիսոր, սա քո խելքի բանը չէ:
Բայց` ոչ: Եվս երկու լուրջ փաստարկ պետք է գումարենք, նոր ասենք: Նախ` նրա շուրջ արդեն իսկ հասցրել է միավորվել ընդդիմությունը, և Իբրահիմբեկովը, համարյա Էլ Բարադեյի նման, ընդդիմության առաջադեմ թեկնածու է դարձել, որպես ոչ քաղաքական ֆիգուր: Եվ ապա, Ռուստամ Իբրահիմբեկովը, իր թեկնածությունն առաջադրած կուսակցությունով հանդերձ, «նոր պլատֆորմ» է առաջ քաշել Ղարաբաղի հարցում: «Իբրթեական»: Ժողովրդավարական` ձևով: Բովանդակությամբ…
Հիմա լրջորեն «քընընենք» Ալիևների մեծ ու պուճուրին (բա էն չքնաղ դիցուհին` Սաակաշվիլուց կմշտված, Բատկայի «անապատի արև»` «ամենասիրելի կին», անվերջ «մումիացված» Մեհրիբանը. մի հատ կառուցողական առաջարկ չանե՞մ «մեր» օսկարակրին` համատեղ ֆիլմ նկարենք Մեհրիբանի ու էս «նրբերանգների» մասին)։ Եվ ուրեմն, Իբրահիմբեկովը մինչև վերջերս համարվել է Ալիևների ընտանիքի մտերիմը: Հիմա արդեն` չէ: ՈՒ քանի որ նախկին «դաշնակ» ու «ԿԳԲ»-ական չի լինում, ուրեմն չի կարող լինել նաև Ալիևների նախկին մտերիմ:
Մի խոսքով, այս Իբրահիմբեկովը խիստ հարմար թիրախ է բոլորի համար:
ա) Ալիևների «օջախի»: Բարեկամ լինելն արդեն ասացինք: Ծեր լինելը` նույնպես: Քաղաքականությունից հեռու լինելն էլ: Ռուսական ու արևմտյան «թևերին» ծառայելը` ևս: Բայց Իբրահիմբեկովի հմայքն այն է, որ նա ասպարեզ է մտնում ղարաբաղյան հարցի «այընտրանքայնությամբ»: Ասել է` Ալիև-կրտսերը, անշուշտ, ռազմական հռետորաբանությունը կզարգացնի և դիվիդենդներ այս ընտրություններում կվաստակի բացառապես Ղարաբաղի հաշվին, որպեսզի ներքին լսարանը պահի իր «տակ»: Բայց քանի որ «արաբական գարունը» հեղափոխության տեսքով մոլեգնում է խանա-դիկտատորական իսլամական բոլոր երկրներում, պուճուրին կօգնի իր վաղեմի բարեկամ Իբրահիմբեկովը, ով ժողովրդավարական «պահեր» կհավելագրի Ալիևի ղարաբաղյան օրակարգին։
բ) Եվ այնուհանդերձ, որքան էլ Իբրահիմբեկովը հասկանալի ու ղեկավարելի է խաղի այս կտրվածքում, նույնքան անկանխատեսելի կարող է դառնալ Ալիև կրտսերի համար` ինչ-որ մի փուլում, եթե Ռուսաստանը կամ Արևմուտքը որոշեն «ծաղկավոր խալաթ» հագցնել հարբեցող Իլհամին, եթե վերջինս իրեն խելոք չպահի։
Կարծում ենք, վերը նշված երկու սցենարներն էլ հիսուն-հիսուն տարբերակով կյանքի իրավունք ունեն:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ