«Ես դեմ եմ Սերժ Սարգսյանի որոշմանը, բայց կողմ եմ Մաքսային միությանը»

Երեկ Ազատության հրապարակում էր Գուրգեն Եղիազարյանը: Նա մասնակցում էր ազատամարտիկների հանրահավաքին: Irates.am-ը ՍԴՀԿ նախկին անդամի հետ զրուցեց Մաքսային միության, ժողովրդավարության և, իհարկե, ազատամարտիկների մասին:

-Ազատամարտիկների հանրահավաքին Ձեզ առաջին անգամ եմ տեսնում, սա նշանակում է, որ աջակցո՞ւմ եք նրանց պայքարին:

-Իհարկե: Ես աջակցում եմ ցանկացած մարդու, ով դեմ է սրանց:

-Սրանց` ու՞մ:

-Էս գործողներին, իմ երկիրը քանդողներին՝ Սերժ Սարգսյանի գլխավորությամբ:

-Մինչ այժմ ազատամարտիկների ծավալած պայքարը Ձեզ հավատ ներշնչո՞ւմ է, որ իրենք կարող են հաջողության հասնել պայքարում:

-Իհարկե, իշխանություններին հաջողվել է իբրև թե մասնատել նրանց երկու մասի, բայց էսօր ես տեսնում եմ շատ պայծառ դեմքեր, որոնք չեն խոսում ինչ-որ ճղճիմ բաներից, ինչ-որ երկու-երեք կոպեկով իրենց թոշակը բարձրացնելուց, էժան դեղորայք ձեռք բերելուց, չնայած դրա կարիքը ունեն բոլորը, այսինքն` իրենց սոցիալական խնդիրներից: Հիմա մոդայիկ է դարձել, որ ինչ-որ մեկը ելույթ է ունենում և ասում` մերը քաղաքական չի: Օրինակ, ի՞նչ է նշանակում քաղաքապետարանի մոտ նստել և դա քաղաքական չլինի: Արդեն իսկ քաղաքական է: Ի՞նչ է նշանակում հացադուլ անել ու ասել` քաղաքական չի, սոցիալական հարցեր ենք բարձրացնում: Առանց քաղաքականության ոչ մի սոցիալական հարց երբեք չի լուծվում: Էս հանրահավաքները աստիճանաբար լայն թափ կհավաքեն, կգան նոր ուժեր, կմասնակցեն, ի մի կբերվի էս ամեն ինչը, որովհետև էսպես ապրելը արդեն բոլորին է զզվեցրել ու հոգնեցրել:

-Դուք ՍԴՀԿ-ից ից դուրս եկաք, ինչո՞ւ: Կուսակցության երկրորդ դեմքն էիք :

-Ես չեմ կարող երկրորդ դեմք լինել: Երկրորդ դեմք լինելու միտք չունեմ անգամ: Իսկ ինչու էի էնտեղ, որովհետև ուղղակի շարժումն էր դա պահանջում:

-Հայտարարել էիք, թե մտադիր եք նոր կուսակցություն ստեղծել: Դեռ ցրցամ չե՞ք տվել:

-Այո, կուսակցություն կամ ՀԿ, ուղղակի պիտի որոշեմ` ինչպես: Ֆինանսական խնդիրներ կան:

-Օրերս Սերժ Սարգսյանը Մոսկվայում հայտարարեց, թե Հայաստանը պատրաստ է անդամակցել Մաքսային միությանը, և հարցն այս օրերին շատ է քննարկվում քաղաքական շրջանակներում: Դուք ինչ կարծիքի եք այս հայտարարության մասին:

-Ես դեմ եմ Սերժ Սարգսյանի որոշմանը, որովհետև միանձնյա է կայացրել: Հինգ օր առաջ վարչապետ կոչվածը հայտարարեց, թե մենակ խելագարը կարող է միանալ մի երկրի մաքսային տարածքին, որի հետ ընդհանուր սահման չունի: Հինգ օր հետո… Հիմա ո՞նց կոչեմ, էդ վարչապետի ասածո՞վ կոչեմ էդ նախագահին: Իսկ Մաքսային միությանը կողմ եմ: Կարծիքս վաղուց եմ ասել, ստորագրել եմ ուղերձ Վլադիմիր Վլադիմիրիչին ձայնը տալու, դիմել եմ մեր սփյուռքին, որպեսզի աջակցեն այն մարդուն, որը Ռուսաստանը ծնկից հանեց; Ռուսաստանում երկու նախագահ է եղել, որոնք լրջագույն դերակատարություն են ունեցել էդ հզորագույն երկրի կյանքում: Առաջինը Իոսիֆ Ստալինն էր, որը ընդունեց Ռուսաստանը գերանդիով և թողեց միջուկային զենքով: Շատ կարճ ժամակահատվածում: Չհաշված, որ ուղղակի նրա կամային հատկությունների շնորհիվ ֆաշիզմի ողնաշարը կոտրվեց: Երկրորդը Պուտինն է, որը Ռուսաստանը ընդունեց ծնկաչոք և կարճ ժամանակահատվածում երկիրը ոտքի կանգնեցրեց: Իսկ երբ ասում են, որ Պուտինը քայլ է դեպի հետ, Ռուսաստանի հետ բարեկամությունը նահանջ է, ասեմ, որ ընտրությունները Հայաստանում, որպես կանոն, սրանք չեն կեղծել, կեղծել են պրեսկոտատիպ արարածները: Նպատակային: Նրանց հարկավոր չէր, որ Հայաստանը ունենար ընտրված նախագահ:

-Ձեր կարծիքով Եվրոպան չի՞ ուզում դեմոկրատիա:

-Դուք լուրջ հավատու՞մ եք էդ բառին:

-Ես հավատում եմ, բայց կուզենայի Ռուսաստանի թեման շարունակել: Ասում եք` Պուտին և Ստալին: Այսօր Ռուսաստանում չկա ժողվրդավարություն, լրագրողներ են հետապնդվում, սպանվում, ընդդիմությունն է հետապնդվում, ընդդիմադիրների ակցիաները ճնշվում են, իսկ Ստալինի ժամանակ եղած քաղաքական ռեպրեսիաները ինչպե՞ս կարող ենք մոռանալ: Այսինքն` Ստալինի գործունեության մի մասը վերցնել և ասել, որ զարգացում է եղել, բայց մոռանալ ռեպրեսիաների մասին…

-Ստալինի քաղաքական ռեպրեսիաները եղել են 30-ականներին՝ կոլեկտիվիզացիայից անմիջապես հետո: Ես Ձեզ հետ համաձայն եմ, բայց ասենք` թե Միացյալ Նահանգների ռեպրեսիաները և մարդասպանությունները, խոշտանգումները եղել են 21-րդ դարում: Եթե մենք խոսում ենք դրա մասին, պետք է չմոռանանք 21-րդ դարում Լեհաստանում հայտնաբերվեցին գաղտնի բանտեր, որտեղ քաղաքացիների խոշտանգումներ են տեղի ունեցել:

- Նույնիսկ եթե ընդունենք, որ այդպես է, թեև ինքս այդ կարծիքին չեմ և հարցին այդ պարագայում, կարծում եմ, այլ տեսանկյունից պետք է մոտենալ, մեկը մյուսին չի արդարացնում կամ ծածկում: Սակայն վերադառնանք ազատամարտիկներին` նրանք արդեն չորս ամիս պայքարում են, բայց քիչ թվով քաղաքական գործիչներ են մասնակցում նրանց հանրահավաքներին: Հենց նոր ասվեց, որ «Ժառանգություն» և «Հայրենիք ու պատիվ» կուսակցությունները հայտարարել են ազատամարտիկների պայքարին միանալու, նրանց քաղաքականապես աջակցելու մասին: Արդյո՞ք պատրաստվում եք օգնել նրանց, բարոյական աջակցության մասին չէ խոսքը, և արդյոք հայտարարություն կանե՞ք պաշտոնապես աջակցելու մասին:

-Կօգնեմ, ինչով կարող եմ: Ինչ վերաբերում է հայտարարությանը, կստեղծեմ ուժը և կհայտարարեմ:

Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հե՜յ, հեղափոխություն, ո՞ւր մնացիր
• Հանրահավա՞ք եք ուզում, ինքնե՛րդ էլ արեք
• Եռյակում միմյանց հետ հայտարարություններո՞վ են խոսում
• Գյումրու ռուսական ռազմակայանը նախընտրելի ԶԼՄ-ներ ունի՞
• Սխալ տնտեսական քաղաքականությունը հարվածում է սպառողի գրպանին
• «Ժառանգության» հետ մի բան այն չէ
• Օրենքները լավն են, երբ գործում են
• «Ժառանգությունն» ինքն է իրեն դուրս դրել ընդդիմադիր դաշտից
• Ո՞վ պետք է փոխհատուցի գյուղացու կրած վնասի համար
• Դեղերի գները, այնուամենայնիվ, կբարձրանան
• Լիդինգթոն. «Հայ-թուրքական արձանագրությունները պետք է կատարվեն առանց հետաձգման»
• Ծառուկյանն ավելի քան կոմպրոմիսային է
• ԲՀԿ-ի «վազքը» ավելի կարճ կլինի, քան ենթադրվում էր
• Նոր ընդդիմություն կձևավորվի՝ ընդդեմ իշխանության և ոչիշխանականների
• Իշխանափոխությունից հետո «լավ» ընկերները կմնա՞ն համակարգում
• Հոկտեմբերի 27-ի բեռն ու Հայաստանի ապագան
• Գագիկ Ծառուկյանը ներողություն կխնդրի՞
• Ի՞նչ կա Ծառուկյանի մտքին
• Երբ որդեկորույս մայրերին քաշքում են ինչպես խուլիգանների
• Երբ հասցեատերն ավելի կարևոր է, քան հարցն ինքնին

Մեկնաբանություններ