Լեռնային Ղարաբաղում հայկական ներկայության բոլոր հետքերը ջնջելն Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի վարչակարգի նախագիծն է՝ ասել է Ֆրանսիայի խորհրդարանի Ֆրանսիա-Հայաստան բարեկամության խմբի ղեկավար Անն Լոուրենս Պետելը։ «Եկեղեցիներից, խաչքարերից և Արցախի Ազգային ժողովից հետո ադրբեջանցիներն այժմ գրոհում են կառավարության շենքը»,- գրել է Պետելն X սոցիալական ցանցի իր էջում:                
 

Իսկ ի՞նչ խնդիր էր լուծում Զորին իր «Կիլիկիա»-ով

Իսկ ի՞նչ խնդիր էր լուծում Զորին իր «Կիլիկիա»-ով
15.10.2013 | 16:10

Արդեն քանի օր է, հասարակության ակտիվ հատվածը ցնցվել, զարմացել ու տարակուսել է ոչ անհայտ Զորի Բալայանի՝ ՌԴ նախագահին ուղղված նամակից, որում նա պահանջում է Արցախը ճանաչել որպես Ռուսաստանի մաս: Ֆեյսբուքահայությունը նույնիսկ պահանջում է նրան զրկել ՀՀ քաղաքացիությունից: Ոմանք էլ անակնկալի են եկել, որ Զորիին ձայնակցող «մտավորականներ» էլ կան՝ ի դեմս Ռազմիկ Դավոյանի, Արտեմ Հարությունյանի և Արտավազդ Բայաթյանի: Դե, ԱԺ պատգամավոր Աշոտ Աղաբաբյանից ոչ ոք այլ սպասելիք չէր էլ կարող ունենալ:

Ուզում եմ հասկանալ՝ իսկ ի՞նչն է անակնկալ կատարվածի մեջ: Երբ Զորի Բալայանը հարկատուներիս փողերով ամիսներ շարունակ իր «Կիլիկիա» նավով ճամփորդում էր, և հարկատուներիս փողերով սնվող Հանրային հեռուստաընկերությունն էլ ակտիվորեն լուսաբանում էր այդ ամենը, քանի՞ մարդ էր հարցնում, թե հանուն ինչի՞, ի՞նչ խնդիր է լուծում Զորին իր նավարկություններով: Քանի՞ մարդ էր փորձում այդ ամենի համար հաշիվ պահանջել և ասել, որ երիցս անբարոյական է աղքատ երկրում, ուր բազմաթիվ թոշակառուներ իրենց ստացած թոշակով չեն կարողանում հացի խնդիր լուծել, Զորիին ճանապարհորդությունների հաճույք պարգևելը պետբյուջեի հաշվին: Միայն՝ հատուկենտ:
Քանի՞ մարդ էր հիշում խորհրդային իշխանության տարիներին իր կյանքի գրեթե երկու տասնամյակը Սիբիրում անցկացրած տաղանդավոր գրող Գուրգեն Մահարու այրուն՝ Անտոնինա Մահարուն, որի ստացած թոշակը չէր բավարարում ձմռանը տունը տաքացնելու համար: Քանի՞ մարդ էր տեղյակ և քանի՞սը այդ ժամանակ հարցրեց, թե ինչու իր կյանքի իններորդ տասնամյակը բոլորած Անտոնինա Մահարին պետք է միայնակ, ցուրտ տանը նստի և հուշեր գրի իր ամուսնու մասին, իսկ Զորիի «քաջարի» նավարկությունները՝ որպես դարի կարևոր իրադարձություն, սփռվեն եթերով և մեր աչքն ու ունկը սղոցեն:
Ու հիմա զարմացած հարցնում եք, թե ինչո՞ւ է Զորին այդպիսի նամակ գրել: Ու չեք զարմանում, թե ինչու նրա նամակը տպագրողներ էլ են գտնվել: Ոմանք էլ, քողարկելով հարցի էությունը, ասում են, թե դա տարիքային մարազմ է: Իսկ այդ նամակը տպագրողնե՞րն էլ խնդիր ունեն տարիքի հետ, թե՞ առանց կարդալու էին տպագրել: Թե՞ տարիներ շարունակ Հանրային հեռուստաընկերությունն էլ էր տառապում մարազմով, որ իր եթերաժամից մի պատկառելի հատված հատկացնում էր Զորիի ճամփորդությունները լուսաբանելուն:


Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1205

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ