Շարունակվում են «Այվազյանական» թատերական փառատոնին ուղղված ողջույնի խոսքերը

Աղասի Այվազյանը ոչ միայն հայ գրականության ականավոր ներկայացուցիչներից է, այլև իմ սիրված գրողներից մեկը: Շատ եմ սիրում նրա գրականությունը, կարծում եմ այդ տեսակ գրականությունը, առհասարակ, նրա տեսակը, նրա մտածողությունը պատիվ է բերում մեր ազգին: Ինչ վերաբերվում է նրա թատրոնին, ապա կարող եմ ասել, որ ինքը խիստ հետաքրքիր գեղագիտություն է բերել թատերական արվեստ, բովանդակությամբ` համամարդկային: Այդ տեսակ թատրոնը, այդ տեսակ թատերական գեղագիտությունը մինչև վերջ ուսումնասիրված և լիովին բացահայտված չէ հայ թատրոնների կողմից: Կարծում եմ փառատոնը շատ լավ առիթ է, որպեսզի բեմադրեն Այվազյանի պիեսները, որոնք մեկը մյուսից հետաքրքիր են և խիստ ժամանակակից: Այվազյանը կարողացել է ստեղծել բարձրակարգ ճաշակ դրամատուրգիայում: Առհասարակ, մենք պետք է հասկանանք, թե ինչի՞ համար է թատրոնը, և ո՞վ է գրողը թատրոնում: Պոետն է ստեղծում թատերական գեղագիտությունը, այս պարագայում, պոետ ասելով նկատի ունեմ Աղասի Այվազյանին, իսկ բարձրաճաշակ ընդհանրապես գրականությունը և թատերական գրականությունը նույնպես հենվում են այն բարոյական չափանիշների վրա, ինչը մեզ տրված է ի վերուստ և պահպանում, ճանաչել է դարձնում այդ բարոյական չափանիշները: Նրա թատրոնը օգնում է ազատագրվել մեր հոգում տիրող քաոսից: Ողջունում եմ, ուրախ եմ, որ փառատոնը կա, հույս ունեմ` միշտ կլինի: Աղասի Այվազյանը հենց այն դրամատուրգն է այսօր, որի փառատոնը պարտադիր իր կարևոր դերը կունենա մեր հայ մշակութային կյանքում և, ինչու չէ, նաև մեր հայ մշակույթի զարգացման գործում:

Արմեն ԷԼԲԱԿՅԱՆ

Արվեստի վաստակավոր գործիչ, պրոֆեսոր

20-րդ դարի վերջին քառորդի հայ մշակույթի ականավոր դեմքերից մեկը` Աղասի Այվազյանն իր յուրօրինակ ստեղծագործություններով նոր շուք ու հմայք բերեց մեր գրականությանն ու մշակույթին: Նա գտավ իր ընթերցողներին և իր ստեղծագործություններում կերտած կերպարներով ավելի «հայ» ու «հայկական» դարձրեց նրանց: 2010-ից մեր մշակութային կյանքում ծնունդ առավ մի յուրահատուկ և նրբաճաշակ, ընթերցողին գոհացնող երևույթ, որը կոչվեց «Այվազյանական փառատոն»: Այդ գործընթացին սատար կանգնեց Երևանի քաղաքապետարանը: 2010-ին, երբ քաղաքապետարանի մշակութի վարչության պետն էի, նվիրյալ աջակիցն էի այդ գործընթացի, և խորապես համոզված էի փառատոնի հաջողությանն ու արվեստասերների դրական արձագանքին: Հույսերն իրականություն դարձան, քանի որ Մկրտիչների կերպարը կերտող արվեստագետ–արձակագրի գործերը ցուցադրվեցին նաև Հայաստանի մարզերում: Տեղի ունեցավ և դադար... Սակայն երկու տարվա հարաբերական դադարը նորից շարժվեց: Ես ավելի քան լիահույս եմ, որ «Այվազյանական փառատոնը» կկայանա առավել բազմաշառավիղ ուղղություններով, նոր բովանդակություն և իմաստ կհաղորդի բոլոր այն թատրոնների խաղացանկին, որտեղ կցուցադրվեն Աղասի Այվազյանի գործերը: Համոզված եմ, որ փառատոնը պարբերաբար կմեկնարկի և մեր մշակույթի ներկապնակը կհարստանա նոր ու հյութեղ գույներով:

Բարի երթ մաղթենք փառատոնին և հաջողություն բոլոր կազմակերպիչներին, մասնավորապես, պատվավոր նախագահ Գրետա Վերդյանին և փառատոնի լրատվության բաժնի պատասխանատու Սիրանույշ Նազլուխանյանին:

Էլեոնորա ԹՈՒՄԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ