Ո՞րն է տարբերությունը և առավելությունը

Անատոլիայում թուրք տարրի հայտնվելու առաջին իսկ օրվանից անչափ ծանր է եղել քրիստոնյաների վիճակը: Նվաճող տարրը գենետիկորեն եղել է բիրտ, դաժան և միշտ փորձել է կրոնափոխ անել ոչ մուսուլման ժողովուրդներին, ինչը միշտ ուղեկցվել է թալանով, ջարդերով: Առաջին խոշոր հայկական կոտորածները եղել են Աբդուլ Համիդի ժամանակ, 1895 թվականին, որոնց զոհ գնացին մոտ 300 հազար հայեր, այնուհետև Ադանայի կոտորածները 1908 թվականին` երիտթուրքերի ժամանակ: Այդ կոտորածները հետագա ավելի ահռելի չափերի կոտորածների նախերգանքն էին: 1915-ի ոճիրը, որ երիտթուրքերը կատարեցին հայերի նկատմամբ, ժողովուրդն անվանեց Մեծ եղեռն: Այդ տարբերակումով ժողովուրդն ընդգծում էր ոճրի ահավորությունը նախորդ չարագործությունների նկատմամբ: Քանի որ մարդկային պատմությունը նման ահավոր երևույթի ականատես չէր եղել, և դեռևս շրջանառության մեջ չէր դրվել «գենոցիդ» գիտական տերմինը աշխարհում, բնականաբար հայերս էլ չգիտեինք այդ տերմինոլոգիայի իմաստը, բայց զգալով թուրքի կատարածի ահռելիությունը, այն անվանեցինք Մեծ եղեռն: Տասնամյակներ հետո իր գիտական թեզը սահմանելիս անվանի գիտնականը հենց հայերի նկատմամբ թուրքի կատարած ոճրագործությունը նկատի ուներ, երբ այն անվանեց գենոցիդ, որի բառացի թարգմանությունը հայերեն կնշանակի ցեղի սպանություն: Փոքր-ինչ առաջ ընկնեմ և նշեմ Հրանտ Դինքի բնորոշումը՝ եթե նույնիսկ օդանավերով տեղափոխեին (նկատի ունի բնօրրանից հայերի բռնի տեղահանությունը- Ս. Հ.), միևնույն է, դա ցեղասպանություն էր, որովհետև նպատակը ցեղն արմատից կտրելն էր:
Մարդկային ցեղի նկատմամբ երկրորդ անգամ ոճրագործություն կատարած Հիտլերը նույնպես պատկերացում չուներ գենոցիդից և Լեհաստան մեկնող իր զորքին ասաց. «Կոտորեք` որքան կարող եք, այսօր ո՞վ է հիշում հայերի կոտորածները»:
Հայերի կոտորածների գործում մեծ ավանդ դրած սիոնիստները դժվար պատկերացնեին, որ աստվածաշնչյան սուրբ խոսքերը` մի արա ուրիշին այն, ինչ չես ցանկանա քեզ, խախտելու համար մի օր պիտի պատասխան տային ամբողջ ցեղով: Հրեաներն իրենց ցեղասպանությունը (գենոցիդը), հավանաբար տարբերելու համար, անվանեցին հոլոքոստ, ինչը նշանակում է ողջակիզում: Ֆոյերբախը հրեական կրոնի մեջ տեսնում էր էգոիզմի կրոնը: Նրանց աստվածը ամենապրակտիկ սկզբունքն է աշխարհում` էգոիզմ և այն էլ էգոիզմ կրոնի ձևով: Էգոիզմը մարդուն միավորում, կենտրոնացնում է ինքն իր վրա, բայց նրան սահմանափակում է թեորիապես, որովհետև նրան դարձնում է անտարբեր այն բանի նկատմամբ, ինչն անմիջապես նրա անձնական բարեկեցությանը չի վերաբերում: Ավելի հստակ և մարգարեական դուրս եկավ Բրունո Բաուերը, որ հրեաները բույն են դրել բուրժուական հասարակության ճեղքերում ու ծերպերում` շահագործելու համար նրա տատանվող տարրերին, Էպիկուրի աստվածների նման, որոնք ապրում էին աշխարհի միջանկյալ տարածություններում, որտեղ նրանք ազատված էին որևէ որոշակի աշխատանքից: Բրունո Բաուերի խոսքերով, հրեական կրոնը կենդանիների զգայական պահանջմունքները բավարարող նենգություն է և խորամանկություն: Հրեաները դարեր ի վեր դիմադրել են պատմական պրոգրեսին և բոլոր ժողովուրդների նկատմամբ ունեցած ատելությամբ իրենց ժողովրդի համար ստեղծել են ամենահեռանկար ճակատագրի անակնկալներով հղի կյանք: Ինչպիսի՜ մարգարեական խոսքեր: Գուցե ոմանք նույնը ասեն հայերիս նկատմամբ: Բայց այդպես չէ, որովհետև այդ երկրում ապրող հայը անմնացորդ ծառայում է նրան, իսկ հրեան փորձում է երկիրը ծառայեցնել իր շահերին, հակառակ դեպքում կործանում է այդ երկիրը: Ասածիս հոյակապ վկան է ԽՍՀՄ-ը: Արաբա-իսրայելական կոնֆլիկտում ԽՍՀՄ-ը չծառայեց Իսրայելին, ինչի պատճառով էլ հրեաները կործանեցին և՛ ԽՍՀՄ-ը, և՛ կողոպտեցին այն: Հիտլերը միայն ուժով ազատվեց հրեական արդյունաբերական կապիտալից, ինչը և բերեց հրեաների զանգվածային կոտորածների: Հիտլերը իր ֆաշիստական թեորեայի իրականացման համար պիտի պրծներ հրեաներից, իսկ թուրքերը պիտի կոտորեին հայերին, որովհետև օսմանյան կայսրության տարածքները շագրենի կաշվի պես կրճատվում էին, իսկ բուն Անատոլիան էլ թուրքի հայրենիքը չէր: Կուզենայի հիշատակել ազգությամբ հրեա Մարքսի խոսքերը հրեաների մասին. «Ո՞րն է հրեության աշխարհիկ հիմքը: Պրակտիկ պահանջմունքը, շահախնդրությունը: Ո՞րն է հրեայի աշխարհիկ պաշտամունքը: Չարչիությունը: Ո՞վ է նրա աշխարհիկ աստվածը: Փողը»: Մարքսի ժամանակներից շատ բան է անցել: Հրեաները ձեռք են բերել լիակատար քաղաքական ազատություն, սակայն մարդկային իմաստով նրանք չեն ազատագրվել: Դա է ցույց տալիս այսօրվա հրեական պետության վարքագիծը ինչպես իր հարևանների նկատմամբ (ՄԱԿ-ի որոշմամբ 14 հազար քառակուսի կմ տարածքը հրեաներն այսօր դարձրել են 70 հազար քառակուսի կմ), առավել ևս այդ պետության վարքագիծը Հայոց ցեղասպանության նկատմամբ: Եվ ոչ միայն այդ պետության, այլև ԱՄՆ-ի հրեական լոբբիի բացասական դերը Հայոց ցեղասպանության ճանաչման գործում: Հրեական կազմակերպություններն այսօր էլ իրենց բացասական դերն են խաղացել և խաղում Մայդանում:
Հանուն ճշմարտության պիտի ասել, որ նացիստները ոչ միայն վեց միլիոն եվրոպական հրեաների, այլև միլիոնավոր գնչուների, լեհերի, սովետական քաղաքացիների, այլախոհների, աղանդավորների ծրագրված կոտորեցին: Ի՞նչ տարբերություն, սակայն՝ վե՞ց միլիոն հրեա, թե՞ մեկ միլիոն խաղաղ բնակիչ բելառուս է ոչնչացվել, ինչո՞ւ պետք է տարբերություն դնել, չէ՞ որ ցեղի դիտավորյալ ոչնչացումն է կոչվում ցեղասպանություն:
Հիմա դառնանք եղեռնի և հոլոքոստի տարբերակմանը: Եղեռնը կատարվեց հայ ժողովրդի պատմական հայրենիքում, նրան հողից զրկելու և նրա ունեցվածքին տեր կանգնելու համար: Հոլոքոստը կատարվեց Գերմանիայում, որտեղ հրեան եկվոր էր և գերմանական ողջ արդյունաբերական կապիտալը կենտրոնացրել էր իր ձեռքում: Թուրքը հետամնաց, բարբարոս ազգ էր, որի համար հայը ստեղծել էր թատրոն, երաժշտություն, կառուցել էր հոյակապ պալատներ, շենացրել էր երկիրը: Գերմանացին տգետ ազգ չէր, հանճարներ էր տվել աշխարհին: Փաստորեն, բարբարոս ցեղը և հանճարեղ ազգը կատարեցին մեծ ոճրագործություն: Տեղին է նշել, որ հային թալանելու, սպանելու գործում չնչին բացառություններով մեծ է եղել ողջ թուրք ժողովրդի դերը, ինչը չես ասի գերմանացի ժողովրդի հարցում: Պետականորեն կազմակերպված ոճրագործությանը գերմանացի ժողովուրդը զանգվածորեն մասնակից չի եղել: Ասում են, երբ պատերազմից հետո բացահայտվել էին Բուխենվալդի համակենտրոնացման ճամբարը և այնտեղ կատարված ոճրագործությունները, գերմանացիներն ապշել էին, թե ինչպես էին հանճարներ ծնած Վայմարից ընդամենը 25 կմ հեռու նման ոճրագործություններ կատարվել: Տեղին է նշել, որ միլիոնավոր գերմանացիներ չգիտեին գազախցերի, մահվան ճամբարների մասին, իսկ միլիոնավոր զինված բաշիբոզուկներ` թուրքեր, քրդեր, չերքեզներ անձամբ էին հարձակվում դեպի անապատ քշվող հայերի վրա և թալանում, բռնաբարում, սպանում էին նրանց: Ես համամիտ եմ հրեաների հետ, որ իրենց հոլոքոստի նման չկա աշխարհում, որովհետև նրանց սպանողներն իսկ քաղաքակիրթ էին, և արիացի գերմանացին իրեն թույլ չէր տա բռնաբարել հրեա կնոջը, կամ էլ գերմանացին գերմանացու հետ գրազ գար և այդ գրազի հաղթողին որոշելու համար` տղա է, թե աղջիկ, սրով ճեղքեին կնոջ արգանդը և լույս աշխարհ բերեին արդեն մահվան դատապարտված երեխային: Տասնյակ ֆիլմերում եմ տեսել, թե ինչպես գերմանացի զինվորականը ժպտալով հրեա երեխաներին ուղեկցել է դեպի գազախցի վերածված բեռնատար ավտոմեքենաները, որով իսկ կարծես հաստատում էին անգլիացի հայտնի քաղաքական գործչի խոսքերը՝ եթե անգամ զոհին տանում ես գնդակահարության, պիտի ժպտաս: Իսկ ի՞նչ ասեր թուրքի ձեռքից տանջահար եղող հայը, երբ տեսնում էր գայլի նման լկտի ատամները ցցած մարդանման կենդանուն: Այդ քանի՞ հրեա տղամարդու էին գերմանացիք սպանել իրենց կանանց, երեխաների առջև: Քանի՞ անթաղ հրեաներ են մնացել անապատներում և փայ դարձել գել ու ցինի: Քանի՞ հրեաներ են անասունի պես արածել դաշտերում, և քանի՞ հրեաների դիակներով ու արյամբ է ներկվել Հռենոսը:
Կարելի է շարունակել օրինակները, և հավատացած եմ` ընդհանրության եզրերը հօգուտ հոլոքոստի չեն լինի: Ավելին, գերմանացին հոլոքոստից հետո գլուխ խոնարհեց հրեայի առջև և ոչ միայն ներողություն խնդրեց, այլև առայսօր հատուցում է իր նախորդների կատարած ոճրագործության համար: Այնպես որ հրեան բախտավոր է և՛ մեռնելու, և՛ դրանից հետո իր հետնորդին հատուցելու ձևի մեջ: Միլիոնավոր հրեաների մահն իզուր չանցավ, ստեղծվեց Իսրայել պետությունը իրենց պատմական հողերի վրա: Մեր ցեղասպանությունը տարբերվում է հրեականից նրանով, որ մեզ սպանողները ոչ միայն վայրագ ու դաժան էին, այլև այսօր էլ նույնն են: Եվ նրանք այդ վիճակում դեռ երկար կմնան, քանի դեռ հրեաները չեն ազատագրվել որպես մարդ: Իսկ դա նորեն վտանգավոր է ապագայում հենց հրեա ազգի համար:

Սոկրատ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Նիկոլին «քարշ տալու» սրբազան գործը դրված է հայ ժողովրդի վրա
• Ո՞վ է Գագիկ Ջհանգիրյանը
• Երբ այլևս չես լի­նի իշ­խա­նու­թ­յան, զին­վո­րա­կան տրի­բու­նա­լը վեր կհա­նի մեզ պար­տադր­ված պար­տու­թ­յան բո­լոր պատ­ճառ­նե­րը
• Հիմ­նա­կան մե­ղա­վո­րը հայ կա­ռա­վա­րող­ներն են
• Իմ գնա­լուց ա­ռաջ թող Հա­յաս­տա­նում ջր­հե­ղեղ լի­նի
• Ո՞րն է քո մատ­նու­թ­յան գի­նը, դա­վա­ճան պա­պի` ֆա­շիստ­նե­րին ծախ­ված ե­նո­քա­վան­ցի Նի­կոլ Փա­շի­ն­յա­նի դա­վա­ճան թոռ
• Խրախ­ճանք ժան­տախ­տի պա­հին
• Ո՛վ մարդ­կա­յին ար­դա­րու­թ­յուն, թո՛ղ ես թք­նեմ քու ճա­կա­տիդ
• Զոհ­ված­նե­րի ա­ր­յու­նը երկն­քից կան­չում է` պա­տե­րազ­մը հասց­նել հաղ­թա­կան ա­վար­տի
• «Պրո­ֆե­սիո­նալ» «իմ­քայ­լա­կան­նե­րը» կե­րան իմ 800 հակ յոն­ջան և …
• Նի­կոլ, իսկ դու ար­դա­րաց­վե՞լ ես, մաքր­վե՞լ ես քո քրեա­կան ան­ց­յա­լից
• Վե­հա­փա՛ռ, կրկ­նեք Գևորգ Հին­գե­րոր­դի օ­րի­նա­կը, ժամն է գոր­ծե­լու
• Պատ­մա­կան դեպ­քե­րի և դեմ­քե­րի հա­մե­մա­տա­կան վեր­լու­ծու­թ­յուն
• Որոշ բա­շի­բո­զուկ­ներ փոր­ձում են զրո­յաց­նել մեր կես­դա­ր­յա պայ­քա­րի ի­մաս­տը
• Արտա­կարգ և լիա­զոր դես­պան Ար­ման Նա­վա­սար­դ­յա­նին
• Վեր­նա­գի­րը վեր­ջում թող ընտ­րի ըն­թեր­ցո­ղը (պա­խա­րա­կե­լի՞ է, որ ո՛չ գո­միկ են, ո՛չ էլ տրանս­գեն­դեր)
• ՈՒ՞ր է մեզ տա­նե­լու այս գաղջ մթ­նո­լոր­տը
• Ո՞վ դուրս թո­ղեց Ղա­րա­բա­ղը բա­նակ­ցա­յին գոր­ծըն­թա­ցից
• Ձեր հերթն էլ կգա
• Ես` որ­պես ՀՀ քա­ղա­քա­ցի, հայ­տա­րա­րութ­յուն եմ տա­լիս ժա­մա­նա­կին հորդ կա­տա­րած հան­ցա­գոր­ծու­թ­յան մա­սին

Մեկնաբանություններ