«Ես պարոն Շահգելդյան չեմ, այլ Շահգալդյան. ծնվել եմ Մակու քաղաքում»

ԿՈՎԱԼԵՆԿՈ ՇԱՀԳԱԼԴՅԱՆ
(Կոտայքի մարզպետ)

-Պարոն Շահգելդյան…
-Ես պարոն Շահգելդյան չեմ, այլ Շահգալդյան. ծնվել եմ Մակու քաղաքում։
-«Բանաստե՞ղծ` ծնված Մակու քաղաքո՞ւմ»:
-Ծնվել եմ Մակու քաղաքում, և Շահգալդյան ազգանունը նշանակում է` շահից գալ:
-Շատ եք, էլի, սիրում շահը, դրա համար Ձեր տոհմը բնորոշվել է «նյութական» տեսանկյունից:
-Այ, այդտեղ էլ սխալվեցիք. ոչ թե «շահ»` օգուտ բառն է, այլ շահերի-խաների կողմից գալը՝ սերվելը:
-Ի՜նչ եք ասում:
-Այո՜:
-Պարոն Շահգելդյան, Դուք…
-Էլի` նույնը, Ձեզ դուր կգա՞, որ ես ձեզ ասեմ` տիկին Բավթյան:
-Բավ-թյա՞ն. Դուք իսկապես «շահերի» ցեղերից եք գալիս և իմաստուն այր եք. այնքա՜ն մարդ կցանկանա, որ ես այսուհետ «բավ» և «Բավթյան» լինեմ, պարոն Շահգալդյան:
-Դե լավ է, գոնե ազգանունս սովորեցիք։
-«ՈՒնթունակ եմ»: Ի դեպ, Դուք գիտե՞ք, թե ինչ քաղաք է Մակուն:
-Իմ ծննդավայրն է Մակուն, ուր եղել եմ ես երկու անգամ, և քաղաքն այդ Մակու ծննդավայրն է Չարենցի. բաներ կան, որ Դուք չգիտեք, հիմա Ձեզ ասեմ. մեզ մոտ Ալափարս գյուղ կա` Մերձավանի տակն է։ Չարենցավան քաղաքը հիմնվել է Ալափարսի հողերի վրա. ալափարսեցիների կեսից ավելին ներգաղթել է Մակուից, այդով` Չարենցավան անունը պատահական չի դրված:
-Դե տեսնում եք` ոչ թե Կովալենկո Շահգալդյան եք, այլ քայլող սիմվոլիկա` չարենցյան հուշի:
-Դրանք տարրական բաներ են, որ բոլորը գիտեն:
-Հովիկ Աբրահամյա՞նն էլ գիտի, որ էս քանի օրն եկել էր մարզ:
-…
-Լավ, չպղտորեմ Ձեր առավոտը: Իսկ ճի՞շտ է, որ Աբրահամյանը ցանկանում է Ձեզ գործից հանել ու ԲՀԿ-ական Մխիկ Հարությունյանին նշանակել տալ մարզպետ. ասում են` նրան վաղուց խոսք է տվել:
-Ոչ, ես արդեն ասել եմ, որ նման բան չկա:
-Բա ինչո՞ւ էր եկել Հովիկ Աբրահամյանը մարզ:
-Եկել էր մասնակցելու ՀՀԿ տարածքային կազմակերպության հաշվետու ժողովին և կառույցի նոր նախագահի ընտրությանը:
-Ո՞վ ընտրվեց:
-Ես:
-Ապրեք, թե չէ Արարատում իր քրոջ թոռնիկն է ընտրվել. լավ է՝ էստեղ խնամոնցից մարդ չի «ընտրվել»: Լավ, անցնենք առաջ. որ գնացիք Մակու` ո՞ւմ էիք որոնում այնտեղ:
-Իմ պապերին, նախնիների հուշերը, մեր տունը:
-Չարենցենց «տո՞ւն» էլ գնացիք:
-Գնացի, իհարկե, գնացի. ոչինչ չէր մնացել. մի ամբողջ օր շրջում էի այդ կողմերում:
-Բայց ո՞վ կմտածեր, որ Կովալենկո Շահգալդյանն այսքան բանաստեղծական հոգի ունի, սիրում եք, էլի, Չարենց:
-Ոչ միայն Չարենց, Պարույր Սևակ էլ եմ սիրում, Թումանյան էլ եմ սիրում, եթե հարմար է լինում, նաև` ասմունքում եմ:
-Ասենք ի՞նչ:
-Պարույր Սևակի «Անլռելի զանգակատունը»: Թումանյանի «Անուշը»:
-Սկսեցինք. ես եմ սկսում. «Ախչի անաստված, նստիր վրանում, ինչ ես դուրս գալիս` խելքամաղ անում»: Հիմա` Դուք:
-Չէ, ես ժամանակ չունեմ, աշխատանքի եմ, կաբինետումս, ճիշտն ասած, մարդ կա:
-Ոչինչ, շարունակում ենք. «Ա՜խ Անուշ, Անուշ, էդ ի՞նչ ես ասում, էն որ սարերում շվի եմ կանչում, էն ո՞ւմ եմ հիշում»:
-Չէ, ինձ ամենից շատ դուր է գալիս «Անուշի» նախերգանքը, էս. «Եկեք քույրեր սեգ սարերի` չքնաղագեղ փերիներ, եկեք ջահել սիրահարի սերը երգենք վաղամեռ»:
-Ի՜նչ եք ասում: Հիմա` Չարենց ենք արտասանում. էլի ես եմ սկսում. «Լուսամփոփի պես աղջիկ` աստվածամոր աչքերով»:
-Չէ, դա չէ։ Ես սա եմ սիրում` «Սանձել է ուզում հողմերին` այս ողորմելին»:
-Էդ ո՞ւմ նկատի ունեք:
-Չարենց էի արտասանում:

Ասմունքեց
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԸ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ