Ինչ է լինում, երբ պոպուլիզմն են նախընտրում

ՀԱԿ վարչության անդամ Զոյա Թադևոսյանն ասել է, թե ինքը հավատացյալ է, բայց եկեղեցի չի գնում Գարեգին Երկրորդի կաթողիկոս դառնալու օրվանից և Աստծո հետ իր կապը պահում է իր տանը: Գարեգին Երկրորդը կաթողիկոս է 1999-ի հոկտեմբերի 27-ից: Այսինքն` արդեն 14 տարուց ավելի: Սա` ի միջի այլոց: Իսկ ավելի կոնկրետ` եթե այդ տրամաբանությանը հետևած լինեինք, ուրեմն Հայաստանից շատերս վաղուց գնացած պիտի լինեինք, քանի որ Ռոբերտ Քոչարյանի ժամանակներից սկսած անհաշտ ենք իշխանությունների վարած քաղաքականության հետ: Մեղմ ասած: Նույն տրամաբանությամբ պիտի, ասենք, շաքարավազ չօգտագործեինք, քանի որ շաքարավազի ներկրումը Սամվել Ալեքսանյանը մենաշնորհել է, ու որքան էլ համարենք, որ Լֆիկ Սամոն փոքր մարդ է, բայց և այնպես իշխանության հովանավորյալն է: Շաքարավազն ընդամենը մի փոքր օրինակ է իշխանությունների ունեցած այն բիզնեսներից, որոնց տրամադրած ծառայություններից մենք օգտվում ենք ամեն Աստծո օր:
Հիմա` կաթողիկոսի և եկեղեցու մասին: Հավատացյալ մարդը պիտի իմանար, որ եկեղեցին բոլորովին կապ չունի կաթողիկոսի անձի հետ: Իրականում եկեղեցի գնալը մարդու հավատքի չափի մասին ոչինչ չի ասում` այնպես, ինչպես եկեղեցի չայցելելը այդ մարդու` կաթողիկոսի հանդեպ ունեցած վերաբերմունքի մասին: Եկեղեցի այցելելը հոգու պահանջ է: Այդ պահանջը մարդն ունենում է այս կամ այն չափով կամ ընդհանրապես չի ունենում` անկախ եկեղեցու սպասավորների ախորժակի չափից, խոսքերի անկեղծությունից կամ հենց Աստծո հետ ունեցած հարաբերություններից: Ի վերջո, յուրաքանչյուրն ինքն է պատասխան տալիս իր արարքների համար Աստծո առաջ:
Իսկ հիմա` քաղաքական գործիչների ու քաղաքականության շահարկման մասին: Հայտնի է, որ ոչիշխանական շատ գործիչներ էժանագին միջոցների են դիմում հանրության ուշադրությունը գրավելու և այդ հանրության աչքում թունդ ընդդիմադիրի համբավ ունենալու համար: Մի խոսքով` զբաղվում են պոպուլիզմով: Զոյա Թադևոսյանի խոսքերում պոպուլիզմի ակնհայտ տարրեր կան, քանի որ կաթողիկոսի գործունեությունը քննադատող քաղգործիչը ոչ թե կհրաժարվեր եկեղեցի գնալուց, այլ պայքար կծավալեր այդ նույն կաթողիկոսի վարած գործունեության դեմ: Միգուցե այդ պայքարի շնորհիվ հնարավոր լիներ երկրում մի քանի եկեղեցի ավելի վերակառուցել-վերանորոգել և նվազեցնել նոր եկեղեցիներ ու նստավայրեր կառուցելու կաթողիկոսի մոլուցքը:

Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հե՜յ, հեղափոխություն, ո՞ւր մնացիր
• Հանրահավա՞ք եք ուզում, ինքնե՛րդ էլ արեք
• Եռյակում միմյանց հետ հայտարարություններո՞վ են խոսում
• Գյումրու ռուսական ռազմակայանը նախընտրելի ԶԼՄ-ներ ունի՞
• Սխալ տնտեսական քաղաքականությունը հարվածում է սպառողի գրպանին
• «Ժառանգության» հետ մի բան այն չէ
• Օրենքները լավն են, երբ գործում են
• «Ժառանգությունն» ինքն է իրեն դուրս դրել ընդդիմադիր դաշտից
• Ո՞վ պետք է փոխհատուցի գյուղացու կրած վնասի համար
• Դեղերի գները, այնուամենայնիվ, կբարձրանան
• Լիդինգթոն. «Հայ-թուրքական արձանագրությունները պետք է կատարվեն առանց հետաձգման»
• Ծառուկյանն ավելի քան կոմպրոմիսային է
• ԲՀԿ-ի «վազքը» ավելի կարճ կլինի, քան ենթադրվում էր
• Նոր ընդդիմություն կձևավորվի՝ ընդդեմ իշխանության և ոչիշխանականների
• Իշխանափոխությունից հետո «լավ» ընկերները կմնա՞ն համակարգում
• Հոկտեմբերի 27-ի բեռն ու Հայաստանի ապագան
• Գագիկ Ծառուկյանը ներողություն կխնդրի՞
• Ի՞նչ կա Ծառուկյանի մտքին
• Երբ որդեկորույս մայրերին քաշքում են ինչպես խուլիգանների
• Երբ հասցեատերն ավելի կարևոր է, քան հարցն ինքնին

Մեկնաբանություններ