Բանակում վերջին զոհերի և սպանությունների համատեքստում, դրանցից առավել կարևոր միջադեպերի հանգամանքների և պատճառների մասին, թերևս, առայժմ երկրորդական է խոսել: Սակայն մյուս կողմից էլ այն, ինչ վերաբերում է զինվորին ու բանակին, երբեք երկրորդական չի լինում:
Այլ խոսքով, այն, ինչ մեզ օրերս ներկայացրին, բացարձակապես պատիվ չի բերում մեր բանակի բարձրաստիճան զինվորականությանը և կրկին ընդգծում է այդ ոլորտի թերությունների մասին: Պայմանագրային զինծառայության անցած պատանին մեկ ամիս հետո խոստացված աշխատավարձի կեսն է ստացել: Նա առայժմ ծառայում է Երևանի զորամասերից մեկում, սակայն ասել են, որ պիտի տեղափոխեն Ղարաբաղ: Զարմանքին, թե ինչու են իրեն քիչ վարձատրում, ուշագրավ պատասխան է տվել զորամասի այդ հարցերով զբաղվող ղեկավարությունը. «Գիտես` մեզնից չե՞ն վերցրել»:
Փաստորեն, սկզբից ևեթ բանակին ինքնակամ ծառայել ցանկացող տղաներին այսպիսի արատավոր աշխատաոճով կոտրում են, հիասթափեցնում ու դեռ խոսում են մարտական ոգու մասին: Արժե, որ պաշտպանության նախարարությունում այս հարցի առնչությամբ հետամուտ լինեն ու տեսնեն, թե ում գրպանն է գնում հայրենիքի զինվորի հասանելիքը:
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ