ԲՀԿ-ական Վարդան Ղալումյանը մինչ քաղաքապետ դառնալը սարեր է խոստացել իջևանցուն, ընտրվելուց հետո մեկ-երկու կենտրոնական փողոց ասֆալտապատել ու դրանով քաղաքի նկատմամբ խնամքի հարցն իր համար փակել է:
Իջևանում աղբահանությունը սարսափելի վիճակում է: Առանձնատնային թաղամասերում՝ հատկապես: Օրինակ, Ղարագյոզյան փողոցում աղբարկղերի թիվը քիչ է, բնակիչները աղբը թափում են որտեղ պատահի, շներն էլ իրենց հերթին են աղբը տարածում՝ տոպրակները բերաններին տեղից տեղ քարշ տալիս, հետո դրանք պատռում ոսկորից-բանից գտնելու հույսով: Ի դեպ, թափառական շները վխտում են քաղաքով մեկ, օրվա մթնելու հետո կենտրոնից հեռու գտնվող փողոցներով անցնելու վախը մեծանում է, քանի որ հանկարծահաս շան հաչոցից լեղիդ կարող է ճաքել:
Նույն՝ Ղարագյոզյան փողոցի ճանապարհների վիճակի համար սարսափելի ասվածը խիստ մեղմ է հնչում: Անհիշելի ժամանակներից այս ճանապարհները ասֆալտի երես չեն տեսել: Շուտով անձրևներն էլ կսկսվեն ու այդ ճամփեքով քայլել չի լինի: Շուկայից դեպի այս փողոց տանող երկար աստիճանների մասին խոսք անգամ չկա: Տարիների ընթացքում անձրևն ու ձյունը քայքայել են բետոնը, ցեմենտի տակից դուրս ցցված խճաքարը ծակում-ծակծկում է անցնող-գնացողի ոտքերը: Փոխարենը ԲՀԿ ներկայացուցչի օրոք էլ Իջևանում շարունակվում է ազատ տարածքների գրավումը, քաղաքաշինական պահանջների հետ որևէ առնչություն չունեցող կառույցների շինարարությունը՝ որտեղ պատահի: Երբեմնի գեղեցիկ քաղաքն այսօր վայրի բարքերի օրրան է հիշեցնում, որտեղ տրամաբանությունը թելադրում են փողն ու իշխանության հետ մերձավորությունը, և որտեղ հանրային շահը շարունակում է անտեսված մնալ:
Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ