Հանրակրթական դպրոցների 6-րդ դասարանի անգլերենի դասագրքում տեղ գտած բանաստեղծությունը դժգոհության, տարատեսակ քննարկումների առիթ է դարձել: Երեխան ընկճված է, ուզում է փախչել դպրոցից, ծնողին չի վստահում, ապրել չի ուզում: Մոտավորապես այս իմաստն ունի բանաստեղծությունը:
Փորձեցինք պարզել կրթության և գիտության նախարարության դիրքորոշումը խնդրի առնչությամբ: Մեզ տրամադրվեց դասագրքի հեղինակ Լուսինե Գրիգորյանի պաշտոնական պատասխանը, ըստ որի, «Հիանալի ընկեր» վերնագրով բանաստեղծությունը վերցված է կայքից, որտեղ երեխաները կարող են տեղադրել ծաղրանքի մասին իրենց գրած բանաստեղծությունները, իրենց զգացմունքները կիսելով այն երեխաների հետ, որոնց հուզում է նույն խնդիրը: Լուսինե Գրիգորյանը կարծում է, որ «Հիանալի ընկերը» թույլ է տալիս մեր իրականության մեջ գոյություն ունեցող տհաճ, սակայն անխուսափելի խնդրից մեր երեխաներին զերծ պահելու փոխարեն դաստիարակչական ուղղվածություն տալ դրան: «Այստեղ կարևորվում է նաև ուսուցչի ուղղորդող, դաստիարակչական դերը»,- ասում է նա:
Չգիտես ինչու, այս ամենը հիշեցնում է «Երիտասարդ Վերթերի տառապանքները», որ Եվրոպայում դառնալու էր ինքնասպանության մի շարք դեպքերի պատճառ: Հետագայում առաջ էր գալու «Վերթերի համախտանիշ» տերմինը: Որոշ երկրների իշխանություններն արգելելու էին վեպի տարածումն ու ընթերցումը: Իսկ Գյոթեն, «Ֆաուստը» գրելուց տարիներ անց, ասելու էր. «Ես հորինեցի իմ հերոսին, որ կյանքում Վերթեր չդառնամ»:
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ