Սև հումոր

Որ Գագիկ Ծառուկյանի փոխարեն մտածում և գրում են ուրիշները, անգամ եփած հավերը գիտեն, բայց որ այդ գրավոր տեքստերը նա նույնիսկ վարժ կարդալու գրագիտությունը չունի, սա արդեն «ժիվոյ» սագերի մտքով էլ չէր անցնի: Առավել ևս այն դեպքում, երբ կարդալու հերթը հասնում է հանրապետության նախագահի հայտնի ելույթին հաջորդած պատասխան հայտարարությանը: Բարգավաճամերձ աղբյուրների հավաստմամբ` այդ «ցնցող» տեքստը հեղինակել են Ծառուկյանի վստահությունն անմնացորդ վայելող Երվանդ Բոզոյանը, Անդրանիկ Թևանյանն ու Վահե Հովհաննիսյանը և ընդամենը բանավոր պատմել նրան, ինքն էլ, Սերժ Սարգսյանի նախորդ օրվա որակումներից լրիվ դոդացած, հավանություն է տվել` հետևանքների մասին մտածելու ու դրանց դեմն առնելու հոգսը դարձյալ թողնելով մյուսներին:
Այսօր, երբ չկշռադատված խոսքի հետևանքներն առավել քան ակնհայտ են, Ծառուկյանը հայտնվել է իր այնքա՜ն սիրած առյուծների վանդակի առաջ և, ինչպես մերձավորներն են վկայում, սրտի «հերսից» անցել է սև հումորի ժանրին` որոշել է սոված թողնել առյուծներին, որ երբ երանելի պահը գա ու վանդակի դուռը բաց անի հանրության առաջ իրեն ցեխը մտցրած-հանած խնամի Աբրահամյանին, Արմեն Աշոտյանին, Կարեն Ավագյանին ու էլի մի քանի հոգու առյուծները… Հասկացաք: Իսկ, այ, մերձավորները, ովքեր հումորի սիրտ բոլորովին չունեն, չեն ուզում հասկանալ և լրիվ ուրիշ բան են ասում. «Եթե չեղած խելքի պատճառով հա՛մ իրեն տվեց փուռը, հա՛մ էլ մեզ կրակը գցեց, գուցե հենց իրե՞ն առյուծի բաժին դարձնենք»:
Դաժան մերձավորներ են` կասեք:
Իհարկե դաժան են:
Բայց քաղաքականությունը ե՞րբ դաժան չի եղել: Հատկապես` իր լեզուն «առյուծերենի» մակարդակով իմացողների հետ:

Լիլի ՄԱՐՏՈՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հարափոփոխ աշխարհում ոչինչ հաստատուն գոյություն չունի
• Գավառական փահլևանություն իրական «գետնին վրա»
• Վիրտուալ դոնքիշոտներ
• Լիլի Մարտոյան․ Տրամաբանության հետ աղերս չունեցող վարկած
• Լիլի Մարտոյան. Համահարթեցում
• Լիլի Մարտոյան. Ջրից չոր դուրս բերել ջանացողների ալիբին
• Բոլորս ենք պատանդ, երկիրն էլ՝ հետը
• Ոչ միայն կնկա խելք, այլև կնոջ հոգեկերտվածք ունեցող ազգ ենք
• Շատ կարևոր մի բան փչացել է հայ հանրության ներքին մեխանիզմում
• Իշխանության եկած ամեն բախտախնդիր կարճ ժամանակ անց իրեն թագավոր է երևակայում
• Բե­կում, բայց ին­չո՞վ
• Կես ճշ­մար­տու­թ­յու­նը կեղ­ծի­քից վատ է
• Երբ լռում է դի­վա­նա­գի­տու­թ­յու­նը, ­որո­տում են թն­դա­նոթ­նե­րը
• Պա­տե­րազ­մում՝ ինչ­պես պա­տե­րազ­մում
• Մեզ խա­ղաղ օ­րե­րում հաղ­թե­լու խելք է պետք, գրո՛­ղը տա­նի
• Թե ինչ­պես ե­կավ չոր­րորդ ընտ­ր­յա­լի վերջը
• Օխլո­սը չա­փից դուրս է խե­լոք, խե­լա­ցի դե­մո­սի ձայնն էլ կա­րե­լի է խլաց­նել
• «Դմակավո՞ր», թե՞ «դիմակավոր»
• Լռության գույնը
• «Ներսիններով» ու «դրսիններով» հայրենիք չկորցնելու ժամանակն է

Մեկնաբանություններ