«Եվրատեսիլ-2015» երգի մրցույթում հաղթող ճանաչվեց Շվեդիան, երկրորդ տեղում էր Ռուսաստանը, երրորդ հորիզոնականում՝ Իտալիան: Հայաստանը զբաղեցրեց 16-րդ հորիզոնականը:
Հայաստանը ներկայացնող մասնակիցները միավորներ ստացան հետևյալ երկրներից՝ Վրաստան՝ 12 միավոր, Ռուսաստան՝ 6 միավոր, Բելառուս՝ 4 միավոր, Բելգիա, Ֆրանսիա և Մակեդոնիա՝ 3-ական միավոր, Չեխիա՝ 2 միավոր, և Հունաստան՝ 1 միավոր:
Մրցույթը անցկացվում էր Ավստրիայի մայրաքաղաք Վիեննայում։
Հայաստանը ներկայացնող «Genealogy» խմբի 5 երգիչները հրավիրվել են աշխարհի բոլոր մայր ցամաքներից՝ Եսայի Ալթունյանը (Եվրոպա), Թամար Կապրելյանը (Ամերիկա), Վահե Թիլբյանը (Աֆրիկա), Ստեֆանի Թոփալյանը (Ասիա), Մերի-Ջին Օ'Դոհերթի Վասմաթզյանը (Ավստրալիա): Ինգա Արշակյանը (Հայաստան) կամրջում էր աշխարհասփյուռ հայության մեկդարյա պատմությունը խորհրդանշող հնգյակին:
Անսովոր այս ձևաչափը, երգը, գաղափարը թվում էր, թե խելքահան էին անելու եվրոպացիներին: Նույնիսկ մտավախություն կար` մեր երկիրը ո՞նց է դուրս գալու այս ամենի տակից, եթե հանկարծ հայտնվենք առաջին հորիզոնականում: Եվրոպան չհուզվեց: Հայաստանն էլ պարտություն չտարավ: Ոչ, ընդամենը «առերսվեց» ստվերին:
Հիմա հարց` «Եվրատեսիլ»-ը քաղաքակա՞ն մրցույթ է, թե՞ երգի: Եթե թե մեկը, թե մյուսը, պետք է խոստովանենք, որ երկու դեպքում էլ արդյունքի չհասանք: Մի անգամ նշել եմ, որ տաբու կար` եվրատեսիլյան երգի մասին կամ ոչինչ չասելու կամ լավն ասելու: Որովհետև այն ուղղակիորեն առնչվում էր Ցեղասպանությանը:
Կարծում եմ, ի սկզբանե, մերոնք զիջեցին դիրքերը` «Մի' ժխտիր» կարգախոսից անցնելով «Առերեսվիր ստվերին» անհասկանալի կարգախոսին: Ստացվում է` ասում ես մի բան, որ չես ուզում ասել, կամ ասում ես ուզածդ` թաքնվելով ինչ-որ կարգախոսի հետևում` սիրաշահելով Եվրոպային ու «կոնչիտաներին»:
Իսկ Կոնչիտան, եթե հիշում եք, հաղթեց այս քաղաքական երաժշտական մրցույթում, ինչն ամենևին առիթ չէր տալիս` հայկական եռագույնով ծածկելու նրա ուսերը:
Մի խոսքով` մեզ հետ կապող չունեցող շոուներից զերծ մնալու ժամանակն է:
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ