«Ենթականերին թույլ չեմ տալիս, որ գան-գնան, պետք չի, ճիշտ չի, իմաստ չունի»

ՍԵՐԳՈ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆ (ՀՀ գյուղնախարար)

-Պարոն Կարապետյան, եկեք անկեղծ լինենք և «խոստովանենք», որ Ձեզ համար «ա՜խ, երնեկ էս Նոր տարին» իսկապես` «մե՜ քեֆ, մե՜ ուրախություն» է, չէ՞, քանզի գյուղատնտեսությունն ուղղակի լվաց, մաքրեց, արդուկեց մեր հայրենի և անմոռաց կառավարության երեսը, դրեց «վիտրինայում»` յուր գրանցած գրեթե «տիեզերական աճով», եթե չեմ սխալվում, տասը տոկոս, այնպես չէ՞:
-Ո՛չ, 10,6 տոկոս: Ընդ որում, նախորդ տարվա նույն ժամանակահատվածի համեմատությամբ:
-Բա դե` տեսնում եք. փաստորեն, ոչ թե լվացել, այլ լողացրե՜լ եք հայրենի կառավարությանը, մանավանդ եթե` «համեմատությամբ»: Սակայն դեռ «կարևորի» մասին. ինչպե՞ս եք դիմավորելու Նոր տարին: Անձնապե՛ս:
-Շատ բարձր տրամադրությամբ. ընդհանրապես ասում են` ոնց տարին դիմավորում ես, էդպես էլ շարունակվում է: Նոր տարին նորացում է բերում, ինչը բոլորիս պետք է: Իհարկե, երկրում խնդիրները շատ են, մտահոգիչ հարցերը նույնպես շատ են, բայց ես բարձր տրամադրությամբ եմ մտնում Նոր տարի, որպեսզի եկող տարին ավելի լավը լինի. ոնց ասում են` մեծ նպատակներ պետք է դնես, որ դրանք կատարվեն:
-Փաստորեն, մեծ նպատակներ էիք դրել այս տարի:
-Այո:
-Այ, այ, այ. և ո՞ւր են նայում մեր կառավարությունում «այլք». ոչ մի մեծ նպատակ, ոչ մի աճ` փաստորեն: Բայց, պարոն Կարապետյան, մի պահ մոռացեք «երկիրը»` հողն ու դաշտերը, նպատակները, թողեք դրանք Աստծուն, մենք դեռ` «նուրբ» հարցերից. որտե՞ղ եք անցկացնում Նոր տարին:
-Ավանդաբար և միշտ` Հայաստանում. ավանդաբար և միշտ` ընտանիքիս հետ:
-Ի՞նչ եք դնում սեղանին, «ինչպե՞ս եք դնում, ումո՞վ եք դնում»:
-Ավանդական հայ ընտանիքում ինչ ընդունված է, դա է լինում մեր սեղանին:
-Տեղակա՞ն արտադրության. առանց «կոկորդիլոսի-դրակոնի-դինոզավրի՞»:
-Միայն, միայն տեղական արտադրանք. համ էկոլոգիական են, համ համով են ու, որ ամենակարևորն է, մեր երկրում են արտադրված:
-Եվ ովքե՞ր են այցելում Ձեզ:
-Ես, ճիշտն ասած, իմ ենթականերին, դե արդեն հինգ տարի աշխատում եմ, թույլ չեմ տալիս, որ գան-գնան, պետք չի, ճիշտ չի, իմաստ չունի, մի քիչ ձևական-բյուրոկրատական բան կա էդ ամենի մեջ. միայն իմ հարազատներն են գալիս, ես եմ գնում:
-«Վերևների՞ն» էլ եք այցելում:
-Ոչ, ոչ, ոչ: Չեմ այցելում:
-Բա չե՞ն նեղանում:
-Չէ՛, չկա նման ավանդույթ: ՈՒ կարծում եմ` դա նույնպես ճիշտ է: Համ էլ, որ անկեղծ` լրագրողներդ էդտեղից էլ մի բան կհանեիք-կսարքեիք, չէ՞:
-Երբե՛ք: Լրագրողներս «չմտնել» մատի ու մատանու արանք: Լրագրողներս լինել «պաղտիզան»: Իսկ Ձեր բիզնես պարտնյորին` համատեղությամբ կառավարության անմիջական ղեկավարին, այցելում-շնորհավորո՞ւմ եք, պարոն Կարապետյան:
-Չէ, իսկապես ես ոչ մեկին չեմ այցելում. ընտանիքիս, զավակներիս հետ եմ անցկացնում. ամենամոտիկ հարազատներիս մոտ եմ լինում` քրոջս, մտերիմ բարեկամներիս:
-Իսկ Ձյունանուշ գալի՞ս է Ձեր տուն:
-Անպայմա՛ն:
-Սիրո՞ւմ եք նրան:
-Շա՜տ: Նվերներ են բերում Ձմեռ պապի հետ:
-Ձյունանուշի՞ն եք սիրում ավելի շատ, թե՞ Ձմեռ պապին:
-Ձյունանուշին (ծիծաղում է- հեղ):
-Խմո՞ւմ եք այդ գիշեր:
-Իհարկե խմում եմ:
-Մինչև ի՞նչ աստիճանի:
-Կյանքում չեմ հարբել, բայց խմում-վերջացնում եմ:
-Է՜հ, պարոն Կարապետյան, մի անգամ խմեք-հարբեք, մանավանդ առիթ ունեք. Ձյունանուշը նկատի չունեմ, այլ տասը տոկոս աճը, հո ամեն անգամ նման բան չի՞ լինում:
-10,6 տոկոս:
-Առավե՜լ ևս. «ֆայտոն նստած անցե՜ք քուչով ու բաց եղե՜ք մինչև էգուց»:
-Չէ՛, մինչև էգուց չեմ կարող… խմում եմ իմ չափի մեջ, առանց էքսցեսների ու ֆայտոնի:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ