«Իրականացվել է հետախուզական մարտ. ուժերի, իրավիճակի փորձարկում էր, ներկայացման նման մի բան»

Անսպասելի՞ էին արդյոք Ադրբեջանի սանձազերծած պատերազմը, հայկական բանակի այսօրինակ բարձր մարտունակությունն ու դիմակայումը: Նպատակահարմա՞ր էր քառօրյա պատերազմին հաջորդած զինադադարը: Կա կարծիք, որ չպետք է կասեցվեր մեր բանակի հաղթական առաջխաղացումը:
Գրող, ազատամարտիկ ՎԱՀԱՆ ՏԵՐ-ՂԱԶԱՐՅԱՆԸ, անդրադառնալով այս հարցերին, ասաց, որ բախումների հենց առաջին օրը մտածել է, որ իրականացվել է, այսպես կոչված, հետախուզական մարտ («разведка боем»): «ՈՒժերի, իրավիճակի փորձարկում էր, ներկայացման նման մի բան, որ անհրաժեշտ էր Թուրքիային, ԱՄՆ-ին, Ռուսաստանին»: Անդրադառնալով միջազգային հանրության արձագանքին ու դիրքորոշմանը` ասաց, որ հետաքրքիր բան է նկատել, Զեյթունի հերոսամարտերի շրջանում էլ Արշակ Չոպանյանը արձանագրում է, որ միջազգային հանրություն, Եվրոպա կոչվածները ակտիվանում են միայն այն դեպքում, երբ հայերը հակահարձակման են անցնում, թշնամուն պարտության մատնում: Իսկ մինչ այդ թուրքերը կարող են ամեն ինչ անել, նրանք աչքերը փակում են` իբր չեն նկատում. «Այսօր այդ դիրքորոշումը պարզ երևաց: Քանի տարի է՝ ազերիները խախտում են հրադադարը, միջազգային հանրությունը երկու կողմերին է հանգստության կոչ անում: Նորից հարձակվեցին, նորից իբր չէին նկատում, երբ հայերը սկսեցին ջարդել թշնամուն, միջազգային հանրությունը ակտիվացավ, իրար խառնվեց: Ոնց որ ադրբեջանցիների թիկունքը լինի, սրտները ցավում են»:
Ագրեսոր կողմի զինադադարի մարտավարությունն էլ շատ պարզ է. 2000-ից ավելի զոհ են տվել: Բայց դադարի ընթացքում պետք է դատական պրոցեսները վեր հանվեն: Ադրբեջանը միջազգային նորմերով արգելված զենքեր է կիրառել բնակավայրերի հրետակոծության նպատակով: Բարեբախտաբար, արկերը չեն պայթել, հակառակ դեպքում կունենայինք բազմաթիվ զոհված երեխաներ:
Զրուցակիցս նկատեց նաև, որ պանթուրքիզմի գաղափարն է այս ամենի հիմքում: «Հայաստանը սեպի նման կանգնած է պանթուրքիզմի ճանապարհին: Իսկ ով դրանց թիկունք է կանգնում, փաստորեն, մասնակցում է միջազգային մեծ հանցագործության, ոչ թե Արցախի, այլ ամբողջ մարդկության մասշտաբով: Մարդասպաններին, ոչինչ չստեղծողներին, որոնք միայն թալանել ու մորթել գիտեն, կայսրություն ստեղծելու հնարավորություն տալը կարող է դառնալ երկրագնդի վերջը: Ամեն դեպքում` երկու անսպասելի բան կատարվեց. մերոնք մեկին քսան հարաբերությամբ ջարդեցին թշնամուն: Ընդ որում` առանց խախտելու միջազգային որևէ օրենք` տարածքային և այլ: Ինձ համար այս մասշտաբն անսպասելի էր: Երկրորդ ուրախալի փաստը ամբողջ աշխարհում հայ ժողովրդի ոտքի կանգնելն էր: Ամեն պարագայում, օգտվելով առիթից, որպես բազմաթիվ ընկերներ կորցրած ազատամարտիկ, սրտով, հոգով ցավակցում եմ մեր զոհված հերոս տղաներին»:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ